Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

… Σε θέματα πίστεως η διπλωματία, η διαπραγμάτευση και η ευελιξία στην επιχειρηματολογία αποτελούν παπική κληρονομιά…

Ως γνωστόν, στην εκκλησιαστική γλώσσα, όπου χρησιμοποιείται η διπλωματία, εκεί βρίσκεται η υποκρισία. Ο Κύριος μας παραγγέλνει: Ἔστω δὲ ὁ λόγος ὑμῶν ναὶ ναί, οὒ οὔ· τὸ δὲ περισσὸν τούτων ἐκ τοῦ πονηροῦ ἐστιν (Ματθ. ε´ 37). Στους μίμους της παπικής γραμμής, διπλωμάτες εκκλησιαστικούς, δίνει την απάντηση η Ορθόδοξη Παράδοση δια γραφίδος του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου: «Κρείττων γάρ ἐπαινετός πόλεμος, εἰρήνης χωριζούσης Θεοῦ» (Γρηγορίου Θεολόγου, Λόγ. Β´, PG 35, 488C).

Άσπρο Μαύρο: Το κατά δύναμιν διπλωμάτης

του Ελευθέριου Ν. Κοσμίδη, Contributor Editor
αρθρογραφεί για katanixi.gr

Συμβαίνει ενίοτε να βρεθούμε σε θέση διαπραγμάτευσης για μια ευρεία ποικιλία θεμάτων. Ενδοοικογενειακά, ανθρώπινες σχέσεις, επαγγελματικά ή επιστημονικά θέματα αλλά κυρίως στις επιχειρήσεις.

Οι δεξιότητες που απαιτούνται για την απόκτηση διαπραγματευτικής επάρκειας, είναι πλέον περιζήτητες και καθιστούν όποιον τις αποκτήσει/καλλιεργήσει ακριβοπληρωμένο στέλεχος.

Τις βασικές βέβαια δεξιότητες διαπραγμάτευσης, οφείλουν να καλλιεργούν όλοι οι νέοι που εισέρχονται στον εργασιακό στίβο. Μαζί με τις δεξιότητες επικοινωνίας, ομαδικής εργασίας, παρουσίασης, χρονοδιαχείρισης, διαχείρισης έργου, τη συναισθηματική νοημοσύνη και την διαδεδομένη πλέον ενσυναίσθηση και οι διαπραγματευτικές δεξιότητες συνθέτουν την αφρόκρεμα των δεξιοτήτων – soft skills στην αγορά εργασίας.

Στην πολιτική, τη γεωπολιτική και στη διπλωματία, η διαπραγμάτευση αποκτά μια διαφορετική διάσταση.

Μοιάζει κάπως σαν ο σκοπός να αγιάζει τα μέσα. Η αλήθεια σχετικοποιείται, η Ιστορία σβήνεται με το ιδιότυπο Μπλάνκο της διπλωματικής ασυλίας και η επιχειρηματολογία ξεπερνά την κοινή λογική, τις ανθρώπινες αξίες.
Διαθέτοντας ένα αδιαμφισβήτητο κύρος εξ’ επαγγέλματος η διπλωματία αναλώνεται τελικά στο να στρογγυλέψει τη ζημία, να μακιγιάρει την προδοσία και να βρει έστω ένα λογικοφανές επιχείρημα για να στηρίξει επικοινωνιακά κάθε διαπραγματευτική ήττα. Έσχατο παράδειγμα η επαίσχυντη προδοτική εκχώρηση της Μακεδονίας, που παρουσιάστηκε σαν συμφωνία.

Άλλο παράδειγμα πολιτικής διπλωματίας είναι η πεντάμηνη δημιουργική ασάφεια του Βαρουφάκη που προξένησε ανυπολόγιστες ζημίες στην εθνική οικονομία και εκ του αποτελέσματος, εξασφάλισε χρόνο στην μεταφορά των Ελληνικών ομολόγων από τις ιδιωτικές τράπεζες στα κράτη!!

Σε θέματα πίστεως η διπλωματία, η διαπραγμάτευση και η ευελιξία στην επιχειρηματολογία αποτελούν παπική κληρονομιά.

Από το αγιογραφικό “Πρὸ πάντων δέ, ἀδελφοί μου, μὴ ὀμνύετε μήτε τὸν οὐρανὸν μήτε τὴν γῆν μήτε ἄλλον τινὰ ὅρκον· ἤτω δὲ ὑμῶν τὸ ναὶ ναί, καὶ τὸ οὒ οὔ, ἵνα μὴ εἰς ὑπόκρισιν πέσητε” το Παπικό κράτος-θρησκεία διαθέτει ένα παγκόσμιο διπλωματικό δίκτυο απτελούμενο από τους Νούντσιους μιας σκοτεινής Roman Curia, ως απότοκο της παπικής πλάνης και της σατανοκίνητης αίρεσης.

Στην Ορθοδοξία διπλωματία στα δόγματα δεν υπάρχει. Η Αγία γραφή, οι οικουμενικές Σύνοδοι και οι Πατέρες τα διαφυλάττουν. Ο Ρομαντικός οικουμενισμός στις αρχές του 20ου αιώνα, πέτυχε την υποτίμηση των δογμάτων και της αληθείας σαν πυλώνα της πίστεως και την ανάδειξη της απροϋπόθετης αγάπης. Με την οικουμενική κίνηση, το Π.Σ.Ε. τα μικτά μοναστήρια, οι συμπροσευχές για την μητέρα γη ή τον κακό μας τον καιρό, φτάσαμε στο ιταμό Κολυμπάρι.

Η ορθή πίστις δεν αποτελεί πλέον προϋπόθεση σωτηρίας.

Με διπλωματικές κινήσεις ξένες προς την Ιερά μας Παράδοση, ο Χριστόδουλος έφερε στην Ελλάδα τον Πάπα και ο Ιερώνυμος συνωμότησε στο Κολυμπάρι.
Κάποιες εξαιρέσεις Αρχιερέων, έσβησαν σαν διάττοντες αστέρες της αληθείας, υποτασσόμενοι στο ρεύμα της εποχής.
Σήμερα η βόμβα του Κολυμπαρίου εξερράγη στα χέρια των Οικουμενιστών, προκαλώντας το Σχίσμα μεταξύ Φαναρίου και Μόσχας.

Ένας από τους τελευταίους Μητροπολίτες που αποτελούσαν ελπίδα για τον πιστό λαό, είναι ο Μητροπολίτης Πειραιώς.
Η στάση του είναι παράδοξη. Δείχνει πυγμή και ανυποχώρητο πνεύμα απέναντι στον σκανδαλισμό που προξενεί στον πιστό λαό ενώ έχει στο απυρόβλητο τον οικουμενιστικό περιφερόμενο θίασο του Φανάριου.

Ακροβατεί στην κόκκινη γραμμή μεταξύ αίρεσης και αληθείας. Σκανδαλίζει τον πιστό λαό και επικαλείται δήθεν διαπραγματευτικούς ελιγμούς. Φιμώνει και απολύει ομολογητές κληρικούς και αποψιλώνει το αντιαιρετικό του έργο ελέω ποιμαντικής ευελιξίας.

Στον αντίποδα χαρακτηρίζεται από διπλωματική αδεξιότητα σε ό,τι αφορά τον ένοικο του Φαναρίου.
Τα περί ακύρων αλλ’ ουχί ανυποστάτων του Μητροπολίτη Πειραιώς αποκαλύπτουν μια θλιβερή εικόνα: η αντίδραση προήλθε από εμάς ενώ θα έπρεπε να ξεσηκωθεί το Φανάρι με όλα του τα εξαπτέρυγα.

Στην επόμενη κωλοτούμπα θα προσπαθήσει να ανασκευάσει λέγοντάς μας πως χαρακτήρισε άκυρες τις πράξεις του Φαναρίου, κάτω από τη μύτη τους και εκείνοι δεν αντέδρασαν. Πως είναι αυτό κατά κάποιον τρόπο πράξις αυτοθυσίας και ομολογίας.

Παραμένει όμως ελιγμός διπλωματίας άρα ξένη πρακτική στην Παράδοση της Εκκλησίας για ζητήματα πίστεως. Αντί να σκοτίζεται να σκαρφιστεί νομικά επιχειρήματα, μήπως είναι ευκαιρία να συνταχθεί με το Φως;

Το σκότος της παποκίνητης διπλωματίας, φως της Αληθείας δεν γίνεται.

Δείτε σχετικά:
– Απαράδεκτο, διπλωματικό και αντιπατερικό ανακοινωθέν της Ι.Μ. Πειραιώς μετά την μνημόνευση του ψευδοΚιέβου
– Απάντηση της Ιστοσελίδας «Κατάνυξη» στο Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ
– ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ ΜΕ ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΒΙΝΤΕΟ – Αντέδρασε μήπως ο Πειραιώς κατά τη μνημόνευση του σχισματικού Επιφάνιου από τον Ιερώνυμο; Ναι σιγά…
– Σχόλιο για την απαράδεκτη στάση του μητροπολίτη Πειραιώς κατά τη μνημόνευση του σχισματικού «Αρχιεπισκόπου» της Ουκρανίας