του Ελευθέριου Ν. Κοσμίδη, Contributor Editor
αρθρογραφεί για katanixi.gr

Με αφορμή την τελευταία εξέλιξη αναφορικά με την προκλητική στάση του Ερντογάν, η πικρία και ο θυμός μας εμποδίζουν να κάνουμε μια ψύχραιμη ανάλυση της κατάστασης.

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Άσπρο Μαύρο: Τελικά όπου υπάρχει φωτιά υπάρχει και καπνός;

Ελευθέριος Κοσμίδης

Με αφορμή την τελευταία εξέλιξη αναφορικά με την προκλητική στάση του Ερντογάν, η πικρία και ο θυμός μας εμποδίζουν να κάνουμε μια ψύχραιμη ανάλυση της κατάστασης.

Ευθύνες, λάθη και αποτελεσματικός τρόπος αντίδρασης στην παρούσα κατάσταση επιβάλλουν να τεθεί “ο δάκτυλος επί τον τύπον των ήλων”.

Κυβερνήσεις με αμφίβολη επιλογή συμμαχιών, διπλωματία που μοιάζει περισσότερο με προδοσία και ο ρόλος του Οικουμενικού πατριαρχείου στη σύγχρονη εποχή.

Αντί να αναλογιστεί η εκκλησιαστική μας διοίκηση το κόστος των επιλογών της αναφορικά με το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, επιχειρείται ήδη η θυματοποίησή της.

Εμείς, έχοντας την ελπίδα μας στον Άγιο Θεό, απευθύνουμε μια ύστατη έκκληση: Τα βάσανα του μαρτυρικού Φαναρίου είναι τα τριάντα αργύρια της προδοσίας της πίστεως.

Αν η φονταμενταλιστική ενέργεια του Σουλτάνου, να μετατρέψει την Αγια- Σοφιά σε τζαμί, αποτελέσει πάτημα, ώστε το Φανάρι να μεθοδεύσει άλλο ένα οικουμενιστικό παραλήρημα περί εκκλησιαστικής ενότητας του Χριστιανικού κόσμου, δηλαδή των Ορθοδόξων με τους αιρετικούς, τότε η οργή του Θεού δεν αργεί.

Η αναποτελεσματική στήριξη που εκφράζεται σπασμωδικά από εκκλησιαστικούς και πολιτικούς ηγέτες είναι “παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του”, όπως λέει ο θυμόσοφος λαός.

Η άρση της χάριτος είναι φανερή. Το έλλειμμα πίστεως της Εκκλησιαστικής μας ηγεσίας, που έχει προσδεθεί στο άρμα της παναιρέσεως του Οικουμενισμού, οδηγεί σε συρρίκνωση τη Ρωμιοσύνη και την Ελληνορθοδοξία σε μαρασμό.

Το Φανάρι καθίσταται μαρτυρικό ανά τους αιώνες, ως μέτρο της αγιοσύνης που χαρίζει ο Θεός στον εκάστοτε ένοικό του.

Ο Θεός βοηθός!