Αρθρογράφοι: Μαρία Κοσμίδου, Μακεδονοπούλου Σοφία
αποκλειστικά για την katanixi.gr

Σκύψιμο, δοξολογία και άυλο…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

ΠΩΣ ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Με το ερώτημα πώς μπορούμε να αγαπάμε με τον τρόπο τον οποίο περιγράψαμε και να βιώνουμε την ευτυχία μέσα στο γάμο, την στιγμή που χρειάζεται μέσα σ’ αυτό το ζυγό πολύ συχνά να θυσιαζόμαστε, καταλήγαμε στο προηγούμενο άρθρο μας.

Ας ανοίξουμε τις διάνοιές μας, αδερφοί, για να συλλάβουμε την ουράνια διδασκαλία περί οικογενειακής ζωής.

Ο στόχος της πνευματικής ζωής είναι να αγιάσουμε. Ένας τρόπος βιωτής είναι ο έγγαμος βίος. Μας δίνεται η οικογένεια, για να ασκηθούμε και να αγιάσουμε. Και είναι δείγμα επιτυχημένης και υγιούς πνευματικής ζωής οι επιτυχημένες οικογενειακές σχέσεις. Είναι ζητούμενο μέσα στην οικογένεια να υπάρχει βαθιά αγάπη μεταξύ των μελών.

Για να πετύχουμε την βαθιά αγάπη πρέπει να δοκιμάσουμε όλους τους τρόπους. Πρέπει να είμαστε ανοιχτοί να καταλάβουμε τον άλλον, σύζυγο, παιδί. Προσωπικός μας στόχος μάλιστα πρέπει να είναι, μακριά από εγωισμούς, να μας αγαπήσουν οι δικοί μας. Να μη μας είναι αδιάφορο δηλαδή, αν μας αγαπούν. Όχι από ναρκισσισμό και εγωισμό, αλλά ακριβώς από βαθιά ταπείνωση που πρέπει να καλλιεργούμε σαν χριστιανοί μέσα μας. Να δουλέψουμε, για να αρέσουμε στους άλλους! Αυτό κρύβει ευλογημένη ταπείνωση! Να διορθωνόμαστε, για να αρέσουμε στα μέλη της οικογένειάς μας! Να ελκύουμε τους άλλους! Όχι να έχουμε την νοοτροπία ” αυτός είμαι κι αν σ’ αρέσει”! Και είναι αλήθεια ότι όλοι μας θέλουμε να βρισκόμαστε μόνο κοντά σε ταπεινούς ανθρώπους και γύρω από αυτούς μαζευόμαστε αβίαστα. Δεν είσαι πνευματικός άνθρωπος, ορθόδοξος, αν έχεις τον ανθρωποδιώκτη!

Το μυστικό των πετυχημένων οικογενειακών σχέσεων είναι να αφήνουμε τους άλλους πρώτον να μας καταλάβουν, έπειτα να μας αγαπήσουν, και να τρελαίνονται για μας! Να πίνουν νερό στο όνομά μας! Να δίνουμε περιθώριο, χώρο στους οικείους μας. Να αγαπηθούμε τρελά! Είναι δώρο από τον Θεό η οικογένεια. Και ενώ δίνει ο Θεός το δώρο της οικογένειας σ’ εμάς σαν ένα ευλογημένο στάδιο για να ασκηθούμε στην εφαρμογή των εντολών, στην κάθαρση των παθών, πλάι σε ανθρώπους οικείους, δικούς μας, που γνωρίζουμε ο ένας τα χνώτα του άλλου, για να αγαπήσουμε πρώτα αυτούς τέλεια, εμείς δυστυχώς οι χριστιανοί το στραπατσάρουμε αυτό το δώρο, κρατώντας τύπο, τουπέ και απόσταση!

