Όλη του η διδασκαλία δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια περίτεχνη παραλλαγή της εγκυκλίου που εξαπέλυσε το Οικουμενικό Πατριαρχείο το 1920.

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Η ΕΙΔΗΣΗ: Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος βρίσκεται από το απόγευμα της Δευτέρας, 19 Οκτωβρίου 2020, στη Ρώμη, στο πλαίσιο της διοργάνωσης της Διεθνούς Συνάντησης με θέμα “Κανένας δεν σώζεται μόνος του- Αδελφοσύνη και ειρήνη”, που οργανώνει η Κοινότητα Sant egidio. Την Πέμπτη, 22 Οκτωβρίου, έλαβε και τον τίτλο του επίτιμου Διδάκτορος από το Ποντιφικικό Πανεπιστήμιο Antonianum. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η συνάντηση του με τον Πάπα Φραγκίσκο. Ο Πατριάρχης στο ταξίδι αυτό συνοδεύεται από τον Σεβ. Μητροπολίτη Γαλλίας κ.Εμμανουήλ, τον Θεοφιλ.Επίσκοπο Αραβισσού κ.Κασσιανό και τον Ιερολ. Πατριαρχικό Διάκονο Ιάκωβο Krochak. 

Ο ΠΟΝΟΣ: Ο πόνος μας σαν Κατάνυξη, ωστόσο, βρίσκεται στο λόγο που εκφώνησε ο Πατριάρχης το βράδυ της 19ης Οκτωβρίου, όταν χοροστάτησε στην Οικουμενική προσευχή (Οικουμενιστική κατ΄ακρίβειαν) που πραγματοποιήθηκε στην Βασιλική της Σάντα Μαρία στο Τραστέβερε. Ως γνωστόν ο λεγόμενος οικουμενικός διάλογος συνοδεύεται πάντα και από αντικανονικές, απαράδεκτες και καταδικαστέες οικουμενιστικές συμπροσευχές. 

Στην εν λόγω οικουμενιστική συμπροσευχή ο Πατριάρχης κάλεσε τους Παπικούς να «μοιραστούν μαζί τη γεύση της φιλίας» του Χριστού. Αποκομμένος από τους Αγίους Πατέρες και το Ευαγγέλιο, αποκομμένος από την Αποστολική και Πατερική Εκκλησία, που πάντοτε διδάσκει και παραινεί να αποφεύγει κανείς τους ετερόφρονες και να απέχει από την κοινωνία μαζί τους, ονομάζει τους αιρετικούς παπικούς φίλους του Χριστού. Σε ένα νεωτεριστικό δαιμονικό κήρυγμα διατυπώνει διδασκαλία αιρετίζουσα περί αγάπης και περί συγχωρήσεως, ότι “ το να αγαπάς όπως ο Χριστός σημαίνει να δίνεις τον εαυτό σου εντελώς, χωρίς μέτρα και χωρίς να περιμένεις τίποτα σε αντάλλαγμα και ότι αυτό το δώρο δεν μπορεί ποτέ να παραμελήσει τη συγχώρεση που πρέπει να είμαστε σε θέση να προσφέρουμε χωρίς όρους .……. όλοι πρέπει να σταθούμε σταθερά στο δρόμο της εκπλήρωσης αυτής της μεγάλης εντολής, γιατί μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να γίνουμε φίλοι Του. Τόσο οι φίλοι Του όσο και οι φίλοι μας είναι εκείνοι που εκπληρώνουν τη θέλησή Του, που ενσωματώνουν αυτό το ιδανικό της ζωής στη ζωή τους».

Παραθέτοντας τα λόγια του Χριστού «Σας κάλεσα φίλους, επειδή όλα όσα άκουσα από τον Πατέρα, σας γνωστοποίησα», ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος κάλεσε τους εκπροσώπους της Ρ/Καθ. Εκκλησίας, τους παρόντες στην οικουμενική προσευχή, να μοιραστούν «τη γεύση αυτής της φιλίας». Συγκεκριμένα είπε: «Απόψε, αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, ας μοιραστούμε μαζί τη γεύση αυτής της φιλίας και αυτής της αγάπης που μας έχει προσφέρει Αυτός σε αφθονία… Και για να καταλάβουμε την αγάπη Του, πρέπει επίσης πρώτα να είμαστε μαθητές Του, να μας αγαπήσει και μόνο τότε θα μπορέσουμε να αγαπάμε ο ένας τον άλλον, ακόμα και τον εχθρό μας. “Αγάπα και κάνε ό, τι θέλεις”, είπε ο όσιος Αυγουστίνος, επειδή μόνο ο Χριστός είναι η ρίζα της αγάπης…….. είμαστε οι μαθητές Του, και όχι από την αξία μας, όχι από την καλοσύνη της ψυχής μας, αλλά επειδή μας επέλεξε φορείς της Θείας χάρης, ώστε να μπορούμε να φέρουμε τον καρπό που περιμένει ο Θεός: αμοιβαία αγάπη, αγάπη για τα πάντα που μας έδωσε για να τα φροντίζουμε, ώστε να αποφέρει καρπό σε αφθονία …………. Κοιτάζοντας τα μάτια σας, κοιτάζοντας τα μάτια που λάμπουν σε αυτήν την κοινότητα, βλέπουμε τον άφθονο καρπό που περιμένει ο Θεός, και χαιρόμαστε, επειδή αντιλαμβανόμαστε την αγάπη του Χριστού, επειδή ζούμε με φιλία… γιατί όλοι πηγαίνουμε προς τη μεταμόρφωσή μας σε Αυτόν…… η σημερινή συνάντηση, αυτό που θα κάνουμε αυτές τις μέρες, είναι ένας καλός καρπός που μπορούμε να αποκομίσουμε μαζί, για να μαρτυρήσουμε ενώπιον του κόσμου ότι μπορούμε πραγματικά να υπακούσουμε στην εντολή του Κυρίου, για να μπορέσουμε να εκπέμψουμε στον κόσμο μια αίσθηση αδελφότητας, συγκεκριμένη, απτή, με την οποία ξέρουμε πώς να χαιρετούμε κάθε αδελφό και αδελφή, και ταυτόχρονα να κάνουμε όλες τις ενέργειές μας αποτελεσματικές, ικανές για νέες χειρονομίες, χειρονομίες πρόβλεψης, χειρονομίες ελπίδας στην ιστορία της ανθρωπότητας». Μάλιστα νωρίτερα η ΕΟΔ έγραψε ότι ο επικεφαλής του Φαναρίου αποκάλεσε άλλες θρησκείες «πλούτο των γιων του Θεού».

Όλη του η διδασκαλία δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια περίτεχνη παραλλαγή της εγκυκλίου που εξαπέλυσε το Οικουμενικό Πατριαρχείο το 1920, «Πρός τάς απανταχού εκκλησίας του Χριστού», η οποία για πρώτη φορά χαρακτηρίζει επισήμως τις αιρέσεις ως εκκλησίες, που δεν είναι αποξενωμένες από την Εκκλησία, αλλά είναι οικείες και συγγενείς, και συνιστούσε να «άναζωπυρωθή καί ένισχυθή πρό παντός ή αγάπη μεταξύ τών Εκκλησιών, μή λογιζομένας άλλήλας ώς ξένας καί αλλότριας, άλλ’ ώς συγ­γενείς καί οικείας έν Χριστώ καί συγκληρονόμους καί σύσ­σωμους της επαγγελίας τού Θεού έν Χριστώ». 

