Ευάγγελος Βάρθης
Αποκλειστικά για katanixi.gr

Σήμερα η πλειονότητα των ανθρώπων (Χριστιανοί και μη Χριστιανοί), απομένουν μόνοι, αβέβαιοι, φοβικοί, χωρίς πίστη, χωρίς ελπίδα, χωρίς καρδιά και όλα αυτά επειδή αποδέχτηκαν την ορφάνια τους….

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Χριστιανισμός στον 21ο αιώνα, μία πρόταση Αληθινής Ζωής ή μία Μόδα που πέρασε;

Ευάγγελος Βάρθης

Τι έχει να προσφέρει ο Χριστιανισμός σήμερα;

Αυτό το ερώτημα τίθεται διαρκώς και επιτακτικά στην σημερινή ανθρωπότητα. Σε μια ανθρωπότητα κατακλυσμένη από την διαφήμιση και την τεχνολογία και περικυκλωμένη από την φαντασία ως την εύκολη διέξοδο.

Έχει λοιπόν ο Χριστιανισμός κάτι να πει στην ψυχή των πολιτών του 21ου αιώνα; Έχει κάτι καλύτερο να τους προσφέρει ώστε να βρουν την χαμένη τους πληρότητα ή πάει τέλειωσε και αυτό ήταν, φτάσαμε στο τέλος και απλά ας συνηθίσουμε να ζούμε όσο το δυνατόν πιο ομαλά στο σύγχρονο ψέμα;

Ομολογώ ότι ένας επιτυχής αλλά φρικτός τίτλος για τον άνθρωπο του 21ου αιώνα θα ήταν

Άνθρωπος, το Ον που είναι ολότελα μόνο.

Τα σημερινά οράματα των σοφών αυτού του κόσμου είναι ένας άνθρωπος χωρίς ρίζες, χωρίς άξιες, χωρίς το νόημα και το σκοπό να πάλλει την καρδία του, χωρίς χαρά, ορφανός πέρα ως πέρα.

Συντετριμμένος ως τα έγκατα της καρδίας του από τα βάρη που του πρόσθεσε ο εαυτός του, αλλά και οι άλλοι άνθρωποι ως η αντιπροσώπευση του κοσμικού συστήματος που επικρατεί.

Ο πραγματικός όμως Χριστιανισμός, που δυστυχώς σπάνια ευαγγελίζεται, έχει πρόταση Ζωής, όχι απλώς Δυνατή αλλά πρωτίστως Αθάνατη, θέλει όμως ανθρώπους να ευαγγελίσουν αυτόν τον Χριστιανισμό, όπως έλεγε και ο Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ.

Ένα από τα πιο κεντρικά στον χριστιανισμό και ίσως να μην του δίνουμε και πολλή σημασία είναι ότι ο Θεός μας, δεν θέλει να είναι απλά ένας Θεός για τον άνθρωπο. Επιθυμεί να είναι ο Πατέρας του (Εβρ-12,7) ⁱ. Δεν είναι Αλήθεια ότι τα παιδικά μας χρόνια ήταν οι πιο ξέγνοιαστες στιγμές μας, τουλάχιστον στους περισσότερους;

Αυτό ακριβώς θέλει ο Θεός για μας. Να είμαστε ξέγνοιαστοι και ασφαλείς κοντά του.

Ο άνθρωπος δεν ήταν, δεν είναι και δεν θα είναι ποτέ μονός όπως ο ίδιος ο Θεός μαρτυρεί (Ησ. 49,15)ⁱⁱ.

Εάν λοιπόν ο Δημιουργός του παντός διαθέτει τον εαυτό του ως Πατέρα, τότε ο άνθρωπος δεν είναι το τίποτε της αυταπάτης των συγχρόνων παγκόσμιων αξιών που υιοθετούνται ως Μόδα.

Ο άνθρωπος είναι κάποιος που κλήθηκε να γίνει κοινωνός αυτής της σχέσης με τον Θεό, που μας προτείνεται από τον ίδιο τον Θεό και που μέσω αυτής εδώ της ζωής, αυτή η σχέση μπορεί να πραγματωθεί (Κορ Α-13,12)ⁱⁱⁱ.