ΚΡΙΣΕΙΣ ΣΤΟ ΓΑΜΟ

Οι καταστάσεις μέσα στο γάμο αλλάζουν. Συχνά οι άνθρωποι μεγαλώνοντας, και κυρίως από εγωισμό, απομακρύνονται, και στις μέρες μας, συχνά ακόμη και οι χριστιανοί, φτάνουν πολύ γρήγορα στο διαζύγιο. Ξεχνούν τον πρώτο έρωτα, γίνονται άγνωστοι μερικές φορές ο ένας για τον άλλον. Χρειάζεται προσοχή και επαγρύπνηση. Είναι ανάγκη σε κάθε φάση να επαναπροσδιορίζουμε τη σχέση και την αγάπη και να τις θέτουμε εκ νέου υπό τις ευλογίες του Θεού. Αυτό σημαίνει ταπείνωση, υπακοή στον Χριστό, ενδιαφέρον. Ο Θεός την ευλογεί την αγάπη μέσα στο γάμο! Η κρίση στο γάμο σημαίνει ότι κάπου κάνουμε το θέλημα του διαβόλου! Ας ψαχτούμε! Κάπου στην πορεία ξεχάσαμε τον Θεό! Χάσαμε τη θέα του Θεού! Και βεβαίως, όλοι πέφτουμε. Αυτό είναι το ανθρώπινο. Το να μένεις όμως στην πτώση είναι του διαβόλου.

Στο σπίτι μας, μέσα στη σχέση μας, πρέπει να λειτουργεί το “ έπεσα, σηκώθηκα”. Κάθε μέρα να ζητούμε συγγνώμη ο ένας από τον άλλον. Γιατί κάθε μέρα κάνουμε λάθη. Και με τα λόγια να ζητούμε συγγνώμη αλλά κυρίως με τα έργα! Τα λόγια πολλές φορές δεν έχουν αξία, όταν δεν μπορούμε να κρατήσουμε τίποτα από αυτά για τα οποία μετανοούμε. Πολλές φορές ζητάμε συγγνώμη, αλλά δεν το εννοούμε. Με τα έργα πρέπει να ζητούμε συγγνώμη! Να γίνουμε καλοί, τρυφεροί, δοτικοί, να δίνουμε στους άλλους.

ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ

Η γυναίκα θέλει άντρα, θέλει πλάτες. Θέλει να αισθανθεί ασφάλεια. Θέλει να αισθανθεί ότι ακουμπάει κι ότι έχει άνθρωπο που μπορεί να τη σηκώσει. Η γυναίκα είναι ετερόφωτη, σύμφωνα με τον Άγιο Νεκτάριο. Φωτίζεται απ’ τον άντρα της. Όχι σαν αξία・σαν φύση! Αν ο άντρας δεν της δώσει φώτα, η γυναίκα κουράζεται. Όταν, για παράδειγμα, φτάσει στην κρίσιμη ηλικία -κλιμακτήριο- και δεν έχει τη συμπαράσταση και τη φροντίδα που χρειάζεται, θα γίνει έρμαιο των ορμονών της και οι ορμόνες θα την άγουν και θα τη φέρουν. Ο άντρας έγκαιρα έχει την ευκαιρία να εκπαιδευτεί δίπλα στη γυναίκα του σε όλες τις φάσεις που αυτή περνά (έμμηνος ρύση, εγκυμοσύνες, θηλασμός), ώστε να γνωρίζει πώς να είναι παρών, κοντά της. Και είναι και για το δικό του καλό να ξέρει να μένει τότε κοντά της, γιατί, αν δεν τα καταφέρει, ο ίδιος θα υποφέρει! Θα δυστυχήσουν και θα αποτύχουν και οι δύο και βεβαιότατα τα παιδιά, τα τζιέρια τους!

Διάσημοι επιφανείς άντρες έχουν δυστυχήσει, λόγω των κακών σχέσεων με τις γυναίκες τους. Ο Ιούλιος Βερν ταξίδευε και έγραφε μυθιστορήματα, γιατί δεν άντεχε την γυναίκα του. Πέθανε δυστυχισμένος. Ο Χέμινγουεϊ είχε μια πολύ κακή σχέση με τη γυναίκα του και είναι γνωστό ότι πέθανε δι’ αυτοκτονίας. Η αυτοκτονία προϋπήρχε στο σπίτι του, μέσα του! Αυτό που σε χωρίζει από τη γυναίκα σου και το σπίτι σου είναι διάβολος και σε χωρίζει τελικά και από τον Θεό!

ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΑΓΩΝΙΣΜΑ

Η διδασκαλία αυτή απευθύνεται σε αγωνιστές! Όσοι ακόμη αγωνίζονται και μπορούν να βάλουν ένα λιθαράκι να φτιάξουν τα πράγματα στο σπίτι τους. Τα πράγματα είναι σοβαρά, αδερφοί! Δεν είναι παιχνίδι! Πρέπει να συγκρουστεί κανείς με το “εγώ” του, για να βάλει μέσα του τον άλλον άνθρωπο. Όταν δυο μπουνιές χτυπιούνται, θα σπάσει το χέρι. Όταν το ένα χέρι γίνεται μπουνιά, το άλλο πρέπει να γίνεται παλάμη για να το αγκαλιάζει. Αμοιβαία υποχωρητικότητα πρέπει να υπάρχει στις σχέσεις. Όχι μόνο η γυναίκα να σκύβει στον άντρα αλλά και το αντίστροφο. Όχι μόνο ο μικρότερος στο μεγαλύτερο αλλά και το αντίστροφο! Όποιος μπορεί! Αυτός θα παρασύρει και τους άλλους.

Πολλές φορές χρειάζεται να βάζουμε κάτω το πρόβλημα και να το συζητάμε. Όχι με εγωισμό! Αλλά, βέβαια, κι εκεί έχουμε πρόβλημα! Δεν ξέρουμε να συζητάμε! Πάμε να συζητήσουμε και σκοτωνόμαστε! Όχι έτσι! Να καθίσει καθένας από εμάς και να αναρωτηθεί γιατί δεν είναι ευτυχισμένος ο άνθρωπός μου; Μήπως κι εγώ φταίω; Μήπως κι εγώ δεν τον καταλαβαίνω; Μήπως δεν τον ξέρω καλά; Μήπως δεν ξέρω τί θέλει; Τί αγαπά; Ποιά είναι τα ενδιαφέροντά του; Τί του αρέσει; Αυτά πρέπει να λειτουργούν σε μια σχέση!

ΘΑ ΚΡΙΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΦΙΛΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΕΙΟΥΣ ΜΑΣ

Τί αξία έχουν οι επέτειοι, όταν ο άλλος δεν υπάρχει για μας; Δεν έχει αξία για μας; Είναι ανυπόστατος; Ας μην νομίζουμε ότι δε θα δώσουμε λόγο στον Θεό για την στάση μας και την συμπεριφορά μας στους ανθρώπους μας! Τα τελώνια θα μας ελέγξουν γι΄αυτά! Θα ελεγχθούμε για το αν ήμασταν φιλεύσπλαχνοι! Όχι στους ξένους, στους δικούς μας πρώτα και κύρια! Είμαστε φιλεύσπλαχνοι στο σπίτι μας ή είμαστε μόνο βιτρίνα; Έξω από το σπίτι μάς θεωρούν άγιους, πιστούς, της Εκκλησίας! Τα παιδιά μας και οι συμβίοι μας έχει αξία να το λένε αυτό, όχι οι ξένοι! Πρέπει να πετύχουμε να ομολογούν οι συμβίοι μας ότι είμαστε άγγελοι, τα αγγελούδια τους! Είναι επιτυχία να σε θεωρεί η γυναίκα σου / ο άντρας σου φίλο του! Είναι διεκδίκηση αυτό, το διεκδικείς, δεν παρέχεται δωρεάν. Είναι εύσημο!

Η ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΩΣ ΚΑΝΟΝΑΣ

Η ζωή των χριστιανών σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς δεν είναι εύκολη, ειδικά για όσους αγωνίζονται στον αντιοικουμενιστικό χώρο και στο χώρο της ιεροκανονικής αποτείχισης, ειδικά σε αυτά τα έσχατα χρόνια. Υπάρχει πόλεμος εσωτερικός και εξωτερικός. Πρέπει να δουλέψουμε μέσα στις οικογένειές μας! Έχουμε βεβαιότατα μαζί μας τον Ουρανό, την Παναγία, όλους τους φίλους μας Αγίους και τους μακαριστούς άγιους γέροντές μας. Όμως, για να ενεργοποιηθούν οι ευχές και οι ευλογίες τους, κυρίως πρέπει να δουλεύουμε στα σπίτια μας, με τους τρόπους που αναφέραμε. Με ζήλο, με αγάπη, με ενδιαφέρον! Και θα δρέψουμε γλυκούς τους καρπούς! Θα γίνει αλληλοπεριχώρηση! Θα επικοινωνούμε με τα μάτια! Θα γνωρίζει ο ένας τον άλλον. Θα δημιουργηθούν ευλογημένες ρουτίνες και συνήθειες. Η συνήθεια να μη μας καταπιεί όμως! Η συνήθεια να έχει χαρακτηριστικά! Και τη συνήθεια να τη ζωγραφίζουμε! Γιατί αλλιώς γίνεται ρουτίνα άδοξη! Δεν έχει δόξα δηλαδή. Όμως το ζευγάρι παντρεύτηκε με δόξα και τιμή! Η δόξα πρέπει να χαρακτηρίζει την παραμικρή κίνηση! Να δοξάζω τον Θεό δηλαδή, για τη γυναίκα που μου έδωσε! Να δοξάζω τον Θεό για τα παιδιά που μου έδωσε! Κι αν υπάρχουν προβλήματα, δεν πειράζει! Θα νικήσουμε το διάβολο με την ευχαριστία!

Ποτέ να μην κατηγορούμε ο ένας τον άλλον, έξω από το σπίτι! Ο καθένας να θεωρεί ότι σαν την γυναίκα του/ άντρα της δεν υπάρχει δεύτερος/η. Αυτό να το βιώνουμε, να το ζούμε και να το διατυμπανίζουμε! Και έτσι να μην είναι, ο Θεός θα ρθει και θα ευλογήσει τη σχέση για να είναι έτσι! Και στο τέλος μαζί θα πάμε στον Παράδεισο! Τι αξία έχει να σωθούμε μόνοι και να μας χωρίζει χάσμα στην άλλη ζωή; Όχι, δε θέλει ο χριστιανός να σωθεί μόνος! Να περάσουμε αυτή τη μάταιη ζωή εδώ και να μην απολαύσουμε μαζί το πάρτι που γίνεται στον Παράδεισο; Την πανήγυρι, τη χαρά που γίνεται εν ουρανώ να την χάσει ο άνθρωπός μου; Όχι, θα σκύψω και θα τον πάρω. Γιατί δεν αξίζει τίποτε άλλο σ΄αυτή τη ζωή, που είναι τόσο μικρή! Είναι τόσο μικρή αυτή η ζωή και εμείς αφήνουμε τα χρόνια, τις ημέρες και τις στιγμές να περνούν έτσι! Χωρίς να είμαστε ερωτευμένοι με ό,τι μας έχει δώσει ο Θεός και χωρίς να Τον δοξάζουμε για όλα! Ζούμε δυστυχισμένοι, μεμψίμοιροι, φτωχοί συγγενείς ενός πλούσιου Θεού, χωρίς να απολαμβάνουμε τίποτα!

Οι Άγιοι και ο Άγιος Θεός δεν μπορούν να επέμβουν στη ζωή μας, αν εμείς έχουμε κλειστές τις πόρτες και δεν ενεργούμε, δεν αγωνιζόμαστε, δεν πράττουμε. Θα παρακαλάμε βεβαίως τον Θεό, αλλά δεν μπορεί να μας βιάσει ο Θεός! Το θέμα της αγάπης, του έρωτα και της οικογένειας πρέπει να το δούμε πολύ σοβαρά! Να ευλογούμε τον Θεό για τα δώρα που μας έχει κάνει, και ο Χριστός θα ενεργήσει και θα είναι όλα μετά πολύ διαφορετικά.

Έχουμε τρόπον τινά “υποχρέωση”, λοιπόν, να βρούμε τρόπο να ζήσουμε και να απολαύσουμε την πνευματική ζωή μέσα στο σπίτι και τις οικογένειές μας , χωρίς διάσπαση εσωτερική. Να κάνουμε το σπίτι μας Εκκλησία! Να ζούμε δηλαδή ως λειτουργικά όντα μέσα σ’ ένα χώρο, όπου υπάρχουν καθαρά όλες οι ευλογίες από τον Θεό, δηλαδή οι προϋποθέσεις για ορθόδοξη πνευματική ζωή, για να πετύχουμε το θείο, να ξεπεράσουμε το φράγμα του ήχου, για να περάσουμε στο άυλο! Αν δε ζούμε από εδώ τον Παράδεισο, μην περιμένουμε ότι εκεί θα κερδίσουμε τον Παράδεισο. Πρέπει να ζούμε από εδώ τον Παράδεισο!

Αμήν!

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Εισαγωγή στο εμπειρικό σεμινάριο αγαπητικής οικογενειακής σχέσης (Α΄ Μέρος)
– Εμπειρικό σεμινάριο αγαπητικής οικογενειακής σχέσης (Β΄ Μέρος)