Άρθρο της Παναγιώτας Κεμανετζή
αρθρογραφεί για katanixi.gr

Ασούρα και ισλαμικός πολιτισμός(;)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Τον Μάρτιο του 2021, η Ελλάδα γιόρτασε με μεγαλοπρέπεια τα 200 χρόνια της εθνικής απελευθέρωσης από τον οθωμανικό ζυγό. Λίγους μήνες αργότερα, η μαριονέτα Αμάλ διέσχιζε περήφανη και ευθυτενής τους δρόμους της Χίου, όσο οι λιτανείες των ιερών εικόνων της Παναγίας, εν όψει του Δεκαπενταύγουστου, είχαν απαγορευτεί, με πρόσχημα «την προστασία της δημόσιας υγείας».

Στη συνέχεια, την παραμονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, οι Πακιστανοί, στην πλατεία Κοτζιά, γιόρτασαν την Ημέρα της Ανεξαρτησίας του Πακιστάν, με μεγάλη προσέλευση ατόμων και χωρίς ιδιαίτερα περιοριστικά μέτρα. Έπειτα, στην πλατεία Βικτωρίας και στον Πειραιά, ήρθε η Ασούρα.

Η Ασούρα είναι η δέκατη ημέρα του Μουρραχάμ, του πρώτου μήνα στο ισλαμικό έτος. Κατά τη διάρκεια της Ασούρα, οι Σιίτες μουσουλμάνοι τιμούν το μαρτύριο και τον θάνατο του Ιμάμη Χουσεΐν, εγγονού και νόμιμου διαδόχου του Μωάμεθ. Το 680 μ.Χ., στην ιρακινή πόλη Κερμπάλα, ο Ιμάμης ηγήθηκε μιας εξέγερσης, η οποία κατέληξε στη σφαγή του ιδίου και της οικογενείας του.

Γύρω από το αφήγημα αυτό, κάθε χρόνο, οι πιστοί του Σιισμού στήνουν μια αιματοβαμμένη τελετή, στην οποία θρηνούν και αυτοτραυματίζονται με φραγγέλια, μαχαίρια και άλλα αιχμηρά αντικείμενα. Μια θεωρία αναφέρει ότι με αυτόν τον τρόπο αυτοτιμωρούνται επειδή δεν συμμετείχαν στη μάχη υπέρ του Χουσεΐν. Μια άλλη θεωρία αναφέρει ότι προσπαθούν απλώς να αναβιώσουν τα πάθη του Ιμάμη και να ολοκληρώσουν σωστά την απόδοση τιμής στον θάνατο του. Την Ασούρα τιμούν χιλιάδες ισλαμιστές ταυτόχρονα σε πολλά μέρη του πλανήτη.

Στη χώρα μας, το έθιμο αναβιώνεται από το 1978, με τις πλατείες συγκέντρωσης των πιστών να γεμίζουν ασφυκτικά και να προσφέρουν ένα οδυνηρό θέαμα στους ομοεθνείς και στους περαστικούς. Στον αυτοτραυματισμό λαμβάνουν μέρος ακόμη και μικρά παιδιά.

Πάντως, το παράδοξο είναι ότι στην πόλη Κερμπάλα -τόπος θανάτου του Χουσεϊν- όπου λαμβάνει επίσημα χώρα η τελετή, έχουν αναφερθεί αρκετοί θάνατοι πιστών, ωστόσο ποτέ δεν έχει διευκρινιστεί η αιτία τους. Η επίσημη εκδοχή αποδίδει τις απώλειες της ανθρώπινης ζωής σε στρίμωγμα και ποδοπάτημα των πιστών λόγω κοσμοσυρροής. Η οποία εκδοχή, όμως, δεν πείθει και πολύ. Η αλήθεια γύρω από την κατάσταση της υγείας των πληγωμένων πιστών παραμένει ένα μυστήριο, καλά προστατευμένο από τους πιστούς και τους παρατηρητές, που εντυπωσιάζονται από το αιματηρό έθιμο. Φυσικά, ούτε εδώ γίνεται λόγος για μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας, η οποία, μπροστά στο «εξωτικό» φολκλορικό συμβάν, περνάει απλά στις υποσημειώσεις.   

