Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

Ας είναι δοξασμένο το όνομα του Δεσπότου ημών, ο Οποίος διά των πικρών φαρμάκων μας δίνει την γλυκιά υγεία» (Αββάς ο Ισαάκ ο Σύρος)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Ε΄ Μέρος

Πόσο ευλογημένο διακόνημα είναι η προσευχή για την ψυχή μας, για τους οικείους μας και πόσο ευεργετική για ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό θα έπρεπε ασφαλώς να το έχουμε αντιληφθεί ως διακόνημα από την νηπιακή μας ηλικία.

Αλλά και τώρα αν το αναλάβουμε ως καθημερινό διακόνημα προς τον Κύριο, με την Θεία χάρη θα φτάσουμε να απολαύσουμε τους καρπούς της ταπεινής αδιάλειπτης προσευχής.

Από τον προσωπικό μας αγώνα τον οποίο καταβάλλουμε νυχθημερόν για την πνευματική εσωτερική εργασία της ψυχής μας, εξαρτάται και η πρόοδός μας. Αλλά κυρίως όταν με την δική μας αληθινή ταπεινοφροσύνη προσελκύσουμε την χάρη του Αγίου Πνεύματος.

Έτσι με βάση το γνήσιο ορθόδοξο πνεύμα:

“Συνεχίζει ο Όσιος Ισαάκ ο Σύρος σημειώνοντας την σημασία του προσωπικού αγώνα για την σωτηρία της ψυχής μας, πριν να αναλάβουμε οποιοδήποτε άλλο έργο ή διακόνημα: (8)

–«Αγάπησε την απραξία της κατά Θεόν ησυχίας περισσότερο από τον χορτασμό των πεινασμένων όλης της γης και από την επιστροφή πολλών εθνών στην Θεογνωσία.

Διότι είναι προτιμότερο για σένα να απαλλάξεις τον εαυτόν σου από τα δεσμά της αμαρτίας, παρά να ελευθερώσεις άλλους δούλους από την δουλεία τους στην αμαρτία.»

Σημάδι ότι έχουμε πράγματι προοδεύσει στον αγώνα κατά των παθών είναι να αποκτήσουμε καθαρά καρδία. Τι είναι η καθαρότητα της καρδίας;

Μας απαντά ο Αββάς Ισαάκ:

-«Είναι η τέλεια λησμοσύνη και άγνοια των τρόπων της πονηράς δευτέρας φύσεως του ανθρώπου, που προέρχονται από την παρακοή και τους οποίους τρόπους εφηύρε και αύξησε η αμαρτωλή μας φύση από τα πράγματα του παρόντος κόσμου.

Εκείνος που θα κατορθώσει να βγάλει έξω από την ψυχή του όλες τις παρά φύσιν καταστάσεις και ασχήμιες και θα φθάσει στο σημείο να λησμονήσει όλα αυτά, εξαιτίας της ηθελημένης άγνοιας αυτών και της απραξίας περί την αμαρτίαν.

Τότε είναι φανερό ότι επανέκτησε την προ της πτώσεως του ανθρώπου απλότητα και ακακία και έγινε, κατά την προαίρεση και την ψυχική κατάσταση, ένα πραγματικό αθώο νήπιο, χωρίς να έχει και τα ελαττώματα του νηπίου».

–Πως αποκτούμε τις αρετές;

-Με την τήρηση των εντολών του Θεού, μας απαντά ο Αββάς Ισαάκ:

-«Η εργασία της αρετής είναι η φύλαξη των εντολών του Κυρίου Ιησού Χριστού.

Και οι μεν εντολές είναι σαν τα όργανα, ενώ οι αρετές είναι τα αποτελέσματα των εντολών. Έτσι λ.χ. μέσω της εντολής του Χριστού να μην αντιστεκόμαστε στον κακό άνθρωπο και να μην ανταποδίδουμε, αποκτά κανείς την αρετή της μακροθυμίας.

Διά της εντολής που μας έδωσε να γυρίζουμε και το άλλο μάγουλο όταν μας κτυπούν, αποκτούμε την υπομονή.

Διά της εντολής που μας έδωσε ο Κύριος να μην κατακρίνουμε, αποκτούμε την πραότητα».

Η τήρηση των εντολών του Κυρίου συνοδεύεται και από σωματικό κόπο και επίμοχθη προσπάθεια:

-«Λάμπρυνε, αδελφέ, λέει ο Αββάς Ισαάκ το κάλλος της ψυχής σου με δάκρυα και νηστείες και την υπόλοιπη κακουχία.

Διότι θλίψη που γίνεται για τον Θεό, είναι καλύτερη από μεγάλο έργο, που συντελείται χωρίς στενοχώρια.

Διότι η θεληματική θλίψη είναι κριτήριο της ανόθευτης αγάπης, ενώ το έργο της αναπαύσεως (δηλαδή της έλλειψης προσπάθειας) προέρχεται από την πώρωση της συνειδήσεως.

Γι’ αυτό και οι άγιοι δοκιμάσθηκαν στις θλίψεις και όχι στην άνεση.

Η πνευματική εργασία, που γίνεται χωρίς κόπο, είναι η αρετή των κοσμικών, που κάνουν ελεημοσύνες, για να επιδειχθούν στους άλλους και έτσι δεν κερδίζουν τίποτε για τον εαυτόν τους».

Ιδίως για την ωφέλεια της νηστείας γράφει ο αββάς Ισαάκ τα ακόλουθα:

-«Η νηστεία είναι υπερασπιστής και φύλακας κάθε αρετής, αρχή του αγώνα, και στεφάνι των εγκρατευτών, το κάλλος της παρθενίας και της καθαρότητας, και η λαμπρότητα της σωφροσύνης.

