εικόνα άρθρου: Δύο σκηνές

του Απόστολου Σαραντίδη 
αρθρογραφεί για katanixi.gr

Ξάφνου, μια αναταραχή. Από το βάθος ακούγονται φωνές: «Έρχονται! Μάσκες!». Πλάνο κοντινό.

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr


Δύο σκηνές

Απόστολος Σαραντίδης

Σκηνή Πρώτη

Βρισκόμαστε στο έτος 303 μ.Χ. στην αιωνία πόλη, τη Ρώμη. Μήνας Αύγουστος. Κυβερνά τον τότε γνωστό κόσμο ο ικανός αυτοκράτωρ Καίσαρ, Διοκλητιανός. Εξαπολύεται ένας από τους τελευταίους μεγάλους κατά τους Αγίους Πατέρες και ιστορικούς, ανελέητος διωγμός κατά των χριστιανών. 

Ο ιστορικός φακός εστιάζει στην Αγορά μέρα μεσημέρι όπου βρίσκεται σε εξέλιξη μυστική συνάθροιση πολλών διωκομένων πιστών για προσευχή στον ένα αληθινό Θεάνθρωπο Χριστό. Απέναντί τους στέκει μεγαλόπρεπος ο ανδριάντας του θεοποιημένου αυτοκράτορα, στη βάση του οποίου καίει θυμίαμα προς δοξολογία του. Δεν του δίνουν σημασία. Προσπαθούν να μη δώσουν δικαίωμα. Στις γωνίες υπάρχουν αρκετοί τσιλιαδόροι δια τον φόβο αιφνιδιαστικής εμφάνισης Ρωμαίων στρατιωτών προς έλεγχο. Για την ώρα όλα βαίνουν καλώς και οι πιστοί είναι αφοσιωμένοι εις το έργο τους. 

Ξάφνου, μια αναταραχή. Από το βάθος ακούγονται φωνές: «Έρχονται! Θυμίαμα!». Πλάνο κοντινό. Οι περισσότεροι βυθίζουν το χέρι στη χλαμύδα τους και φουχτώνουν μια παλάμη σπυριά άκαυτο λιβάνι. Καμιά δεκαριά στρατιώτες με τον επικεφαλής τους μπουκάρουν από τα στενά περάσματα και ρίχνουν βλοσυρά διερευνητικά βλέμματα. «Όλα καλά εδώ;», φωνάζει ένας. Οι άλλοι δεν μιλούν παρά ανοίγουν τη φούχτα τους για να φανεί καθαρά το λιβάνι, τάχα ότι ήρθαν για σπονδή στον Καίσαρα. Κάποιοι μάλιστα πλησιάζουν προς το άγαλμα και κάνουν ότι το ρίχνουν στην πυρά. Μερικοί λιβανίζουν κανονικά. Ολίγοι δεν κάνουν τίποτα. Αυτούς τους σταμπάρουν αμέσως και τους ερωτούν: «Γιατί δεν ρίχνετε θυμίαμα εσείς;» Δεν απαντούν. Πιο έντονη η ερώτηση. Και η απάντηση έρχεται αβίαστα: «Διότι ο Θεός μας, δεν μας το επιτρέπει». «Ο Θεός είναι ο αυτοκράτωρ!», βροντοφωνάζει ο επικεφαλής. «Αληθινός Θεός είναι ο Χριστός», αντιλέγει θαρραλέα ένας νεαρός. Οι υπόλοιποι πανιασμένοι, σιωπούν.  

Αφού τελειώνει ο ολιγόλεπτος έλεγχος, οι αληθινοί πιστοί σύρονται έξω δια της βίας για να ακολουθήσει το Μαρτύριο, αν επιμείνουν. Οι άλλοι, αφού οι τσιλιαδόροι τούς διαβεβαιώνουν ότι έφυγε το κράτος του Καίσαρα, αδειάζουν το θυμίαμα στις τσέπες τους και δοξολογούν τον Θεό, παριστάνοντας τους χριστιανούς. Τη γλίτωσαν και σήμερα τη ζωή τους.

Σκηνή Δεύτερη

Βρισκόμαστε στο έτος 2020 μ.Χ. σε πόλη της Ελλάδας. Μήνας Αύγουστος. Κυβερνά τη χώρα ο αφορισμένος από τον επίσκοπο Αμβρόσιο, πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Εξαπολύεται ο πρώτος μικρός διερευνητικός διωγμός κατά πολλούς ιερωμένους Πατέρες και θεολόγους, κατά των Ορθοδόξων κλείνοντας αρχικά ιερούς ναούς και καθιστώντας μετά διά νόμου υποχρεωτική την ιατρική μάσκα μέσα σε αυτούς σε όλη την επικράτεια για να μη διαδοθεί η επιδημία της αμφιλεγόμενης κατά πολλούς γρίπης του κορονοϊού.  

Ο ιστορικός φακός εστιάζει σε έναν ιερό ναό του κέντρου, απόγευμα όπου βρίσκεται σε εξέλιξη ο Παρακλητικός Κανών προς την Υπεραγία Θεοτόκο με πολλούς πιστούς. Απέναντί τους στο τέμπλο στέκει η εικόνα του Θεανθρώπου Χριστού και μέσα το Ιερό καίει θυμίαμα προς δοξολογία του. Όλοι προσεύχονται διακριτικά. Χωρίς μάσκες. Δεν δίνουν σημασία. Προσπαθούν να μη δώσουν δικαίωμα. Στις γωνίες υπάρχουν αρκετοί τσιλιαδόροι δια τον φόβο αιφνιδιαστικής εμφάνισης αστυνομικών προς έλεγχο. Για την ώρα όλα βαίνουν καλώς και οι πιστοί είναι αφοσιωμένοι εις το έργο τους. 

Ξάφνου, μια αναταραχή. Από το βάθος ακούγονται φωνές: «Έρχονται! Μάσκες!». Πλάνο κοντινό. Οι περισσότεροι βυθίζουν το χέρι στην τσέπη τους, φουχτώνουν από μια μάσκα και με γρήγορες κινήσεις τη φορούν στο πρόσωπο για να φανεί τάχα ότι είναι πάντα νομοταγείς. Καμιά δεκαριά αστυνομικοί με τον επικεφαλής τους μπουκάρουν από τα στενά περάσματα ρίχνοντας αυστηρά διερευνητικά βλέμματα. «Όλα καλά εδώ;», λέει ένας. Οι άλλοι δεν μιλούν παρά στρέφουν το κεφάλι για να φανεί καλά η μάσκα. Κάποιοι μάλιστα πλησιάζουν προς την εικόνα του Χριστού και προσεύχονται. Ο παπάς μέσα λιβανίζει κανονικά. Ολίγοι δεν κάνουν τίποτα και δεν φόρεσαν μάσκα. Αυτούς τους σταμπάρουν αμέσως και τους ερωτούν: «Γιατί δεν φοράτε μάσκα εσείς;» Δεν απαντούν. Πιο έντονη η ερώτηση. Και η απάντηση έρχεται αβίαστα: «Διότι μάσκα μέσα στον καθαγιασμένο ιερό χώρο της εκκλησίας είναι βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος». «Ο νόμος του κράτους ισχύει για όλους!», βροντοφωνάζει ο επικεφαλής. «Αληθινός νόμος είναι ο Νόμος του Χριστού», αντιλέγει ένας νεαρός. Οι υπόλοιποι πανιασμένοι, σιωπούν.  

Αφού τελειώνει ο ολιγόλεπτος έλεγχος, οι αληθινοί πιστοί οδηγούνται διακριτικά έξω για να ακολουθήσει η Ομολογία στο αυτόφωρο αν επιμείνουν, και να τους βεβαιωθεί το πρόστιμο των 150€. Οι άλλοι, αφού οι τσιλιαδόροι τούς διαβεβαιώνουν ότι έφυγε το κράτος, βγάζουν τις μάσκες, τις επανατοποθετούν στις τσέπες τους και δοξολογούν τον Θεό, παριστάνοντας τους χριστιανούς. Το γλίτωσαν και σήμερα το πρόστιμο.  

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Σχετικά άρθρα

Όσο ο χρόνος τελειώνει καφενείο και ταβέρνα 

του Απόστολου Σαραντίδη  “Είναι τρόπος ζωής χωρίς”… Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr  Λάβαμε προς δημοσίευση στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση infokatanixis@gmail.com από τον κ. Απόστολο Σαραντίδη το ακόλουθο άρθρο: Ένας Έλληνας όπου κι αν βρίσκονταν παλαιά, τη σχέση του με...

Οκτακόσια πενήντα ένα χρόνια πορείας προς την άλωση(1071 – 1176- 1204 – 1453 – 1922)

του Απόστολου Σαραντίδη  Η ουσιαστική όμως άλωση πραγματοποιείται το 1922 Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr  Λάβαμε προς δημοσίευση στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση infokatanixis@gmail.com από τον κ. Απόστολο Σαραντίδη το ακόλουθο άρθρο: Συμπληρώθηκαν εκατό (100) χρόνια από τη μεγίστη τραγωδία,...

Παραμύθα για ένα προτεκτοράτο

του Απόστολου Σαραντίδη  Και πολλά άλλα καλά και είχανε δίκιο οι Ελληνικές Κοινότητες να αισθάνονται ευγνωμονούσες και να του στήνουνε Άγαλμα στη γενέτειρά του Καβάλα… Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr  Λάβαμε προς δημοσίευση στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση infokatanixis@gmail.com από τον κ. Απόστολο Σαραντίδη το...

Αυτονόητη ουτοπία

του Απόστολου Σαραντίδη αρθρογραφεί για katanixi.gr Η αυτονοήτως απόλυτη ουτοπία… Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr Μνημοσύνης δ᾽ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντοἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς.Ησίοδος, Θεογονία 915-7 Στην Κατοχή έκαναν και χαρουπάλευρο όσοι εύρισκαν χαρούπια, για να...

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Συνεχίζοντας την περιήγηση στην ιστοσελίδα, συναινείτε με την χρήση αυτών.
Μπορείτε να επισκεφθείτε τους Όρους χρήσης και την Πολιτική προστασίας απορρήτου.