Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Διότι ἄλλη εἶναι ἡ ἔνσαρκη καί ἄφραστη γέννηση τοῦ Θεοῦ Λόγου ἀπό τήν Παρθένο καί ἄλλη πού συντελεῖται σέ μᾶς πνευματικῶς» (Ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Ι΄ Μέρος

«Ἡ γέννησίς σου Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ, τό φῶς τό τῆς γνώσεως… Κύριε δόξα σοι». Αὐτό εἶναι τό Θεῖον φῶς τῆς Θεογνωσίας… Kι’ ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι πιστοί τό βλέπουμε σήμερα μέσα ἀπό τήν καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ἀλλά καί τήν Πατερική Θεολογία.

Ὁ Ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος, σέ ἕνα ἀπόσπασμα τῆς ὁμιλίας του «εἰς τήν Γέννηση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ», λέγει τά ἑξῆς:

“Ἐπειδή ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ μία φορά σαρκώθηκε ἀπό τήν Παρθένο καί γεννήθηκε ἀπό αὐτήν σωματικά, ἀνέκφραστα καί ὑπέρ λόγον καί δέν εἶναι δυνατόν νά σαρκωθεῖ πάλι ἤ νά γεννηθεῖ σωματικά ἀπό τόν καθένα ἀπό μᾶς, τί προνοεῖ; (19)

Μᾶς μεταδίδει γιά τροφή ἐκείνη τήν ἄχραντη σάρκα πού προσέλαβε ἀπό τήν Πανάχραντη Θεοτόκο, κατ τήν σωματική του γέννηση.

Ἄν τήν μεταλαμβάνουμε ἄξια, ἔχουμε μέσα μας ὅλον τόν σαρκωθέντα Θεό καί Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, Αὐτόν τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ καί Υἱό τῆς Παρθένου τόν καθήμενο στά δεξιά τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος λέει:

– Ἐκεῖνος πού τρώγει τήν σάρκα μου καί πίνει τό αἷμα μου μένει μέσα μου καί ἐγώ μέσα του, «ὁ τρώγων μου τήν σάρκα καί πίνων μου τό αἷμα ἐν ἐμοί μένει, κἀγώ ἐν αὐτῷ»(Ἰωάν. 6, 56), χωρίς ὅμως νά προέρχεται ἤ νά γεννιέται σωματικά ἀπό ἐμᾶς, ἀλλά οὔτε καί νά μᾶς ἀποχωρίζεται ποτέ.

Διότι ἐμεῖς δέν τόν αἰσθανόμαστε σάν σάρκα, ἄν καί βρίσκεται μέσα μας, ὅπως ἀκριβῶς ἕνα βρέφος, ἀλλά ὑπάρχει ἀσωμάτως σέ σῶμα, ἀναμιγνυόμενος ἀνέκφραστα μέ τήν φύση μας καί τήν οὐσία μας καί θεοποιώντας μας, ἐπειδή γίναμε σύσσωμοι καί μ᾿ Αὐτόν δηλαδή σάρκα ἀπό τήν σάρκα Του καί ὀστοῦν ἀπό τά ὀστά Του.

Αὐτό εἶναι τό μεγαλύτερο καί φρικτότερο μυστήριο τῆς ἀνέκφραστης οἰκονομίας καί συγκαταβάσεώς Του, πού δίσταζα νά τό γράψω καί ἔτρεμα νά τό ἐπιχειρήσω.

Ὁ Θεός ὅμως πάντοτε θέλει νά ἀποκαλύπτεται καί νά φανερώνεται ἡ ἀγάπη Του σ᾿ ἐμᾶς, ὥστε καί ἐμεῖς κάποτε κατανοώντας τήν μεγάλη Του ἀγαθότητα καί αἰσθανόμενοι ντροπή νά προθυμοποιηθοῦμε νά τόν ἀγαπήσουμε.

Γι᾿ αὐτό καί ἐγώ παρακινήθηκα ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα πού φωτίζει τίς καρδιές μας καί σᾶς φανέρωσα αὐτά τά μυστήρια γραπτῶς, ὄχι γιά νά σᾶς ἀποδείξω ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι ὅμοιος μ᾿ αὐτήν πού γέννησε τόν Κύριο –μή γένοιτο– αὐτό εἶναι ἀδύνατο.

Διότι ἄλλη εἶναι ἡ ἔνσαρκη καί ἄφραστη γέννηση τοῦ Θεοῦ Λόγου ἀπό τήν Παρθένο καί ἄλλη πού συντελεῖται σέ μᾶς πνευματικῶς.

Ἐκείνη γεννώντας ἔνσαρκο τόν Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ ἀπεργάστηκε στήν γῆ τό μυστήριο τῆς ἀναπλάσεως τοῦ ἀνθρωπίνου γένους μας καί τήν σωτηρία ὅλου τοῦ κόσμου, πού εἶναι ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός καί Θεός, αὐτός πού ἕνωσε στόν ἑαυτό Του τά διεστῶτα καί ἐξάλειψε τήν ἁμαρτία τοῦ κόσμου.

Ἐνῷ αὐτή –πού συντελεῖται σέ μᾶς– γεννώντας ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι τόν Λόγο τῆς γνώσεως τοῦ Θεοῦ, ἀπεργάζεται ἀκατάπαυστα στίς καρδιές μας τό μυστήριο τῆς ἀνακαινίσεως τῶν ἀνθρώπινων ψυχῶν καί τήν κοινωνία καί ἕνωση μέ τόν Θεό Λόγο, αὐτήν ὑπαινίσσεται καί τό θεῖο λόγιο:

– «Δι᾿ αὐτοῦ συλλάβαμε καί ἐγεννήσαμε μέ πόνο τό πνεῦμα τῆς σωτηρίας, τό ὁποῖο κ υ ο φ ο ρ ή σ α μ ε πάνω στήν γῆ» (Ἡσαΐας 26, 18).

Λοιπόν δέν σᾶς φανέρωσα αὐτά τά μυστήρια γιά νά ἀποδείξω ὅτι ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά γεννήσει τόν Χριστό κατά τόν ἴδιο τρόπο πού τόν γέννησε ἡ Παναγία, ἀλλά γιά νά φανερωθεῖ ἡ ὑπεράπειρη καί γνήσια ἀγάπη Του σ᾿ ἐμᾶς.

Καί ὅτι ἄν τό θέλουμε ὅλοι, μποροῦμε νά γίνουμε μητέρα καί ἀδελφοί Του κατά τόν προαναφερόμενο τρόπο, καθώς καί ὁ ἴδιος τό διακηρύττει: «Μητέρα μου καί ἀδελφοί μου εἶναι αὐτοί πού ἀκοῦνε τόν λόγο τοῦ Θεοῦ καί τόν ἐκτελοῦν.

– «Μήτηρ μου καί ἀδελφοί μου οὗτοί εἰσιν οἱ τόν λόγον τοῦ Θεοῦ ἀκούοντες καί ποιοῦντες αὐτόν» (Λουκ. 8, 21).

Ἔτσι θά γίνουμε ἴσοι μέ τούς μαθητές καί ἀποστόλους Του, ὄχι κατά τήν ἀξία, οὔτε κατά τίς περιοδεῖες καί τούς κόπους πού ὑπέφεραν, ἀλλά κατά τήν χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν δωρεά τήν ὁποία ἐξέχεε σ᾿ ὅλους πού τόν πίστευαν καί τόν ἀκολουθοῦσαν, χωρίς νά στραφοῦν ποτέ πίσω.

– Εἶδες πώς ὅλους ἐκείνους πού ἀκοῦνε καί πράττουν τόν λόγο του τούς ἀνύψωσε στήν ἀξία τῆς Μητέρας του καί τούς ἀποκαλεῖ ἀδελφούς καί συγγενεῖς Του;

Ὅμως μόνο Ἐκείνη ὑπῆρξε ἡ κυρίως Μητέρα Του, ἐπειδή ὅπως ἀνέφερα τόν γέννησε ἀνερμηνεύτως καί χωρίς ἄνδρα, ἐνῷ ὅλοι οἱ ἅγιοι τόν συλλαμβάνουν καί τόν κατέχουν κατά χάριν καί δωρεάν.

Καί ἀπό μέν τήν ἄμωμη Μητέρα Του δανείστηκε τήν παναμώμητη σάρκα Του καί σέ ἀντάλλαγμα τῆς δώρισε τήν θεότητα –ὤ τί παράξενη καί ἀσυνήθιστη συναλλαγή– ἐνῷ ἀπό τούς ἁγίους δέν παίρνει σάρκα, ἀλλά ἀντίθετα αὐτός τούς μεταδίδει τήν θεωμένη σάρκα Του.

Ἄς ἐξετάσουμε λοιπόν τό βάθος αὐτοῦ τοῦ μυστηρίου”.

Ὁ Ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, στήν ὁμιλία του «εἰς τήν Γέννηση τοῦ ἸησοῦΧριστοῦ», συμπληρώνει καί τά ἑξῆς: “Ἀδελφέ μου, ἄνοιξε μία φορά τά μάτια σου γιά τό καλό της ψυχῆς σου, καί ἀποφάσισε νά μήν ἐμπιστεύεσαι πιά τόνψεύτη καί ἐπίβουλο κόσμο, καθώς σέ συμβουλεύει καί ὁ σοφός Σειράχ. (20)

– «Μή πιστεύσης τῷ ἐχθρῷ σου εἰς τόν αἰῶνα» (Σοφ. Σειράχ 12, 10).

Πάρε σταθερή ἀπόφαση νά μελετᾷς πάντοτε καί νὰ ἀκολουθεῖς τήν ὁδηγία τοῦ Φωτός τῶν παραδειγμάτων, τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ὁ ὁποῖος μέσα ἀπό τά βρεφικά σπάργανα, σοῦ φωνάζει μέ γλῶσσα ψ ε λ λ ί ζ ο υ σ α ἐκεῖνο τό φοβερό ἔλεγχο.

– «Πῶς δύνασθε ὑμεῖς πιστεῦσαι, δόξαν παρά ἀλλήλων λαμβάνοντες καί τήν δόξαν τήν παρά τοῦ μόνου Θεοῦ οὐ ζητεῖτε;» (Ἰωάν. 5, 44).

Καί ἐπειδή Αὐτός –ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός– ἔπαθε τόσα γιά νά σέ διδάξει τήν ἀλήθεια, π α ρ α κ ά λ ε σ έ Τοννά σοῦ δώσει Χάρη, νά καταλάβεις σέ ὅλο τό βάθος τό παράδειγμά Του καί τήν διδασκαλία Του, γιά νά ἀγαπᾷς τήν ταπείνωσή Του, ἡ ὁποία εἶναι γεμάτη ἀπό ἀληθινό ὕψος καί δόξα.

Νά μισεῖς ὅμως καί νά ἀποστρέφεσαι τήν δόξα καί τήν τιμή τοῦ κόσμου, ἡ ὁποία εἶναι ἀληθινή ἀτιμία καί ἀδοξία.

Γιατί ὄχι μόνο σοῦ στερεῖ τήν οὐράνια δόξα, ἀλλά καί γιατί στό τέλος τῆς ζωῆς, καταλήγει –ἡ δόξα τοῦ κόσμου– στό χῶμα καί στήν κοπριά σύμφωνα μέ τή Δαβιτική ἐκείνη κατάρα: «Κ α τ α δ ι ώ ξ α ι ἄρα ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου καί καταλάβοι καί καταπατήσαι εἰς γῆν τήν ζωήν μου καί τήν δόξαν μου εἰς χοῦν κατασκηνώσαι» (Ψαλμ. 7, 6).

Ἀδέλφια μου, ἄς ψάλλουμε μαζί, τίς θαυμάσιες καταβασίες τῆς Δεσποτικῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων «Χριστός γεννᾶται…», πού προέρχονται ἀπό τόν «πεζό Κανόνα» τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Μελωδοῦ, Ἐπισκόπου Μαϊουμά, καί οἱ ὁποίες ψάλλονται ἀπό 21 Νοεμβρίου μέχρι 24 Δεκεμβρίου.

Τήν 25η Δεκεμβρίου, τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς –ὅπως καί κατά τήν ἀπόδοση τῆς ἑορτῆς, τήν 31 Δεκεμβρίου– οἱ καταβασίες εἶναι διπλές: Αὐτές δηλαδή τοῦ πεζοῦ κανόνος καί οἱ ἰαμβικές «Ἔσωσε λαόν…», ἀπό τόν «ἰαμβικό Κανόνα» τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ. Ἀπό 26 – 30 Δεκεμβρίου ψάλλονται μόνο οἱ ἰαμβικές καταβασίες.

Προεόρτιον Κοντάκιον

Ἦχος γ´. Ἡ Παρθένος σήμερον.

«Ἡ Παρθένος σήμερον, τόν προαιώνιον Λόγον, ἐν Σπηλαίῳ ἔρχεται, ἀποτεκεῖν ἀποῤῥήτως. Χόρευε ἡ οἰκουμένη ἀκουτισθεῖσα, δόξασον μετά Ἀγγέλων καί τῶν Ποιμένων, βουληθέντα ἐποφθῆναι, παιδίον νέον, τόν πρό αἰώνων Θεόν».

ἈπολυτίκιονἮχος δ΄.

«Ἡ γέννησίς σου Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ, τό φῶς τό τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γάρ οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες, ὑπό ἀστέρος ἐδιδάσκοντο, σέ προσκυνεῖν, τόν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, καί σέ γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν, Κύριε δόξα σοι».

Δόξα σοι ὁ Θεός, Κύριε δόξα σοι!

Συνεχίζεται…

• 19. Ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο. Ἁγίου Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου: Βίβλος τῶν Ἠθικῶν, Λόγος Α´. Κεφάλαιο ι΄: Ὅτι καί πάντες οἱ Ἅγιοι τόν Λόγον τοῦ Θεοῦ ἐν ἑαυτοῖς συλλαμβάνουσι τῇ Θεοτόκῳ παραπλησίως καί γεννῶσιν αὐτόν καί γεννᾶται ἐν αὐτοῖς καί γεννῶνται ὑπ᾿ αὐτοῦ καί πώς υἱοί καί ἀδελφοί καί μητέρες αὐτοῦ χρηματίζουσιν. https://www.imaik.gr/
• 20. Ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης – Εἰς τήν Γέννησιν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ (περί πλούτου – ἡδονῶν – δόξης) http://users.uoa.gr/

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Εις την Γέννηση του Χριστού (Α΄Μέρος, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄, ΣΤ΄, Η΄, Θ΄)