Ποίημα της Ευφροσύνης Μ. Παπαδοπούλου

Αγαπούληδες- Νανουριστές
βγήκανε για σεργιάνι,
μα εμείς καταλαβαίνουμε
πως είναι μία πλάνη!

Το καθαρό το βλέμμα σου
είδε τα νέα πλάνα,
ο οικουμενισμός τους εφτασε
με πλοία και αεροπλάνα.

Πρώτος ο Πάπας φάνηκε 
να βγαίνει απ’ τη γωνία
Και στη συνέχεια εφτασαν
μακρία και απ’ την Ινδία.

Όλοι επαρελάσανε
με δύναμη και γνώση
Σε μια στιγμή ξεχάσανε
τους όρκους που ειχαν δώσει.

Στο όνομα της αγάπης, είπανε,
γίνονται όλα τούτα,
Μα από πίσω κρύβονταν 
τριάκοντα αργύρια, σε μια γεμάτη χούφτα.

Εφώναξες – Εβρόντηξες,
μα πόρτα δεν ανοίγει.
Τα δυο αυτιά τους έκλεισαν 
Το δίκιο σου σε πνίγει

Αγαπούληδες- Νανουριστές
βγήκανε για σεργιάνι,
μα εμείς καταλαβαίνουμε
πως είναι μία πλάνη!

Μένουμε Ανυπάκουοι!
Είναι το σύνθημά  μας!

Σ’ ακούμε ακόμα δυνατά, στα αυτιά και στην καρδιά μας!
Και όλοι μας φωνάζουμε,
είσαι και θα σαι πάντοτε 
ο Άξιος Γέροντάς μας!

ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ Μ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Στον Αγωνιστή Μακαριστό Γέροντά μας
π. Νικόλαο Μανώλη

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧΙