της Μαρίας Κοσμίδου
αρθρογραφεί για katanixi.gr

Επιστροφή και μετάνοια κάτω από το πετραχήλι αιρετίζοντος Επισκόπου ή κληρικού δεν είναι δυνατή.

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Για να μείνουμε ακλόνητοι στην πίστη όπως η Αγία Αικατερίνη

της Μαρίας Κοσμίδου

Η εποχή μας είναι πονηρή. Φόβος, ψέμα, συκοφαντία, ακηδία και ηδονή αποτελούν τους πρωταγωνιστές στη νέα κανονικότητα. Οι ανθρώπινοι χαρακτήρες διαπλάθονται με δηλητηριασμένα ιδανικά και αξίες, βιώνουν μια στρεβλή πραγματικότητα και πορεύονται δίχως κάποια ένδειξη για επιστροφή και μετάνοια. Οι ανθρώπινες συμπεριφορές προβληματίζουν έντονα και κάποιες φορές σοκάρουν, ακριβώς επειδή βασιλεύει η χυδαιότητα, το μίσος και η λαγνεία.

Όταν ο άνθρωπος στην κατάσταση αυτή έρθει σε συναίσθηση, όταν κουρελιασμένος και αποξηραμένος από τις αρετές του καλού καγαθού ανθρώπου, στερημένος από τα ζωοποιά χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος (σοφία, σύνεση, φόβος Θεοῦ, γνώση, εὐσέβεια, βουλή, ισχύς, (Ησ. 11,2-3 )),  παραμένει εντελώς άγευστος των καρπών του Αγίου Πνεύματος (αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια. (Γαλ. 5,22-23)), αναζητά μια διέξοδο, μια λύτρωση, πέφτει πάνω σε ένα θεόρατο τείχος.

Στο κάστρο αυτό, που έχτισε με τη βιοτή και τις επιλογές του, τελικά βιώνει τη φυλακή, γεύεται την πίκρα του εγκλεισμού και αναζητά απεγνωσμένα διέξοδο. Επιστρέφει στον κόσμο και, ενώ προσπαθεί να βρει διέξοδο, πότε καταλήγει στην ανεξελεγκτη κατανάλωση αγαθών (shopping therapy), πότε σε επιλογές που οδηγούν σε διατροφικές διαταραχές (βουλιμία, νευρική ανορεξία κ.α.), συχνά καταλήγει να αναζητά παρηγοριά σε ηρεμιστικά χάπια ή και στο αλκοόλ, ενώ σε ακραίες καταστάσεις κατρακυλά στη χρήση ψυχοτροπικών και άλλων ναρκωτικών ουσιών. Μόνο που με αυτές τις επιλογές, αντί να γλιτώνει, βουλιάζει περισσότερο στον βούρκο της απελπισίας: «Τά οψώνια της αμαρτίας θάνατος» (Ρωμ. στ’, 23)

Στην κατάσταση αυτή αποξενωμένος και τοξικός, σχεδόν αποκτηνωμένος ο άνθρωπος του σήμερα περιφέρει το social κουφάρι του στις γνωστές πιάτσες στο cloud και προσπαθεί να ξεδιψάσει τη φωτιά που του κατατρώει τα σωθικά, αντλώντας ευχαρίστηση από την κατάκριση της ζωής των άλλων. Το γυάλινο τείχος της οθόνης που τον χωρίζει από την πραγματικότητα μοιάζει να είναι λιγότερο σκληρή φυλακή. Η αποστειρωμένη πραγματικότητα, μασκοφορεμένη και  κουκουλωμένη κάτω από το βολικό κλινοσκέπασμα της ατομικής ευθύνης απέναντι στην κοινωνική ζωή, έρχεται να δώσει τη χαριστική βολή στον άνθρωπο.

Ας ακούσουμε πώς αξιολογεί την πραγματικότητα ένας φωτισμένος  γέροντας των καιρών μας:

“Ἡ Κυβέρνηση καί ὅλοι οἱ Ἕλληνες, ἐάν θέλουμε τήν σωτηρία μας θά τήν βροῦμε μόνο στήν μετάνοια καί ἐπιστροφή στόν Θεό, ἀπό τόν ὁποῖο ἀπομακρυνθήκαμε… Τά δεινά, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί Ἕλληνες Χριστιανοί, πού δοκιμάζουμε σήμερα προέρχονται ἀπό ἐμᾶς. Ἐμεῖς μόνοι μας τά ἐπισωρεύσαμε στούς ἑαυτούς μας καί τήν πατρίδα μας. Οἱ πολλές μας ἁμαρτίες ἐκίνησαν τόν Ἀγαθό, Φιλάνθρωπο καί Εὔσπλαχνο Θεό σέ ὀργή, θυμό καί ἀγανάκτηση. Ὅπως λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος· «θυμός καί ὀργή, θλίψεις καί στενοχωρία ἐπί πᾶσαν ψυχήν ἀνθρώπου τοῦ κατεργάζομένου τό κακόν…» (Ρωμ. 2. 9)” («Πατρικές Συμβουλές Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου» Ἀπό τό ἡμερολόγιο τοῦ ἐκδοτικοῦ οἴκου «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ» ἔτους 2010)  

Επιτέλους, αντιλαμβανόμενοι την κατάστασή στις πραγματικές της διαστάσεις, θα πρέπει να ιεραρχήσουμε τις ανάγκες και να θέσουμε προτεραιότητες. Η πολυπραγμοσύνη μας είναι εμπόδιο και θα πρέπει με ταπείνωση να εστιάσουμε πραγματικά σε έναν στόχο. Αν λοιπόν αποφασίσουμε και δεσμευτούμε να αλλάξουμε ρότα, ο γέροντας Φιλόθεος είναι κατηγορηματικός: “Ἡ Κυβέρνηση καί ὅλοι οἱ Ἕλληνες, ἐάν θέλουμε τήν σωτηρία μας θά τήν βροῦμε μόνο στήν μετάνοια καί ἐπιστροφή στόν Θεό, ἀπό τόν ὁποῖο ἀπομακρυνθήκαμε”.

Πώς μπορεί κάποιος άνθρωπος που θα έλθει σε συναίσθηση να βάλει αρχή και να κάνει ένα βήμα προς τη μετάνοια και την επιστροφή; Αν θα πρέπει να υλοποιήσει ένα στόχο, που θα κάνει το επόμενό του βήμα ευκολότερο και ασφαλέστερο, ποιο στόχο θα πρέπει να κυνηγήσει πρώτο; Η πρώτη του έγνοια θα πρέπει να είναι η αναζήτηση πνευματικού οδηγού (γέροντα). Αν βρει έμπειρο ορθόδοξο πνευματικό πατέρα να τον καθοδηγήσει με ασφάλεια στον Χριστό, έχει κάνει το πρώτο αποφασιστικό βήμα. 

Το επόμενο μεγάλο βήμα είναι η απάντηση στο ερώτημα: πού θα πρέπει ο χριστιανός να αναζητήσει τον ορθόδοξο έμπειρο πνευματικό; Μα φυσικά στην Εκκλησία, θα απαντούσε κάποιος! Ποια Εκκλησία όμως; Στη διοικούσα Εκκλησία,  σε μια εποχή πονηρή που ο φόβος, το ψέμα, η συκοφαντία, η ακηδία και η ηδονή αποτελούν τους πρωταγωνιστές στη νέα κανονικότητα, και οι ανθρώπινοι χαρακτήρες διαπλάθονται με δηλητηριασμένα ιδανικά και αξίες και βιώνουν μια στρεβλή πραγματικότητα, είμαστε αντιμέτωποι με την απειλή της παναίρεσης του Οικουμενισμού. 

Η αποδοχή της Ψευδοσυνόδου του Κολυμπαρίου, της κακοκεφαλίας της Ουκρανικής Εκκλησίας, του κλεισίματος των Ιερών Ναών και εσχάτως της επιχειρούμενης βλασφημίας με τη πλαστική λαβίδα μίας χρήσης για τη Θεία Μετάληψη, καθιστούν Αρχιερείς, Ιερείς και Ιερομονάχους αιρετίζοντες.

Σκλαβιά έχει πέσει, και φοβέρα πλανάται γύρω μας. Οι χριστιανοί φοβισμένοι ψάχνουν αποκούμπι και βρίσκουν πόρτες κλειστές.  Κάποιος που θέλει να σωθεί δε γίνεται να περιμένει πνευματικό στήριγμα από ιερέα που φοβάται μη κολλήσει κορωνοϊό από τη Θεία Κοινωνία. Ο λαός περιμένει αδίκως να ορθοπραττούν Επίσκοποι, που ήδη έχουν προδώσει τον Χριστό. 

Επιστροφή και μετάνοια κάτω από το πετραχήλι αιρετίζοντος Επισκόπου ή κληρικού δεν είναι δυνατή. Από την άλλη, πλανάται ο χριστιανός που πιστεύει όσα διαδίδουν ανεύθυνοι και προδότες της πίστης  ποιμένες, ότι δηλαδή φεύγουν από την Εκκλησία όσοι αποτειχίζονται. Τι άλλο περιμένουν να δουν οι πιστοί, για να αποφασίσουν να προστατευτούν από τους αιρετίζοντες Επισκόπους; Η άμεση αποτείχιση από δαύτους είναι περισσότερο από κάθε άλλη φορά απαραίτητη προϋπόθεση επιστροφής και μετάνοιας. Είναι ο επαινετός, αγιοπατερικός και ασφαλής  δρόμος της διαμαρτυρίας κατά των αιρετιζόντων Επισκόπων, ακόμη και προ Συνοδικής διάγνωσης. Οι αντιδρώντες και αποτειχισμένοι, κληρικοί και λαϊκοί, ορθώνουν  το τείχος της αληθείας εντός της Εκκλησίας, απέναντι στις κακοδοξίες της αίρεσης για τη αποφυγή του μολυσμού της πίστης.

Σήμερα, τιμούμε τη μνήμη της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης, η οποία έμεινε σταθερή στην πίστη της μέχρι τέλους. Εν καιρώ διωγμού των χριστιανών δε φοβόταν, αλλά με παρρησία διέδιδε πως ο Ιησούς Χριστός είναι ο μόνος Αληθινός Θεός, αποστομώνοντας τους καλύτερους ρήτορες.

 Από το μετερίζι της Κατάνυξης και ως πνευματικά τέκνα του π. Νικολάου Μανώλη, ευχόμαστε στη σεβαστή μας πρεσβυτέρα Αικατερίνη, έτη πολλά και ευλογημένα! Η Αγία Αικατερίνα να την ενισχύει και να την οδηγεί πάντοτε! Να έχουμε την ευχή της!

Ως ένα μικρό αντίδωρο, αναδημοσιεύουμε το ακόλουθο βίντεο, το οποίο ευχόμαστε να εμπνεύσει τους χριστιανούς που βλέπουν την κατάντια της διοικούσας Εκκλησίας, και να ορθώσουν τείχος απέναντι στους λυκοποιμένες με ένδυμα προβάτου. 

Αποτείχιση τώρα!

Η Πρεσβυτέρα Αικατερίνη του π.Νικολάου Μανώλη, για την διακοπή του μνημοσύνου [ΒΙΝΤΕΟ 2017]

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra