του Απόστολου Σαραντίδη 
αρθρογραφεί για katanixi.gr

Τον Αύγουστο του 2009, ο οικογενειάρχης φίλος, στην αληθινή ιστορία που περιγράφεται, πήρε την οικογένειά του για ένα ταξίδι αναψυχής αλλά και ωφέλιμο αφού το πρόγραμμα περιλάμβανε και ιστορικά μέρη και άλλα φυσικού κάλλους.

Ενάμισι χρόνο πριν, είχε κάνει μια πολύτιμη αγορά, όνειρο ζωής: ένα μεγάλο πολλών κυβικών, ασφαλές και μοντέρνο ευρωπαϊκό οικογενειακό αυτοκίνητο. Καμάρι και χαρά της οδήγησης. Με αυτό, τη σύζυγο και τις τρεις κόρες του ηλικίας τότε, 12, 11 και 9 ετών, ξεκίνησαν.

Την ίδια εποχή, παζάρευε με ξένους αγοραστές την πώληση των δύο εναπομεινάντων παλαιών πατρικών του προς απόκτηση ρευστού που είχε ανάγκη αλλά η οικονομική κρίση που μόλις άρχιζε έκανε δύσκολο το εγχείρημα. Τότε, θυμήθηκε τα Θεία. Ήτανε πιστός. Και έταξε: αν πωληθούν σε ικανοποιητική τιμή να αποδώσει το δέκατο της καθαρής αξίας που θα ελάμβανε σε πτωχούς. Λίγο καιρό πριν από το ταξίδι, τα ακίνητα πωλήθηκαν τοις μετρητοίς, σχεδόν αμέσως μαζί, σε διαφορετικούς ξένους αλλοδαπούς αγοραστές στην καθαρή τιμή συνολικά των 114.000 €. Δηλαδή μετά και την αφαίρεση των προμηθειών και λοιπών εξόδων. Χρωστούσε λοιπόν κατά το τάξιμό του σε φιλόπτωχο ταμείο, το δέκατο, ήτοι 11.400 €. «Εντάξει», είπε μέσα του, «όλα καλά. Θα τα δώσω μα όχι και αμέσως. Έχω ανάγκες τώρα. Αργότερα, θα δούμε πώς».

Γνώριζε επίσης ότι τα λάστιχα του αυτοκινήτου του ήσαν πολύ φθαρμένα αλλά θα τα άλλαζε το Φθινόπωρο με τις βροχές. Ο ορθολογισμός αυτό του υπαγόρευε. Τώρα, είχε άλλες προτεραιότητες. Άλλωστε καλοκαίρι είναι και είναι οδηγάρα! Πίστη στον εαυτό του, μεγάλη. Τι θα πάθαινε; Το όχημα διέθετε τόσα ηλεκτρονικά συστήματα που αποκλείεται να είχε πρόβλημα. Όλα θα λειτουργούσανε ρολόι. Στο μυαλό του.

Και πήγανε στην Πάτρα, συναντηθήκανε με φίλους, ανεβήκανε με τον οδοντωτό από το Διακοπτό στα Καλάβρυτα, είδαν το μνημείο των πεσόντων, επισκέφθηκαν την Αγία Λαύρα, απόλαυσαν το φαγητό στο ξενοδοχείο και τον φρέσκο βουνίσιο αέρα, και κατέληξαν στη Ζάκυνθο. Γύρισαν ολόκληρο το νησί, είδαν τις χελώνες και τις φώκιες, κολύμπησαν στα διάφανα νερά και στην πισίνα του ξενοδοχείου, ψώνισαν, ευχαριστήθηκαν, χάρηκαν. Φορτωμένοι από εμπειρίες, στην επιστροφή το πρόγραμμα έλεγε παρακάμπτοντας την Πρωτεύουσα να κάνουν μία στάση το απόγευμα στη Χαλκίδα και πολύ αργά το βράδυ να φθάσουν στο σπίτι τους. Στην Αθήνα θα πήγαιναν χωριστά σε μελλοντικό ταξίδι.