Απέναντι στα αδηφάγα συστήματα που εκφράζουν τις πιο σκοτεινές φιλοδοξίες μπορώ να πω απλά ένα ήρεμο Όχι, διότι γνωρίζω την αξία μου, η όποια είναι Αιώνια και στην όποια ο ίδιος ο Θεός στέκεται με θαυμασμό (Πετρ Α-3,4)^iv .

Εάν δεν γνωρίζω την αξία μου, θα μου κουνήσουν χάρτινες κορδέλες και θα συρθώ για να τις αποκτήσω.

Όλα τα φιλοσοφικά συστήματα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, δεν μπορούσαν να συλλάβουν ότι η σχέση που επιθυμεί ο Θεός για την σχέση του με τον άνθρωπο θέλει να είναι μια Πατρική σχέση. Αυτός που δεν συλλαμβάνεται με τον νου θέλει να είναι ο Πατέρας μας, και να μας έχει παιδιά Του. Η εξουσία να τον αποδεχτούμε και να γίνουμε υιοί του εάν πραγματικά το θέλουμε, βρίσκεται ήδη στα δικά μας χεριά. Αυτή την εξουσία μας έδωσε ο Χριστός με την δίκη του έλευση πάνω στην γη (Ιωάν. Α:12-13)^v.

Και όλα αυτά Δωρεάν.

Σε αντίθεση με τους εκάστοτε κοσμοκράτορες που θέλουν πάντοτε ως ανταλλάγματα την ψυχή μας.

Αυτού του είδους η σχέση μεταξύ Θεού και ανθρώπου ξεπέρνα τα όρια της ανθρώπινης αντίληψης για τον Θεό και γι αυτό η διδασκαλία του Χριστού δεν είναι απλά εντάλματα ανθρώπων, αλλά απόδειξη ότι η διδασκαλία ήρθε άνωθεν, από τον ίδιο τον Θεό.

Είναι η γνησία αποκάλυψη του Θεού για τον εαυτό του, αλλά και για τον άνθρωπο.

Η αίσθηση της υιότητα αυτής δυστυχώς διαρκώς χάνεται από τις καρδιές των Χριστιανών και σπάνια συζητείται η κηρύττεται. Στην θέση αυτής της απουσίας της πατρικής στοργής και επιβεβαίωσης βάζουμε τους “νόμους” και τα “πρέπει”, δηλαδή μια απίστευτη ξηρότητα.

Σήμερα η πλειονότητα των ανθρώπων (Χριστιανοί και μη Χριστιανοί), απομένουν μόνοι, αβέβαιοι, φοβικοί, χωρίς πίστη, χωρίς ελπίδα, χωρίς καρδιά και όλα αυτά επειδή αποδέχτηκαν την ορφάνια τους.

Δεν είδαν αυτό που ο Χριστιανισμός κομίζει, ότι έχουμε Πατέρα τον Θεό και τότε ποιος μπορεί να μας νικήσει;

Αντί αυτού, πολλοί αποδέχτηκαν ότι είναι ολότελα μόνοι.

• i «εἰ παιδείαν ὑπομένετε, ὡς υἱοῖς ὑμῖν προσφέρεται ὁ Θεός· τίς γάρ ἐστιν υἱὸς ὃν οὐ παιδεύει πατήρ;
• ii «μὴ ἐπιλήσεται γυνὴ τοῦ παιδίου αὐτῆς τοῦ μὴ ἐλεῆσαι τὰ ἔκγονα τῆς κοιλίας αὐτῆς; εἰ δὲ καὶ ταῦτα ἐπιλάθοιτο γυνή, ἀλλ᾿ ἐγὼ οὐκ ἐπιλήσομαί σου, εἶπε Κύριος.»
• iii «βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι᾿ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δὲ ἐπιγνώσομαι καθὼς καὶ ἐπεγνώσθην.»
• iv «ἀλλ᾿ ὁ κρυπτὸς τῆς καρδίας ἄνθρωπος ἐν τῷ ἀφθάρτῳ τοῦ πραέος καὶ ἡσυχίου πνεύματος, ὅ ἐστιν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ πολυτελές.»
• v «Όσοι δε έλαβον Αυτόν, έδωκεν αυτοίς εξουσίαν τέκνα Θεού γενέσθαι, τοις πιστεύουσιν εις το όνομα Αυτού.»