Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Ἡ Κλῖμαξ ἄς σέ διδάσκη τήν πνευματική σ ύ ν θ ε σ ι τῶν ἐπί μέρους ἀρετῶν» (Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Σιναΐτης) 

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

ΙΔ΄ Μέρος

Ἡ πνευματική ἀγάπη ξεχωρίζει ἀπό κάθε ἀνθρώπινο συναισθηματισμό, διότι εἶναι πράγματι ἕνα μοναδικό καί ἀληθινό Θεῖο δῶρο τοῦ Ἀληθινοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο. 

Ὁ Πανάγιος Θεός φανέρωσε τήν ἄπειρη ἀ γ ά π η γιά τό πλάσμα Του, μέ τήν ἐνανθρώπηση, τή Σταυρική θυσία καί τήν Ἀνάσταση τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ δευτέρου προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος. 

Ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ Λόγου ἀποτελεῖ τήν κορυφαία ἔκφραση τῆς ἀγάπης τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ γιά τόν ἄνθρωπο καί τό ἐπιστέγασμα τῆς ἐφαρμογῆς τοῦ Θείου σχεδίου γιά τήν σωτηρία του, διότι ἀφορᾶ τό νόημα ὁλόκληρης τῆς ζωῆς καί τῆς ὕπαρξής του. 

Ἔτσι θεολογώντας ὁ Μέγας Ἀθανάσιος, ὁμολογεῖ: «Αὐτός γάρ ἐνηνθρώπησε, ἴνα ἠμεῖς θεοποιηθῶμεν». «Αὐτός» ὁ ἐνανθρωπήσας Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ ὁδός, ἡ ἀλήθεια καί ἡ ζωή ὁ Ὁποῖος ὁδηγεῖ τίς ψυχές τῶν πιστευόντων πρός τήν ἀρετή τῆς ἀγάπης, καί τήν θέωση. 

Δίχως αὐτή τήν ἀληθινή Ἀγάπη καί ἡ ὁποία μᾶς συνδέει ἄμεσα μέ τόν ἄυλον οὐρανόν δέν μποροῦμε νά ζήσουμε τό Λόγο τῆς Ἀληθείας –ἐπί τῆς γῆς– οὔτε καί τό κήρυγμα τῆς μετανοίας νά βιώσουμε, τῆς φιλτάτης μας Ὀρθοδοξίας. 

Ὅμως δέ μποροῦμε νά ἐφαρμόσουμε καί καμία ἄλλη ἀρετή. 

Ἕνα ἀπό τά πιό ὡραία κείμενα τῆς Καινῆς Διαθήκης, εἶναι ὁ ὑπέροχος ὕμνος τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, τό ἄριστο ποίημά του γιά τήν ἀγάπη: «Ὁ ὕμνος τῆς Ἀγάπης».

– Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καί μέλη ἐκ μέρους… (Α΄ Κορ. 12, 27).

…Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τά ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τό κακόν, οὐ χαίρει ἐπί τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δέ τῇ ἀληθείᾳ· πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει. 

Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει. 

Εἴτε δέ προφητεῖαι, καταργηθήσονται· εἴτε γλῶσσαι, παύσονται· εἴτε γνῶσις, καταργηθήσεται. 

ἐκ μέρους δέ γινώσκομεν καί ἐκ μέρους προφητεύομεν· ὅταν δέ ἔλθῃ τό τέλειον, τότε τό ἐκ μέρους καταργηθήσεται.    

Ὅτε ἤμην νήπιος, ὡς νήπιος ἐλάλουν, ὡς νήπιος ἐφρόνουν, ὡς νήπιος ἐλογιζόμην· ὅτε δέ γέγονα ἀνήρ, κατήργηκα τά τοῦ νηπίου.

Βλέπομεν γάρ ἄρτι δι᾿ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δέ πρόσωπον πρός πρόσωπον· ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δέ ἐπιγνώσομαι καθώς καί ἐπεγνώσθην.

Νυνί δέ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τά τρία ταῦτα· μείζων δέ τούτων ἡ ἀγάπη» (Α΄ Κορ. 13, 4-13).

«Διώκετε τήν ἀγάπην· ζηλοῦτε δέ τά πνευματικά, μᾶλλον δέ ἵνα προφητεύητε» (Α΄ Κορ. 14, 1). 

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, στήν ὁμιλία του αὐτή γιά τήν ἀληθινή ἀγάπη γιά τήν ὁποία κάνει λόγο τό Ἅγιο Εὐαγγέλιο, γράφει τά ἑξῆς: 

“Γι’ αὐτό ὁ Κύριος εἶπε πώς οἱ μαθητές Του πρέπει νά ἔχουν γνώρισμά τους τήν ἀγάπη. (27)

Γιατί ἡ ἀγάπη φυσιολογικά ὁδηγεῖ στό ἐνδιαφέρον γιά τόν πλησίον.

Καί πάλι θά μέ ρωτήσετε:

– Φροντίζοντας γιά τόν πλησίον, δέν θά παραμελήσουμε τήν δική μας σωτηρία; 

Δέν ὑπάρχει τέτοιος κίνδυνος. 

Ἀπεναντίας, μάλιστα. 

Γιατί ἐκεῖνος πού ἐνδιαφέρεται γιά τούς ἄλλους, σέ κανέναν δέν προξενεῖ λύπη. 

Ὅλους τούς συμπαθεῖ καί ὅλους τούς βοηθάει, ὅσο μπορεῖ. 

Δέν ἁρπάζει τίποτε ἀπό κανένα. 

Οὔτε πλεονέκτης εἶναι, οὔτε κλέφτης, οὔτε ψεύτης. 

Κάθε κακό τό ἀποφεύγει καί τό καλό πάντα ἐπιδιώκει. 

Προσεύχεται γιά τούς ἐχθρούς του. 

Εὐεργετεῖ ὅσους τόν ἀδικοῦν. 

Δέν βρίζει καί δέν κακολογεῖ, ὅ,τι κι’ ἄν τοῦ κάνουν. 

– Μέ ὅλα τοῦτα δέν συμβάλλουμε στή σωτηρία μας;

Ἡ ἀγάπη, λοιπόν, εἶναι ὁ δρόμος τῆς σωτηρίας.

Αὐτόν τόν δρόμο ἄς ἀκολουθήσουμε, γιά νά κληρονομήσουμε τήν αἰώνια ζωή.

– «Ἀγάπη, προφητείας χορηγός, Ἀγάπη, ἐλλάμψεως ἄβυσσος».

Τέλος καί τῷ Θεῷ δόξα!”.

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Σιναΐτης, μέσα ἀπό τήν οὐρανοδρόμο Κλίμακα, ἀναφέρει γιά τόν σύνδεσμο τῆς ἐναρέτου τριάδος τῶν ἀρετῶν τῆς πίστεως, τῆς ἐλπίδος, καί τῆς ἀγάπης, τά ἑξῆς: 

18. Ἡ ἀγάπη χορηγεῖ τήν χάρι τῆς προφητείας, ἡ ἀγάπη παρέχει τήν δύναμι τῆς θαυματουργίας, ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ ἄβυσσος τῆς θείας ἐλλάμψεως, ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ πηγή τοῦ Θεϊκοῦ πυρός. (28)

Ὅσο περισσότερο πῦρ ἀναβλύζει, τόσο περισσότερο καταφλέγει ἐκεῖνον πού διψᾶ. 

Ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ στάσις καί ἡ ἑδραίωσις τῶν Ἀγγέλων, ἡ πρόοδος εἰς τούς αἰῶνες ὅλων τῶν ἐκλεκτῶν τοῦ Θεοῦ.

– «Ἀνάγγειλέ μας, ὦ σύ ἡ ὡραία ἀνάμεσα στίς ἀρετές, ποῦ βόσκεις τά πρόβατά σου; Ποῦ κ α τ α σ κ η ν ώ ν ε ι ς τό μεσημέρι;» (Ἆσμα 1, 7). 

– «Φώτισον ἡμᾶς, π ό τ ι σ ο ν ἡμᾶς, ὁδήγησον ἡμᾶς, χειραγώγησον ἡμᾶς». 

Ἐπιθυμοῦμε πιά νά ἀνεβοῦμε κοντά σου. 

Διότι ἐσύ κυριαρχεῖς σέ ὅλα. 

Τώρα μοῦ ἐπλήγωσες τήν καρδία καί δέν μπορῶ νά ἀνθέξω στήν φλόγα σου. 

Γι᾿ αὐτό θά σέ ὑμνήσω καί θά προχωρήσω: 

– “Ἐσύ κυριαρχεῖς ἐπάνω στήν δ ύ ν α μ ι τῆς θαλάσσης.

Ἐσύ καταπραΰνεις καί νεκρώνεις τήν ταραχή τῶν κυμάτων της. 

Ἐσύ ταπεινώνεις καί καταρρίπτεις ὡς τραυματία τόν ὑπερήφανο λογισμό. 

Μέ τόν ἰσχυρό σου βραχίονα δ ι α σ κ ο ρ π ί ζ ε ι ς τούς ἐχθρούς σου. 

Καί ἀναδεικνύεις ἀνικήτους τούς ἰδικούς σου ἐραστάς”.

– «Κύριε ὁ Θεός τῶν δυνάμεων, τίς ὅμοιός σοι; Δυνατός εἶ, Κύριε, καί ἡ ἀλήθειά σου κύκλῳ σου. 

Σύ δεσπόζεις τοῦ κράτους τῆς θαλάσσης, τόν δέ σάλον τῶν κυμάτων αὐτῆς σύ καταπραΰνεις. Σύ ἐταπείνωσας ὡς τραυματίαν ὑπερήφανον, ἐν τῷ βραχίονι τῆς δυνάμεώς σου διεσκόρπισας τούς ἐχθρούς σου» (Ψαλμός 88, 9-11). 

– «Κύριε, ὁ Θεός τῶν δυνάμεων, μακάριος ἄνθρωπος ὁ ἐλπίζων ἐπί σέ» (Ψαλμός 88, 13).

Καί βιάζομαι νά μάθω πῶς σέ εἶδε ὁ Ἰακώβ ἐπάνω στήν κορυφή τῆς Κλίμακος. 

Ἐρωτῶ νά μάθω γιά αὐτήν τήν ἀνάβασι. 

– Πές μου, πῶς ἦταν ὁ τρόπος καί ἡ σύνθεσις στήν διάταξι τῶν βαθμίδων; 

Τῶν βαθμίδων τῆς ἀναβάσεως ἐκείνης, τήν ὁποία ἔβαλε στόν νοῦ καί στήν καρδία του νά ἐπιχειρήση ὁ ἐραστής σου;

– «Μακάριοι οἱ κατοικοῦντες ἐν τῷ οἴκῳ σου, εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων αἰνέσουσί σε. Μακάριος ἀνήρ, ᾧ ἐστιν ἡ ἀντίληψις αὐτοῦ παρά σοί· ἀναβάσεις ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ διέθετο (Ψαλμός 83, 5-6). 

Διψῶ ἀκόμη νά μάθω, ποιός ἦταν ὁ ἀριθμός τῶν βαθμίδων, καί πόσος χρόνος ἐχρειαζόταν γιά τήν ἀνάβασι. 

Διότι τούς μέν χειραγωγούς τῆς ἀναβάσεως –τούς Ἀγγέλους δηλαδή– τούς ἀνήγγειλε Αὐτός πού σέ εἶδε καί ἐπάλαιψε μαζί σου. 

Τό περιστατικό τῆς πάλης τοῦ πατριάρχη Ἰακώβ μέ τόν Θεόν (Γένεσι, 32, 24-31).

Ἀλλά γιά τίποτε ἄλλο δέν θέλησε ἤ μᾶλλον δέν κατώρθωσε νά μᾶς διαφωτίση».

Ἐκείνη δέ –ἄν καί θεωρῶ καλύτερο νά εἰπῶ Ἐκεῖνος, δηλαδή ὁ Θεός, ἐφ᾿ ὅσον «ὁ Θεός ἀγάπη ἐστίν» (Α´ Ἰωάν. 4, 16)– ἡ βασίλισσα, σάν νά ἔσκυψε ἀπό τόν οὐρανό, ἔλεγε στά αὐτιά τῆς ψυχῆς μου:

– «Ἐάν, ὦ ἐραστά, δέν λυθῆς ἀπό τήν παχύτητα τοῦ σώματος, δέν θά μπορέσης νά γνωρίσης τό κάλλος τοῦ προσώπου μου. 

Ἡ Κλῖμαξ ἄς σέ διδάσκη τήν πνευματική σύνθεσι τῶν ἐπί μέρους ἀρετῶν. 

Στήν κορυφή δέ αὐτῆς τῆς κλίμακος εἶμαι στηριγμένη ἐγώ, καθώς τό εἶπε ὁ μεγάλος μύστης μου, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: 

– «Νυνί δέ μένει τά τρία ταῦτα· πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη· μείζων δέ πάντων ἡ ἀγάπη» (Α´ Κορ. 13, 13).

Ἀδέλφια μου, αὐτό τό κεφάλαιο τῆς ἀγάπης εἶναι ἄπειρο καί ἀξόδευτο γιά ἐμᾶς οἱ ὁποῖοι δέν ἔχουμε ἀκόμη τήν πείρα τῆς ἐξόδου ἀπό τό ὁλόδικό μας, τό «ἐγώ».  

Ἄς ἔχουμε πάντοτε τόν φόβο τοῦ Θεοῦ μέσα στό βάθος τῆς καρδιᾶς μας, μέ τήν συνεχή μνήμη τῆς εὐχῆς τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Μόνο μέ τήν ἀδιάλειπτη προσευχή διά τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ θά φτάσουμε στήν ἀγάπη πρός τόν πλησίον μας: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με».

Ἀφοῦ πρῶτα μέ τήν ἀληθινή πίστη θά ἐννοήσουμε τό ὕψος, τό βάθος καί τό πλάτος τῆς ἀληθινῆς μετανοίας, ὥστε νά φτάσουμε τήν ἀρετή τῆς ἔμπρακτης ἀγάπης τῶν Ἁγίων Πατέρων, γιά τήν ὁποία ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Σιναΐτης γράφει:

«Ἀγάπη, προφητείας χορηγός·

ἀγάπη, θαυμάτων παρεκτική· 

ἀγάπη, ἐλλάμψεως ἄβυσσος…

Ἀγάπη τελευταία βαθμίς 

εἰς τάς θείας ἀναβάσεις τῶν ἀρετῶν.

Ὁ περί ἀγάπης λόγος, ἀγγέλοις γνώριμος· κἀκείνοις κατά τήν ἐνέργειαν τῆς ἐλλάμψεως· Ἀγάπη γάρ ἐστίν ὁ Θεός, ᾧ πρέπει δόξα, ὕμνος, τιμή καί προσκύνησις εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».

Ἀμήν, γένοιτο!

• 27. «Ἡ χριστιανική ἀγάπη». Ἀπό τό βιβλίο «Θέματα ζωῆς». Τόμος 1ος. Ὁμιλίες τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου. https://agiosminas.gr
• 28. Περί ἀγάπης, ἐλπίδος καί πίστεως. Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου. (Διά τόν σύνδεσμον τῆς ἐναρέτου τριάδος τῶν ἀρετῶν. – Λόγος Λ΄. Οὐρανοδρόμος Κλῖμαξ). http://users.uoa.gr https://www.sinaimonastery.com

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– «Αγάπη γαρ εστίν ο Θεός» (Α΄ Μέρος, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄, ΣΤ΄, Ζ΄, Η΄, Θ΄, Ι΄, ΙΑ΄, ΙΒ΄, ΙΓ΄)