Ἄρθρο τοῦ μακαριστοῦ πρωτοπρ. Νικολάου Μανώλη

Ἡ «Μεγάλη Ἰδέα» τοῦ Κοινοῦ Ποτηρίου καί τῆς «ἐν φιλήματι ἀγρίω» ἕνωσης τῆς Ὀρθοδοξίας μέ τόν Παπισμό καί μέ ὅλο το κακό συναπάντημα τῶν αἱρέσεων, δέ θά μποροῦσε νά μήν ἔχει ἕναν ξεκάθαρο γραπτό ὁδηγό…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Γράφει ὁ π.Νικόλαος Μανώλης

Μπορεῖ στό ἐσωτερικό τῆς χώρας ὁ κορωνοϊός μέ τό συνονθύλευμα τῶν ἀντίχριστων ἐνεργειῶν τῶν ὑπευθύνων, νά θέτει τήν Ἐκκλησία ὑπό διωγμό, ὅμως τό «σαράκι τῆς Παναίρεσης» πού κατατρώει τά σωθικά τῆς Μίας Ἁγίας Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, συνεχίζει ἀκάθεκτο τό διαβρωτικό ἔργο του.

Στόν βωμό τοῦ χρήματος καί τοῦ πνευματικοῦ σκότους, ὡς ἐσφαγμένο ἀρνίο, σφαδάζει καί ματώνει ἡ Φίλη Ὀρθοδοξία. Ἔχουν δείξει μεγάλη φροντίδα καί ἐπιμέλεια οἱ σύγχρονοι πρωτεργάτες τῆς Παναίρεσης, οἱ ὁμοφρονοῦσες ἀδελφές συνειδήσεις τῶν Βαρθολομαίου καί Φραγκίσκου, ὥστε νά ἀναμειγνύεται ἡ καθαρότητα τῆς Ἀλήθειας μέ τά περιττώματα τῆς Παναίρεσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἡ «Μεγάλη Ἰδέα» τοῦ Κοινοῦ Ποτηρίου καί τῆς «ἐν φιλήματι ἀγρίω» ἕνωσης τῆς Ὀρθοδοξίας μέ τόν Παπισμό καί ὅλο το κακό συναπάντημα, δέ θά μποροῦσε νά μήν ἔχει ἕναν ξεκάθαρο γραπτό ὁδηγό, μέ σκοπό νά πετύχει μία εἴδους κατήχηση στούς ἐπίδοξους φορεῖς τῆς πλάνης, στούς ἐπίδοξους «μνηστῆρες τοῦ διαβόλου».

Σχετικό ἄρθρο μᾶς ἐνημερώνει ὅτι ὁ ξεπεσμός στή βδελυρότητα τοῦ Παπισμοῦ ὁδήγησε μερικούς νοσηρούς ἐγκεφάλους νά δημιουργήσουν ἕνα ἐγχειρίδιο κολασμοῦ τῆς ψυχῆς, νά συνθέσουν δηλαδή τό ἱερό βιβλίο τοῦ διαβόλου. Ἀνακαλύπτοντας τόν οἰκουμενιστικό ξεπεσμό, ἐντοπίζουμε τό θέμα τοῦ ἐγγράφου: «Ὁ Ἐπίσκοπος καί ἡ Χριστιανική Ἑνότητα. Οἰκουμενικός ὁδηγός». Ἡ Χριστιανική αὐτή ἑνότητα εἶναι ἀπόλυτα συμβατή μέ τήν ἐξάλειψη τῆς Ὀρθόδοξης Παράδοσης, ἡ ὁποία ὁδηγεῖ στή βίωση τῆς Ἀλήθειας καί στήν ἐπίτευξη τῆς σωτηρίας. Ὁ οἰκουμενιστικός ὁδηγός καλεῖται νά μορφώσει σύμφωνα μέ «τάς αἱρετικάς γραφάς» τούς ἐπισκόπους, ὥστε νά διαμορφώσει τούς τέλειους ψευτοδιδασκάλους. H δημοσίευσή του πραγματοποιήθηκε ἀπό τόν Πάπα Ἰωάννη XXIII στήν 60η ἐπέτειο τοῦ ἀντίστοιχου Ποντιφικοῦ Συμβουλίου, τό 1960. Σήμερα, ἡ ἔκδοση ἐγκρίνεται ἀπό τόν Πάπα καί ὁ ἴδιος δηλώνει: «Ἡ ἐξυπηρέτηση τῆς ἑνότητας εἶναι οὐσιαστική πτυχή τῆς ἀποστολῆς κάθε ἐπισκόπου» καί «Τό ἐγχειρίδιο θά ἐνθαρρύνει καί θά καθοδηγήσει τούς ἱεράρχες στήν ἐκπλήρωση τῶν οἰκουμενικῶν τους ὑποχρεώσεων». Στό πρῶτο κεφάλαιο τοῦ Οἰκουμενιστικοῦ ὁδηγοῦ «Προώθηση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ στήν Καθολική Ἐκκλησία» συμπεριλαμβάνονται οἱ ἀπαραίτητες προϋποθέσεις, οἱ ὁποῖες πρέπει νά πληροῦνται, ὥστε νά στεφθεῖ μέ ἀπόλυτη ἐπιτυχία ἡ οἰκουμενιστική ἀποστολή. Κάνει ἀναφορά στίς ἐπισκοπικές καί ἐθνικές δομές, στίς ὁποῖες πρέπει νά συμμετέχουν, γιά τήν ἐξυπηρέτηση τῆς ἑνότητας τῆς Ἐκκλησίας. Δίνονται ἀκόμη οἱ προβλεπόμενες συστάσεις γιά τήν ὀρθή οἰκουμενιστική ἐκπαίδευση κλήρου καί λαοῦ. Στό δεύτερο κεφάλαιο «Ἡ Καθολική Ἐκκλησία στίς Σχέσεις της μέ ἄλλους Χριστιανούς» ὑπερτονίζεται ἡ προσευχή, ἡ μετάνοια, ἡ ἐμπιστοσύνη στίς Γραφές, ἡ ἐπούλωση τῆς μνήμης καί ὁ «οἰκουμενισμός τοῦ αἵματος».

Τό ἐν λόγῳ οἰκουμενιστικό ἐγχειρίδιο, δέν εἶναι οὔτε τό πρῶτο, οὔτε τό τελευταῖο ξεδιάντροπο ἐγχείρημα πού ἐπιδιώκει νά θεμελιώσει τήν προσπάθεια γιά μία καθολική καί ἀποτελειωτική ἀποδοχή τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Χρόνια τώρα οἱ ἡγέτες τῆς οἰκουμενιστικῆς ἀπολυταρχίας, ὁ ἐν ἐνεργείᾳ δαιμονόπληκτος Πάπας τῆς Δύσης καί ὁ ἐν δυνάμει τῆς Ἀνατολῆς, συντηροῦν τήν «Αὐτοκρατορία τῆς Παναίρεσης» μέ λόγια καί ἔργα. Ἐπενδύουν τόν πλοῦτο, πού κατά συγκυρία διαχειρίζονται καί καρπώνονται, τόν πλοῦτο ὅσων ταλαίπωρων τούς ἀποδίδουν τήν αἴγλη τῶν ἐπίγειων βασιλιάδων. Καταθέτουν τήν κοσμική σοφία καί τίς ἀκαδημαϊκές τους γνώσεις, οἱ ὁποῖες ὅμως εἶναι τά σκύβαλα πού τό μόνο πού ἀποφέρουν εἶναι ἡ ἐκκλησιαστική καί δογματική «ἀνωμαλία», καί τελικά ἡ ἀπώλεια τῆς σωτηρίας. Τό ὅραμά τους εἶναι τό ἀδηφάγο τέρας τῆς πλάνης νά ἀλλοιώσει ὅσο τό δυνατόν περισσότερους ἀνθρώπους, νά τούς συμπεριλάβει στούς κόλπους τῆς νέας μιαρῆς «Ἐκκλησίας» τῆς Παναίρεσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τελικά νά τούς καταπιεῖ στήν αἰώνια Κόλαση.

Τό δημοσίευμα πού ἀποκαλύπτει τόν οἰκουμενιστικό ὁδηγό, παραθέτει τά παρακάτω: «Ὁ δημοσιευμένος ὁδηγός γιά τόν Οἰκουμενισμό βασίζεται στό διάταγμα τῆς Β’ Βατικάνειας Συνόδου γιά τόν Οἰκουμενισμό Unitatis Redintegratio, στήν οἰκουμενική ἐγκύκλιο τοῦ Πάπα Ἰωάννη Παύλου Β΄ “Ut unum sint” καί σέ ὁρισμένα ἔγγραφα πού εἶχαν προηγουμένως ἀναπτυχθεῖ ἀπό τό Ποντιφικό Συμβούλιο γιά τήν Προώθηση τῆς Χριστιανικῆς Ἑνότητας».

Στίς 16 Νοεμβρίου 2016, ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ἰερόθεος, γράφει σχετικά μέ τή Β’ Βατικανή Σύνοδο τά ἑξῆς:

«Ἡ Σύνοδος αὐτή χαρακτηρίσθηκε ὡς ἡ 21η Οἰκουμενική Σύνοδος γιά τούς Ρωμαιοκαθολικούς, ἡ ὁποία ἐξαγγέλθηκε ἀπό τόν Πάπα Ἰωάννη XXIII τήν 25η Ἰανουαρίου 1959. Τό δεύτερο μέρος φέρει τόν τίτλο «Τό Βάπτισμα καί ἡ Ἐκκλησία κατά τό Διάταγμα περί Οἰκουμενισμοῦ, Unitatis Redintegratio» (UR), στό ὁποῖο ἀναλύεται ἡ συγκεκριμένη ἀπόφαση τῆς Β΄ Βατικανῆς Συνόδου περί Οἰκουμενισμοῦ καί Ἐκκλησίας…

Ὁ συγγραφεύς τῆς διατριβῆς αὐτῆς¹ καταλήγει στήν ἑξῆς ἐπισήμανση: Τό συμπέρασμά μας εἶναι πώς ἡ νέα ἐκκλησιολογία τοῦ UR (διάταγμα περί Οἰκουμενισμοῦ τῆς Β΄ Βατικανῆς Συνόδου) συνιστᾷ τήν πνευματική καί θεολογική πρόκληση τῶν ἡμερῶν μας, ἔναντι τῆς ὁποίας κάθε Ὀρθόδοξος Χριστιανός παραμένει ἀδιάφορος, μέ διακινδύνευση τοῦ ἐαυτοῦ του, διότι ἐγκυμονεῖ σωτηριολογικές συνέπειες. Ἐν ὄψει μίας τρομακτικά διχαστικῆς καί παραπλανητικῆς αἵρεσης, καλούμεθα νά συνομολογήσουμε σήμερα τόν Χριστό, ὅπως ἔπραξαν οἱ πρόγονοί μας τήν ἐποχή τοῦ Ἀρειανισμοῦ. Ἡ ὁμολογία τῆς πίστεώς μας, ὡστόσο, δέν εἶναι ἁπλῶς στό πρόσωπό του στήν Ἐνσάρκωση, ἀλλά στό πρόσωπό του στήν συνέχεια τῆς Ἐνσαρκώσεως, στήν Ἐκκλησία. Τό νά ὁμολογεῖ κανείς τήν πίστη σήμερα σημαίνει νά ὁμολογεῖ καί νά διακηρύττει τήν ἑνότητα τῆς θείας καί ἀνθρώπινης φύσης του στό Σῶμα Του, τήν Μία καί Μόνη Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία “ἀσυγχύτως, ἀτρέπτως, ἀδιαιρέτως, ἀχωρίστως”».

Ὁ λόγος ὁ ὁποῖος μᾶς ὤθησε νά χρησιμοποιήσουμε τή μέλετη τοῦ Μητροπολίτη Ναυπάκτου, εἶναι διττός. Ἀφενός, διότι ἐπιχειρεῖ νά καταδείξει τό πλάνο πνεῦμα τῆς παπικῆς συνόδου καί ἀφετέρου, διότι πρίν τή συνεισφορά του στό δηλητηριασμό τῆς Ἐκκλησίας, μέσῳ τῶν παρεμβάσεών του στό δαιμονικό τρίπτυχο Κολυμπάρι-Οὐκρανικό-Κορωνοϊός, ὑπῆρξε ὑποστηρικτής τῆς κανονικότητας, τῆς Ὀρθοδοξίας, τῆς Ἀλήθειας.

Ἐπιλογικά, ἀξίζει νά ἐπισημάνουμε πώς κάθε προσπάθεια προώθησης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, μᾶς ἀφορᾷ ἄμεσα. Ὁ καιρός πού οἱ νανουριστές ἀποκοίμιζαν τίς συνειδήσεις τοῦ ποιμνίου, καί καθησυχάζονταν στή μνημόνευση τοῦ οἰκείου αἱρετίζοντα Μητροπολίτη, ἔχει παρέλθει. Αὐτό, γίνεται πρόδηλο ὄχι μόνο ἀπό τίς ἐξόφθαλμες ἐνέργειες διαφήμισης τῆς Κόλασης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ μέ κάθε δυνατό μέσο, ἀλλά καί ἀπό τή λογική σύνδεση τοῦ τρίπτυχου τῶν ζητημάτων Κολυμπαρίου-Οὐκρανικοῦ-Κορωνοϊοῦ. Ἡ μεθοδολογία πού ἀκολουθεῖται σέ κάθε ἕνα ἀπό τά παραπάνω γεγονότα εἶναι ἡ ἑξῆς: ἐνστερνισμός καί ἀφομοίωση τῆς αἵρεσης, ἀποδοχή τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτήρα ὅλων των αἱρέσεων, ἀπαράδεκτη καί ἄθεσμη εἰσπήδηση στίς κανονικές δικαιοδοσίες τῶν αὐτοκέφαλων Ἐκκλησιῶν, μή τήρηση τῶν κανονικῶν προϋποθέσεων τῆς χορήγησης αὐτοκεφαλίας, ἀποεκκλησιαστικοποίηση τῶν μυστηρίων, τραγική βλασφημία κατά τῆς Ἰαματικῆς Χάρης τῆς Θείας Κοινωνίας, δουλοπρεπές κλείσιμο τῶν Ἱερῶν Ναῶν. Ὅλα τα παραπάνω συμφωνοῦν στό ἕνα καί τό αὐτό, στήν ὑποχθόνια διάβρωση τῆς Μίας Ἁγίας Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας! Συνεπῶς, κάθε προσπάθεια διαφήμισης καί προώθησης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, μᾶς ἀφορᾷ!

1. Πρόκειται για τη διατριβή μέ τίτλο «Ἡ ἐκκλησιολογική ἀναθεώρηση τῆς Β΄ Βατικανῆς Συνόδου, μία ὀρθόδοξη διερεύνηση τοῦ Βαπτίσματος καί τῆς Ἐκκλησίας κατά τό Διάταγμα περί Οἰκουμενισμοῦ». Ἡ διατριβή αὐτή ἐκπονήθηκε ἀπό τόν Πρωτοπρεσβύτερο π. Πέτρο Χίρς, κατατέθηκε στήν Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης καί ὑποστηρίχθηκε ἀπό τόν καθηγητή Δημήτριο Τσελεγγίδη. Πρόκειται γιά μιά ἄκρως ἐπιστημονική διατριβή, ἀκραιφνῶς ὀρθόδοξη καί ὁμολογιακή, γραμμένη μέ γνώση τῶν πηγῶν καί τῶν βοηθημάτων, μέ ἐπιστημονική μέθοδο ἐρεύνης τοῦ θεματος. Ἡ διατριβή ἐκδόθηκε ἀπό τίς ἐκδόσεις Uncut Mountain Press.

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra