Άρθρο του Ελευθέριου Ν. Κοσμίδη

Ο θεσμός των Αρχόντων του Οικουμενικού Πατριαρχείου απαλλάσσει τον εκάστοτε Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως από τον έλεγχο για ζητήματα πίστεως;

Η Είδηση

Την Κυριακή 9/6/2024, ο Μητροπολίτης πάσης Εσθονίας Στέφανος χοροστάτησε κατά τη Θεία Λειτουργία στον Πατριαρχικό Ναό στο Φανάρι.

Μετά την Απόλυση, ο Οικουμενικός Πατριάρχης απένειμε το Οφφίκιο του Άρχοντος Ευταξία της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας στον καταξιωμένο επιχειρηματία κ. Συμεών Διαμαντίδη, Πρόεδρο του Δ.Σ. του Συνδέσμου Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος από τη Ν. Μηχανιώνα Θεσσαλονίκης [1].

Τα ερωτηματικά

Ο Πατριάρχης ανέφερε μεταξύ άλλων πως “η ιστορία των Αρχόντων του Θρόνου είναι μία αλυσίδα κατορθωμάτων και προσφοράς”. Είναι όμως εξόχως προκλητικό να επιβραβεύονται με “αξιώματα” της Βυζαντινής εποχής, οι χορηγοί του Πατριαρχείου που η προσφορά τους μετριέται κυρίως σε ευρώ ή δολάρια.

Και είναι προκλητικό, γιατί σε ότι αφορά στην ορθόδοξη πίστη, το Ευαγγέλιο και τα δόγματα θεωρούνται εμπόδια στους θεολογικούς διαλόγους και πρέπει να ξεπεραστούν, να αλλάξουν, να εκσυγχρονιστούν ως αναχρονιστικά. Όταν πρόκειται όμως για χορηγούς χρησιμοποιούμε πομπώδεις άνευ περιεχομένου τίτλους, μιας αυτοκρατορίας που έσβησε ακριβώς για τον ίδιο λόγο: Ο ηδονισμός και η ευμάρεια παραγκώνισαν την ορθή πίστη και γέμισε η Πόλη από φιλενωτικούς που απέθεσαν τις ελπίδες τους στον Πάπα. Και έγινε ο αίτιος της πρώτης αλώσεως, ελπίδα σωτηρίας πριν την ολοκληρωτική πτώση και καταστροφή.

Sponsor Pride (Χορηγική Υπερηφάνεια)

Ο π. Βαρθολομαίος στη συνέχεια δήλωσε πως αισθάνεται “υπερήφανος, γιατί στο πρόσωπο των Οφφικιαλίων η Μητέρα Εκκλησία έχει πρόθυμους και ικανούς συνεργάτες και συναγωνιστές”.

Αλήθεια ποιος οργανισμός, ποια διοργανώτρια αρχή δεν αισθάνεται περήφανη για τους χορηγούς της; Αυτό έλειπε. Απαιτεί όμως η κατά τα άλλα υποτιμημένη και ξεπεσμένη Βυζαντινή μεγαλοπρέπεια τις προσήκουσες τιμές, τις λόγιες εκφράσεις, την αρχαϊζουσα γλώσσα.

Τις στιγμές εκείνες της φολκορικής αναβίωσης ενός ξεχασμένου μεγαλείου, παραβλέπεται η σκληρή πραγματικότητα, όπως η απαγόρευση του τιμημένου ράσου στην Βασιλίδα των πόλεων και (ακόμα χειρότερα) η οικειοθελής κατάργησή του στην πλειοψηφία των Αρχιεπισκοπών του Οικουμενικού θρόνου στο εξωτερικό.

Παραβλέπεται το ολοένα και συχνότερο φαινόμενο της ανάγνωσης του Ευαγγελίου και των Λειτουργικών κειμένων στη δημοτική ακόμα και από Επισκόπους. Μοιάζει λοιπόν να χρησιμοποιεί δύο μέτρα και δύο σταθμά το Οικουμενικό Πατριαρχείο και αυτό προξενεί σύγχυση στον πιστό λαό.

Θέλει από τη μία να παρουσιάζεται ως κοιτίδα μνήμης και διατήρησης της Αυτοκρατορίας της Ρωμανίας και από την άλλη έχει αναλάβει ηγετικό ρόλο σε ότι αφορά την οικουμενική κίνηση (το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης είναι ιδρυτικό μέλος του ΠΣΕ), την εκκοσμίκευση και τελικά την επίσημη συνοδική αποδοχή της παναίρεσης του οικουμενισμού στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Η Αντιαιρετική δράση των Αρχόντων του οικουμενικού θρόνου

Όπως σημειώσαμε στην αρχή του άρθρου μας ο Πατριάρχης ανέφερε μεταξύ άλλων πως “η ιστορία των Αρχόντων του Θρόνου είναι μία αλυσίδα κατορθωμάτων και προσφοράς”. Το ερώτημα είναι απλό: Ποια η αντιαιρετική και συγκεκριμένα ποια η αντιοικουμενιστική δράση των Αρχόντων του Οικουμενικού Πατριαρχείου; Αγνοούν άραγε την παναίρεση του Οικουμενισμού; Ποια “η αλυσίδα των κατορθωμάτων και της προσφοράς τους” στον αγώνα εναντίον της χειρότερης αίρεσης, που γι’ αυτό και ο Άγιος της Σερβικής Εκκλησίας Ιουστίνος Πόποβιτς τη χαρακτήρισε παναίρεση;

Μήπως τελικά η εξόφθαλμη υπερβολή στον ρυθμό χειροθεσίας Νέων Αρχόντων έχει και μια παρενέργεια, όταν είναι μάλλον απίθανο κάποιος εκ των τιμωμένων Αρχόντων να ελέγξει ποτέ για θέμα πίστεως εκείνον που τον τιμά! Ας καταγραφεί ο προβληματισμός μας, διότι κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις.

Διότι η προσδοκώμενη σιωπή τόσο επιτυχημένων επιχειρηματικά ανθρώπων για θέματα πίστεως, είναι ταυτόχρονα και υποτίμηση ότι δεν μπορούν να εμπλακούν σε θέματα θεολογικής φύσεως. Η Ορθοδοξία είναι βίωμα, είναι κατήχηση, είναι το ζωντανό θαύμα στη ζωή των ανθρώπων και δεν εξαγοράζεται με ξεθωριασμένους τίτλους. Ο αγνός ομολογητής της πίστεως και ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ πρωτ/ρος π. Θεόδωρος Ζήσης στο άρθρο του “Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος – Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Παράλληλοι ή αντίθετοι οι δρόμοι τους;” προσφέρει σε όλους τους έχοντες την καλήν ανησυχία Άρχοντες του Οικουμενικού Θρόνου μια σοβαρή και εμπεριστατωμένη αφορμή για περαιτέρω έρευνα.

Εν προκειμένω, όπως πληροφορηθήκαμε από το ρεπορτάζ, είχαμε και άλλη μία μιαρή συμπροσευχή με αιρετικό: “Εκκλησιάστηκαν οι Αρχιερείς Καναδά κ. Σωτήριος, Μύρων κ. Χρυσόστομος, Λαοδικείας κ. Θεοδώρητος, κ. Τύχων της OCA, Κρήτης κ. Ευγένιος, Κορέας κ. Αμβρόσιος, Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ, Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς κ. Ιουστίνος, Σύμης κ. Χρυσόστομος, Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Πρόδρομος, Σελευκείας κ. Θεόδωρος, ο Αλικαρνασσού κ. Αδριανός, o Λουθηρανός Αρχιεπίσκοπος Tallin Σεβ. κ. Urmas Viilma, Πρόεδρος του Εσθονικού Συμβουλίου Εκκλησιών, κληρικοί, Άρχοντες Οφφικιάλιοι της Μ.τ.Χ.Ε., ο κ. Maxim Vdovichenko, Πρόξενος της Ουκρανίας, συγγενείς και οικείοι του νέου Άρχοντος, πιστοί από την Πόλη και προσκυνητές από το εξωτερικό”.

“Αν θέλουν να τιμούν διαχρονικά το αξίωμά τους οι Άρχοντες του οικουμενικού θρόνου, θα πρέπει να απαιτούν ο εκάστοτε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως να βαδίζει στα χνάρια των Αγίων Πατέρων και ιδίως των προκατόχων του.

Ἄν λοιπόν τό μεγαλεῖο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου σέ σχέση με όλους τους άλλους Αγίους είναι ασύγκριτο, συγκρινόμενο μόνο με τη μεγαλωσύνη δύο τριών μεγάλων, πῶς τολμοῦν κάποιοι νά τόν συγκρίνουν μέ ζῶντες πατριάρχες, τῶν ὁποίων ἡ διαδρομή δέν ἔχει καμμία σχέση καί κανένα παραλληλισμό μέ τήν διαδρομή τοῦ ὄντως μεγαλειώδους αὐτοῦ γενναίου, ἄκαμπτου, ἀσυμβίβαστου, ἀσκητικοῦ καί μαρτυρικοῦ Ἁγίου, ἐχθροῦ καί ἀντιπάλου τῶν ἰσχυρῶν τῆς ἐποχῆς του;

Ἐσμίκρυνε πολύ τό μεγαλεῖο τοῦ Χρυσοστόμου ὁ ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρος συγκρίνοντάς τον μέ τόν πατριάρχη Βαρθολομαῖο, σέ ὁμιλία πού ἔκανε πρόσφατα στό παρεκκλήσιο τοῦ Ἁγίου πού βρίσκεται στό Westfield τοῦ New Jersey,κατά τή διάρκεια πανηγυρικῆς Θείας Λειτουργίας μέ ἀφορμή τήν μνήμη τοῦ Χρυσοστόμου (13 Νοεμβρίου)5. Δέν θά μποῦμε στόν κόπο νά ἀνασκευάσουμε τήν ἐντελῶς παράλογη καί ἀθεμελίωτη αὐτή σύγκριση ἑνός ἀποδεδειγμένα πνευματικοῦ γίγαντα μέ ἕνα κοινό θνητό, ὁ ὁποῖος ὄχι μόνο δέν προσπαθεῖ νά τοῦ ὁμοιάσει καί νά τόν μιμηθεῖ, ἀλλά εἶναι πρωτεργάτης σέ αἱρετίζουσες διδασκαλίες καί σχισματικές συμπεριφορές, μέ ἀποκορύφωμα τήν ψευδοσύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου τῆς Κρήτης (2016) καί τό Οὐκρανικό Σχίσμα (2018), φίλος καί συνεργάτης τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς, πού τόν ἐπευφημοῦν καί τόν βραβεύουν, γιατί τούς βοηθεῖ στήν ἀποχριστιάνιση τοῦ κόσμου καί στήν ἀποδυνάμωση τῆς Ὀρθοδοξίας” [2].

• [1]https://www.orthodoxtimes.gr
• [2] https://katanixi.gr

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI