Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Ἔλλειψις τῆς ἐλπίδος σημαίνει ἀφανισμός τῆς ἀγάπης» (Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Σιναΐτης)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

ΙΒ΄ Μέρος

Ἡ ἀληθινή κοινωνία τῆς ἀγάπης μας πρός τούς ζώντες –καθώς καί πρός τούς κεκοιμημένους ἀδελφούς μας– μπορεῖ νά διατηρηθεῖ μέσα στήν Ἐκκλησία, μέ τή λεγόμενη «κοινωνία τῶν Ἁγίων». Ἐπειδή ὅλοι μας συναντιόμαστε στό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, γύρω ἀπό τήν Ἁγία Τράπεζα τοῦ Κυρίου.

Ἡ Ἐκκλησία εἶναι παρούσα: “Ἡ «ψ υ χ ο τ ρ ό φ ο ς» Τράπεζα ὅλους μας, μᾶς συγκεντρώνει μαζί, ἄπαντες τούς Δίκαιους Πατριάρχες, Προφῆτες, Ἀπόστολους, Πατέρες, Μάρτυρες”.

Στό Μυστήριο αὐτό τῶν Μυστηρίων στή «σύνοδο τοῦ Οὐρανοῦ καί τῆς γῆς», βρίσκονται ὅλοι οἱ κεκοιμημένοι Πατέρες καί ἀδελφοί μας, ὅλα τά προσφιλή μας πρόσωπα, πού ἔφυγαν ἀπό τόν κόσμο «ἐν μετανοία καί ἐξομολογήσει».

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, γιά τούς «ἐν μετανοία καί ἐξομολογήσει» κεκοιμημένους ἀδελφούς, μᾶς λέγει ὡς ἑξῆς:

«Μή δέ ἀποκάμωμεν τοῖς ἀπελθοῦσι βοηθοῦντες, καί προσφέροντες ὑπέρ αὐτῶν εὐχάς∙ καί γάρ τό κοινόν τῆς οἰκουμένης κεῖταικ α θ ά ρ σ ι ο ν.

Διά τοῦτο θαρροῦντες ὑπέρ τῆς οἰκουμένης δεόμεθα τότε, καί μετά μαρτύρων αὐτούς καλοῦμεν, μετά ὁμολογητῶν, μετά ἱερέων καί γάρ ἕν σῶμά ἐσμεν ἅπαντες, κἄν λαμπρότερα μέλη μελῶν∙ καί δυνατόν πάντοθεν συγγνώμην αὐτοῖς συναγαγεῖν, ἀπό τῶν εὐχῶν, ἀπό τῶν ὑπέρ αὐτῶν δώρων, ἀπό τῶν μετ’ αὐτῶν καλουμένων».

– «Ἐάν τε γάρ ζῶμεν, τῷ Κυρίῳ ζῶμεν, ἐάν τε ἀποθνήσκωμεν, τῷ Κυρίῳ ἀποθνήσκομεν. Ἐάν τε οὖν ζῶμεν ἐάν τε ἀποθνήσκωμεν, τοῦ Κυρίου ἐσμέν» (Ρωμ. 14, 8).

Ἔχοντας λοιπόν κοινωνία μέ τόν Κύριο, διά τῶν Μυστηρίων, κοινωνοῦμε καί μέ τούς Ἁγίους.

Ἀλλά κυρίως καί μέ τούς κοιμηθέντες ἀδελφούς μας, οἱ ὁποῖοι ζοῦν ἐν Αὐτῷ.

Τό Ἅγιο Πνεῦμα ἑνώνει ὅλους μας, γι᾿ αὐτό καί οἱ Ἅγιοι εἶναι πλησίον μας.

Καί ὅταν προσευχόμαστε σ’ αὐτούς τότε ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι εἰσακοῦνε ὅλες τίς προσευχές μας, καί μέσα ἀπό τίς ψυχές τους αἰσθανόμαστε τίς πρεσβεῖες τους.

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, στήν ὁμιλία του αὐτή γιά τήν ἀληθινή ἀγάπη γιά τήν ὁποία κάνει λόγο τό Ἅγιο Εὐαγγέλιο, γράφει τά ἑξῆς:

“Ἄν ἐπικρατοῦσε παντοῦ ἡ ἀγάπη, πόσο διαφορετικός θά ἦταν ὁ κόσμος μας! (23)

Οὔτε νόμοι, οὔτε δικαστήρια, οὔτε ποινές θά χρειάζονταν.

Κανένας δέν θά ἀδικοῦσε τόν πλησίον.

Οἱ φόνοι, οἱ φιλονικίες, οἱ πόλεμοι, οἱ ἀναστατώσεις, οἱ ἁρπαγές, οἱ πλεονεξίες καί ὅλες οἱ ἀδικίες θά ἐξαφανίζονταν.

Ἡ κακία θά ἦταν ὁλότελα ἄγνωστη.

Γιατί ἡ ἀγάπη ἔχει τό μοναδικό πλεονέκτημα:

– Ὅτι δέν συνοδεύεται, ὅπως οἱ ἄλλες ἀρετές, ἀπό ὁρισμένες κακίες.

– Ἡ ἀκτημοσύνη, γιά παράδειγμα, εἶναι συχνά ἑνωμένη μέ τήν κενοδοξία.

– Ἡ εὐγλωττία μέ τήν φιλοδοξία.

– Ἡ θαυματουργία μέ τήν ὑπερηφάνεια.

– Ἡ ἐλεημοσύνη μέ τήν λαγνεία.

– Ἡ ταπεινοφροσύνη μέ τήν ἐσωτερική ὑψηλοφροσύνη.

Αὐτά δέν ὑπάρχουν στήν ἀγάπη, τήν ἀληθινή ἀγάπη.

Ὁ ἄνθρωπος πού ἀγαπάει, ζεῖ στή γῆ ὅπως θά ζοῦσε στόν οὐρανό, μέ ἀδιατάρακτη γαλήνη καί εὐτυχία.

Ὁ ἄνθρωπος πού ἀγαπάει, ζεῖ μέ ψυχή καθαρή ἀπό φθόνο, ζήλια, ὀργή, ὑπερηφάνεια, καί κακή ἐπιθυμία.

Ὅπως κανείς δέν κάνει κακό στόν ἑαυτό του, ἔτσι καί αὐτός δέν κάνει κακό στόν πλησίον του, πού τόν θεωρεῖ σάν ἄλλον ἑαυτό του.

Νά ὁ ἄνθρωπος τῆς ἀγάπης ἕνας ἐπίγειος ἄγγελος!

Ἐκεῖνος, ὅμως πού δέν ἔχει ἀγάπη, ὅσα θαύματα κι’ ἄν κάνει, ὅσο τέλεια γνώση τῶν θείων ἀληθειῶν καί ἄν ἔχει, χιλιάδες νεκρούς κι’ ἄν ἀναστήσει, τίποτα δέν θά κερδίσει, ἀφοῦ ζεῖ μόνο γιά τόν ἑαυτό του, μακριά ἀπό τούς ἄλλους.

Γι’ αὐτό ἀκριβῶς ὁ Χριστός καθόρισε τήν ἀγάπη στόν πλησίον ὡς δεῖγμα τῆς τέλειας ἀγάπης σ’ Ἐκεῖνον.

– «Ἄν μ’ ἀγαπᾶς», εἶπε στόν Ἀπόστολο Πέτρο, «ποίμαινε τά πρόβατά μου».

– «Λέγει αὐτῷ πάλιν δεύτερον· Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς με; λέγει αὐτῷ· ναί, Κύριε, σύ οἶδας ὅτι φιλῶ σε. λέγει αὐτῷ· ποίμαινε τά πρόβατά μου» (Ἰωάν. 21, 16).

Ὑπαινιγμός εἶναι καί τοῦτο, ὅτι ἡ ἀγάπη ἔχει μεγαλύτερη ἀξία ἀπό τό μαρτύριο”.

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Σιναΐτης, μέσα ἀπό τήν οὐρανοδρόμο Κλίμακα, ἀναφέρει γιά τόν σύνδεσμο τῆς ἐναρέτου τριάδος τῶν ἀρετῶν τῆς πίστεως, τῆς ἐλπίδος, καί τῆς ἀγάπης,τά ἑξῆς:

16. Ἡ δύναμις τῆς ἀγάπης εἶναι ἡ ἐλπίς, διότι μέ αὐτήν περιμένουμε τόν μισθό τῆς ἀγάπης. (24)

Ἡ ἐλπίς εἶναι «ἀδήλου πλούτου πλοῦτος», (δηλαδή πλοῦτος ἑνός πλούτου πού δέν φαίνεται).

Ἡ ἐλπίς εἶναι ἀσφαλής ἀπόκτησις θησαυροῦ πρίν ἀπό τήν ἀπόκτησί του.

Αὐτή εἶναι ἀνάπαυσις καί ἀνακούφισις ἀπό τούς κόπους.

Αὐτή εἶναι ἡ θύρα τῆς ἀγάπης.

Αὐτή φονεύει τήν ἀπόγνωσι.

Αὐτή εἰκονίζει ἐμπρός μας τά πράγματα πού εὑρίσκονται μακρυά.

Ἔλλειψις τῆς ἐλπίδος σημαίνει ἀφανισμός τῆς ἀγάπης.

Σ᾿ αὐτήν εἶναι δεμένοι οἱ πόνοι, σ᾿ αὐτήν εἶναι κρεμασμένοι οἱ κόποι, αὐτήν περικυκλώνει τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ”.

Ἀδέλφια μου, αὐτό τό κεφάλαιο τῆς ἀγάπης εἶναι ἄπειρο καί ἀξόδευτο γιά ἐμᾶς οἱ ὁποῖοι δέν ἔχουμε ἀκόμη τήν πείρα τῆς ἐξόδου ἀπό τό ὁλόδικό μας, τό «ἐγώ».

Ἄς ἔχουμε πάντοτε τόν φόβο τοῦ Θεοῦ μέσα στό βάθος τῆς καρδιᾶς μας, μέ τήν συνεχή μνήμη τῆς εὐχῆς τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Μόνο μέ τήν ἀδιάλειπτη προσευχή διά τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ θά φτάσουμε στήν ἀγάπη πρός τόν πλησίον μας: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με».

Ἀφοῦ πρῶτα μέ τήν ἀληθινή πίστη θά ἐννοήσουμε τό ὕψος, τό βάθος καί τό πλάτος τῆς ἀληθινῆς μετανοίας, ὥστε νά φτάσουμε τήν ἀρετή τῆς ἔμπρακτης ἀγάπης τῶν Ἁγίων Πατέρων, γιά τήν ὁποία ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Σιναΐτης γράφει:

«Ἀγάπη, προφητείας χορηγός·

ἀγάπη, θαυμάτων παρεκτική·

ἀγάπη, ἐλλάμψεως ἄβυσσος…

Ἀγάπη τελευταία βαθμίς

εἰς τάς θείας ἀναβάσεις τῶν ἀρετῶν.

Ὁ περί ἀγάπης λόγος, ἀγγέλοις γνώριμος· κἀκείνοις κατά τήν ἐνέργειαν τῆς ἐλλάμψεως· Ἀγάπη γάρ ἐστίν ὁ Θεός, ᾧ πρέπει δόξα, ὕμνος, τιμή καί προσκύνησις εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».

Ἀμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

• 23. «Ἡ χριστιανική ἀγάπη». Ἀπό τό βιβλίο «Θέματα ζωῆς». Τόμος 1ος. Ὁμιλίες τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου. https://agiosminas.gr
• 24. Περί ἀγάπης, ἐλπίδος καί πίστεως. Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου.(Διά τόν σύνδεσμον τῆς ἐναρέτου τριάδος τῶν ἀρετῶν. – Λόγος Λ΄. Οὐρανοδρόμος Κλῖμαξ). http://users.uoa.gr https://www.sinaimonastery.com/index.php

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– «Αγάπη γαρ εστίν ο Θεός» (Α΄ Μέρος, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄, ΣΤ΄, Ζ΄, Η΄, Θ΄, Ι΄, ΙΑ΄)