Και ενώ οι απανταχού προοδευτικοί παρατηρούν με εξαιρετικό ενδιαφέρον τους Σιίτες να θρηνούν, να χτυπούν το κεφάλι τους και να αυτομαχαιρώνονται, δράττονται της ευκαιρίας να μας ενημερώσουν για έθιμα ανάλογης βαρβαρότητας, που τελούνται την Μεγάλη Παρασκευή από Ρωμαιοκαθολικούς, σε κράτη όπως οι Φιλιππίνες, το Μεξικό, αλλά και στη γειτονική μας Ιταλία. Όσο για τους Ορθόδοξους Χριστιανούς (οι οποίοι, φυσικά, δεν θα μπορούσαν να μείνουν στο απυρόβλητο) κατηγορούνται για μια αντίστοιχη «βαρβαρότητα», την γονυπετή πορεία προς τον Ιερό Ναό της Παναγίας της Τήνου τον Δεκαπενταύγουστο.

Αυτό που αναρωτιέται κανείς είναι πώς συγκρίνεται το τάμα της Τήνου με το σκληρό θρησκευτικό έθιμο του Ισλάμ, το οποίο δεν απέχει και πολύ από τις βασανιστικές τιμωρίες μέχρι και τον ακρωτηριασμό των ανθρώπων. Και ακόμα μεγαλύτερα ερωτηματικά προκαλεί το μέλλον της ευρείας αποδοχής των ισλαμικών εθίμων και η τελική έκβαση της επέλασης των βαρβάρων σε μία χώρα στην οποία άνθιζε έως σήμερα η Ορθοδοξία. 

Σε πρώτη ανάγνωση, λοιπόν, η Ασούρα χαίρει της προστασίας και του σεβασμού των παρατηρητών, σαν να επρόκειτο για μνημείο της Ουνέσκο, την ίδια περίοδο που η Εκκλησία μας βάλλεται πανταχόθεν, ποικιλοτρόπως και ανερυθρίαστα.  

Να υπενθυμίσουμε ότι στα εκκλησιαστικά δρώμενα της δικής μας λατρευτικής παράδοσης δεν έχουμε συναντήσει ποτέ τέτοιες ακραίες εκδηλώσεις τιμής για εορτάζοντα Άγιο. Υπάρχει, βέβαια, η ασκητική των μοναχών, όπου ενισχύεται κυρίως η πνευματική υπόσταση του αγωνιστή και κατά συνέπεια υπολείπεται η δεδομένη τακτική φροντίδα του φθαρτού σώματος, ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει αυτοτραυματισμός όπως στους Σιίτες.

Εν κατακλείδι, το Ισλάμ εμφανίζει βίαιες και μισάνθρωπες λατρευτικές τακτικές, οι οποίες στόχο έχουν τις υλιστικές απολαβές μιας θεωρητικής ισλαμικής Εδέμ που υπηρετεί το σώμα και όχι την ψυχή. Αντιθέτως η Ορθοδοξία μας εξυψώνει τον άνθρωπο, στηρίζει την ισότητα των δύο φύλων, κηρύττει την Γραφή  ειρηνικά, διέπεται από ηθικές αρχές και προετοιμάζει τον πιστό για την υπέρτατη πνευματική κατάσταση, αυτή του αληθινού Παραδείσου.    

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Η covid – free Αμάλ και τα δύο μέτρα και δύο σταθμά
– Τα νταούλια του Ισλάμ στο ιφτάρ και στο σαχούρ στην Θράκη ελεύθερα, οι Επιτάφιοι…
– Ντροπή! Με ιδιαίτερη άνεση επιτρέπουμε την ίδρυση ενός ισλαμικού τεμένους
– Η “ωρολογιακή βόμβα” του προσφυγικού: Ξεπερνούν τα 2,5 εκ. οι Μουσουλμάνοι στην Ελλάδα σήμερα..