Κάνε ἐγγραφή στό κανάλι μου τῆς Youtube πατώντας ἐδῶ.

Εισήγηση με θέμα: Η δίωξη της Ουκρανικής Εκκλησίας μετά την παραχώρηση του «Τόμου Αυτοκεφαλίας» στους σχισματικούς (προβολή βίντεο).

Η Σύναξη Ορθοδόξων Κληρικών και Μοναχών, η Εταιρεία Ορθοδόξων Σπουδών, ο Ορθόδοξος Χριστιανικός Σύλλογος Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής και ο Ελληνορθόδοξος Σύνδεσμος Ζωοδόχος Πηγή συνδιοργάνωσαν θεολογική ημερίδα με θέμα «Το Ουκρανικό Αυτοκέφαλο και η νέα Εκκλησιολογία του Φαναρίου» (http://katanixi.gr/2019/06/22/ολοκληρη-h-θεολογικη-ημεριδα-το-ουκρα/), που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 22 Ιουνίου 2019 και ὠρες 09:00 – 13:30 στην Αίθουσα Crystal του Ξενοδοχείου PORTO PALACE, 26ης Οκτωβρίου 65, στη Θεσσαλονίκη.

ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ
«ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟ ΚΑΙ
Η ΝΕΑ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΦΑΝΑΡΙΟΥ»
(Θεσσαλονίκη, 22.6.2019)

Εισήγηση π. Ολέχ Τοτσίνσκυ

«Η δίωξη της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας μετά την εκχώρηση του Τόμου Αυτοκεφαλίας στους σχισματικούς»

Πανοσιολογιώτατοι, σεβαστοί Πατέρες, αγαπητοί,

Ως εκπρόσωπος της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας είμαι ευγνώμων διότι για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, ένας απλός Ορθόδοξος Ιερέας από την Ουκρανία έχει την ευκαιρία να μεταφέρει στο εξωτερικό την πραγματική κατάσταση στην Εκκλησία μας μετά την εκχώρηση του Τόμου της Αυτοκεφαλίας στους σχισματικούς από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο.

Το 2019 ήταν μία περίοδος δοκιμασιών για την Εκκλησία μας. Το κύμα της επίθεσης κατά της Ορθόδοξης Εκκλησίας μετά την παρέμβαση του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στις ουκρανικές εκκλησιαστικές υποθέσεις ήταν το εντονότερο σε ολόκληρη την περίοδο της ανεξαρτησίας της χώρας μας από το 1992. Προηγούμενες θρησκευτικές συγκρούσεις που σημειώθηκαν μετά το σχηματισμό (1991) του λεγομένου «Πατριαρχείου Κιέβου» και την λειτουργία του υπό τον πρώην Μητροπολίτη Φιλάρετο Denisenko (1995), ήταν πολύ μικρότερες από τις αντιπαραθέσεις που υπάρχουν από την παράδοση του Τόμου τής Αυτοκεφαλίας στους σχισματικούς της Ουκρανίας και εξής.

Δυστυχώς, είμαστε αναγκασμένοι να παραδεχθούμε, ότι βασικό ρόλο στην τρέχουσα θρησκευτική κρίση στην Ουκρανία έχει διαδραματίσει και εξακολουθεί να διαδραματίζει ο Πατριάρχης της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος. Η υποστήριξή του στους πολιτικούς και σχισματικούς της Ουκρανίας είναι η αιτία των τραγικών γεγονότων που η Εκκλησία μας βιώνει από τον Ιανουάριο του 2019 μέχρι σήμερα. Είναι λυπηρό το γεγονός, ότι, ενώ όλος ο κόσμος βλέπει τις ενέργειες των ουκρανικών αρχών και των σχισματικών κατά της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος δεν επιδιώκει να επιλύσει την άσχημη κατάσταση, ώστε να ηρεμήσουν οι πιστοί. Το Πατριαρχείο, το οποίο θυμήθηκε τώρα τα παλιά μητρικά δικαιώματα για την ουκρανική Ορθοδοξία, δυστυχώς στέκεται στο πλευρό των ληστών και βιαστών και σιωπηλά παρακολουθεί πώς βασανίζονται τα ξεχασμένα παιδιά του.

Προσπαθώντας να δικαιολογήσει τις ενέργειές του στην Ουκρανία, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος υποστήριξε, ότι ο Τόμος της Αυτοκεφαλίας για τους Ουκρανούς αναπόφευκτα θα οδηγήσει στην ενοποίηση όλων των υπαρχόντων στην Ουκρανία κλάδων και θα ξεπεράσει το σχίσμα στην Εκκλησία, το οποίο διαρκεί περισσότερο από το ένα τέταρτο του αιώνα. Είναι αξιοπρόσεκτο, ότι το σχέδιο για την παροχή του Τόμου συζητήθηκε από το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης με άλλους παράγοντες, και όχι με την ηγεσία της μιάς κανονικής Εκκλησίας στην Ουκρανία. Από τότε ήταν σαφές, ότι οι ενέργειες του Πατριάρχη Βαρθολομαίου στην Ουκρανία στερούνται εκκλησιαστικότητας και έχουν αποκλειστικά πολιτικό χαρακτήρα.

Ο Μακαριώτατος Μητροπολίτης Κιέβου και πάσης Ουκρανίας Ονούφριος, ο οποίος στην Σύνοδο της Κρήτης το 2016 απεκαλείτο από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο «Προκαθήμενος» της κανονικής Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, εξέφρασε την έντονη διαμαρτυρία του για τις ενέργειες του Φαναρίου, οι οποίες εκδηλώνονται με την αποστολή στο Κίεβο των λεγόμενων εξάρχων, των επισκόπων Δανιήλ Παμφυλίας και Ιλαρίωνος Έντμοντον. Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι κατά τη διάρκεια της παραμονής των δύο αυτών Επισκόπων στην Ουκρανία οι πιστοί της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (UOC-MP) επανειλημμένα αντιτάχθηκαν στις δραστηριότητές τους. Ωστόσο, η σκέψη των δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων- πιστών της Εκκλησίας μας δεν τους εμπόδισε, και οι διαπραγματεύσεις δεν διεξήχθησαν με εκκλησιαστικούς, αλλά με πολιτικούς ηγέτες.

Από την αρχή ήταν σαφές, ότι «ο Τόμος στην Ουκρανία» είναι ένα πολιτικό σχέδιο με στόχο να ενισχύσει την δημοτικότητα του πρώην Προέδρου της Ουκρανίας Πέτρου Ποροσένκο. Επιπλέον, αυτό φάνηκε με τις ενέργειες του Κράτους ως πολιτικού θεσμού, σε σχέση με την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία (UOC-MP). Το Κοινοβούλιο και η κυβέρνηση ψήφισαν και εφάρμοσαν τους αντισυνταγματικούς εκείνους νόμους, που θεσπίστηκαν αποκλειστικά προς την κατεύθυνση της πίεσης στην κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία. Έτσι, οι νομοθέτες προσπάθησαν να μάς στερήσουν τις ενορίες και τα μοναστήρια μας, την καταγραφή, ακόμα και το όνομά μας. Ήταν φανερό, ότι όλοι οι πολιτικοί είχαν σκοπό να ασκήσουν την πίεση στην μεγαλύτερη εκκλησιαστική κοινότητα του Κράτους, η οποία σήμερα έχει πάνω από 12.000 ενορίες και εκατοντάδες μοναστήρια. Ο σκοπός αυτής της πίεσης ήταν να εξαναγκαστεί η κανονική Εκκλησία να λάβει μέρος στην προγραμματισμένη απο τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο και τον Πρόεδρο Ποροσένκο περιπέτεια.

Παρά την πίεση από πλευράς των πολιτικών δυνάμεων και των Ουκρανικών Ειδικών Υπηρεσιών, η κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία έχει επανειλημμένα εκφράσει με έμφαση το «όχι» στις δραστηριότητες του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως στην Ουκρανία, διατηρώντας παράλληλα την ταυτότητα και την αυθυπαρξία της. Όπως γνωρίζετε, μόνο δύο από τους Επισκόπους μας και ελάχιστοι Ιερείς εισήλθαν στη νεοσυσταθείσα δομή. Ωστόσο, μετά τη λεγόμενη «Ενωτική Σύνοδο», που συνεκλήθη με επικεφαλής τον πρώην πρόεδρο της Ουκρανίας, έγινε σαφές ότι η πίεση στην Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία (UOC-MP) θα αυξηθεί, παρά τις υποσχέσεις των εκπροσώπων του Φαναρίου, ότι η μετάβαση των ενοριών στη «νέα εκκλησία» θα πραγματοποιηθεί σε εθελοντική βάση και χωρίς τη χρήση βίας. Είναι ενδιαφέρον, ότι το σημείο αυτό ήταν ένα από τα βασικά στοιχεία της πολιτικής του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης πριν το σχηματισμό της λεγόμενης «Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας» (OCU).

Αφήνουμε τις ιδιαιτερότητες που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια της λεγόμενης ένωσης των δύο σχισματικών παραφυάδων, UOC-KP και UAOC, διότι το ζήτημα αυτό μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο άλλης εισήγησης. Σήμερα θα ήθελα να εστιάσω την προσοχή σας στις δυσάρεστες συνέπειες που έφερε ο Τόμος της Κωνσταντινουπόλεως στην Ουκρανία. Αντί για την υποσχόμενη ενοποίηση, έχουμε ακόμα περισσότερες διαιρέσεις. Αντί της περιπόθητης ειρήνης, στο βάθος διαφαίνεται θρησκευτικός πόλεμος. Βέβαια, στην κανονική Εκκλησία δεν τρέφαμε ψεύτικες ελπίδες, αφού ήταν ξεκάθαρο, ότι οι ενέργειες που δεν στηρίζονται στις αρχές του Ευαγγελίου και τους Kανόνες της Εκκλησίας, μόνο πικρούς και δηλητηριώδεις καρπούς θα φέρουν.

Όσον αφορά στο κύριο θέμα της εισήγησης θα ήθελα να ξεκινήσω με ορισμένα στατιστικά στοιχεία. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Νομικού Τμήματος της Εκκλησίας μας, μέχρι τα τέλη Μαΐου του τρέχοντος έτους, από τις 12.000 ενορίες μας μόνο 71 ενορίες και 50 ιερείς μας εντάχθηκαν οικειοθελώς στη «νέα εκκλησία». Αντίθετα προς την παραπληροφόρηση των ΜΜΕ, ούτε ένα μοναστήρι της κανονικής Εκκλησίας δεν έχει ενταχθεί στην λεγόμενη Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας (OCU). Έτσι, μέσα σε έξι μήνες ύπαρξης της νέας θρησκευτικής δομής που δημιούργησε η Κωνσταντινούπολη, εντάχθηκε προαιρετικά μόλις το 0,5% των ενοριών της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (UOC-MP).

Η αναμενόμενη από την Κωνσταντινούπολη μαζική μετάβαση των ενοριών της κανονικής Εκκλησίας στη «νέα εκκλησία» δεν πραγματοποιήθηκε, όπως αποδεικνύεται από τα παραπάνω στατιστικά στοιχεία. Ούτε οι σαγηνευτικές ομιλίες ορισμένων εκπροσώπων του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως για τα αγαθά του Τόμου, ούτε η πίεση που προκαλείται από κοσμικές αρχές, ούτε η απειλή της στέρησης του κανονικού καθεστώτος δεν ανάγκασαν την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία (UOC-MP) σε ιστορικές και κανονικές παραβιάσεις. Η Εκκλησία απλά δεν μπορούσε να γίνει μέρος ενός πολιτικού σχεδίου, το οποίο ήθελαν να χρησιμοποιήσουν οι συγκεκριμένες δυνάμεις και όσοι κατάφεραν να αποκομίσουν κάθε είδους συμφέροντα.

Ο μεγαλύτερός μας πόνος είναι οι κοινότητες που υποφέρουν από την επιθετική αρπαγή των εκκλησιών τους. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία ο αριθμός τους ξεπερνά τις εκατό. Οι περισσότερες από αυτές τις κοινότητες είναι στη δυτική και κεντρική Ουκρανία, στις περιοχές Volyn, Rivne, Ternopil, Ivano-Frankivsk, Khmelnytsky, Zhytomyr, Lviv, Vinnitsa και Chernivtsi. Χρησιμοποιώντας την διοικητική πίεση και την αστυνομία, οι εκπροσώποι της «νέας εκκλησίας» πρόσφατα ξεκίνησαν την λεγόμενη μετάβαση των ενοριών της Ορθόδοξης Εκκλησίας υπό τη δικαιοδοσία της. Όμως, αμφισβητείται η νομιμότητα αυτών των ενεργειών.

Στις περισσότερες περιπτώσεις αρπαγής των ναών μας οι επιδρομείς δεν υπολογίζουν καθόλου το γεγονός, ότι οι ενέργειές τους συνιστούν ποινικά αδικήματα. Είναι βέβαιοι ότι δεν θα δικαστούν για τις πράξεις τους. Οι υποστηρικτές της «νέας εκκλησίας», συχνά με την παρουσία της αστυνομίας, εξοπλίζονται εναντίον Ορθοδόξων Ναών με τροχούς, αλυσοπρίονα και άλλα εργαλεία, με τα οποία καταστρέφουν τις κλειδαριές και τις πόρτες των Εκκλησιών που δεν τους ανήκουν.

Ακολουθούν μερικά παραδείγματα, για το πώς καταλαμβάνονται οι Ναοί της κανονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας:

Ένας από τους πρώτους Ναούς που κατελήφθη ήταν ο Ιερός Ναός του Αγίου Μιχαήλ στο χωριό Krasnovoloy της Volyn. Στις 13 Ιανουαρίου του 2019 οι οπαδοί της «νέας εκκλησίας» δεν επέτρεψαν την είσοδο στο Ναό ούτε στον Επίσκοπο της επαρχίας Volyn και Λούτσκ Ναθαναήλ, ούτε στον εφημέριο του Ναού, Πρωθιερέα Ανδρέα Henalyuka και σε άλλους Ιερείς που ήρθαν εκείνη την ημέρα στην τοπική Εκκλησία για την τέλεση της Θείας Λειτουργίας.

Με την υποστήριξη του επικεφαλής του τοπικού συμβούλιου του χωριού, με γρήγορες ενέργειες, οι επιδρομείς διέγραψαν από την νομική καταγραφή την κοινότητα της κανονικής Εκκλησίας και αμέσως την κατέγραψαν ως τμήμα της «νέας εκκλησίας». Ο Ιερέας και οι πιστοί της UOC του χωριού Krasnovolya αναγκάστηκαν να διαμορφώσουν μια αίθουσα προσευχής στο ενοριακό σπίτι, όπου κάθε Κυριακή συγκεντρώνονταν οι δεκάδες άνθρωποι για την τέλεση της Θείας Λειτουργίας. Λίγους μήνες μετά το περιστατικό, οι σχισματικοί δήλωσαν, ότι ο π. Ανδρέας, ο οποίος υπηρετεί σε αυτό το χωριό πιστά εδώ και 17 χρόνια, πρέπει να εγκαταλείψει το κτήριο της εκκλησίας. Πρόσφατα σε αυτόν, την οικογένεια και τους ενορίτες του ασκείται συνεχής πίεση και από την πλευρά των απλών οπαδών της «νέας εκκλησίας» και από την πλευρά του «ιερέα» που διορίστηκε ως νέος εφημέριος στην κοινότητα των σχισματικών.

Ακόμη πιο τραγικά γεγονότα γίνονται στην πόλη Berestechko, η οποία βρίσκεται στη Volyn. Οι υποστηρικτές της «νέας εκκλησίας» είχαν από καιρό σχεδιάσει την αρπαγή του καθεδρικού ναού της Αγίας Τριάδας – αρχιτεκτονικού μνημείου. Στις 5 Φεβρουαρίου, όταν ο εφημέριος του Ιερού Ναού, Πρωθιερέας Δημήτριος Petrushchak απουσίασε για λίγο σε μια κοντινή πόλη για υπηρεσιακούς λόγους, ακτιβιστής της «νέας εκκλησίας» και ταυτόχρονα διοικητής του τοπικού τμήματος του Υπουργείου Εκτάκτων Περιστατικών χρησιμοποιώντας αλυσοπρίονο έκοψε την κλειδαριά της πόρτας του Καθεδρικού Ναού. Έτσι, οι σχισματικοί κατάφεραν να μπουν μέσα στο Ναό και να τον καταλάβουν. Αυτό που είναι ενδιαφέρον, είναι ότι ο ίδιος ο διοικητής του αναφερόμενου τμήματος έκοψε με τον τρόχο την πόρτα από τους μεντεσέδες της στο Ναό του Αγίου Γεωργίου του χωριού Pysky, το οποίο βρίσκεται σε κοντινή απόσταση. Ευτυχώς, και στις δύο περιπτώσεις διατηρούνται οι ενορίες της κανονικής Εκκλησίας, οι οποίες συνεχίζουν τις λειτουργικές δραστηριότητές τους σε διαμορφωμένους για τη λατρεία ιδιωτικούς χώρους.

Στη απόλυτη πλειονότητα των περιπτώσεων αρπαγής των ναών της κανονικής Εκκλησίας, υπήρχε συνδρομή και βοήθεια από τις κρατικές Αρχές. Για την διεξαγωγή των λεγόμενων συνελεύσεων των κατοίκων του χωριού, στις οποίες αποφασίστηκε η μοίρα των τοπικών εκκλησιών της κανονικής Εκκλησίας, μετέφεραν διά της βίας δημόσιους υπαλλήλους. Για την οργάνωση των επιδρομών μετακινήθηκαν οι εργαζόμενοι των τοπικών και περιφερειακών συμβουλίων, βουλευτές, εκπαιδευτικοί και γιατροί. Σε περίπτωση απροθυμίας των τελευταίων να συμμετάσχουν στις παράνομες ενέργειες, υπήρχαν απειλές απόλυσης από τους προϊσταμένους τους. Μια παρόμοια κατάσταση είδαμε στα χωριά Sadyv της περιοχή Volyn, Zadubrivka της περιοχής Chernivtsi, Nova Moschanytsia της περιοχής Rivne και πολλά άλλα. Σε αυτές τις πόλεις ήρθαμε αντιμέτωποι με περιπτώσεις, όπου καταδιώκονται ακόμα και τα παιδιά των Κληρικών και των πιστών της κανονικής Εκκλησίας.

Δυστυχώς, οι αιματοχυσίες δεν αποφεύχθηκαν. Δόξα τω Θεώ, δεν έφτασαν οι συγκρούσεις ως τον θάνατο, ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις αρπαγής των Ναών οι υποστηρικτές της «νέας εκκλησίας» χρησιμοποιούσαν ωμή σωματική βία. Έτσι, ολόκληρη την Ουκρανία την συγκλόνισε το επεισόδιο της αρπαγής Ναού της κανονικής Εκκλησίας στο χωριό Bohorodchany της περιοχής Ivano-Frankivsk. Τότε, οι μεταφερόμενοι με το λεωφορείο εξτρεμιστές από την εθνικιστική πολιτική οργάνωση «Δεξιός Τομέας» (Pravyi Sector) εξεδίωξαν βίαια τους πιστούς από το κτίριο του Ναού της Αγίας Τριάδος. Σε εκείνους που αντιστάθηκαν χρησιμοποιήθηκε βία. Ως αποτέλεσμα, δύο πιστοί που υπερασπίστηκαν το Ναό τους βρέθηκαν στο νοσοκομείο με πολλά τραύματα.

Τον Φεβρουάριο του 2019, επιθετικά διατεθειμένοι υποστηρικτές της «νέας εκκλησίας» με την υποστήριξη της αστυνομίας άρπαξαν την Εκκλησία της κανονικής Εκκλησίας του χωριού Hnizdychne της περιοχής Ternopil. Το βίντεο αυτών των γεγονότων δείχνει, ότι όχι μόνο οι σχισματικοί, αλλά και η αστυνομία απωθούν βίαια τον Ιερέα και τους πιστούς της κανονικής Εκκλησίας μακριά από τις πόρτες της τοπικής Εκκλησίας τους. Ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης, όχι μόνο στους πιστούς αλλά ακόμα και στον εφημέριο του Ναού Πρωτοπρεσβύτερο Stefan Balan παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες.

Δεν είναι λιγότερο εντυπωσιακά σε αυτή τη συνάφεια τα όσα συνέβησαν στη περιοχή Volyn. Ειδικότερα, στα χωριά Zhydychyn και Staryi Zagoriv. Στο πρώτο, κατά την κατάληψη του Ναού του Αγίου Νικολάου, που προκλήθηκε από τους μοναχούς της «νέας εκκλησίας», τραυμάτισαν σοβαρά στο πρόσωπο την Πρεσβυτέρα του εφημερίου του Ναού. Στο χωριό Staryi Zagoriv, κατά την σύγκρουση επέφεραν σωματικούς τραυματισμούς στον εφημέριο του Ναού, Πρωτοπρεσβύτερο Αθανάσιο Lejba.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί, ότι οι επιδρομείς της «νέας εκκλησίας» δεν περιορίζονται μόνο σε καταλήψεις Ναών της κανονικής Εκκλησίας. Πολύ συχνά, τα γεγονότα αυτά διαδραματίζονται και στα σπίτια, όπου οι Ιερείς και οι οικογένειές τους ζουν για δεκαετίες. Επίσης, μετά από τις καταλήψεις των ιερών Ναών, τα σπίτια των Ιερέων λειτουργούν ως αίθουσες προσευχής, γεγονός το οποίο, φυσικά, δεν αρέσει στους υποστηρικτές της «νέας εκκλησίας». Η τελευταία περίπτωση επίθεσης στο σπίτι του Ιερέα συνέβη στο χωριό Skobelka στην περιοχή Volyn. Εκεί, λίγους μήνες μετά τη βίαιη κατάληψη του Ναού οι υποστηρικτές της «νέας εκκλησίας» επιτέθηκαν και στο σπίτι στο οποίο μένει ο Ιερέας της κανονικής Εκκλησίας. Χωρίς καμία νομική εξουσιοδότηση για μια τέτοια δράση, στις 11 Μαΐου επιθετικά διατεθειμένοι σχισματικοί ήρθαν στο σπίτι, όπου κλειδώθηκαν ο Ιερέας με τους πιστούς της Εκκλησίας μας. Μετά από μια μικρή διαμάχη, οι εξτρεμιστές πήραν τα εργαλεία και έσπασαν τις κλειδαριές στις πόρτες του σπιτιού. Απαίτησαν από τον Ιερέα να φύγει από το σπίτι. Μάλιστα, οι εκπρόσωποι της «νέας εκκλησίας» ανακοίνωσαν, ότι είχαν καταγράψει σε εκείνο το σπίτι πέντε εκπροσώπους τους, που θα μένουν πλέον εκεί. Είναι σαφές, ότι όλα αυτά έγιναν, πρώτα, για ψυχολογική πίεση, και, δεύτερον, για να σταματήσει η τέλεση της Θείας Λειτουργίας της κοινότητας της κανονικής Εκκλησίας, η οποία διατηρήθηκε στο χωριό.

Δυστυχώς, πρέπει να παραδεχτούμε, ότι όλα τα γεγονότα αρπαγής Ναών της Εκκλησίας μας συνοδεύονταν από την παρουσία των αξιωματικών, οι οποίοι είτε παρακολουθούσαν αδρανείς, είτε πήραν το μέρος των επιδρομέων. Υπήρξαν εκατοντάδες καταγγελίες και δηλώσεις για εγκληματικές και διοικητικές παραβάσεις, οι οποίες έμειναν χωρίς ανταπόκριση. Συχνά διαπιστώνεται, ότι η αστυνομία σκόπιμα συμβάλλει στην σύγκρουση, επειδή μεταξύ των επιδρομέων συχνά είναι παρόντες οι συγγενείς ή οι φίλοι τους· ή απλώς αυτοί μόνοι τους διαδίδουν τις ιδέες των υποστηρικτών της «νέας εκκλησίας». Ως εκ τούτου, σήμερα εμείς ως Κληρικοί και πιστοί της κανονικής Εκκλησίας αισθανόμαστε απροστάτευτοι από πλευράς του Νόμου.

Επιπλέον, αντί για προστασία από την πλευρά των Αρχών, οι πιο δραστήριοι Ιερείς και λαϊκοί της Εκκλησίας μας λαμβάνουν προσκλήσεις στην αστυνομία και την Υπηρεσία Ασφαλείας της Ουκρανίας, όπου τους απαγγέλονται αβάσιμες κατηγορίες για υποκίνηση θρησκευτικού μίσους, έσχατη προδοσία, ανυπακοή στις αστυνομικές αρχές και ούτω καθεξής. Σε αυτό το πλαίσιο, θα θέλαμε να θυμηθούμε μια περίπτωση, όπου η Υπηρεσία Ασφαλείας της Ουκρανίας για αρκετούς μήνες προσκαλούσε τους Ιερείς της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (UOC-MP) σε ανακρίσεις στην περιοχή Rivne. Οι ειδικές υπηρεσίες Ασφαλείας αναζητούσαν αποδείξεις, για να τεκμηριώσουν κατηγορίες για τη συμμετοχή τους σε συνεργασία με άλλα κράτη, κατηγορώντας τους για πράγματα, στα οποία δεν μπορούν να συμμετέχουν Iερείς. Και μόνο η περίπτωση κατά του Πρωθιερέα Victor Zemlianyi, τον οποίον ήθελαν να καταδικάσουν σε φυλάκιση για δήθεν αποκάλυψη κρατικού μυστικού, δείχνει την κατάσταση στην οποία ζούμε σήμερα στην Ουκρανία!

Ο συνδυασμός των παραπάνω γεγονότων καταδεικνύει ένα πράγμα: Ο Τόμος του Πατριάρχη Βαρθολομαίου ήταν η πραγματική αιτία του θρησκευτικού μίσους στην Ουκρανία. Παρά το γεγονός, ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο πεισματικά προτιμάει να αγνοεί τί συμβαίνει στη χώρα μας με τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των πιστών, όλες αυτές οι περιπτώσεις αποδεικνύουν – και αυτό δεν είναι ψύλλοι στά άχυρα – ότι η δίωξη της κανονικής Εκκλησίας είναι μια πραγματικότητα την οποία ζούμε πολύ έντονα για περισσότερο από ένα χρόνο! Κάθε φορά οι, υποκινούμενες από διάφορες κοινωνικές και πολιτικές πλευρές, ενέργειες των σχισματικών εναντίον της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (UOC-MP) γίνονται όλο και πιο επιθετικές. Και η βοήθεια σε αυτούς από το μέρος των πολιτικών και, δυστυχώς, των εκπροσώπων της «νέας εκκλησίας» καθιστά την κανονική Ορθοδοξία στην Ουκρανία μεταξύ των πιο ευάλωτων κοινωνικών θεσμών.

Παρά τη δύσκολη πραγματικότητα στην οποία σήμερα ζούμε, εμείς – οι κληρικοί και οι πιστοί της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας με επικεφαλής τον Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας Ονούφριο – εκφράζουμε την ειλικρινή ευγνωμοσύνη μας προς τους εκπροσώπους των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών για την σταθερή θέση τους στο θέμα της μη αναγνώρισης των ουκρανικών σχισματικών, που προτείνεται από το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης, καθώς και τις προσπάθειές τους για την αντιμετώπιση αυτού του πολύ περίπλοκου θέματος.

Ελπίζουμε ειλικρινά, ότι το Πνεύμα της εκκλησιαστικής ενότητας θα ενώσει όλη την μεγάλη οικογένεια των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών και, ότι – όπως άλλοτε, στην εποχή των Οικουμενικών Συνόδων – ο Κύριος θα μάς δώσει σοφία για την συντομότερη και καλύτερη επίλυση της ουκρανικής εκκλησιαστικής κρίσης, η οποία από καιρό έχει βγει πέραν της Πατρίδας μας.

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας, και ο Θεός να προστατεύει όλους σας!