Δήμος Σερκελίδης, γραμματέας του συλλόγου Άγιος Ιωσὴφ ο Ησυχαστής
αποκλειστικά για katanixi.gr

Αποχώρηση Υψηλάντη από τα Βέρβενα – Επίθεση στρατιωτών εναντίον προκρίτων – Ο Κολοκοτρώνης ηρεμεί τα πνεύματα – Η κατάσταση στην Κασσάνδρα – Έξοδος αποκλεισμένων στο Κάστρο της Λιβαδειάς…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

27 Ιουνίου

Απηυδισμένος ο Υψηλάντης από την αδιαλλαξία των προκρίτων, που ήθελαν καλά και σώνει να έχουν συμμετοχή στην δική του εξουσία και να τους δίνει λόγο για όλα, εγκατέλειψε τα Βέρβενα με προορισμό την Καλαμάτα. Οι πρόκριτοι ανάσαναν, σα να έφυγε ένα βουνό από πάνω τους. Δεν πρόλαβε να απομακρυνθεί ο Υψηλάντης και κάθισαν και έγραψαν επιστολή προς την Ύδρα γεμάτη με συκοφαντίες ότι έχει μοναρχικές τάσεις και ότι αυτό δεν είναι προς το συμφέρον του Έθνους. Τον αγαθό, ανιδιοτελή και γεμάτο αυτοθυσία Υψηλάντη, δεν τον δέχτηκαν. Όταν μετά από λίγο θα εμφανιστεί ο άλλος, ο ιδιοτελής και ραδιούργος που θα ξέρει να κολακέψει τον εγωισμό τους, θα τον δεχτούν και θα κατσικωθεί στο κεφάλι τους για πολλά πολλά χρόνια ακόμα και μετά την απελευθέρωση. Προσεχώς αυτά.. Την επιστολή, παραδόξως, υπογράφει και ο Κολοκοτρώνης, παρότι δεν ήταν γερουσιαστής. Μάλλον αναγκάστηκε από από τους προϊσταμένους του καθώς, αν και ηγέτης της επανάστασης από την έναρξή της μέχρι και σήμερα, το τυπικό του αξίωμα είναι αρχηγός των όπλων της Καρύταινας με το έτσι θέλω του Κανέλλου Δηληγιάννη, που σε ένα ξέσπασμα φιλοπατρίας αναγνώρισε, μόνος αυτός από όλους τους προκρίτους, ακόμα κόντρα στον αδελφό του Αναγνώστη Δηληγιάννη, την ιδιοφυΐα του Γορτύνιου στρατιωτικού.

Στο Λεοντάρι οι κάτοικοι, που πληροφορήθηκαν τους λόγους της αποχώρησης του Υψηλάντη, έσπευσαν να τον παρακαλέσουν να μην απομακρυνθεί για το καλό της πατρίδας. Όταν οι στρατιώτες και ο λαός στα Βέρβενα έμαθαν τα συμβάντα, όρμησαν να σκοτώσουν τους προκρίτους στο κατάλυμα του Πετρόμπεη, όπου ήτανε συναγμένοι. “Θέλουμε τον αφέντη μας”, φώναζαν, “Μας τον έδιωξαν. Θάνατος στου τουρκοκοτζαμπάσηδες”. Βγήκε στο παραθύρι ο Πετρόμπεης, κάτι ψέλλισε και υποσχέθηκε να φέρουν αμέσως πίσω τον Υψηλάντη, αλλά το πλήθος δεν τον πίστευε. Ο Κολοκοτρώνης που ήταν τυχαία μέσα, έκανε να βγει. Οι προεστοί φοβήθηκαν ότι είναι μιλημένος με τους απέξω και όλοι τράβηξαν τα κουμπούρια τους και τον σημάδεψαν. Ο Γέρος, ψύχραιμος όπως πάντα, τους λέγει: “Αφήστε με να βγω, να τους μιλήσω, μην πιάσει το ντουφέκι και δεν γλιτώνει κανένας μας”. Τους πήρε παράμερα σε μια βρυσούλα, τους ησύχασε και τους μίλησε: “Έλληνες τί θέλετε;” Αυτό το Έλληνες του Γέρου ήταν όπως η φωνή του βοσκού που την γνωρίζουν τα πρόβατα. Τους είπε λίγα και μετρημένα, ότι οι Τούρκοι είναι ακόμα ασφαλισμένοι στα κάστρα, ότι η επανάσταση είναι για να κάνουμε πατρίδα, ότι όλοι η Ευρώπη βλέπει την Ελλάδα και ότι αν σκοτώσουμε τους προκρίτους θα μας πάρουν για καρμπονάρους και οι βασιλείς της Ευρώπης θα μας χαλάσουν. Οι στρατιώτες ηρέμησαν. Οι πρόκριτοι έγραψαν στον Υψηλάντη ότι τον αναγνωρίζουν ως αρχιστράτηγο και να γυρίσει γρήγορα πίσω γιατί το στρατόπεδο διαλύεται και την ευθύνη την έχει αυτός.

Η χερσόνησος της Κασσάνδρας, όπου έχουν συγκεντρωθεί οι δυνάμεις του Εμμανουήλ Παπά, μετά την αποτυχία των κινημάτων στον Πολύγυρο, την Ρεντίνα και την Θεσσαλονίκη, είναι, μαζί με το Άγιο Όρος, η τελευταία γραμμή άμυνας της επανάστασης στην Μακεδονία . Δυστυχώς, οι Αγιορείτες αντί να βοηθήσουν με τον πλούτο των μοναστηριών τους, όχι με τα αρχαία κειμήλια αλλά με τις πρόσφατες δωρεές, τον εθνικό αγώνα, περί άλλων τυρβάζουν με βυζαντινισμούς και υπεκφυγές. Ό,τι είχε ο Παπάς έχει προ πολλού ξοδευτεί. Οι Έλληνες οχυρώθηκαν στον Ισθμό της Κασσάνδρας, ενώ με την βοήθεια λίγων ψαριανών πλοίων ήταν έτοιμοι να αντιμετωπίσουν την όποια αποβατική προσπάθεια του εχθρού. Οι Τούρκοι έχουν στρατοπεδεύσει απέναντι από τους Έλληνες με 8000 άνδρες.

Θυμάστε τους αποκλεισμένους στο κάστρο της Λιβαδειάς; 2000 γυναικόπαιδα και λίγοι οπλοφοροί είναι αποκλεισμένοι στο Κάστρο από τις 10 Ιουνίου. Αν μείνουν, θα πεθάνουν από την πείνα, αν βγουν ίσως και κάποιοι να σωθούν. Έξω από το κάστρο είναι στρατοπεδευμένοι 2500 Τούρκοι που άφησε ο Κιοσσέ Μεχμέτ, υπό τον Δεμίρ πασά. Οι Έλληνες ξαφνικά άνοιξαν την πύλη, οι οπλοφόροι μπροστά και τα γυναικόπαιδα πίσω, και με το σπαθί στο χέρι άνοιξαν δρόμο ανάμεσα στους έκπληκτους Τούρκους. Ως εκ θαύματος σώθηκαν σχεδόν όλοι εκτός από 60 γυναίκες και παιδιά. Μετά από τόσες εκατόμβες που πέρασαν από αυτό το χρονολόγιο μέχρι την ημέρα αυτή, η απώλεια μόνο 60 ψυχών φαντάζει σταγόνα στον ωκεανό. Έναν ωκεανό που ακόρεστα θα πίνει για χρόνια ελληνικό αίμα. Για χάρη σου Ελευθερία, απ’ τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά…

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Προηγούμενη ανάρτηση της σειράς “Χρονολόγιο της Ελληνικής Επανάστασης”
– Επόμενη ανάρτηση της σειράς “Χρονολόγιο της Ελληνικής Επανάστασης”