Η νηστεία είναι η αρχή της χριστιανικής οδού, και η μητέρα της προσευχής, η πηγή της σωφροσύνης και της φρονήσεως, η διδάσκαλος της ησυχίας, η οδηγός όλων των καλών έργων.

Και καθώς στους υγιείς οφθαλμούς ακολουθεί η λάμψη του φωτός, έτσι και στην νηστεία που γίνεται με διάκριση ακολουθεί η επιθυμία της προσευχής».

Αλλά και η αρετή της ελεημοσύνης μας βοηθάει να πλησιάσουμε με καθαρή καρδιά τον Θεό, μας λέγει ο αββάς Ισαάκ:

-«Τίποτε άλλο δεν δύναται να πλησιάσει τόσο την καρδιά στον Θεό, όσο η ελεημοσύνη. Και τίποτε άλλο δεν προξενεί απόλυτη αταραξία στον νου, όσο η εκούσια πτωχεία.

Καλύτερα για σένα να ονομάζεσαι από τους άλλους αμαθής για την απλότητά σου, παρά σοφός και τέλειος κατά τον νου για την δόξα των ανθρώπων.

Όταν δίνεις ελεημοσύνη, δίνε με μεγαλοψυχία πλουσιοπάροχα, και με χαρούμενο πρόσωπο, και περισσότερο από όσο σου ζήτησαν, διότι λέγει η παροιμία, απόστειλον τον ψωμόν σου κατά πρόσωπον του πτωχού, και μετ’ ου ολίγον ευρήσει ανταπόδοσιν.

Μην διακρίνεις τον πλούσιο από τον φτωχό, ούτε να θέλεις να μάθεις τον άξιο ή τον ανάξιο, αλλά όταν πράττεις το καλό, έχε όλους τους ανθρώπους ίσους, διότι με αυτόν τον τρόπο θα ελκύσεις και άλλους στο καλό, επειδή η ψυχή γρήγορα έλκεται από τα σωματικά στον φόβο του Θεού»”.

Ας γνωρίζουμε ότι: “Πολλές φορές θα έρθουμε αντιμέτωποι με πειρασμούς και πολλές δοκιμασίες στην πνευματική μας προσπάθεια, και θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να τους αντέξουμε:

-«Παλαιά συνήθεια έχει ο αντίπαλός μας, ο διάβολος να μηχανεύεται και να μεταχειρίζεται διάφορα όπλα κατά των κατερχομένων στον πνευματικό αγώνα, και ανάλογα με τον σκοπό του καθενός μεταβάλλει και αυτός τον τρόπο του πολέμου.

Και όποιος βλέπει αμελή στην προαίρεση και ασθενή στους λογισμούς, τον πολεμεί εξ αρχής σφόδρα.

Και διεγείρει εναντίον του δυνατούς πειρασμούς, για να τον κάνει να γευθεί τους τρόπους της δικής του πονηρίας, και να δειλιάσει στην αρχή του αγώνα, και να του φανεί εξ αρχής τραχειά και δυσκολοδιάβατη η οδός της ζωής.

Και να σκέφτεται ότι εάν η αρχή της οδού αυτής είναι τόσο δύσκολη και σκληρή, ποιος μπορεί να αντέξει στους πολλούς αγώνες μέχρι τέλους; Και έτσι δεν μπορεί να ησυχάσει ούτε να προκόψει σε κάποια αρετή ούτε να σκεφθεί κάτι άλλο, παρασυρόμενος από αυτήν την ιδέα.

Ο Διάβολος αυξάνει τον πόλεμο σε αυτόν τον φοβισμένο και αποθαρρυμένο άνθρωπο, για να τον αναγκάσει να εγκαταλείψει».

Δεν πρέπει όμως οι πειρασμοί να μας τρομάζουν και να μας αποθαρρύνουν, διότι έρχονται κατά παραχώρησιν του Θεού ώστε να δοκιμασθούμε και να ωφεληθούμε πνευματικά:

–«Ο πειρασμός ωφελεί κάθε άνθρωπο… Οι αγωνιστές πειράζονται, για να αυξήσουν τον πνευματικό τους πλούτο, οι αμελείς για να προφυλαχθούν από όσα τους βλάπτουν, όσοι βρίσκονται μακρυά του Θεού για να Τον πλησιάσουν, και οι φίλοι του Θεού, για να έχουν παρρησία.

Κάθε υιός αγύμναστος δεν δέχεται τον πλούτο της βοήθειας του ουρανίου του Πατέρα.

Γι’ αυτό λοιπόν ο Θεός πρώτα πειράζει και δοκιμάζει τον δούλο Του, και έπειτα του δείχνει το χάρισμα. Ας είναι δοξασμένο το όνομα του Δεσπότου ημών, ο Οποίος διά των πικρών φαρμάκων μας δίνει την γλυκιά υγεία».

Αμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

• 8. «O Αββάς Ισαάκ ο Σύρος και η άσκηση στην ζωή μας», Αρχιμ. Κύριλλος Κεφαλόπουλος, Ιερά Μονή Παντοκράτορος. https://www.impantokratoros.gr

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Αγάπησε την άσκηση, μέσα από τους λόγους του Αββά Ισαάκ (Α΄ Μέρος)
– Αγάπησε την άσκηση, μέσα από τους λόγους του Αββά Ισαάκ (Β΄ Μέρος)
– Αγάπησε την άσκηση, μέσα από τους λόγους του Αββά Ισαάκ (Γ΄ Μέρος)
– Αγάπησε την άσκηση, μέσα από τους λόγους του Αββά Ισαάκ (Δ΄ Μέρος)