της Ειρήνης Ιωαννίδου

Οι ιεράρχες αυτοί, που συνυπογράφουν τώρα δελτία τύπου της Ιεράς Συνόδου, δικάσαν πολλούς ορθοτομούντες ιερείς και απείλησαν ότι θα δικάσουν αγωνιστές αρχιερείς, επειδή αντιστάθηκαν στους αιρετίζοντες ανωτέρους τους…

Με έκπληξη διαβάσαμε το Δελτίο Τύπου της Ιεράς Συνόδου την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, το οποίο πολύ όμορφα μιλάει για την αξία της ιερατικής κλήσεως και για τον σεβασμό του ποιμνίου προς τους ιερείς του. Τι συμβαίνει όμως στην περίπτωση που συγγράφονται κείμενα, σύμφωνα με τη διδασκαλία της Εκκλησίας, αλλά δεν υπάρχει συνέπεια λόγων και έργων από τους υπογράφοντες; «ὁ λαός οὗτος τῷ στόματι αὐτῶν καί τοῖς χείλεσί με τιμᾷ, ἡ δέ καρδία αὐτῶν πόῤῥω ἀπέχει ἀπ᾿ ἐμοῦ» Ματθ. 15,8. 

Στην περίπτωση αυτή μιλάμε για πραγματική χειραγώγηση και παραπλάνηση του ορθόδοξου ποιμνίου. Η φύλαξη του ποιμνίου από τους αιρετικούς λύκους είναι έργο συνυφασμένο με τη διακονία του ιερέα. O Kύριός μας Ιησούς Χριστός ως έκφραση της τελείας Του αγάπης προς το δημιούργημά Του τον άνθρωπο, ζήτησε από τους Αποστόλους να ποιμάνουν την ποίμνη του, να την προστατέψουν από τους λύκους τους άρπαγες, τους κακόφρονες αιρετικούς που θα θελήσουν να την κατασπαράξουν.

«Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς με πλεῖον τούτων; λέγει αὐτῷ· ναί, Κύριε, σύ οἶδας ὅτι φιλῶ σε. λέγει αὐτῷ· βόσκε τά ἀρνία μου.

Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς με; λέγει αὐτῷ· ναί, Κύριε, σύ οἶδας ὅτι φιλῶ σε. λέγει αὐτῷ· ποίμαινε τά πρόβατά μου

Σίμων Ἰωνᾶ, φιλεῖς με; ἐλυπήθη ὁ Πέτρος ὅτι εἶπεν αὐτῷ τό τρίτον, φιλεῖς με, καί εἶπεν αὐτῷ· Κύριε, σύ πάντα οἶδας, σύ γινώσκεις ὅτι φιλῶ σε. λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· βόσκε τά πρόβατά μου», διαβάζουμε στο ιερό ευαγγέλιο.

O Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος είχε δηλώσει πως τίποτα δεν φοβήθηκε περισσότερο εκτός από τους Επισκόπους «οὐδένα γάρ λοιπόν δέδοικα ὡς τούς ἐπισκόπους πλήν ὀλίγων» (Ἰω. Χρυσοστόμου, Εἰς Ὀλυμπιάδα, ἐπιστ. θ’, PG 52, 617). Γιατί στ’ αλήθεια υπάρχει κάτι πιο επικίνδυνο για τη σωτηρία του ποιμνίου από έναν λύκο που έρχεται με το ένδυμα προβάτου να κηρύξει τάχα ορθόδοξα; Τέτοιου είδους περιπτώσεις εξοργίζουν τον Θεό «οὐδέν γάρ οὕτω παραξύνει Θεόν, ὡς τό παρ’ ἀξίαν ἱερᾶσθαι» (Ἰω. Χρυσοστόμου, Εἰς Ματθαῖον, ὁμιλ. Μ’, PG 57, 443).

Οι ποιμένες αυτοί αποδέχτηκαν τις αιρετικές αποφάσεις της Ψευτοσυνόδου του Κολυμπαρίου, κοινώνησαν με το ουκρανικό σχίσμα, συνηγόρησαν στο κλείσιμο των εκκλησιών την περίοδο του κορωνοϊού, αναπαρήγαγαν την πλάνη της μολυσματικής θείας κοινωνίας, επέβαλαν τη βλάσφημη μασκοφορία εντός των ιερών ναών, απαγόρευσαν τον ασπασμό της χείρας των ιερών, και, όπως ήταν αναμενόμενο δίωξαν όσους ιερείς αντιστάθηκαν σε αυτή την εκκλησιολογική καινοτομία. 

Το ζήτημα όμως του Οικουμενισμού και της εκκοσμίκευσης της Εκκλησίας, της υποταγής της στην ιδέα πως θα ήταν επιθυμητή μία αποϋπόθετη ένωση με τον Πάπα ή ότι καλώς πράττει ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος και οι όμοιοί του και αναγνωρίζει κανονικότητα σε κάθε λογής σέχτα και συγκοινωνεί μαζί της, είναι αυτή που επιβεβαιώνει τον φαρισαϊκό χαρακτήρα της Διοικούσας Εκκλησίας. 

Οι ιεράρχες αυτοί, που συνυπογράφουν τώρα δελτία τύπου της Ιεράς Συνόδου, δικάσαν πολλούς ορθοτομούντες ιερείς και απείλησαν ότι θα δικάσουν αγωνιστές αρχιερείς, επειδή αντιστάθηκαν στους αιρετίζοντες ανωτέρους τους. Σαν άλλοι γραμματείς και φαρισαίοι υποκριτές προσπάθησαν να αφανίσουν κάθε ορθόδοξο κήρυγμα. Οι χριστιανοί των πρώτων αιώνων υπέφεραν φρικτά βαναστηρία και οι διώκτες τους, οι άπιστοι βασανιστές τους, γράφτηκαν με μελανά γράμματα στην ιστορία της Εκκλησίας, ακόμα και αν ήταν πράοι και μειλίχιοι, ακόμα και αν τα κηρύγματά τους θύμιζαν τεχνηέντως την ορθή πίστη. Δεν ήταν όμως ορθή, και κάτι ανάλογο συμβαίνει και σήμερα. 

Ο μακαριστός γέροντάς μας, π.Νικόλαος Μανώλης αναφέρθηκε στη δίωξή του από ένα διαολεμένο ιερατείο στην προσπάθειά του να διαφυλάξει το ποίμνιό του από τη λαίλαπα του Οικουμενικού και βιώνοντας εν τέλει αυτό που περιγράφει ο ευαγγελικός λόγος…«ὁ ποιμήν ὁ καλός τήν ψυχήν αὐτοῦ τίθησιν ὑπέρ τῶν προβάτων»

Έγραψε συγκεκριμένα: «Το 1344 μ.Χ., ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννης Καλέκας, καταδίκασε σε καθαίρεση και αφορισμό τον ιερομόναχο τότε, άγιο Γρηγόριο Παλαμά, διότι ο τελευταίος έκοψε το μνημόσυνο του Πατριάρχη για θέματα Πίστεως, καθώς ο Πατριάρχης ήταν λατινόφρων και κήρυττε γυμνή τη κεφαλή την κακοδοξία και την αίρεση του Παπισμού. Τότε ο άγιος, μην υπακούοντας στις αντικανονικές και αντιπατερικές τιμωρίες του Πατριάρχη, συνέχισε να λειτουργεί σε αγία Τράπεζα με αντιμήνσιο χωρίς την πατριαρχική υπογραφή και χωρίς να μνημονεύει το όνομα του κακόδοξου προϊσταμένου του.

Την Κυριακή Β΄ των Νηστειών που εορτάζουμε την αγία μνήμη του, χειροτονήθηκα το 1989, ιεροδιάκονος της Εκκλησίας του Χριστού, στον ομώνυμο μητροπολιτικό Ναό της Θεσσαλονίκης.

Μιμούμενος κι εγώ ο ανάξιος, τον άγιο Γρηγόριο Παλαμά, διέκοψα στις 19 Φεβρουαρίου 2017, το μνημόσυνο του Οικουμενιστού επισκόπου μου, μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ανθίμου. Για τον λόγο αυτόν, υφίσταμαι παρανόμως διώξεις και απαγορεύσεις. Διώξεις για Σχίσμα, απείθεια και καταφρόνηση της προϊσταμένης μου αρχής, σκανδαλισμόν πιστών, εξύβρισιν και συκοφαντίαν. Απαγόρευση πάσης Ιεράς Ακολουθίας και Αγιαστικής Πράξεως, Ιερών Μυστηρίων, Θείας Λειτουργίας και Θείου Κηρύγματος και Αποκοπή από κάθε εκκλησιαστική Κοινωνία – Θεία Ευχαριστία (Επιτίμιον Ακοινωνησίας) από τον μητροπολίτη Θεσσαλονίκης.

Όμως δεν πτοούμαι. Οι θεομάχοι βέβαια δεν σέβονται τους ιερούς κανόνες και τους παραβαίνουν με σκοπό την εξουθένωσή μου. Ο άγιος Γρηγόριος όμως που ευλογεί την μίμηση της δικής του ενέργειας, μου δίνει τη δύναμη και την Χάρη, να υπομείνω τις μητροπολιτικές διώξεις. Τον ευχαριστώ εκ βάθους καρδίας. Νομίζω πως αξίζει να υποστώ μερικά βάσανα για να απολαύσω έστω το ελάχιστο από τη Χάρη του».

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI

Δείτε σχετικά:
– Γιατί η ΔΙΣ εθελοτυφλεί και πολιτικολογεί;
– Η ΔΙΣ νίπτει τας χείρας της
– Η αδιάφορη ΔΙΣ για την βάπτιση στη Βουλιαγμένη και στο βάθος γάμος ομοφυλοφίλων
– Ο π. Θεοδώρος Ζήσης ξετινάζει την Εγκύκλιο της ΔΙΣ για τα εμβόλια [ΒΙΝΤΕΟ-2021]