31 Αυγούστου. Σε κάποια διόδια στην Αττική Οδό, κι ενώ εκείνος τους παίνευε τον δρόμο, από πίσω η μικρή του κόρη τον ρωτάει: «Μπαμπά, στον δρόμο αυτό γίνονται ατυχήματα;». «Όχι παιδί μου», απάντησε, «Βρισκόμαστε στον ασφαλέστερο δρόμο της Ελλάδος και έχουμε καλό αυτοκίνητο». Πέντε λεπτά αργότερα κι ενώ οδηγούσε γρήγορα, ξεσπά μια τοπική μπόρα. Η πρώτη μετά από μήνες ξηρασίας. Νερό με το τουλούμι. Το αμάξι περνά μέσα από μια λούμπα με νερό. Τα λάστιχα αδύναμα. Η ταχύτητα μεγάλη. Και χάνεται ο έλεγχος. Μία, δύο, τρεις στροφές, χτυπά στα προστατευτικά κιγκλιδώματα πολλές φορές ανάμεσα από τα διερχόμενα αμάξια και σταματά πέφτοντας πάνω σε ένα αυτοκίνητο ενός γιατρού που έμπαινε εκείνη τη στιγμή στον αυτοκινητόδρομο από μία είσοδο.

Φοβισμένοι, σοκαρισμένοι, βγάζουν τις ζώνες ασφαλείας και βγαίνουνε σώοι. Η εσωτερική καμπίνα άθικτη. Ούτε ένα τζάμι σπασμένο. Η μηχανή καμία ζημιά. Όλα όμως τα μεταλλικά σημεία γύρω – γύρω και το μπροστινό σύστημα διεύθυνσης, τσαλακωμένα. Τα υπόλοιπα, τα ανάλαβε η Οδική Βοήθεια και ένας φίλος από το Μαρκόπουλο που τους φιλοξένησε για λίγες ώρες μέχρι την πτήση τους στην πόλη τους διότι επέστρεψαν αεροπορικώς πλέον.

Το όχημα δεν διέθετε μεικτή ασφάλεια και στο συνεργείο ο αρμόδιος υπάλληλος του είπε ότι θα κοστολογήσει τη ζημία για να αρχίσουν οι επισκευές. Δύο μέρες μετά τον φώναξε στο συνεργείο και του ανακοίνωσε ότι η αποκατάσταση, με τα ανταλλακτικά που θα χρειάζονταν, το βάψιμο και την εργασία, θα κόστιζε 11.400 €!!!

Οι πνευματικοί νόμοι, του το πήραν το τάξιμο στο ακέραιο και άμεσα. Η εμπιστοσύνη στις ανθρώπινες δυνάμεις και η αλαζονική συμπεριφορά είχανε τίμημα. Πάντα έχουν και δυστυχώς δεν είναι πάντοτε οικονομικό.

Σήμερα αν δεν κάνουμε λάθος έχουμε εκλογές. Οι επίδοξοι πολιτικοί σωτήρες, όλοι στο προσκήνιο. Οι εκλογείς, ας αναλογιστούν την οίησή τους, αυτή των υποκριτικών πολιτικάντηδων στον αυτοκινητόδρομο της εξουσίας, και τα επερχόμενα δεινά που τους υπαγορεύουν να προξενήσουν οι ξένες λέσχες τις οποίες προσκυνούν για να ανέλθουν δήθεν με μητρικό ενδιαφέρον, στις πλάτες μας. Το μητρικό φίλτρο όταν λειτουργεί αλαζονικά και δη με πολιτική επικάλυψη, δεινά και μόνο συσσωρεύει στους λαούς που δεν υποπτεύονται ότι με φθαρμένα λάστιχα τροχών, δηλαδή θεμέλια, και μάλιστα με τη συνενοχή τους, είναι καταδικασμένοι σε ιστορική και πνευματική απώλεια.