Άρθρο του μακαριστού π.Νικολάου Μανώλη

Ας ασχοληθούμε όλοι με τις πραγματικές πανδημίες κι ας αφήσουμε κατά μέρος τα τυφλοπάνια που προσπαθούν κάποιοι να μας φορέσουν είτε στα μάτια, είτε στο στόμα, είτε στα αυτιά μας

Γράφει ὁ π. Νικόλαος Μανώλης

Ἡ Κατάνυξη εἶχε παλαιότερα δημοσιεύσει ἕνα ἄρθρο μου στό ὁποῖο περιγράφεται μιά ἰδιαίτερης μορφῆς πανδημία, ἡ πείνα. Μιά πανδημία ἡ ὁποία μαστίζει τήν ἀνθρωπότητα καί κανείς δέν ἔχει ἀσχοληθεῖ ποιοτικά καί ποσοτικά μέ αὐτήν. 

Ἡ Νέα Τάξη Πραγμάτων ἔχει δημιουργήσει τίς παγκόσμιες ἡμέρες, κατά τίς ὁποῖες ο σημερινός κόσμος  παρουσιάζει καί ἀναλύει διάφορα θέματα, ὅπως τό προαναφερθέν πρόβλημα τῆς πείνας. Πρίν λίγες ἡμέρες, ὑπῆρξε πάλι μιά τέτοια ἡμέρα ἡ ὁποία ὀνομάστηκε “Παγκόσμια Ἡμέρα Ψυχικῆς Ὑγείας”. Αὐτή τήν μέρα, λοιπόν, ὁ γ.γ. τοῦ ΟΗΕ Ἀντόνιο Γκουτέρες ἔδωσε μέ ἄρθρο του στήν δημοσιότητα στοιχεῖα πού παρουσιάζουν ἐξαιρετικό ἐνδιαφέρον καί ἐπιβεβαιώνουν τήν ἔλλειψη ψυχικῆς ὑγείας καί ποιοτικῆς φροντίδας σέ ὅλους ὅσους τήν χρειάζονται. Κυρίως ὅμως, παρουσιάζουν ὅλες ἐκεῖνες τίς μετρήσεις καί τά στατιστικά στοιχεῖα τά ὁποῖα καταδεικνύουν ὅτι οἱ αὐτοκτονίες ἔχουν μετατραπεῖ σέ ἄλλη μιά πραγματική καί τεράστια πανδημία. 

Διαβάζουμε, λοιπόν, ὅτι ὁ covid-19, μέ βάση τά στοιχεῖα, εἶναι κάτι ἐξαιρετικά μικρό καί ἀσήμαντο μπροστά σε αὐτό τό τεράστιο πρόβλημα. Σᾶς μεταφέρουμε λίγα στοιχεῖα ἀπό αὐτά πού ἀναγράφονται στό ἄρθρο καί φανερώνουν τίς ἀνησυχητικά τεράστιες διαστάσεις πού ἔχει πάρει τό φαινόμενο τῆς αὐτοκτονίας. Συνοπτικά σᾶς μεταφέρουμε τά ἑξῆς:

– Ἕνα δίς ἄνθρωποι ζοῦν μέ μιά ψυχική διαταραχή. 

– Κάθε 40 δευτερόλεπτα ἕνας ἄνθρωπος γίνεται αὐτόχειρας. 

– Πάνω ἀπό 800.000 ἄνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο ἀπό αὐτοκτονίες. 

– Ἡ κατάθλιψη εἶναι ἡ Νο1 ψυχική νόσος σέ παιδιά καί ἐφήβους. 

– Ἡ αὐτοκτονία ἀντιπροσωπεύει περισσότερους θανάτους ἀπό πόλεμο καί ἀνθρωποκτονία μαζί, καί εἶναι ἡ δεύτερη αἰτία θανάτου σέ ἄτομα ἡλικίας 15-29 ἐτῶν, μετά ἀπό τραυματισμό στό δρόμο. 

Τά στοιχεῖα εἶναι συγκλονιστικά καί γίνονται ἀκόμη πιό ἐντυπωσιακά, ἄν διαβάσουμε στούς πίνακες τοῦ ἄρθρου ὅτι ἡ Εὐρώπη κατέχει τήν πρωτιά σέ αὐτοκτονίες καί ὅτι οἱ χῶρες οἱ ὁποῖες ἔχουν τούς περισσότερους αὐτόχειρες εἶναι οἱ πλούσιες καί εὔρωστες οἰκονομικά καί ὄχι οἱ φτωχές. Ἡ Ἑλλάδα μέ τήν Κύπρο ἔχουν εὐτυχῶς τό χαμηλότερο ποσοστό σέ αὐτοκτονίες, παρόλη τήν οἰκονομική κρίση πού μαστίζει τήν χώρα μας. Τό ἄρθρο ἀναφέρει μερικές ἀπό τίς αἰτίες οἱ ὁποῖες εἶναι ὑπεύθυνες γι’ αὐτό τό τεράστιο πρόβλημα. Ἡ οἰκονομική κρίση, ἡ μοναξιά, οἱ κοινωνικές ἀνισότητες καί ἡ ἄνοδος τοῦ ἀθεϊσμοῦ, εἶναι μερικές ἀπό αὐτές. Σέ μᾶς τούς ὀρθόδοξους πού προσπαθοῦμε νά ζοῦμε ἐν μετανοίᾳ καί νά ἀγωνιζόμαστε κάνοντας πνευματική ζωή, ἀκολουθώντας τίς Θεῖες Ἐντολές, τούς Ἱερούς Κανόνες καί τήν Ἁγιοπατερική Παράδοση, δέν φαίνεται τόσο ἐξωπραγματικό. Ὅλοι γνωρίζουμε, κυρίως ἐμπειρικά, ὅτι ἡ Πίστη καί ἡ Ζωή τῆς Ὀρθοδοξίας ἀποτελοῦν τό καλύτερο ψυχοφάρμακο καί τήν ἰδανικότερη ψυχοθεραπεία γιά τά προβλήματά μας, τίς δυσκολίες μας, καί τήν διαχείριση τῶν παθῶν μας. 

Ἡ Ἁγία Γραφή τονίζει πώς ὅταν ἡ καρδιά τοῦ ἀνθρώπου ἀπολαμβάνει τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ, ὁλόκληρος ὁ ἄνθρωπος αἰσθάνεται εὐεξία. Ὁ λυπημένος ὅμως ἄνθρωπος ἐξαιτίας τῆς ἀπομάκρυνσής του ἀπό τό Θεό, αἰσθάνεται νά χάνεται ἡ ὕπαρξή του. “Καρδία εὐφραινομένη εὐεκτεῖν ποιεῖ, ἀνδρός δέ λυπηροῦ ξηραίνεται τά ὀστᾶ.” (Παρ. 17,22). Επίσης, ὁ ἀκόλουθος στίχος ἀναφέρεται ὡς ἐγκατάλειψη καί τιμωρητική μέθοδος διαπαιδαγώγησης τοῦ Θεοῦ, λόγω τῶν ἁμαρτιῶν μας: “Πατάξαι σέ Κύριος παραπληξία καί ἀορασία καί ἐκστάσει διανοίας” (Δευτ. 28,28). 

Οἱ Ἅγιοί μας ἦταν κατηγορηματικοί ὡς πρός αὐτό. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός στό ἔργο του «Ἔκδοσις Ἀκριβής τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως» γράφει: «Στήν φυσική του κατάσταση ὅλα τα δημιουργήματα εἶναι ὑποταγμένα καί ὑπακούουν στό Δημιουργό. Ὅταν ὅμως κάποιο ἀπό τά δημιουργήματα ἀφηνιάσει ἑκούσια καί δείξει ἀνυπακοή στόν Δημιουργό του, σχηματίζει μέσα του τήν κακία. Διότι κακία δέν εἶναι κάποια ὕπαρξη, οὔτε γνώρισμα κάποιας ὑπάρξεως, ἀλλά κάτι τό ὁποῖο συνέβη. Δηλαδή θεληματική παρεκτροπή ἀπό τό κατά φύσιν εἰς τό παρά φύσιν. Καί αὐτό ἀκριβῶς εἶναι ἡ ἁμαρτία». (Ἔκδοσις Ὀρθοδ. Πίστεως Δ,20). 

Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας, ἐπίσης, γράφει: «Ὅσο ὁ νοῦς παραμένει ἐλεύθερος ἀπό τίς αἰσχρές ἡδονές ἀπολαμβάνει ἠρεμία, γαλήνη καί ἀποκτᾷ ἀταραξία. Ἐπιπλέον λάμπει μέσα σέ αὐτόν καθαρό το φῶς τῆς νήψεως, πού χαρίζει ὁ Θεός. Ἐνῷ ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ δονεῖ τήν καρδία καί τά διανοήματα. Ὅταν ὅμως ἡ καρδιά δεχθεῖ κάποια στιγμή τήν δωροδοκία τῆς ἀνάρμοστης καί πονηρῆς ἡδονῆς, ἡ ὁποία θά εἰσχωρήσει σ’ αὐτήν τήν πλημμυρίζει μέ θορύβους ὁ σατανᾶς καί γεννᾷ μέσα σ’ αὐτήν λογισμούς πονηροῦ, ἐνῷ ἀκόμη τήν καθιστά πωρωμένη καί γεμάτη σκοτάδι νοητό, κυριευμένη ἀπό πολέμους καί μάχες» (Ἐρμ. εἰς τόν Ν΄ Ψαλμό. Α, 548).

Ἐπίσης οἱ σύγχρονοι Ἅγιοι Πορφύριος καί Ἅγιος Παΐσιος, ἔλεγαν χαρακτηριστικά “…..Γιά νά θεραπευθοῦν τά διάφορα ψυχικά-ψυχολογικά νοσήματα, θά πρέπει νά ἀπομακρυνθοῦν τά πνευματικά τους αἴτια, πού εἶναι τά πάθη (μέ κυρίαρχο τόν ἐγωισμό), καθώς καί οἱ δαίμονες μέ τίς ἐνέργειές τους.”……..”Αυτά βέβαιά (τα πάθη καί οἱ δαίμονες) δέν ἀπομακρύνονται μέ χάπια οὔτε μέ ἠλεκτροσόκ, ἀλλά μέ τό μυστήριο τῆς Γενικῆς Ἐξομολόγησης. Ὁ ἄνθρωπος θά πρέπει νά ἐξομολογηθεῖ μέ εἰλικρίνεια τά ἁμαρτήματα ὅλης του τῆς ζωῆς, τά κύρια γεγονότα πού τήν σημάδεψαν, καθώς καί τό πῶς ἐκεῖνος τά ἀντιμετώπισε”.

Κανείς φυσικά δέν ἀκυρώνει οὔτε ὑποτιμᾷ τό ἔργο τῶν φροντιστῶν τῆς ψυχικῆς ὑγείας, γι’ αὐτό κι ὁ Κύριός μας ἐπέτρεψε τήν ὕπαρξη τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήμης. Ὅμως ἰατρική ἐπιστήμη, χωρίς κέντρο ἀναφορᾶς της τόν Ἅγιο Τριαδικό Θεό εἶναι κύμβαλο ἀλαλάζον καί δέν προσφέρει καμία ἀπολύτως οὐσιαστική βοήθεια. Ὁ μόνος ἀληθινός Ἰατρός τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων μας εἶναι ὁ Δεσπότης Χριστός καί οἱ Ἅγιοί Του, οἱ ὁποῖοι πραγματοποιοῦν ὑπέρλογα θαύματα ἐπικαλούμενοι τό ὄνομά Του. Ὑπάρχουν φυσικά περιπτώσεις ψυχικῶν ἀσθενειῶν καί διαταραχῶν οἱ ὁποῖες χρειάζονται τήν συμβολή τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήμης, γιά νά ἀντιμετωπιστοῦν. Ὅμως, ἡ βάση γιά τόν χειρισμό καί τήν ἴαση τῶν ψυχικῶν προβλημάτων εἶναι ἡ πνευματική ζωή μέ τήν σωστή ἐξομολόγηση σέ ἀπλανή ὀρθόδοξο παραδοσιακό καί ἀντιοικουμενιστή Πνευματικό καί ἡ συμμετοχή στά Ἱερά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας. 

Ἄν θέλουμε πραγματικά νά ἀσχοληθοῦμε μέ πανδημίες καί ἐπιδημίες, ἄν πραγματικά θέλουμε νά βοηθήσουμε τό συνάνθρωπο καί τόν ἑαυτό μας, ἄς ξεκινήσουμε νά βάζουμε τά δεδομένα πού διαθέτουμε ἀπό αὐτές στίς σωστές διαστάσεις. Ἡ πείνα καί οἱ ψυχικές ἀσθένειες πού ὁδηγοῦν σέ αὐτοκτονίες εἶναι πραγματικές πανδημίες καί θά ἦταν καλό οἱ κυβερνήσεις καί οἱ μεγάλοι καί σπουδαῖοι τοῦ κόσμου αὐτοῦ νά ἀσχοληθοῦν πολύ σοβαρά μέ αὐτές, ξοδεύοντας ἀρκετό χρῆμα καί ἐνέργεια κι ὄχι μόνο ἀνακουφιστικά λόγια. Αὐτή τή στιγμή διαθέτουν λιγότερο ἀπό τό 2% τοῦ προϋπολογισμοῦ. Ἐπίσης ὀφείλουν νά δημιουργοῦν ἕνα περιβάλλον ὑγιές, τό ὁποῖο νά ἐμπνέει τόν ἄνθρωπο νά ζεῖ ἀξιοπρεπῶς καί νά φροντίζει τούς οἰκείους ἤ τήν οἰκογένειά του. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἐπίσης, ὀφείλει νά ὑπηρετεῖ τόν ἄνθρωπο καί νά τοῦ συμπαραστέκεται, ἀφυπνίζοντάς τον ἀπό τίς πλάνες καί τίς δαιμονικές καταστάσεις στίς ὁποῖες ἔχει περιέλθει. Ὀφείλει ὅσο κανείς νά σταματήσει νά νανουρίζει τά αὐτιά αὐτῶν πού νοσοῦν ψυχικά λόγω τῶν ἁμαρτιῶν τους ἤ τῶν λανθασμένων ἐπιλογῶν τους. Πρέπει νά σταθεῖ ὁδηγός καί μέ τήν καθοδήγησή της νά ἀποτρέψει τό ποίμνιο νά ὁδηγεῖται στά καταστροφικά μονοπάτια τῆς αἵρεσης, τῆς βλασφημίας, τῆς κακοδοξίας καί τῆς ἁμαρτίας. Ἄν διαφωνοῦν σ’ αὐτό οἱ οἰκουμενιστές νανουριστές Ἐπίσκοποι, τότε ἄς κάνουν τά παράπονά τους στούς Ἁγίους του Θεοῦ πού προαναφέραμε, κι ἄς ἐπικαλεστοῦν τόν Δεσπότη Χριστό πού μᾶς θέλει κοντά στήν ἀγαπημένη Του Ὀρθοδοξία.

Καμία λοιπόν ψυχή νά μήν χαθεῖ, γιατί καμία ψυχή δέν περισσεύει. Ἄς ἀσχοληθοῦμε ὅλοι μέ τίς πραγματικές πανδημίες κι ἄς ἀφήσουμε κατά μέρος τά τυφλοπάνια πού προσπαθοῦν κάποιοι νά μᾶς φορέσουν εἴτε στά μάτια εἴτε στό στόμα εἴτε στά αὐτιά μας. Οἱ αὐτοκτονίες εἶναι δυστυχῶς ἐδῶ καί οἱ ψυχικά νοσοῦντες ἔχουν ἀνάγκη ἀπό τήν στήριξή μας καί ἀπό τήν προσευχή μας.

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI