Ε. Κοσμίδης 

Εξαετής αγώνας Ορθόδοξης ομολογίας δι’ ευχών του Αγίου Γέροντά μας, οπλισμένοι με την αντιαιρετική τορπίλη του 15ου κανόνα της ΑΒ’ Συνόδου επί Μ. Φωτίου…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Αφορμή για την απόφαση της Ιεροκανονικής, Αγιοπατερικής και Ευλογημένης Αποτείχισης του μακαριστού ομολογητή Γέροντά μας, π. Νικολάου Μανώλη, την Κυριακή της Απόκρεω στις 19 Φεβρουαρίου του 2017, στάθηκε η αποδοχή από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος των αποφάσεων της ψευδοσυνόδου του Κολυμπαρίου.

Με απόφαση της Ιεραρχίας διανεμήθηκε στις περισσότερες ενορίες της Ελλάδας το κείμενο “Προς τον λαό”, δήθεν για την ενημέρωση του πιστού λαού σχετικά με την λεγομένη Αγία και Μεγάλη Σύνοδο του Κολυμπαρίου της Κρήτης. Επρόκειτο περί ενός κατάπτυστου κειμένου που με ψεύδη, παρασιωπήσεις και ωραιοποιήσεις έκανε το άσπρο μαύρο και παρουσίαζε την ψευδοσύνοδο ως κάτι το καλό ή τουλάχιστον ουδέτερο. Ο π. Νικόλαος αναίρεσε λέξη προς λέξη το “Προς τον Λαό” καταδεικνύοντας τουλάχιστον έντεκα από τα ψεύδη του. Και λίγο καιρό αργότερα προέβη στην διακοπή μνημοσύνου του οικουμενιστή επισκόπου του, σχεδόν ταυτόχρονα με τον π. Θεόδωρο Ζήση. 

Από τότε ακολούθησαν: 

• Ένα ανάλογο θλιβερό κείμενο από το Άγιον Όρος. 
• Η μεταμόρφωση από μια αόρατη Κίρκη των πρώην λεόντων της Ορθοδοξίας σε άκακα προβατάκια.
• Η απόδοση της κακοκεφαλίας στους αχειροτόνητους σχισματικούς του Επιφάνιου Ντουμένκο στην Ουκρανία. 
• Η διακοπή της πνευματικής κοινωνίας του Πατριαρχείου Μόσχας με το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και συγκεκριμένους μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδας που δέχτηκαν τους ψευδοαυτοκέφαλους της Ουκρανίας.
• Η μετατροπή της Εκκλησίας της Ελλάδας και του Οικουμενικού Πατριαρχείου σε αναλώσιμα εργαλεία της αμερικανικής πολιτικής.
• Το όνειδος της Εκκλησίας της Ελλάδας με την αιδήμονα σιωπή σε όλα τα αντίχριστα μέτρα κατά την περίοδο της κορωνιάδας (απαγόρευση λειτουργιών, μέτρα εντός των ναών και μεγαλοσαββατιάτικη Ανάσταση κτλ).
• Η βιαστική αποκατάσταση της πνευματικής κοινωνίας με τους σχισματικούς των Σκοπίων με το όνομα Εκκλησία της Βόρειας Μακεδονίας – Αρχιεπισκοπή Αχρίδος, που συνιστά μία τραγική Εκκλησιαστική Πρέσπα.
• Η βάπτιση τέκνων ομοφυλοφίλων, χωρίς να ανοίξει εκκλησιαστικό ρουθούνι.
• Η εμπέδωση της θεολογίας του Κολυμπαρίου με ένα κρεσέντο οικουμενιστικών εκδηλώσεων, διαθρησκειακών συμπροσευχών και δηλώσεων υπέρ του κοινού εορτασμού του Πάσχα με τους Καθολικούς.
• Συλλείτουργα και ημισυλλείτουργα των αναγνωρισμένων από το Φανάρι, την Εκκλησία της Ελλάδος και της Κύπρου, ψευδοαυτοκεφάλων του Επιφανίου Ντουμένκο.
• Οι, ών ουκ έστιν αριθμός, τιμές από Πανεπιστημιακά ιδρύματα, Ελληνικά και ξένα, κυρίως Παπικά και Εβραϊκά, εξεχόντως στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου όσο και σε άλλους μεγαλοοικουμενιστές, κληρικούς και μή.
• Πάμπολες περιπτώσεις παγανιστικών τελετών και μιαρών συμπροσευχών στο όνομα της ειρήνης και της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος από τους εκκλησιαστικούς μας ηγέτες.

Και πριν από την λεγόμενη Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Κρήτης η κατάσταση στην Εκκλησία μας δεν ήταν καλή. Και πριν συνέβαιναν άτοπα, λάμβαναν χώρα συμπροσευχές, οι Ορθόδοξοι στις συνελεύσεις του ΠΣΕ αποδέχονταν βλάσφημες αποφάσεις, οι τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες υποδέχονταν η μία μετά την άλλη τον Πάπα. 

Αυτό που γίνεται όμως μετά το Κολυμπάρι είναι το κάτι άλλο! τόσο σε ποσότητα όσο και σε ποιότητα. Το σποράκι του Οικουμενισμού, που τόσα χρόνια πότιζαν μέσα στο χώμα των κλειστών συνεδριάσεων, των θεολογικών σχολών και των διαχριστιανικών διαλόγων οι επί έναν αιώνα ακαταδίκαστοι αιρετικοί Οικουμενιστές, με την ψευδοσύνοδο έσπασε το φλοιό της γης και πέταξε απότομα κορμό ο οποίος γέμισε κλαδιά, φύλλα και καρπούς. Καρπούς άθλιους στην όψη και τρομερούς σε όποιον έχει ακόμα σώα τα πνευματικά του αισθητήρια. 

Οι Πατέρες μας, ο π. Νικόλαος Μανώλης και ο π. Θεόδωρος Ζήσης, προείδαν τί τέρατα θα γεννήσει η ψευδοσύνοδος της Κρήτης και αντέδρασαν με τον μόνο τρόπο που επιτρέπουν οι ιεροί κανόνες, την Αποτείχιση από την αίρεση που λυμαίνεται την Εκκλησία, την Αποτείχιση από τους αιρετίζοντες Επισκόπους με την διακοπή της μνημόνευσής τους κατά την τέλεση της Θείας λειτουργίας και των λοιπών ιερών Ακολουθιών. 

Όσοι δεν αντέδρασαν τότε, όσοι θεώρησαν ότι η Αποτείχιση είναι άκαιρη, ότι είναι ακόμα νωρίς, έχασαν την ευκαιρία, εκτέθηκαν, έγιναν οι ίδιοι άκαιροι. Όσοι δεν αντέδρασαν βιώνουν επί 6 χρόνια την μία απογοήτευση μετά την άλλη, βουβοί και ανήμποροι να αντισταθούν πια στον οικουμενιστικό κατήφορο.

Επτά χρόνια μετά οι αγράμματοι και εγκάθετοι του ματαπατερικοί θεολόγοι, κληρικοί και λαϊκοί, οι οποίοι συκοφαντούν την Ιεροκανονική, Αγιοπατερική  και Ευλογημένη Αποτείχιση ότι βγάζει εκτός Εκκλησίας, αυτοί οι ίδιοι σχίζουν τον άρραφο χιτώνα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Εβδομήντα δύο μήνες μετά, βλέπουμε οι μεταπατερικοί οικουμενιστές ακαδημαϊκοί να ομολογούν ανερυθρίαστα πως Οικουμενισμός και οικουμενική κίνηση είναι ένα και το αυτό πράγμα. 

Δύο χιλιάδες εκατόν ενενήντα μέρες μετά, ένας Οικουμενικός Πατριάρχης, που μπροστά του ο μασόνος και αδίστακτος πατριάρχης Αθηναγόρας φαντάζει κατηχητόπουλο, πορεύεται ανενόχλητος ολοταχώς προς μία ένωση άνευ όρων…

Η απόφαση για την ευλογημένη Αποτείχιση την Κυριακή της Απόκρεω του 2017 από τον μακαριστό ομολογητή Γέροντά μας, παπα-Νικόλα Μανώλη, δικαιώνεται σήμερα από τη λύσσα των ίδιων των Οικουμενιστών, οι οποίοι, ασυγκράτητοι  μετά το Κολυμπάρι, τραβούν τον κατήφορο της παναιρέσεως. 

Ο Γέροντας, ας θυμηθούμε, δήλωνε με το θάρρος της γνώμης και κατηγορηματικά:: “Αν είμαι νεκρός, θα είμαι ο εφιάλτης στον ύπνο τους και δε θα ησυχάζουν..”

Με την ευχή σου γέροντα! 

Καλή ομολογία έως τέλους!  

Καλή αντάμωση!      

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra