του Ελευθέριου Ν. Κοσμίδη, Contributor Editor 
αρθρογραφεί για katanixi.gr

Μοιάζει με ύστατη προσπάθεια της διοικούσας Εκκλησίας, η πρόσφατη απόφαση της Εκκλησίας της Ελλάδος, να καθιερώσει ημέρα αφιερωμένη στο αγέννητο παιδί.
Ύστατη προσπάθεια να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, να διαφυλάξει τις Ορθόδοξες αξίες του γένους μας.

Φυσικά η κίνηση αυτή προξένησε αντιδράσεις. Πολιτικά κόμματα, προσωπικότητες, μέσα ενημέρωσης, καλλιτέχνες και τους “αλάθητους” influencers των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Όλοι τους υπηρέτες της νέας εποχής. Όλοι τους ευαγγελιστές της παγκοσμιοποίησης. Ένα ευαγγέλιο που επιβάλλει τον ρατσισμό στο όνομα του αντι-ρατσισμού, που εφευρίσκει τρομοκράτες και υποδουλώνει στο όνομα της ασφάλειας, που δίνει συγχωροχάρτια σε εγκλήματα κατά του ανθρώπου βαφτίζοντάς τα διαφορετικότητα.

Η Λερναία Ύδρα του ανθρώπινου ουμανισμού, κάθε ένα πάθος που ξεριζώνει, άλλα δύο φυτρώνουν στη θέση του.
Κόβοντας το κεφάλι της καταπίεσης της γυναίκας, δια του φεμινισμού, φύτρωσε το “δικαίωμα” των αμβλώσεων και το δράμα της υπογεννητικότητας.
Κόβοντας το κεφάλι δήθεν της υπογεννητικότητας, φύτρωσε το κεφάλι της λαθρομετανάστευσης της και της βίαιης αλλοίωσης πληθυσμού.

Σήμερα αντί να συνέλθουμε από την πρωτόγνωρη υποδούλωση της Ελλάδας που γερνάει, και εν μετανοία να στοιχηθούμε θυσιαστικώς στο άρμα της πολυτεκνίας, αφήνοντας στον Θεό τον οικογενειακό μας προγραμματισμό, εμείς κατρακυλάμε δίχως τύψεις στον κατήφορο του αφανισμού.

Το μαύρο της αμετανοησίας και των “ανθρωποφάγων” δικαιωμάτων μας, άσπρο των δικαιωμάτων του Θεού δεν γίνεται.