Η γραμμή της Εκκλησίας, των Αποστόλων, των Πατέρων και των Αγίων δεν είναι άλλη από αυτή που διατυπώνει ο Προφητάναξ Δαυίδ στον 25ο Ψαλμό: «Οὐκ ἐκάθισα μετὰ συνεδρίου ματαιότητος καὶ μετὰ παρανομούντων οὐ μὴ εἰσέλθω• ἐμίσησα ἐκκλησίαν πονηρευομένων καὶ μετὰ ἀσεβῶν οὐ μὴ καθίσω. Κύριε, ἠγάπησα εὐπρέπειαν οἴκου σου, μὴ συναπολέσῃς μετὰ ἀσεβῶν τὴν ψυχήν μου, ὧν ἐν χερσὶν ἀνομίαι, ἡ δεξιὰ αὐτῶν ἐπλήσθη δώρων… Πρός σέ, Κύριε, ἐκέκραξα, ὁ Θεός μου, μὴ παρασιωπήσῃς ἀπ᾿ ἐμοῦ καὶ ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. Μετὰ ἐργαζομένων ἀδικίαν μὴ συναπολέσῃς με τῶν λαλούντων εἰρήνην μετὰ τῶν πλησίον αὐτῶν, κακὰ δὲ ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν. Δὸς αὐτοῖς, Κύριε, κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν καὶ κατὰ τὴν πονηρίαν τῶν ἐπιτηδευμάτων αὐτῶν• κατὰ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτῶν δὸς αὐτοῖς, ἀπόδος τὸ ἀνταπόδομα αὐτῶν αὐτοῖς. Ὅτι οὐ συνῆκαν εἰς τὰ ἔργα Κυρίου καὶ εἰς τὰ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτοῦ• καθελεῖς αὐτοὺς καὶ οὐ μὴ οἰκοδομήσεις αὐτούς… Ἐμίσησας πάντας τοὺς ἐργαζομένους τὴν ἀνομίαν• ἀπολεῖς πάντας τοὺς λαλοῦντας τὸ ψεῦδος…ὅτι οὐκ ἔστιν ἐν τῷ στόματι αὐτῶν ἀλήθεια, ἡ καρδία αὐτῶν ματαία• τάφος ἀνεῳγμένος ὁ λάρυγξ αὐτῶν, ταῖς γλώσσαις αὐτῶν ἐδολιοῦσαν. κρῖνον αὐτούς, ὁ Θεός. ἀποπεσάτωσαν ἀπὸ τῶν διαβουλιῶν αὐτῶν• κατὰ τὸ πλῆθος τῶν ἀσεβειῶν αὐτῶν ἔξωσον αὐτούς, ὅτι παρεπίκρανάν σε, Κύριε. Καὶ εὐφρανθείησαν πάντες οἱ ἐλπίζοντες ἐπὶ σέ• εἰς αἰῶνα ἀγαλλιάσονται καὶ κατασκηνώσεις ἐν αὐτοῖς καὶ καυχήσονται ἐν σοὶ πάντες οἱ ἀγαπῶντες τὸ ὄνομά σου»…

Ομολογούμε ότι όχι μόνο η παπική παρασυναγωγή, αλλά και οι οικουμενιστικοί διάλογοι και συμπροσευχές είναι συνέδρια ματαιότητας και παρανομίας, εκκλησίες πονηρευομένων και ασεβών. Εχθροί της ευπρέπειας είναι οι μετέχοντες, των οποίων τα χέρια φέρουν δώρα (τιμητικές διακρίσεις), ενώ είναι αιματοβαμμένα. Ο Κύριος όχι μόνο δεν θεωρεί φίλους Του τους τοιούτους, αλλά μισεί όλους όσους εργάζονται την ανομία και θα απωλέσει όλους τους ψεύτες, γιατί σε τέτοια στόματα σαν του φαναριώτη αρχιοικουμενιστή Πατριάρχη Βαρθολομαίου Αρχοντώνη και του Πάπα δεν υπάρχει ίχνος αλήθειας και η καρδιά τους είναι μάταιη. Ο λάρυγγάς τους είναι ανοιχτός τάφος, δόλος βγαίνει από την γλώσσα τους. 

Η Εκκλησία του Χριστού είναι η φωνή του Προφητάνακτος, που δέεται όλους αυτούς τους δυσσεβείς να τους διώξει μακριά Του Ο Θεός, να τους κρίνει και τους κατακρίνει, να αποτύχουν στα σχέδια και στα θελήματά τους, γιατί παραπικραίνουν τον Κύριο και τον Λαό του Θεού. Για να χαρούν όλοι όσοι ελπίζουν στον Θεό, αιώνια να αγάλλονται αυτοί και να κατασκηνώσει σε αυτούς ο Θεός (και όχι σε όλους) και να καυχιούνται για τον Κύριό τους όλοι όσοι αγαπούν πραγματικά το όνομα του Θεού.

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Σύναξις Ορθοδόξων Κληρικών και Μοναχών, Πατριάρχου Βαρθολομαίου Οικουμενιστικά Λεχθέντα και πραχθέντα (35, 34, 33, 32, 31, 30, 29, 28, 27, 26, 25, 24, 23, 22, 21, 20, 19, 18, 17, 16, 15, 14, 13, 12, 11, 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1)
– Σύναξις Ορθοδόξων Κληρικών και Μοναχών, Αιρεσιάρχου Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου Α΄Λεχθέντα και πραχθέντα (Μέρος 1ον)