του Δήμου Σερκελίδη
γραμματέα του συλλόγου Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής

Η αγαμία του κλήρου στη Δύση έχει μια παράδοση από του πρώτους χριστιανικούς αιώνες, την οποία όμως δεν ενστερνίσθηκε η Εκκλησία… 

Είναι να απορεί κανείς με την αδημονία των Ορθοδόξων να ενωθούν με τους παπικούς. Τι ζήλεψαν, τα σκάνδαλα ή τις παιδεραστίες του παπικού κλήρου; Λένε ότι ο πάπας Φραγκίσκος προσπαθεί να καθαρίσει την βατικάνεια κόπρο του Αυγεία, αλλά από ότι φαίνεται είναι πολλά τα εμπόδια. Πρόσφατα παραιτήθηκε άλλο ένα μέλος της Επιτροπής που διερευνά υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών, επικαλούμενος ανησυχίες για τον τρόπο λειτουργίας της.

Βλέποντας ο Πάπας Φραγκίσκος ότι ο παπικός κλήρος είναι βουτηγμένος στη διαστροφές, δήλωσε ότι η αγαμία των ιερέων είναι κάτι που μπορεί να αλλάξει. 

Η αγαμία του κλήρου στη Δύση έχει μια παράδοση από του πρώτους χριστιανικούς αιώνες, την οποία όμως δεν ενστερνίστηκε η Εκκλησία. Αντιθέτως όπως διαβάζουμε στην Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια: Η Α’ Οικουμενική Σύνοδος (325) απέδωσε το πνεύμα της Ορθοδόξου ανατολής, την ελευθέραν δηλαδή εκλογήν των κληρικών μεταξύ γάμου και αγαμίας. Ο Επίσκοπος Κορδούης Όσιος, εξ επιδράσεως των αποφάσεων της Συνόδου της Ελβίρας, της οποίας μετείχε, υπεστήριξε προφανώς την υποχρεωτικήν αγαμίαν όλων των βαθμών των κληρικών, αλλά μετά θάρρους απήντησεν ο ασκητικώτατος, ομολογητής, θαυματουργός, άγιος και Επίσκοπος μέγας Παφνούτιος: «Μη βαρύνετε τον ζυγόν των Ιερωμένων, είπεν ο Παφνούτιος — «Τίμιος γαρ φησιν ο γάμος εν πάσι και η κοίτη αμίαντος» —, μη τη υπερβολή της ακριβείας την Εκκλησίαν μάλλον προσβλάψητε· ου γαρ φησι πάντας δύνασθαι φέρειν της απαθείας την άσκησιν. Ουδείς, ως οίμαι, φυλαχθήσεται εν τη σωφροσύνη της εκάστου γαμετής του ανδρός στερουμένου. Σωφροσύνην δε καλήν και της νομίμου γαμετής εκάστου την συνέλευσιν λέγω μη μην αποζεύγνυσθαι ταύτην ην ο Θεός ήζευξε, και ην άπαξ αναγνώστης ή ψάλτης ή λαϊκός ων ηγάγετο».

Είναι εντυπωσιακό ότι την γραμμή της οικονομίας στο θέμα του γάμου των κληρικών την έδωσε ένας  άγαμος, αυστηρός μοναχός, της ηρωικής εποχής του μοναχισμού, ο Παφνούτιος. Είναι άλλη μία απόδειξη ότι η ασφαλέστερη γνώση δεν αποκτάται με την εμπειρία αλλά με την μελέτη του Λόγου του Θεού, με την κάθαρση της καρδιάς και τον θείο φωτισμό. Τις καλύτερες συμβουλές για την συζυγική ζωή και την ανατροφή των παιδιών τις έχουν δώσει άγαμοι, ο Απόστολος Παύλος, ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. 

Η αγαμία στην Ορθοδοξία έχει περιοριστεί μόνο στον Επισκοπικό βαθμό και αυτό όχι για λόγους οντολογικούς αλλά για λόγους πρακτικούς. Όπως διαβάζουμε στο λήμμα στην Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια…. Βαθμηδόν όμως ηύξανεν η προτίμησις των αγάμων δια δύο λόγους:

1) Διότι ήρχισε να υπερτιμάται το μοναστικόν ιδεώδες. Οι μοναχοί υπήχθησαν πλήρως εις την εκκλησιαστικήν διοίκησιν και εδέχθησαν εκκλησιαστικά αξιώματα. (Παράβαλε Μ. Αθανασίου, Επιστολή προς Δρακόντιον, PG 25, 524-537.

2) Ο Επίσκοπος ήτο διαχειριστής της εκκλησιαστικής περιουσίας και ηδύνατο να υπάρξη σύγχυσις της εκκλησιαστικής περιουσίας και της ατομικής τοιαύτης υπό των κληρονόμων των εγγάμων, και μάλιστα των εχόντων τέκνα.

Άνευ άλλου σχολίου, νήξεων ή υπαινιγμού (ο νοών νοήτω) ευχόμαστε όλοι οι Επίσκοποί μας να τιμούν το μοναστικό ιδεώδες και να μην συγχέουν την εκκλησιαστική περιουσία με την ατομική τους. 

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧΙