Επικαιρότητα
Αν ήτανε μαύρος ο Θεός που μας κυβερνούσε…
4 Ιούλ 2020
Άρθρο του Σερκελίδη Δήμου (Αξιωματκού ΠΑ)
Αποκλειστικά για katanixi.gr
Ο αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι τραγουδάει Λουκιανό Κηλαηδόνη…
Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr
Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra
Αν ήτανε μαύρος ο Θεός που μας κυβερνούσε…
Δήμος Σερκελίδης
Το γνωστό σκωπτικό άσμα του Λουκιανού Κηλαηδόνη και των Apurimac με τίτλο “Αν ήτανε μαύρος ο Θεός” μας θύμισε ο αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι και αρχηγός της Αγγλικανικής Εκκλησίας. Ο κ. Ιουστίνος Ουέλμπι, με αφορμή το κίνημα υποστήριξης των μαύρων Black Live Matters, δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή του στο BBC ότι η εκκλησία πρέπει να επανεξετάσει την πρακτική να ζωγραφίζεται ο Χριστός ως λευκός άνδρας και ότι πολλοί αγγλικανοί ιερείς ανά τον κόσμο ήδη αποτυπώνουν την μορφή του Χριστού σύμφωνα με την μορφή των κατοίκων του τόπου όπου υπηρετούν. Έτσι ζωγραφίζουν μαύρο Χριστό, Κινέζο Χριστό, μεσανατολίτη Χριστό, Χριστό των νησιών ΦΊτζι κοκ.
Κύριο επιχείρημα του αρχιεπισκόπου είναι ότι το να ζωγραφίζεται ο Χριστός με αυτό τον τρόπο είναι πιό ακριβές, καθώς η εικόνα χρειάζεται, για να θυμίζει την καθολικότητα του Θεού που έγινε άνθρωπος. Η φαιδρότητα του συλλογισμού γίνεται πιο φανερή, αν αλλάξουμε το πρόσημο και διατυπωθεί ως εξής: “το να ζωγραφίζεται ο Χριστός όπως ήταν δεν είναι ακριβές, γιατί δε θυμίζει την καθολικότητα του Θεού που έγινε άνθρωπος”.
Προφανώς ο αγγλικανός αρχιεπίσκοπος ως αιρετικός δε γνωρίζει για τη σημασία της εικόνας. Η εικόνα του Χριστού αποτελεί μια έργω απόδειξη ότι “ο Λόγος σάρξ εγένετο…. ον αι χείρες ημών εψηλάφησαν”. Ο Υιός και Λόγος του Θεού δηλαδή, γενόμενος τέλειος άνθρωπος, παραμένει κατά τη θεότητα απερίγραπτος, αλλά έγινε κατά την ανθρωπότητα περιγραπτός. Ο δε Χριστός ως άνθρωπος είχε μία συγκεκριμένη μορφή η οποία προσαρμόστηκε στα ιδιώματα της αγιογραφικής τεχνοτροπίας. Η μακριά καστανόμαυρη κώμη, τα χρώματα του προσώπου Του, μια παλέτα ανάμεσα στο πράσινο καφέ με πρασινογάλαζες αποχρώσεις και το ωχροκίτρινο, παραπέμπουν σε λευκό ηλιοκαμένο νεαρό άνδρα. Η αλλοίωση των βασικών χαρακτηριστικών του προσώπου του Χριστού αποτελεί προσβολή της ανθρώπινης φύσης του ιστορικού προσώπου του Χριστού που είχε μια συγκεκριμένη μορφή. Ο Χριστός αγκαλιάζει όλους τους λαούς και όλοι οι λαοί που κοινωνούν το Σώμα και το Αίμα Του γίνονται ένα με αυτόν.
Δυστυχώς, όμως, όλοι αυτοί οι γηγενείς λαοί της Υποσαχάριας Αφρικής, της Βόρειας και Νότιας Αμερικής, έγιναν χριστιανοί υπό την απειλή των όπλων των δυτικών αποικιοκρατών, παπικών, προτεσταντών και αγγλικανών. Οι νέοι χριστιανοί στην εικόνα του λευκού Χριστού έβλεπαν και βλέπουν το λευκό δυνάστη τους. Αυτόν που τους βάπτιζε με τη βία και έπειτα τους έκανε σκλάβους. Αυτόν που τους άρπαξε από τα χωριά τους στην Αφρική και τους μετέφερε στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, για να δουλέψουν στις φυτείες του αμερικανικού Νότου. Αυτοί οι μαύροι, κίτρινοι, κόκκινοι δια της βίας χριστιανοί, για να νιώσουν το Χριστό οικείο τους, για να μην τους θυμίζει το λευκό αφέντη τους, Τον θέλουν να τους μοιάζει.
Αντίθετα, ουδέποτε οι ψηλοί, ξανθοί και ροδομάγουλοι Ρώσοι σκέφτηκαν να δημιουργήσουν ένα Ρώσο Χριστό. Οι Ρώσοι, όπως και οι υπόλοιποι λαοί που ήρθαν σε επαφή με το Βυζάντιο, έγιναν χριστιανοί από ελεύθερη επιλογή. Δε βλέπουν στην εικόνα του Χριστού έναν ξένο. Βλέπουν αυτόν που, αν και δεν τους μοιάζει, έγινε γι΄αυτούς το Φως, η Ζωή και η Αλήθεια. Οι εικόνες τους πολλές φορές είναι πιό αυστηρές από τις βυζαντινές και διαπνέονται από μεγαλύτερη πνευματικότητα.
Αν, λοιπόν, οι απόψεις του αρχιεπισκόπου του Καντέρμπουρυ αποκτήσουν καθολική ισχύ, δεν είναι μακριά η μέρα που οι γαλανομάτες θα ζωγραφίζουν το Χριστό με γαλανά μάτια, οι πρασινομάτηδες με πράσινα, οι φαλακροί φαλακρό, οι γαμψομύτες, στραβομύτες ή ψηλομύτες αναλόγως κ.ο.κ. Επίσης κάθε καρυδιάς καρύδι θα θέλει να δει τη δική του “διαφορετικότητα” στην καθολικότητα του Χριστού, ομοφυλόφιλοι, λεσβίες, τράνς, κτλ (με αυτό θα ασχοληθούμε σε επόμενη ανάρτηση). Ο Χριστός εν ετέρα μορφή, όχι στην πορεία προς Εμμαούς, αλλά στην πορεία προς την αντιχριστοποίηση – δαιμονοποίηση του χριστιανισμού.