Κήρυγμα τοῦ μακαριστοῦ π. Νικολάου Μανώλη

“Και βεβαίως να ζητούμε την απόλαυση, να ζητούμε όπως λέγει ο Γέρων Ιωσήφ ο Σπηλαιώτης, ο Ησυχαστής, να γίνουμε κυνηγοί της Χάριτος του Κυρίου”

Πόσοι από εμάς απιστούμε και πάνω στην απιστία μας, μας επισκέπτεται ο Θεός και μας δίνει την απάντηση; Μπορώ να πω κανένας. Ποιός άνθρωπος είναι αυτός που θα αμφισβητήσει τον Θεό, θα πει «δεν πιστεύω αν δε δω, να κάνει θαύμα μπροστά μου» και να έρθει ο Θεός, να κάνει θαύμα για να του ικανοποιήσει την απιστία;

Έχουμε το παράδειγμα του Ηρώδη, όπως μας αναφέρει ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος. Όταν ο Πιλάτος, δε θέλησε κατ’ αρχάς να κρίνει τον Χριστό, τον έστειλε στον Ηρώδη, που ήταν βασιλεύς της Γαλιλαίας. Ζήτησε αποδείξεις ο Ηρώδης από τον Χριστό: «Εσύ δεν είσαι ο θαυματουργός Ιησούς; Κάνε μου μερικά θαύματα να πιστέψω!». Ούτε απάντηση δεν πήρε από τον Χριστό. Ούτε καλημέρα, ούτε καλησπέρα. Τίποτα!

Αλλά ο Θωμάς, ο ευλογημένος αυτός Απόστολος που εορτάζουμε σήμερα, φαίνεται ότι εκδήλωσε μία απιστία διαφορετικού είδους και του απάντησε ο Θεός. Από τη λαχτάρα του και την αγάπη του, όχι από αυτό που λέμε εμείς απιστία, τη λεγόμενη κακιά απιστία μα από την καλή απιστία. Δε μπορούσε να πιστέψει αυτά που άκουγε…

Αλήθεια, πως είναι εύκολο να κατανοήσει κανείς μία κατάσταση πνευματική αν δεν τη βιώσει; Για παράδειγμα, διαβάζουμε στα γεροντικά βιβλία ότι την ώρα που ο ιερεύς λειτουργεί, η Αγία Τράπεζα περιστοιχίζεται από Αγίους Αγγέλους. Αυτό ο ιερεύς το γεύεται, το βλέπει και το αφουγκράζεται κι εμείς το ακούμε, το διαβάζουμε, αλλά δεν το βιώνουμε. Είναι το ίδιο; Πως να σας περιγράψω εγώ που έχω γευτεί μέλι, πόσο γλυκό και ωραίο είναι, αν δεν έχετε φάει κι εσείς; Ο,τι και να σας περιγράψω, ο,τι και να σας πω, θα σας πω «κάτι πιο γλυκό από τη ζάχαρη, κάτι πιο ευωδιαστό από το θυμάρι, κάτι πιο ευωδιαστό από το τριαντάφυλλο». Αλλά όπως και να το περιγράψω, αν δεν το γευτείς εσύ ο ίδιος, δε σου γαργαλίσει τον ουρανίσκο και δεν κατεβεί στο λαρύγγι σου, δεν έχεις εμπειρία να το διηγηθείς, να το πιστέψεις.

Αυτήν την εμπειρία, αυτήν την ψηλάφηση, ζητούσε ο Απόστολος Θωμάς. Και για τον ευλογημένο Απόστολο Θωμά, που προκάλεσε τον Θεό με την αγάπη του, ο Θεός ήρθε για δεύτερη φορά, μετά από οκτώ μέρες. Ήρθε με τα σημάδια της Ανάστασης ο Κύριος, με τις οπές στα χέρια Του και στα πόδια Του και το άνοιγμα στα πλευρά Του από τη λόγχη του στρατιώτου και του λέγει: «Θωμά, εδώ είμαι. Φέρε το δάχτυλό σου και ακούμπησέ μου την πλευρά και τις οπές στα χέρια και στα πόδια μου. Και μην είσαι άπιστος, αλλά γίνε πιστός».

