“Τα μεγάλα παλάτια καὶ αἱ οἰκοδομαὶ ὁπού χαλούσι, πρῶτον πίπτει ἕνας λίθος μικρός, καὶ ἀνοίγει ὀλίγον εἰς ἕνα τόπον ὁ τοῖχος, ἔπειτα κατ’ ὀλίγον ὀλίγον πίπτουσι τελείως, καὶ ἐδαφίζονται”…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Αναδημοσιεύουμε από το Ιστολόγιο Κατάνυξη.

Αγαπίου Μοναχού του Κρητός, ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΛΑΦΡΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ

Ἀγκαλὰ καὶ τὰ ἄνω εἰρημένα ἁμαρτήματα εἶναι τὰ ἀρχαιότερα, καὶ πρέπει νὰ τὰ μισῆς ὁλοψύχως, ὅμως μὴ νομίσης, πὼς ἔχεις ἄδειαν καὶ συγχώρησιν, νὰ πίπτης εἰς τὰ μικρότερα πταίσματα, χωρὶς φόβον τινά, ἢ ἔλεγχον τῆς συνειδήσεως· ἀλλὰ μάλιστα ἐνθυμούμενος, ὅτι ἔχεις νὰ δώσης ἀπολογίαν τῷ φοβερῶ καὶ ἀδεκάστω Κριτὴ περὶ παντὸς λόγου, ἐγκρατεύου καὶ ἀπὸ ταῦτα, ὅση σοὶ δύναμις· διατὶ ἐὰν εἰς τὰ ἀργὰ καὶ ἄκαιρα λόγια ἔχεις νὰ δώσης λόγον, διατὶ τὰ εἶπες χωρὶς ἀνάγκην ἢ χρείαν τινά, πῶς θαρρεῖς νὰ ἑξαλειφθῶσι τὰ πολλὰ καὶ ἀναρίθμητά σου ἐγκλήματα, χωρὶς τινὰ ἔλεγχον καὶ κατάκρισιν.

Όστις καταφρονεῖ τὸν μικρὸν ἐγκρεμνόν, ταχέως πίπτει εἰς τὸν μεγαλήτερον. Διά ἕνα καρφὶ χάνεις ἕνα πέταλον, καὶ διὰ αὐτὸν τὸν ὀλίγον σίδηρο ζημιώνεσαι ἕνα πολύτιμον ἄλογον, καὶ διὰ ἕνα ἄλογον, θανατώνεται ἕνας ἄνθρωπος· καὶ ἐὰν ἐπιμελεῖτο ἐξ ἀρχῆς ὁπού τοῦ ἦλθε ἡ ὀλίγη ζημία, δὲν ἐφονεύετο πρὸ καιροῦ διὰ τὴν ἀπροσεξίαν αὐτοῦ.  
Τα μεγάλα παλάτια καὶ αἱ οἰκοδομαὶ ὁπού χαλούσι, πρῶτον πίπτει ἕνας λίθος μικρός, καὶ ἀνοίγει ὀλίγον εἰς ἕνα τόπον ὁ τοῖχος, ἔπειτα κατ’ ὀλίγον ὀλίγον πίπτουσι τελείως, καὶ ἐδαφίζονται. Πολλάκις συμβαίνει καὶ τινὰ μικρὰ ζῶα ὡσὰν νὰ εἰποῦμεν, μελίσσια, σφίκαις, σφοῦροι, καὶ ἕτερα ὅμοια, ὅταν ἦναι ἄπειρον πλῆθος, φενεύουσιν ἕνα ἀρκούδι, ἢ λέοντα, ἢ καὶ ἄνθρωπον.  
Τάχα δὲν εἶνε τὰ σπειρία τῆς ἄμμου ἐλαφρὰ καὶ μικρότατα; Αλλ’ ἐὰν φορτώσης ἕνα καράβι, νὰ τὸ γεμίσης. Βουλά καὶ πνίγεται ἢ τάχα δὲν εἶναι αἱ ρανίδες τοῦ ὕδατος πολλὰ μικραῖς; Ἀλλά ἠνωμέναις πολλαῖς καὶ ἀμέτρηταις, κάμνουσιν ἕνα ποτάμι μεγάλον καὶ φοβερώτατον, τὸ ὁποῖον ἀφανίζει μεγάλας οἰκοδομᾶς καὶ σπήτια περίφημα, καὶ ξεριζώνει δένδρα ἀήττητα.  

Ο θεῖος Γρηγόριος λέγει, ὅτι μερικαῖς φοραῖς εἶναι κίνδυνος περισσότερος νὰ πέση τινὰς εἰς μικρὰ παραπτώματα, παρὰ εἰς μεγάλα·  διατὶ ὅσον μᾶλλον γνωρίζεται τὸ βαρὺ ἀνόμημα, τοσούτον ἐπιμελῶς διορθώνεται. Αμή τὸ μικρὸν ὅσον πλέον τὸ πράττεις χωρὶς ἔλεγχον τῆς συνειδήσεως, τόσον εὑρίσκεσαι εἰς μεγαλήτερον κίνδυνον· καὶ ἁπλῶς τὰ μικρὰ παραπτώματα, κάμνουσιν εἰς τὴν ψυχὴν ζημίαν πολλήν, ὅτι ταράττουσι τὴν εἰρήνην τῆς συνειδήσεως, σβύνουσι τὴν θέρμην τῆς ἀγάπης, ὀλιγοστεύουσι τὴν προθυμίαν, σμικρίνουσι τὸν πόθον, ἐλαττώνουσι τὴν εὐλάβειαν τῆς πνευματικῆς πολιτείας, καὶ τέλος πάντων ἐναντιώνονται εἰς τρόπον τινὰ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, καὶ ἐμποδίζουσιν εἰς ἠμᾶς τὴν τούτου ἐνέργειαν· διὰ τοῦτο πρέπει, νὰ τὰ φεύγωμεν μὲ σπουδὴν πάσαν καὶ ἐπιμέλειαν, ὅτι ὁ μικρότερος ἐχθρός, ὁπού νὰ ἔχης (ἐὰν δὲν προσέχεις) δύναται κατὰ πολλὰ νὰ σὲ βλάψη.  

Ἄπεχε γοῦν ἀπὸ τοιαῦτα ἐγκλήματα, καὶ μάλιστα ἀπὸ ταῦτα. Λοιδορίαν, Πονηρίαν, Καύχησιν, Κενοδοξίαν, Μετεωρισμόν, Γέλοια, Εὐτραπελίαν, Αἰσχρολογίαν, Πολυϋπνίαν, καὶ ἕτερα ὅμοια, καὶ ἐξόχως παιγνίδια, χοροὺς καὶ τραγώδια, ἀπὸ τὰ ὁποία πρέπει νὰ φεύγης ἐπιμελῶς διὰ νὰ μὴ πέσης εἰς τὰ μεγαλήτερα, καὶ γένης ἐχθρός του Θεοῦ τοῦ Κτίστου σου καὶ ζημιωθῆς ὅλα ἐκεῖνα τὰ ἀγαθὰ ὁπού ἤκουσες.

ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ, ΑΓΑΠΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΤΟΥ ΚΡΗΤΟΣ, ΤΟΥ ΕΝ ΤΩ ΑΓΙΩ ΟΡΕΙ ΤΟΥ ΑΘΩ ΑΣΚΗΣΑΝΤΟΣ
ΜΕΡΟΣ Α΄  ΚΕΦ. Δ΄

ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΤΑΝΥΞΙΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