Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Γιά μᾶς λοιπόν ἀνοίχθηκαν δι’ Αὐτοῦ οἱ οὐρανοί, πού ἔχοντας ἀνοικτές τίς πύλες προσμένουν τήν εἴσοδό μας» (Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

ΣΤ΄ Μέρος

Μέσα ἀπό τήν ἀδιάλειπτη προσευχή: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με» ἀνάβει ὁ «Θεῖος Ἔρωτας». Αὐτή εἶναι ἡ διδαχή τῶν Ἁγίων Πατέρων. Διότι αὐτή ἡ ἀδιάλειπτη νοερά εὐχήεἶναι ἡ μόνη πού καθαρίζει ἐσωτερικά ἀπό ἐμπαθεῖς πονηρούς λογισμούς, κάθε ἀνθρώπινη καρδιά.

Αὐτή συγκεντρώνει ὅλες αὐτές –οἱ ὁποίες ἦταν μέχρι τότε σκορπισμένες– τίς ψυχικές δυνάμεις τῆς καρδιᾶς, καί τίς ἑνοποιεῖ καί τίς κατευθύνει πάντα πρός τόν Θεόν. Πραγματικά τότε γίνεται «καρδιακή» αὐτή ἡ ταπεινή προσευχή.

Ὁμοίως γίνεται πνευματικά καρποφόρα αὐτή ἡ ἀδιάλειπτη νοερά προσευχή.

Ὁ ἄνθρωπος μέ τόν ἐνδιάθετο ἤ καί μέ τόν προφορικό λόγο ὁμιλεῖ πρός τόν Θεόν, «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν»:

– Τότε ἡ διάνοια διατυπώνει μέ λογικές προτάσεις αὐτό πού συλλαμβάνει καί θέλει νά τό ἐκφράσει ὁ νοῦς του, πρός τόν Θεόν πάντοτε μέ ἀγάπη.

– Τότε ἐκδιώκονται ὅλοι οἱ «πονηροί» λογισμοί μέσαἀπό τήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου.

– Τότε ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου κινεῖται πρός τόν Θεόν μέ τήν ἀληθινή ἀγάπη.

– Τότε μένει μόνο ἡ καθαρή, ἡ καρποφόρα προσευχή μέσα σ’ αὐτή τήν καρδιά.

– Τότε ἐπαφέρεται διά τῆς νοερᾶς εὐχῆς στόν ἄνθρωπο ἐκείνη ἡ Βαπτισματική Θεία Χάρη, ἡ Ὁποία Χάρη ἐνεργεῖ γιά τήν κάθαρση τῆς καρδιᾶς.

– Τότε ἀνάβει μέσα στήν καρδιά ὁ«Θεῖος Ἔρωτας», καί ἡ πρός τόν Θεόν ἀγάπη –κάθε ἐρωτευμένος πιστός τότε θέλει νά θυσιαστεῖ διά τόν Κύριον Ἰησοῦν του– μαζί μέ τήν ἀδιάλειπτη προσευχή: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με».

Ὁ Ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος, σέ αὐτό τό ἀπόσπασμα τῆς ὁμιλίας του μᾶς προτρέπει νά ἐρευνήσουμε τή συνείδησή μας, ὥστε νά βρεθεῖ καί ὁ αἴτιος τῆς στέρησης τῆς θέας τῆς Θείας δόξας τοῦ Δεσπότη, ὡς ἑξῆς:

“Ἐάν ὅμως τόν ἀγαποῦσαν τόν Κύριο καί τηροῦσαν τίς ἐντολές Του, θά ἐπιθυμοῦσαν νά τόν δοῦν καί θά τοῦ τό ζητοῦσαν αὐτό μέ ὅλη τους τήν ψυχή. (15)

Καί θά τούς φ α ν ε ρ ω ν ό τ α ν ὁ ἴδιος, ὁ ἀψευδής, ὁ ἐκ φύσεως ἀληθής καί ἡ Ἀλήθεια, πού γι’ αὐτό παρουσιάστηκε στόν κόσμο, ὥστε νά φωτίσει ὅλους.

Ὅσοι βρίσκονται στόν κόσμο, δηλαδή ἐκείνους πού κάθονται στό σκοτάδι, ὄχι μέ κάποιο ξένο φῶς, ἀλλά μέ τό φῶς τῆς δικῆς Του δόξας καί θεότητας.

– Κανείς λοιπόν ἀπό τούς πιστούς πού δέν β λ έ π ο υ ν νοερῶς τόν Κύριο, κανείς πού δέν φωτίζεται τρανῶς καί γνωστῶς μέ τό φῶς Του, οὔτε μένει στή θεωρία τῆς δόξας Του διαπαντός, οὔτε μένοντας βλέπει μέσα του τό Θεό, νά μή πεῖ ὅτι εἶναι ἀδύνατον αὐτό, οὔτε νά ὁμιλεῖ κι’ αὐτός ὡς ἄπιστος λέγοντας αὐτά.

– Ἀλλά ὁ καθένας σας, ἀγαπητοί, ἐρευνώντας, ὅπως εἴπαμε, τή συνείδησή του, θά βρεῖ τόν ἑαυτό του αἴτιο τῆς στερήσεως τοῦ Δεσπότη καί τῆς θέας τῆς δόξας Του”.

Ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσανίνωφ, ἀναφέρει ὅτι ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν φανερώνει καί ἀποδεικνύει τήν ἀληθινή ἀγάπη στό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, καί μᾶς προτρέπει ὡς ἑξῆς:

– “Φίλε μου ἀληθινέ, πήγαινε στόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. (16)

– Πλησίασέ Τον ἀπό τόν δρόμο τῶν Εὐαγγελικῶν ἐντολῶν.

– Γνώρισέ Τον μέσα σ᾿ αὐτές.

Μέ τήν τήρησή τους φανέρωσε καί ἀπόδειξε τήν ἀγάπη Σου σ᾿ Ἐκεῖνον.

Ὁ Ἴδιος τότε θά σοῦ ἀποκαλύψει τόν ἑαυτό Του καί θά πλημμυρίσει τήν καρδιά σου ἀπό ἀνέκφραστη ἀγάπη, τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.

Ἡ ἀγάπη αὐτή δέν προέρχεται ἀπό σένα, τόν πεσμένο ἄνθρωπο, ἀλλά ἀποτελεῖ δῶρο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Τό δῶρο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος δίνει ὁ μοναδικός ἀληθινός Θεός στά «δοχεῖα» πού καθαρίστηκαν μέ τή μετάνοια καί στολίστηκαν μέ τήν ταπείνωση καί τή σωφροσύνη”.

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς, σέ αὐτή τήν ὁμιλία του γιά τήν Ἁγία ἡμέρα τῶν Θεοφανείων λέγει τά ἑξῆς:

“Οἱ δέ οὐρανοί εἶναι κήρυκες τούτου –διότι ἀπό ἐκεῖ ἦλθε τό Πνεῦμα καί ἡ φωνή πού μαρτυροῦσε τήν γνησιότητα τῆς υἱότητος–ἀφοῦ ἀνοίχθηκαν σάν παγκόσμια στόματα. (17)

– Καί διατρανώνοντας ὄχι μόνο πρός τούς ἀγγέλους τῶν οὐρανῶν, ἀλλά καί πρός τούς ἐπάνω στή γῆ ἀνθρώπους τήν ὁμοτιμία τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ πρός τόν οὐράνιο Πατέρα.

– Καί πρός τό ἀπό αὐτόν προελθόν ἐκπορευτῶς Πνεῦμα, κατά τήν οὐσία καί δύναμι καί δεσποτεία πρός τό σύμπαν.

Εὐλόγως λοιπόν μόνο γι’ αὐτόν ἀνοίχθηκαν οἱ οὐρανοί ὅταν προσευχόταν.

Ἐπειδή καί τό σφραγισμένο βιβλίο, τό ὁποῖο πιθανῶς ὑπαινίσσεται τόν κλεισμένο προηγουμένως γιά μᾶς οὐρανό τοῦτον, κατά τήν Ἀποκάλυψι τοῦ Ἰωάννη, κανένας καί κάτω ἀπό τή γῆ δέν μποροῦσε νά τό ἀνοίξη καί νά τό διαβάση:

– «Κατώρθωσε δέ, λέγει, νά τό ἀνοίξη καί νά τό διαβάση μόνο ὁ Λέων ἀπό τή φυλή τοῦ Ἰούδα».

Ποιός δέ εἶναι ὁ Λέων ἀπό τή φυλή τοῦ Ἰούδα, μᾶς τό ἐδίδαξε ὁ πατριάρχης Ἰακώβ, πού λέγει, «ἀνέβηκες ἀπό τή φυλή, υἱέ μου, σκύμνος τοῦ λέοντος Ἰούδα· ἀφοῦ ἐξάπλωσες, κοιμήθηκες σάν λέων καί σάν σκύμνος».

– Ποιός θά τόν ξυπνήση;

Δέν θά λείψη ἄρχοντας ἀπό τόν Ἰούδα καί ἡγεμών ἀπό τούς μηρούς του, ἕως ὅτου ἔλθη αὐτός στόν ὁποῖο ἀπόκειται ἡ ἀποστολή.

Καί αὐτός θά εἶναι «προσδοκία τῶν ἐθνῶν», δηλαδή αὐτός πού τώρα ἄνοιξε φανερά καί ὅλα τά ὑπερουράνια, πού μόνος ἀνέγνωσε τούς ἀπό τούς αἰῶνες καί στούς αἰῶνες λόγους τῆς προνοίας, τούς ἀπόκρυφους στόν πατρικό κόλπο θησαυρούς τῆς σοφίας, τά ἀνεξερεύνητα βάθη καί τά Μυστήρια τοῦ Πνεύματος.

“Ἀφοῦ β α π τ ί σ θ η κ ε ὁ Ἰησοῦς, ἀμέσως ἀνέβηκε ἀπό τό ὕδωρ καί ἰδού ἀνοίχθηκαν γι’ Αὐτόν οἱ οὐρανοί”.

– «Καί βαπτισθείς ὁ Ἰησοῦς ἀνέβη εὐθύς ἀπό τοῦ ὕδατος· καί ἰδού ἀνεῴχθησαν αὐτῷ οἱ οὐρανοί» (Ματθ. 3, 16).

– Βλέπετε ὅτι τό ἅγιο βάπτισμα εἶναι πύλη τῶν οὐρανῶν πού εἰσάγει ἐκεῖ τούς βαπτιζομένους;

Διότι δέν εἶπε ἁπλῶς «ἀνοίχθηκαν», ἀλλά «ἀνοίχθηκαν γι’ αὐτόν οἱ οὐρανοί»· ὅλα δέ ὅσα ἔγιναν σ’ Αὐτόν, γιά μᾶς ἔγιναν.

Γιά μᾶς λοιπόν ἀνοίχθηκαν δι’ Αὐτοῦ οἱ οὐρανοί, πού ἔχοντας ἀνοικτές τίς πύλες προσμένουν τήν εἴσοδό μας.

Καί πρίν ἀπό τούς ἄλλους μαρτυρεῖ τοῦτο ὁ πρωταγωνιστής ἀνάμεσα στούς μάρτυρες Στέφανος.

– «Στέφανος δέ πλήρης πίστεως καί δυνάμεως ἐποίει τέρατα καί σημεῖα μεγάλα ἐν τῷ λαῷ» (Πραξ. 6, 8).

Ἀφοῦ γονάτισε, προσευχόταν καί ἀτενίζοντας εἶδε ὅ,τι κανείς δέν εἶδε πρίν ἀπό τό βάπτισμα τοῦ Χριστοῦ· “διότι ἀτενίζοντας εἶδε τούς οὐρανούς ἀνοιγμένους καί τόν Ἰησοῦ στή δόξα τοῦ Πατρός”.

– «Ὑπάρχων δέ πλήρης Πνεύματος Ἁγίου, ἀτενίσας εἰς τόν οὐρανόν εἶδε δόξαν Θεοῦ καί Ἰησοῦν ἑστῶτα ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ, καί εἶπεν· ἰδού θεωρῶ τούς οὐρανούς ἀνεῳγμένους καί τόν υἱόν τοῦ ἀνθρώπου ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ ἑστῶτα» (Πραξ. 7, 55,56).

Καί εἶδε ὄχι μόνο ἄρρητη δόξα καί τόπο ὑπερουράνιο, ἀλλά κι’ Αὐτόν τόν ποθούμενο μέσα στή δόξα τοῦ Πατρός, διά τῆς ὁποίας –πρῶτος αὐτός ἀπό τούς μετά Χριστόν–εἶδε μακαρίως ἐκεῖνα τά ὁποῖα δέν εἶδε κανείς ἀπό τούς πρό Χριστοῦ, στά ὁποῖα κι’ αὐτά ἀκόμη τά τάγματα τῶν Ἀγγέλων φοβοῦνται νά παρακύψουν.

Διότι τόν εἵλκυσε ὁ ποθούμενος Ἰησοῦς ποθώντας νά εἶναι τοῦτος πρῶτος διάκονος στούς οὐρανούς.

Καί πολύ προτιμότερος ἀπό τά λειτουργικά πνεύματα, καθώς καί πρῶτος μάρτυρας τῆς ἀθλήσεως”.

Ἀδέλφια μου, ἄς ψάλλουμε πάλι μαζί, αὐτές τίς θαυμάσιες καταβασίες τῆς Δεσποτικῆς ἑορτῆς τῶν Ἁγίων Θεοφανείων «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε πυθμένα…», πού προέρχονται ἀπό τόν «πεζό Κανόνα» τοῦ ὑμνογράφου Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Μελωδοῦ, Ἐπισκόπου Μαϊουμά, καί οἱ ὁποίες ψάλλονται ἀπό τήν 1η Ἰανουαρίου μέχρι καί τήν παραμονήτῆς ἑορτῆς τῶν Φώτων 5 Ἰανουαρίου.

Τήν 6η Ἰανουαρίου ἡμέρα τῆς ἑορτῆς εἰς τά Ἅγια Θεοφάνεια τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ –ὅπως καί κατά τήν ἀπόδοση τῆς ἑορτῆς– οἱ καταβασίες εἶναι πάντοτε διπλές: Αὐτές δηλαδή τοῦ πεζοῦ κανόνος καί οἱ ἰαμβικές «Στείβει θαλάσσης, κυματούμενον σάλον…», ἀπό τόν «ἰαμβικό Κανόνα» τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ. Μέχρι καί τήν παραμονή τῆς ἀπόδοσης τῆς ἑορτῆς τῶν Φώτων ψάλλονται μόνο οἱ ἰαμβικές καταβασίες.

Ὠδή ζ΄. Ἦχος β΄. (Πεζή)

Νέους εὐσεβεῖς,

καμίνῳ πυρός προσομιλήσαντας,

διασυρίζον πνεῦμα δρόσου,

ἀβλαβεῖς διεφύλαξε,

καί θείου Ἀγγέλου συγκατάβασις·

ὅθεν ἐν φλογί δροσιζόμενοι,

εὐχαρίστως ἀνέμελπον.

Ὑπερύμνητε, ὁ τῶν Πατέρων Κύριος,

καί Θεός εὐλογητός εἶ.

Ἰαμβική. Ἦχος ὁ αὐτός

Ἔφλεξε ῥείθρῳ τῶν δρακόντων τάς κάρας,

Ὁ τῆς καμίνου τήν μετάρσιον φλόγα,

Νέους φέρουσαν εὐσεβεῖς κατευνάσας.

Τήν δυσκάθεκτον ἀχλύν ἐξ ἁμαρτίας,

Ὅλην πλύνει δέ, τῇ δρόσῳ τοῦ Πνεύματος.

Σέ ζωγραφοῦσαν τήν Ἀσσύριον φλόγα,

Ἐκστῶσαν ἵστης, εἰς δρόσον μετηγμένην.

Ὕδωρ ὅθεν νῦν ἀμφιέσσαο φλέγον,

Σίντην κάκιστον Χριστέ προσκεκευθμένον,

Πρός τήν ὄλισθον ἐκκαλούμενον τρίβον.

Ἀποῤῥαγέντος τοῦ Ἰορδάνου πάλαι,

Ἰσθμῷ περᾶται λαός Ἰσραηλίτης,

Σέ τόν κράτιστον ἐμφοροῦντα τήν κτίσιν,

Ἠπειγμένως νῦν ἐν ῥοαῖς διαγράφων,

Πρός τήν ἄῤῥευστον καί ἀμείνονα τρίβον.

Ἴδμεν τό πρῶτον τήν πανώλεθρον κλύσιν,

Οἰκτρῶς σε πάντων εἰς φθοράν παρεισάγειν,

Ὦ τρισμέγιστα χρηματίζων καί ξένα·

Νῦν δέ κλύσαντα Χριστέ τήν ἁμαρτίαν,

Δι᾿ εὐπάθειαν, καί βροτῶν σωτηρίαν.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος α΄.

«Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις· τοῦ γάρ Γεννήτορος ἡ φωνή προσεμαρτύρει σοι, ἀγαπητόν σε Υἱόν ὀνομάζουσα· καί τό Πνεῦμα ἐν εἴδει περιστερᾶς, ἐβεβαίου τοῦ λόγου τό ἀσφαλές. Ὁ ἐπιφανείς Χριστέ ὁ Θεός, καί τόν κόσμον φωτίσας δόξα σοι».

Δόξα σοι ὁ Θεός, Κύριε δόξα σοι!

Συνεχίζεται…

• 15. Ἠθικός Λόγος ΙΒ΄. Ἁγίου Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου. Πῶς ἀποβάλλουμε τό χοϊκό ἄνθρωπο καί ἐνδυόμαστε τόν Χριστό, καθιστάμενοι συγγενεῖς καί ἀδελφοί Του. https://agioreitika.net
• 16. «Ἡ θέα τοῦ Χριστοῦ». Ἀπό τό βιβλίο «Ἀσκητικές ἐμπειρίες» Τόμος Α΄, Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ. Ἱερά Μονή Παρακλήτου. https://www.hristospanagia.gr
• 17. «Ἡ Ἁγία ἡμέρα τῶν Φώτων». Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ. https://www.imaik.gr

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Εις τα Άγια Θεοφάνεια του Χριστού (Α΄ Μέρος, Β΄, Γ΄)