Τώρα, μετά από αυτή την εμπειρία, ποιός μπορεί να πει τον Θωμά, ότι δεν υπήρξε αναστημένος Κύριος; Αφού ψηλάφησε, αφού είδε, αφού άκουσε, αφού γέμισαν οι αισθήσεις του με τη παρουσία του Κυρίου, ψηλάφησε, ακούμπησε, γεύτηκε ο ίδιος, βροντοφώναξε μέσα απ’ την στην καρδιά του «ο Κύριός μου και ο Θεός μου!». Και ας το ακούν αυτό οι άπιστοι και οι ψευδομάρτυρες που λέγονται μάρτυρες δήθεν του Ιεχωβά, που δεν πιστεύουν στη θεότητα του Κυρίου, τί φώναξε ο Θωμάς όταν είδε τον αναστημένο Κύριο. Συγκλονίστηκε μπρος στην ψηλάφηση του έρωτα της ζωής του, για τον οποίο λίγα χρόνια μετά, στα βάθη της Ασίας, θα δώσει και τη ζωή του για την αγάπη της αποστολής του, ο Απόστολος Θωμάς.

Αδελφοί μου, μία τέτοια παρουσία του Χριστού σε έναν τέτοιο άνθρωπο, που λαχταρούσε την παρουσία του Κυρίου στη ζωή του, εορτάζουμε σήμερα. Και λέμε «η ψηλάφησις του Κυρίου μας υπό του Θωμά» και «υπό του απίστου Θωμά». Αλλά αυτή την απιστία, την καλώς εννοούμενη απιστία, την απιστία που τα αυτιά μου δεν πιστεύουν αυτά που ακούνε και θέλω να ακουμπήσω, να γευτώ, να απολαύσω.

Και ο Χριστός, γνωρίζοντας ότι όλοι δε μπορούν να έχουν αυτήν την ειδική ευλογία που είχε ο Απόστολος Θωμάς, λέγει στο  τέλος, για παρηγοριά όλων μας, κι αυτών που δίνει η Χάρις να γευτούν και αυτών που δε θα δώσει η Χάρις να γευτούν, ούτε τόσο έντονα, ούτε τόσο απολαυστικά: «Μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες».

Γιατί κάποια στιγμή, αν δεν δούμε εδώ, θα δούμε εκεί. Και βεβαίως να ζητούμε την απόλαυση, να ζητούμε όπως λέγει ο Γέρων Ιωσήφ ο Σπηλαιώτης, ο Ησυχαστής, να γίνουμε κυνηγοί της Χάριτος του Κυρίου. Να ζητούμε κι εμείς την παρουσία του Κυρίου. Αλλά να μην είμαστε εκείνοι οι πλανεμένοι, οι οποίοι πιστεύουμε  στα όνειρα, στα οράματα και στη παρουσία των Αγίων και δεν τολμούμε να πάμε να μας τα επικυρώσει η Εκκλησία. Κάποιοι χριστιανοί, δήθεν βιώνουν, δήθεν ζουν, δήθεν απολαμβάνουν, αλλά ο πνευματικός που το ακούει, που έχει εμπειρία, του φαίνεται ξένο αυτό που ακούει και του λέει: «Μην το δίνεις σημασία, διότι ήταν από τον διάβολο!». Διότι και ο διάβολος αδελφοί μου, πολλές φορές μεταμορφώνεται σε Άγγελο φωτός για να κοροϊδέψει και να πλανέψει τους Χριστιανούς. Ο,τι εμπειρία έχουμε, ο,τι Χάρη νιώσουμε, να την επικυρώνει ο Πνευματικός μας, να την αναθέτουμε στην ευλογία της Εκκλησίας, να παίρνουμε τη σφραγίδα της Εκκλησίας.

Αδελφοί μου, ο Άγιος Απόστολος Θωμάς που ψηλάφησε, εύχομαι σε κάθε έναν από εμάς, να δώσει κάτι να ψηλαφίσουμε κι εμείς, κάτι να ακολουθήσουμε, κάτι να γευτούμε από τον δικό μας Ιησού, να μπορέσει να αλλάξει η ζωή μας, να φωτιστούμε. Να γίνουμε καλοί Χριστιανοί, να γίνουμε ευλογημένοι Χριστιανοί και να ζητούμε το μόνο στόχο μας, που είναι να μπούμε στον Παράδεισο. Όλοι οι άλλοι στόχοι είναι ψεύτικοι. Να παρακαλέσουμε τον μεγάλο Άγιο Θωμά, να μας επισκεφτεί και να μας δίνει από τη διάθεση που είχε, να αγγίξει τον Χριστό, και από την Χάρη που είχε και ψηλάφησε Εκείνον. Αμήν.

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI