Ακριβώς σήμερον η ανθρωπότης και ιδίως η Ευρώπη πληρώνει τον φόρον της αμαρτίας, της παρακοής προς τον Θεόν, της παραβάσεως και καταφρονήσεως των Θείων εντολών, και περισσότερον η Ελλάς. Ο Θεός έδωκεν νόμον, παραγγελίας και κανόνας δια των Αγίων Αυτού Αποστόλων να νηστεύουν οι χριστιανοί Τετάρτας, Παρασκευάς και τας Τεσσαρακοστάς, οι άνθρωποι όμως περιφρονήσαντες τον Θεόν και καταφρονήσαντες τας παραγγελίας Του, έτρωγον ασυνειδήτως και αδιακρίτως, μερικοί δε τελείως ασεβείς και την μεγάλην εβδομάδαν, όχι μόνον λαϊκοί, αλλά και μερικοί κληρικοί. Τώρα ο Θεός μας οργίσθη, και χωρίς να θέλωμεν νηστεύομεν, όχι μόνον από κρέατα, ψάρια, τυρί, γάλα και λάδι, αλλά νηστεύουμε και από ψωμί, όσπρια και φρούτα. Αλλά δεν είναι μόνον η καταφρόνησις την οποίαν οι άνθρωποι έκαμαν εις την νηστείαν, γενικώς εις όλας τας εντολάς του Θεού, εκτός ολίγων εξαιρέσεων, εγένοντο καταφρονηταί. Η ασέβεια, η απιστία, η βλασφημία, η πλεονεξία, η αδικία, η υποκρισία, η δολιότης, το ψεύδος, η συκοφαντία και ιδίως η ακολασία υπερπλεόνασαν και υπερεπερίσευσαν.

Δι΄ όλας αυτάς τας αμαρτίας ο πανάγαθος και πολυεύσπλαχνος Θεός επί πολύ καιρόν μας υπέμεινε δίδων καιρόν εις τους ανθρώπους μετανοίας, αλλ΄ οι άνθρωποι τον πλούτον της χρηστότητος, της ανοχής και μακροθυμίας του Κυρίου ηγνόησαν, νομίσαντες ότι ο Κύριος καθεύδει ή ότι δεν βλέπει, και μερικοί, τελείως άφρονες, ενόμισαν ότι δεν υπάρχει Θεός και εξετράπησαν της ευθείας οδού. Αλλά ο Θεός είναι παντού παρών, πάντα ορά, πάντα γινώσκει και τα κρύφια της καρδιάς, και παιδεύει τους αμαρτάνοντας και παραβάτας των Θείων εντολών Του. Πολλές φορές αργεί να τιμωρήσει, αλλ΄ ουδέποτε λησμονεί…

Όσες θλίψεις και στενοχωρίας και στερήσεις και φόβους δοκιμάζει η ανθρωπότης, όλα είναι οψώνια της αμαρτίας. Και εάν δεν υπήρχον και ολίγοι δίκαιοι και εκλεκτοί ίσως ο Θεός να έρριπτε φωτιά όπως εις τα Σόδομα και Γόμμορα να κατέκαιε τον κόσμον. Ελπίζω τα παθήματα να γίνουν μαθήματα, να συνέλθει, να μετανοήσει η ανθρωπότης, και τότε θα πάψει ο θυμός του Κυρίου, θα γίνει ειρήνη, γαλήνη και ευτυχία εις όλον τον κόσμον, θα γίνει μια ποίμνη και ένας ποιμήν. Είθε να αξιωθώμεν να γίνει εις τα ημέρας μας…

ΠΗΓΗ: ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΥΠΟΘΗΚΕΣ, τευχ. Α΄, εκδ. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ», ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1997, σσ, 39-41.

ΠΗΓΗ