Αφιερώματα

Δυο χρόνια χώρια μα πιο κοντά από ποτέ 

εικόνα άρθρου: Δυο χρόνια χώρια μα πιο κοντά από ποτέ 
του Ευάγγελου Κωνσταντίνου

Όλοι μαζί στην αγκαλιά του Γέροντα! Όλοι μαζί στον Παράδεισο!!!


Υπάρχουν στιγμές που θα μπορούσε κάποιος να τις παρομοιάσει με «επικίνδυνα αθλήματα», όπως το bungee jumping. Σε αυτό το «άθλημα» τη μια στιγμή πατάς με τα πόδια σου γερά στη γη και την επόμενη στιγμή τα ίδια σου τα πόδια κόβονται από τη ρίζα. Έτσι έμοιαζε το άκουσμα της είδησης της Κοίμησης του γέροντά μου, π. Νικολάου Μανώλη! 

Εκείνη η στιγμή μου έχει χαράξει το μυαλό και την καρδιά. Είναι εκείνα τα δευτερόλεπτα που προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου ότι πρόκειται για ένα κακόγουστο αστείο. Η στιγμή της επιβεβαίωσης δεν αργεί. Ο γέροντας εκοιμήθη. Σφίγγεις τα δόντια μέχρι να σπάσουν, τα δάκρυα βροχή, το κεφάλι έτοιμο να εκραγεί από τους ανθρώπινους λογισμούς που σε πνίγουν… 

Τί θα κάνουμε χωρίς αυτόν..;

Ο καλός πνευματικός πατέρας είναι σαν τον καλύτερο και ακόμη παραπάνω σαρκικό πατέρα.

Πονάει ο αποχωρισμός του…

Η ανασφάλεια μεγάλη…

Ο γέροντας όμως, μπουνταλα, σε άφησε ποτέ; Του έστειλες μήνυμα ποτέ και δεν είχες απάντηση ή δεν λύθηκε το πρόβλημά σου; Έτρεξες στο αγιασμένο πετραχήλι του και σε έδιωξε; 

ΠΟΤΕ! Επειδή είσαι πλημμυρισμένος από το πάθος και τις πτώσεις δεν σε αφήνει ο μιαρός διάβολος να δεις πέρα από αυτό. Δεν έχεις τα πνευματικά μάτια ούτε το μυαλό να το αντιληφθείς…Το μόνο που σε νοιάζει είναι ο εαυτούλης σου!

Επειδή όμως ο γέροντας σε αγαπάει περισσότερο από ό,τι εσύ τον εαυτό σου, δεν άργησε να σε ξανά ανεβάσει πάνω στην αφετηρία του πνευματικού bungee jumping, για να σταθείς πάλι στα πόδια σου. Και, ω του παραδόξου θαύματος, ο γέροντας ενώ είχε κοιμηθεί έψελνε όση ώρα τον ετοίμαζαν τα άτομα του γραφείου τελετών.

Τι να πει κανείς… Ο στοργικός γέροντας δεν μας άφησε ούτε ένα εικοσιτετράωρο χωρίς πνευματική στήριξη, χωρίς τη σιγουριά που νιώθει ο άνθρωπος που πατάει γερά στα πόδια του, που στηρίζεται σε απλανή οδηγό. Ξέροντας τις αδυναμίες μας ήρθε και μας έδωσε σημάδι ότι βρίσκεται δίπλα στήν αγιασμένη ρίζα του παππου Ιωσήφ. Βρίσκεται αγκαλιά με τον μακαριστό Όσιο γέροντά του Αγαθωνα, πλάι στον Όσιο γέροντα Εφραίμ τον Φιλοθεΐτη και Αριζονίτη. Βρίσκεται μαζί με τον Κύριο, με την Παναγία, με τους Αγίους και τους Αγγέλους.

Ωστόσο, ο ανθρώπινος πόνος μένει και σε βασανίζει. Με την επίκληση όμως του ονόματος του Γέροντα και ζητώντας τον, αυτός τρέχει. Τρέχει αδερφοί μου και μάλιστα γρήγορα.

Να έχουμε την Αγία ευχή του.

Δι’ ευχών του Αγίου Γέροντα μου Νικολάου, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με.

Όλοι μαζί στην αγκαλιά του Γέροντα! Όλοι μαζί στον Παράδεισο!!!

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧΙ

Σχετικά άρθρα

π. Θεόδωρος Ζήσης, Λόγος εις το διετές μνημόσυνο του π. Νικολάου Μανώλη [ηχητικό και απομαγνητοφώνηση]

τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση. Λόγος εκ καρδίας του π. Θεόδωρου Ζήση εις το διετές μνημόσυνο του μακαριστού γέροντα μας, πατρός Νικολάου Μανώλη

Αεί ζων, αεί παρών

της Σοφίας Μακεδονοπούλου. Μικρό αφιέρωμα της Κατάνυξης στη μνήμη του μακαριστού ομολογητή Γέροντά μας, π. Νικολάου Μανώλη

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Συνεχίζοντας την περιήγηση στην ιστοσελίδα, συναινείτε με την χρήση αυτών.
Μπορείτε να επισκεφθείτε τους Όρους χρήσης και την Πολιτική προστασίας απορρήτου.