Διγενής: Aπάντηση – Ένσταση (στην επιστολή διαμαρτυρίας δύο ενοριτών)

Γράφει ο Διγενής
αρθρογραφεί για katanixi.gr

«Ουχ άπαν το αμαρύσσον χρυσός» (αρχαιοελληνική παροιμία) ή «Όψις αδήλων τα φαινόμενα» (από τα επιφανειακά-που φαίνονται-μπορούμε να δούμε αυτά που δεν φαίνονται) (Αναξαγόρας).

Ένας κληρικός παραβλέπει την πλειάδα των αγίων και πατέρων της Ορθοδοξίας (μέσα μάλιστα σε ναό αφιερωμένο στον μέγιστο υπέρμαχό της, τον Ι.Ν. Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά), το ποτάμι των θαυματουργών μαρτύρων και ψάχνει «αγίους» στους παπικούς.

Δύο λαϊκοί, υπνωτισμένοι απ’ τα φαινόμενα, συμπεριφορές και συναισθηματισμούς, παραβλέπουν τα νάματα της Ορθοδοξίας και υπερθεματίζουν τη βέβηλη ενέργεια του κληρικού.

Καταλαβαίνουμε εδώ, ότι η οικουμενιστική προπαγάνδα του Παπισμού και της νέας τάξης πραγμάτων, βρίσκουν εφαρμογή, με ένα κληρικό να αναγνωρίζει «μυστήρια» και «Θεία Χάρη» στις αιρέσεις, αφού παραδέχεται εκπροσώπους της ως «αγίους», και δύο τουλάχιστον μπερδεμένους λαϊκούς, που όχι μόνο το δέχονται αλλά υπερθεματίζουν με ζήλο.

Αγαπητοί, κε Παπαδάκη Φίλλιπε και κα Παπαδάκη Εύη.

Πολύ με λυπεί, όταν ο πονηρός δια των οργάνων του (π.χ. κληρικών πλανεμένων και παραδομένων στην αίρεση και την πανθρησκεία) ρίχνει στα δίχτυα του τον λαό του Θεού. Μην προσελκύετε κατ’ αυτό τον τρόπο την οργή και τη δικαιοσύνη Του. Μην παρασέρνετε τους αδελφούς ενορίτες σας με τα φληναφήματά σας.

Επηρεάζεστε απ’ το ύφος ενός αγωνιζόμενου κληρικού (π. Νικόλαος), που μπορεί να μην σας εκφράζει (δικαίωμά σας) χωρίς να βλέπετε το πρόβλημα.
«τί δὲ βλέπεις τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου, τὴν δὲ ἐν τῷ σῷ ὀφθαλμῷ δοκὸν οὐ κατανοεῖς;» (Ματθ. 7,3).

Επικαλείστε σεβασμό και αγάπη Χριστού τη στιγμή που «στολίζετε» την Κατάνυξη με ένα σωρό επίθετα «κοσμητικά» και αναξιοπρεπείς χαρακτηρισμούς.
«… τη ρηχύτητα, την κακεντρέχεια, το φανατισμένο δογματισμό, μα προπάντων για την έλλειψη αγάπης Χριστού».

Κε Παπαδάκη.

Ρηχύτητα είναι να μένεις στα φαινόμενα και να μην αναζητάς τα αίτια.
Μιλάτε για «ευσέβεια, σωφροσύνη, σοφία κ αγάπη» του ιερέως που υπερασπίζεστε. Είναι ευσέβεια να αποκαλεί «άγιο» έναν εκπρόσωπο αίρεσης, που προσβάλει την Παράδοση της Ορθοδοξίας; Που υβρίζει το Άγιο Πνεύμα;

Τι σωφροσύνη και σοφία δεικνύει η αναφορά σε μη αναγνωρισμένο άγιο της Εκκλησίας μας; Ειδικά όταν ο άγιος της ενορίας σας, ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς αποτελεί σύμβολο του αντιπαπικού αγώνα και πολεμήθηκε απ’ τη Δύση όσο κανείς άλλος:

Τον αιρετικό Βαρλαάμ «μάταιον  άφρονα και άνουν» ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς απέδειξε, αναφέρει η Υμνολογία της Εκκλησίας μας την Β Κυριακή των Νηστειών.  («Ερραγη μάταιον φρύαγμα και γλώσσα Βαρλαάμ του παράφρονος, λόγοις και δόγμασι, και διανοίας οξύτητι του σοφού Βασιλέως και σου Γρηγόριε»).

Που εντοπίζετε την αγάπη Χριστού, όταν αποδέχεστε την ευλάβεια του ιερέως σας στους αιρετικούς, γενόμενος ανευλαβής στον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά και στον ίδιο τον Κύριο;

Λέτε,
«Μαζί του μάθαμε τη μελέτη της γραφής, την δοξολογία, την προσευχή, την εξομολόγηση, την σημαντικότητα της κοινωνίας και πάνω από όλα να ζούμε μαζί του Χριστό.»

Ποιο Χριστό ζείτε μαζί; Τον της Ορθοδοξίας που είναι η Αλήθεια, ή τον ψεύτικο και αλλοιωμένο Χριστό των Δυτικών;

Δεν ακούτε τον άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο που βοά;
«Ουδέν ωφελεί βίος ορθός δογμάτων διεστραμμένων» (ΕΠΕ 23, 492 – 494)

Μήπως κάνει λάθος ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος όταν λέει ότι «Πάς ό λέγων παρά τά διατεταγμένα, καν αξιόπιστος ή, καν νηστεύη, καν παρθενεύη, καν σημεία ποιή καν προφητεύη, λύκος σοι φαινέσθω έν προβάτου δορά προβάτων φθοράν κατεργα­ζόμενος»;

Χάριν της ψευτοαγαπολογίας που διδάσκει ο παπισμός, θα λυπήσουμε το Χριστό και θα ανακατέψουμε με το γάργαρο νερό της Ορθοδοξίας τα λασπόνερα της Δύσης; Θα αναμίξουμε στο μίξερ, το Ορθόδοξο Συναξάρι με το αιρετικό;

Αν αγαπάτε Χριστό μη δέχεστε τα ατοπήματά των αιρετικών. Αντιδράστε. Διαφωτίστε τους. Προφυλάξτε και τον ιερέα σας απ’ την πλάνη.
Η αγάπη στον Κύριο είναι η πρώτη εντολή. Χωρίς αυτή, η αγάπη προς τον πλησίον είναι κίβδηλη.

Τέλος λέτε ότι «…αδελφοί ας μάθουμε να σιωπούμε και όχι να συκοφαντούμε, ας μάθουμε να αγαπούμε κ όχι να μισούμε!»

Ξέρετε, ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος είπε:
«To μη κρίνετε, ίνα μη κριθείτε, περί βίου εστίν, ου περί πίστεως» (P.G. 63, 231-232)

Αγάπη είναι, να σώζεις τον ασθενή και όχι να χάνεσαι μαζί του. Να επαναφέρεις στην τάξη τον πλανεμένο και τον αιρετικό και όχι να δέχεσαι «αβρόχοις ποσίν» τις πλάνες του.

Κρίνετε ένα πιστό λαϊκό που με παρρησία ομολογεί Χριστό.
Τι είπε; «Αμαρτία πάτερ». Και η απάντηση ήταν πέρα κάθε ταπείνωσης, ειρωνική.

Τι θα λέγατε για τον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή που χαρακτηρίζει «αφελεστέρους με το δάγκωμα της απάτης, ωσάν τα φίδια» τους αιρετικούς;

Αφουγκραστείτε τον άγιο Κοσμά τον Αιτωλό που λέει «Τόν Πάπαν νά καταράσθε, διότι αυτός θά εΐναι ή αιτία» ή τον άγιοΝεκτάριο Αιγίνης «ο πάπας εξεθεμελίωσε από την Εκκλησία τον Χριστό!»

Είναι συκοφάντης ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός όταν προς τον επίσκοπο Ευρίπου Θεοφάνη ονομάζει «αλητήριους και καθάρματα» τους αιρετικούς; Είχε μίσος;

Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός είπε ότι «Οι κληρικοί θα γίνουν οι χειρότεροι και ασεβέστεροι των όλων»

Το επαναλαμβάνει ο άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς που λέει:

«Στα έσχατα χρόνια το κακό και η αίρεση θα έχει τόσο εξαπλωθεί που οι πιστοί δεν θα βρίσκουν ιερέα και ποιμένα να τους προστατέψει από την πλάνη και να τους συμβουλέψει στη σωτηρία. Τότε οι πιστοί, δεν θα μπορούν να δεχτούν ασφαλείς οδηγίες από ανθρώπους άλλα οδηγός τους θα είναι τα κείμενα των αγίων Πατέρων. Ιδίως σε αυτήν την εποχή ο κάθε πιστός θα είναι υπεύθυνος για όλο το πλήρωμα της Εκκλησίας»

Κε Παπαδάκη, ο «χριστιανικός» ηθικισμός, μας μεταβάλλει ενίοτε σε μαριονέτες του τάδε ή του δείνα γέροντα ή κληρικού.

Ακούστε τον ψαλμωδό που λέει: «Μή πεποίθατε ἐπ’ ἄρχοντας ἐπί υἱούς ἀνθρώπων, οἷς οὔκ ἐστι σωτηρία» (Ψαλμ. ΡΜΕ´ 3)

Οι άνθρωποι είναι τρεπτοί. Σήμερα άγιοι, αύριο αρνητές. Μην σας διακατέχει προσωπολατρεία για κανένα κληρικό ή ιεράρχη. Η προσωπολατρεία εν κατακλείδι, ισούται με ειδωλολατρεία!

Να λατρεύετε μόνο τον Κύριο.

Αυτό να είναι το κόσκινο όπου θα κοσκινίζετε τα λόγια, τα κηρύγματα και τις ψευτοαγάπες.

Αφήστε λοιπόν τους συναισθηματισμούς και συνετίστε και νουθετήστε τον ιερέα σας.