Άρθρο της Παναγιώτας Κεμανετζή
αρθρογραφεί για katanixi.gr

Τα συλλυπητήρια του Πάπα, χαράς ευαγγέλια;  Ή μήπως λύπης; 

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Η είδηση 

Την Τετάρτη, 9 Νοεμβρίου, μετά από δύσκολη μάχη με τον καρκίνο, εκοιμήθη ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος Β΄, σε ηλικία 81 ετών. Την βαθύτατη θλίψη τους εξέφρασαν η Εκκλησία και η πολιτεία της Κύπρου, καθώς και της Ελλαδικής Επικράτειας.

Για την κοίμηση του κ. Χρυσοστόμου ενημερώθηκε και ο Πάπας Φραγκίσκος, ο οποίος, αφού μνημόνευσε τον αποδημήσαντα Αρχιεπίσκοπο, έκανε μία αναδρομή στο παρελθόν, ενθυμούμενος τις συναντήσεις τους στην Κύπρο. Υπερθεμάτισε την συμμετοχή του Αρχιεπισκόπου στην προώθηση της ενότητας παπικών και Ορθοδόξων, όπου πρωτοστάτησε ενεργά. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Χρυσόστομος συμμετείχε στην κηδεία του Πάπα Ιωάννη Παύλου του Β΄, αλλά και στην ορκωμοσία του Πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ΄ αρκετά χρόνια πριν. Μάλιστα, ο τελευταίος, ως ανταπόδοση, είχε στείλει αντιπροσωπεία στην ενθρόνιση του Χρυσοστόμου -το 2006- και υπέγραψαν κοινή δήλωση μεταξύ τους.

Οι προβληματισμοί 

Δεν αποτελεί έκπληξη, πάντως, η άνεση με την οποία Πάπας και Ορθόδοξοι ιεράρχες κοινοποιούν την αμοιβαία συμπάθεια και τις αλληλεπιδράσεις τους, καθώς αυτή είναι η επικοινωνιακή πολιτική των οικουμενιστών προς το αποπροσανατολισμένο ποίμνιο. Ότι, δηλαδή, είναι σωστή η διάδραση ανάμεσα σε παπικούς και Ορθοδόξους, ότι φυσικά και μπορούν να παρευρίσκονται οι παπικοί στα ιερά μυστήρια των Ορθοδόξων και το αντίθετο, ότι μπορεί να μνημονεύεται Ορθόδοξος από παπικό και παπικός από Ορθόδοξο σε περιπτώσεις εκδημίας. Και δεν θα υπήρχε τίποτα το μεμπτό αν η ενωτική αυτή προσπάθεια άλλαζε την κακοδοξία του παπισμού και όριζε την επιστροφή του στην ενιαία εκκλησία προ του σχίσματος. 

Αντιθέτως, αυτός ο συνεχής βομβαρδισμός αγάπης και φιλίας, ήτοι:

• Η συστηματική καλλιέργεια άριστων σχέσεων, οι ανταλλαγές επισκέψεων, οι συνδιοργανώσεις θεολογικών συνεδρίων, οι αποδόσεις ιερών λειψάνων και τα συναφή
• Η καθιέρωση των διμερών σχέσεων των «αδερφών Εκκλησιών» 
• Η αναγνώριση των μυστηρίων των Ορθοδόξων χριστιανών και οι συμπροσευχές μεταξύ παπικών και Ορθοδόξων
• Η μυστηριακή κοινωνία μεταξύ τους  
• Η υποβάθμιση των ουσιαστικών δογματικών διαφορών   

δεν αποτελεί πράξη αγνής αγάπης, αλλά κρύβει μέσα του τον δούρειο ίππο της διπλωματίας του Πάπα· να εκπληρώσει τους ευσεβείς πόθους για μία αιρετική ένωση, σαφώς υπέρ του Βατικανού. Γιατί ο αιρεσιάρχης Πάπας, όχι μόνο δεν σκοπεύει να μετανοήσει -αφού ούτε το φιλιόκβε αρνείται, ούτε την απόδοση κτιστών ενεργειών στον Θεό αρνείται, ούτε το παπικό πρωτείο και τον καισαροπαπισμό αρνείται, ούτε το αλάθητο απεκδύεται, ούτε παραιτείται της Μαριολατρείας, όπου η Θεοτόκος αποτελεί μέλος της Αγίας… Τετράδας-, αλλά έχει και βλέψεις επεκτατικές, καθώς θεωρεί τον εαυτό του «τον πρώτο, ανά τον κόσμο της χριστιανοσύνης, επίσκοπο». Θέλει, δηλαδή, μία ενωμένη εκκλησία, όπου η κακοδοξία θα ενσωματωθεί με την Ορθοδοξία (ήδη το προσπάθησε διοχετεύοντας δολίως τους ουνίτες κληρικούς στην Ανατολική εκκλησία, χωρίς όμως το επιθυμητό αποτέλεσμα). Μάλιστα, ο Πάπας θα είναι ο επικεφαλής αυτού του αφηρημένου ιδεολογήματος που θα αποτελεί κακέκτυπο της ανατολικής Χριστιανοσύνης.   

Υπάρχει η πεποίθηση ότι ο Παπισμός ήταν η αιτία του προτεσταντισμού, οδήγησε πολλούς στον αγνωστικισμό και πρόξενος μυρίων άλλων δεινών. Αν η Ορθοδοξία αποδεχτεί ολοκληρωτικά το ενωτικό σχέδιο του αμετακίνητου δογματικά Βατικανού, τότε ότι ο Παπισμός θα είναι η αιτία και της δικής της απαλλοτρίωσης.  

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Μακριά από τις φωνές της Σειρήνας που λέγεται πάπας
– Φίλος του Διαβόλου ο Πάπας