…Περί του «αγίου» Βαλεντίνου, όχι μόνο η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν αποδέχεται τέτοιον «άγιο», αλλά και η Ιστορία έχει επιφυλάξεις για την ιστορικότητά του και για το αν πρόκειται για ένα ή παραπάνω πρόσωπα… (απόσπασμα από εδώ).

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Για δεύτερη χρονιά, στο ημερολόγιο τοίχου της Ιεράς Μητροπόλεως Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου, στην ημερομηνία 14 Φεβρουαρίου, βλέπουμε ανάμεσα στους Αγίους της ημέρας και τον Βαλεντίνο(!!!) μέσα σε παρένθεση (τι σημαίνει αυτή η παρένθεση άραγε; Ίσως αφορά πνιγμένες τύψεις!)

Ας μην λησμονούμε την αποδοχή των πορισμάτων της ψευδοσυνόδου του Κολυμπαρίου από τον Μητροπολίτη κ. Δημήτριο και ακόμη τη συγγραφή κειμένου υπέρ του Ουκρανικού Κακοκεφάλου (χαρακτηρίστηκε κείμενο για γέλια). Απευθύνεται λοιπόν, ερώτημα προς τον Μητροπολίτη, μήπως μετά τις ενέργειές του αυτές απώλεσε την Θεία Χάρη, με αποτέλεσμα τα έργα της Μητροπόλεώς του να διέπονται πλέον από πλάνη και όνειδος! Γιατί, πώς αλλιώς μπορεί κάποιος να χαρακτηρίσει τη διαφήμιση ενός παπικού «αγίου»; Ο οποίος μάλιστα, κατά πάσα πιθανότητα έχει τις ρίζες του στους αρχαίους Εβραίους γνωστικούς της αιρέσεως Βαλεντιανών ή του Αιγύπτιου αιρετικού Βαλεντίνου.

Όπως αναφέρεται σε μια σημαντική εργασία, ο Γνωστικισμός γκρέμισε και την έννοια της ηθικής. Εφόσον ο σκοπός της ζωής είναι η γνώση, η ηθική είναι αδιάφορη, άχρηστη. Είτε καλός είναι κανείς, είτε κακός, δεν έχει σημασία. Αυτό που μετράει είναι να γνωρίσει, όχι να τηρήσει κάποιες εντολές, ιδίως όταν αυτές προέρχονται από κάποιον «κακό» θεό. Γίνεται γνωστό, πως ο τρόπος ζωής, στις περισσότερες γνωστικές ομάδες, υπαγορεύεται από τον αρχηγό της αίρεσης (Βασιλείδης, Βαλεντινιανός, Καρποκράτης κλπ), στον οποίο πρέπει τα υπόλοιπα μέλη να υπακούουν τυφλά, έστω και αν αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να διαπράξουν και τις πιο αισχρές και αηδιαστικές πράξεις.

Στη μελέτη αυτή αναφέρεται επίσης, ότι οι Εβραίοι Γνωστικοί τριγυρνούσαν στον κόσμο, έγραφαν απόκρυφα βιβλία και έκαναν «ιεραποστολή», δηλαδή δίδασκαν και σε ανθρώπους άλλων εθνοτήτων, σε Έλληνες, σε Αιγύπτιους και σε Πέρσες, την γνωστική «θεολογία». Με αποτέλεσμα βέβαια, σύντομα να εμφανιστούν Γνωστικοί και εκτός του εβραϊκού κόσμου, που έφτιαξαν τις δικές τους γνωστικές παρατάξεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο Έλληνας Μαρκίων, ο Αιγύπτιος Βαλεντίνος, ο Πέρσης Μάνης και άλλοι.

Ο Mητροπολίτης Γουμενίσσης κ. Δημήτριος καλά θα κάνει, πριν αποφασίσει το 2021 για τρίτη χρονιά να διαφημίσει τον «άγιο» της πορνείας και της αίρεσης, να ζητήσει συγχώρεση από τους σκανδαλισμένους αδελφούς του ποιμνίου του. Να μην παραλείψει να ακούσει φυσικά και τη διαμαρτυρία των θεολόγων της Λέσβου που αντέδρασαν στις εκδηλώσεις υπέρ αυτού του «αγίου» και να προσπαθήσει ακόμη να διορθώσει τα πράγματα στη Μητρόπολή του.

Οι θεολόγοι της Λέσβου σημείωναν τα εξής χρήσιμα για το Mητροπολίτη κ. Δημήτριο και τους συνεργούς του. Ολόκληρο το άρθρο της διαμαρτυρίας τους μπορείτε να το δείτε εδώ.

“Είμαστε υποχρεωμένοι ως Ένωση Θεολόγων Λέσβου, να θέσουμε δημόσια ορισμένα ζητήματα που εύλογα προκύπτουν από αυτές τις εκδηλώσεις.

Προς τους οργανωτές των εκδηλώσεων:

1. Υπήρξε ποτέ στη χριστιανική συνείδηση του λαού της Λέσβου, η τιμή ως αγίου του επονομαζόμενου Παπικού «αγίου» Βαλεντίνου; Τιμήθηκε δηλαδή, ποτέ μέχρι σήμερα, η μνήμη αυτού του «αγίου» στη Μυτιλήνη ή τώρα προσπαθούμε να την καθιερώσουμε μεθοδευμένα και βεβιασμένα με τη διοργάνωση φεστιβάλ; Η Ορθόδοξη Εκκλησία με φεστιβάλ γιορτάζει τους Αγίους της;

2. Για ποιο λόγο γίνονται τόσες απέλπιδες προσπάθειες καθιέρωσης Παπικής εορτής στο νησί μας; Μήπως για το οικονομικό κέρδος που τυχόν θα ήθελε προκύψει;  Έχουμε αναλογισθεί την πιθανότητα να υπάρξει, τελικά, μαζί με κάποιο οικονομικό όφελος, και πολλαπλάσια πνευματική ζημιά από αυτό το φεστιβάλ, δημιουργώντας προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν; Άραγε, η πλειοψηφία των κατοίκων του δήμου Λέσβου, συμφωνεί  με τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος σε τέτοιου είδους αμφιβόλου ποιότητος και αποτελεσματικότητας εγχειρήματα που κινούνται μακριά από τον χώρο της πίστης τους, καθόσον μάλιστα, πραγματοποιούνται 3 ημέρες πριν την μεγάλη τοπική λεσβιακή εορτή του Αγίου Θεοδώρου του Βυζάντιου του πολιούχου της Μυτιλήνης και της Λέσβου;

3. Οι οργανωτές των παραπάνω εκδηλώσεων, έχουν άραγε, αντιληφθεί ότι παραπλανούν τον λαό, ασκώντας προπαγάνδα του χειρίστου είδους, όταν  αποκρύπτουν και δεν αναφέρουν ότι το πρόσωπο που θα «προεξάρχει», θα «χοροστατήσει» των εκδηλώσεών τους, δεν έχει  σχέση με την Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία; Γιατί δεν αναφέρουν ότι «ο Αρχιεπίσκοπος Νάξου, Τήνου, Άνδρου, Μυκόνου και Μητροπολίτης παντός Αιγαίου κ. Νικόλαος», ανήκει στους Ρωμαιοκαθολικούς-Παπικούς;

Προς το δήμαρχο Λέσβου:

1. Πολλοί συμπολίτες μας, μεταφέρουν και προς τα μέλη της Ενώσεώς μας, την απογοήτευσή τους, βλέποντας τον τοπικό δημοτικό άρχοντα που εξέλεξαν, να μη συμμετέχει σχεδόν σε καμιά ορθόδοξη χριστιανική λατρευτική σύναξη, αλλά, αντίθετα, να θέτει υπό την αιγίδα του κάθε αλλόθρησκη, αλλόδοξη ή ακόμα και αιρετική εκδήλωση και αναρωτιούνται δικαιολογημένα, γιατί να συμβαίνει αυτό;

Προς όλους τους ενδιαφερόμενους:

1. Η γιορτή του «Αγίου» Βαλεντίνου ως προστάτη των ερωτευμένων είναι ανορθόδοξη   και   ξενόφερτη. Η γιορτή αυτή είναι αναβίωση μιας ειδωλολατρικής αισθησιακής γιορτής που γινόταν αιώνες προ Χριστού και κατά την οποία οι Ρωμαίοι γιόρταζαν προς τιμήν του Νεβρώδ ή Βάαλ ή Βαλεντίνου (η λέξη Valentinus προέρχεται από το επίθετο values που σημαίνει «ισχυρός»), ή Λούπερκους, κυνηγού λύκων και την ονόμαζαν Λουπεργκάλια (Lupercalia). Το έθιμο ανταλλαγής δώρων μεταξύ των «αγαπημένων» συνηθίζονταν από εκείνη την εποχή, όπως και η χρήση του συμβόλου της καρδιάς(Βαλ στη γλώσσα των Βαβυλωνίων σημαίνει «καρδιά» και ήταν το σύμβολο του αιμοδιψή ειδωλολατρικού θεού Βάαλ).

2. Υπενθυμίζουμε στους Ορθοδόξους συμπολίτες μας πως, σύμφωνα με την Πατερική   Ορθόδοξη    θέση   και   τακτική,   δεν   επιτρέπεται   να συμμετάσχουμε σε εκδηλώσεις που είναι κατάλοιπα της Ειδωλολατρίας,  όπως αυτές που διοργανώνει ο δήμος Λέσβου για τη γιορτή του «Αγίου» Βαλεντίνου και, πολύ περισσότερο, δεν επιτρέπεταινα συμπροσευχόμαστε με εκκλησιαστικά «ακοινώνητους» αδελφούς.

3. Αξίζει, τέλος, να επισημάνουμε, προς όλους τους ενδιαφερόμενους, ότι, στην Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία επειδή οι χριστιανοί γνωρίζουν και τη σημασία των εννοιών(πχ αλήθεια, αγιότητα, αγάπη, έρωτας, πίστη, κ.ά.) αλλά επίσης, και να χρησιμοποιούν τη διάκριση στην ιεράρχησή τους, δεν χρειάζονται κανέναν «άγιο» του έρωτα, διότι πάνω και πρώτα απ΄ όλα, έχουν τον Θεό της αγάπης, τον Χριστό, ο οποίος, μάλιστα, θυσιάστηκε για να μας σώσει, νικώντας τον Θάνατο και διά της Αναστάσεώς Του άνοιξε σε όλους τους ανθρώπους που μετανοούν την πόρτα της αιωνίου ζωής.

Για το ΔΣ της Ένωσης Θεολόγων Ν. Λέσβου”