Άρθρο της Σοφίας Μακεδονοπούλου
αρθρογραφεί για katanixi.gr

Και οι Σέρβοι έπεσαν στην αμαρτία του εθνοφυλετισμού;

 Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Με ενδιαφέρον και αγωνία αναμέναμε την αντίδραση της Εκκλησίας της Σερβίας στο θέμα της εκκλησιαστικής αναγνώρισης από τον Πατριάρχη της σχισματικής Εκκλησίας των Σκοπίων. Δυστυχώς η Εκκλησία της Σερβίας υπέκυψε στο Φαναριώτη Πάπα! 

Στις 16 Μαΐου συνεδρίασε η  Ιερά Σύνοδος των Επισκόπων του Πατριαρχείου Σερβίας, στην Κρύπτη του Αγίου Σάββα στο Βελιγράδι, και βρήκε ρεαλιστική την επίλυση του ζητήματος. Μια εβδομάδα πριν, το Οικουμενικό Πατριαρχείο είχε παραπέμψει το ζήτημα της λύσης των εκκρεμών ζητημάτων στο Πατριαρχείο Σερβίας, το οποίο με τη σημερινή του απόφαση θεωρεί ότι το ζήτημα μπορεί να επιλυθεί χωρίς σκοπιμότητες και χωρίς να εξυπηρετεί άλλους σκοπούς, γεωστρατηγικούς ή πολιτικούς. Την ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου των Επισκόπων του Πατριαρχείου της Σερβίας μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά εδώ.

Η ανακοίνωση της Εκκλησίας της Σερβίας ξεκινάει πολύ δυσάρεστα. Αναφέρεται στην Εκκλησία των Σκοπίων όχι σαν Εκκλησία της Αχρίδος, όπως δεσμεύτηκε ο Πατριάρχης, αλλά σαν “Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία- Αρχιεπισκοπή Οχρίδας”. Πάγια τακτική των Σκοπίων είναι αυτή, όπως παρόμοια έκανε και με το όνομα που συμφωνήθηκε για το κρατίδιο με την συμφωνία των Πρεσπών, και ποτέ δεν το τήρησε. Πατάει στην ανυπαρξία οποιασδήποτε αντίδρασης και διαμαρτυρίας από πλευράς του Πατριαρχείου που εγγυήθηκε δήθεν, της ελληνικής Εκκλησίας, του ελληνικού Κράτους και ημών των ιδίων. Εκκωφαντική η σιωπή και η ανυπαρξία μας! Πού είναι οι παμμακεδονικές οργανώσεις, πού είναι οι πολιτικοί μας! Θα υπάρξει άραγε κάποια αντίδραση ή κάποια διεκδίκηση από μεριάς μας; Η Σερβική εκκλησία παρακάτω εξηγεί πως αυτό το θέμα το αφήνει να το λύσει η Εκκλησία των Σκοπίων με την Ελλάδα. 

Τί συμφωνήθηκε μεταξύ Εκκλησίας Σερβίας και Σκοπίων 

Με την πράξη της η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας των Σκοπίων “αποδέχεται το γενικά αναγνωρισμένο κανονικό καθεστώς της ευρύτερης δυνατής αυτονομίας, δηλαδή της πλήρους εσωτερικής ανεξαρτησίας που χορηγήθηκε από την Ιερά Σύνοδο της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας το 1959”. 

Και αυτή η αποδοχή, σύμφωνα με την Εκκλησία της Σερβίας, “εξάλειψε τους λόγους της διακοπής της λειτουργικής και κανονικής κοινωνίας, που προκλήθηκε από τη μονομερή ανακήρυξη του αυτοκεφάλου το 1967 και καθιερώνεται μια πλήρης λειτουργική και κανονική κοινωνία“. 

Ως εκ τούτου “με την εγκαθίδρυση ενότητας και υπό τις προϋποθέσεις ισχύος της κανονικής τάξης σε ολόκληρη την επικράτεια της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο διάλογος για το μέλλον και το τελικό καθεστώς των επισκοπών στη Βόρεια Μακεδονία είναι όχι μόνο δυνατός αλλά σκόπιμος, θεμιτός και ρεαλιστικός”.

Συνεχιζει, “στο διάλογο για το μελλοντικό και ενδεχομένως τελικό κανονικό καθεστώς τους, η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία θα καθοδηγείται μόνο και αποκλειστικά από εκκλησιολογικές-κανονικές και εκκλησιολογικές και ποιμαντικές αρχές, κριτήρια και κανόνες, χωρίς να ενδιαφέρεται για «γεωπολιτικά», «εκκλησιαστικά – πολιτικά» και άλλα δεδομένα ή για μονομερείς πρωτοβουλίες και δεν υπόκειται σε επιρροή ή πίεση κανενός”. 

Τέλος “η Ιερά Σύνοδος των Επισκόπων δεν προτίθεται να εξαρτήσει τη νέα αδελφή Εκκλησία με περιοριστικές ρήτρες, σχετικά με το εύρος της δικαιοδοσίας της στην πατρίδα και στη διασπορά, μετά την επίλυση του καθεστώτος της, με τη σύστασή της να επιλύσει το ζήτημα της επίσημης ονομασίας της, με αδελφικό διάλογο με τις Ελληνικές και άλλες τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες.”

Απορούμε, ο μέχρι πρότινος κανονικός Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος Ιωάννης, ο διωκόμενος με φυλακίσεις και άλλα, πώς θα αντιδράσει; Θα διαμαρτυρηθεί; Θα κάνει ενδεχομένως αυτός διακοπή μνημοσύνου; Ή τελικά όλοι συναινούν;

Υπάρχει η πληροφορία ότι κατά τη Σύνοδο της Κρήτης το 2016, μία Σύνοδο στην οποία αρχικά η Εκκλησία της Σερβίας δεν θα συμμετείχε, αλλά τελικά  συμμετείχε κανονικά, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος κάλεσε τον κανονικό Αρχιεπίσκοπο Αχρίδος Ιωάννη. Ο Ιωάννης συμμετείχε στη Σύνοδο ως μέλος της Αντιπροσωπείας του Πατριαρχείου Σερβίας, για να περιγράψει την κατάσταση της Ορθοδόξου Εκκλησίας των Σκοπίων και τους διωγμούς τους οποίους υπέστη τόσο από το κράτος των Σκοπίων όσο και από την σχισματική Εκκλησία του κ. Στεφάνου.

«Σύμφωνα με την εφημερίδα «tovima» της 23ης Ιουνίου 2016, μέσα σε έντονη συγκινησιακή ατμόσφαιρα καταχειροκροτούμενος ο  κ. Ιωάννης παρουσίασε όλη την κατάσταση που κυριαρχεί στη χώρα του. Ο Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος (άλλοτε Μητροπολίτης της σχισματικής Εκκλησίας των Σκοπίων) εκλέχθηκε Αρχιεπίσκοπος από το Πατριαρχείο Σερβίας, γεγονός που ήταν η αιτία να τον στοχοποιήσουν οι αρχές των Σκοπίων. 

Η κυβέρνηση και ο σχισματικός Αρχιεπίσκοπος της Στέφανος άρχισε να προκαλεί τεράστια προβλήματα στον κ. Ιωάννη, ο οποίος φυλακίστηκε και παρέμεινε για πολλούς μήνες στις φυλακές της γειτονικής χώρας, διότι προσπάθησε να επιλύσει το πρόβλημα. Και σήμερα ήταν αυτός που στήριξε το κείμενο για τις Αυτόνομες Εκκλησίες, ζητώντας να μην υπάρξουν αλλαγές ή προσθήκες, διότι όπως σημείωσε αντιμετωπίζει όλα τα ζητήματα που υπάρχουν. Στο τέλος της ομιλίας του Αρχιεπισκόπου Αχρίδος κ. Ιωάννη, της αυτονόμου Εκκλησίας των Σκοπίων του Πατριαρχείου Σερβίας, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος τον ευχαρίστησε εκ μέρους όλων των Ορθοδόξων Προκαθημένων με τα εξής: «Φυλακιστήκατε και υπομείνατε. Σας ευχαριστούμε που μείνατε πιστός στην Ορθοδοξία. Σας ευχαριστούμε που μείνατε πιστός στην κανονικότητα»».

Το “ζητώντας να μην υπάρξουν αλλαγές ή προσθήκες, διότι αντιμετωπίζει όλα τα ζητήματα που υπάρχουν” τι σήμαινε άραγε; Μήπως αυτά που διαδραματίζονται στις μέρες μας με την αναγνώριση της σχισματικής Εκκλησίας;

Και μια ακόμη απορία. Αυτό ακριβώς το καθεστώς της ευρύτερης δυνατής αυτονομίας που θα απολαμβάνει η Εκκλησία των Σκοπίων σε σχέση με την Σερβία, δεν ήταν ακριβώς το καθεστώς που επικρατούσε στις σχέσεις της Ρωσίας με την Ουκρανία, και το οποίο καταπίεζε τόσο πολύ τους Ουκρανούς, ώστε ζητούσαν  από τον Πατριάρχη πλήρη ανεξαρτησία;  Ο Πατριάρχης για χρόνια δεν το χορηγούσε και αναγνώριζε τον Ονούφριο, μέχρι που η Ρωσία σήκωσε ανάστημα στον Πατριάρχη και ο Πατριάρχης της έκοψε τον βήχα. Είναι μια τέτοια πρακτική Εκκλησιολογία ή παιχνίδια εξουσίας; Και οι φιλορώσοι Σέρβοι δεν βλέπουν ξαφνικά; Δεν καταλαβαίνουν; Περισσότερο με καθεστώς ομηρίας από την αίρεση και στον αιρεσιάρχη μοιάζει το καθεστώς που αποδέχτηκαν πλήρεις χαράς, πάρα ομαλότητας. Αν στο μέλλον αποδειχθούν απείθαρχα παιδιά οι Σέρβοι, τι θα γίνει τότε; 

Στο δια ταύτα: 

Αυτό που μένει από όλα αυτά είναι πως η Εκκλησία της Σερβίας αποδέχτηκε το νέο ρόλο που διεκδικεί ο Πατριάρχης για τον εαυτό του, την αίρεση του Πρωτείου του Πατριάρχη, που, όπως αναλύσαμε και σε προηγούμενο άρθρο, είναι το αγκάθι της Ορθοδοξίας. Σε ένα θέμα αποκλειστικής δικής της δικαιοδοσίας επενέβη πρώτος και δέχτηκε τους Σκοπιανούς σε ευχαριστιακή διακοινωνία, πριν εκφραστεί η Σερβική Εκκλησία. Και δυστυχώς η Εκκλησία της Σερβίας επέλεξε να μην το καταγγείλει επ’αγαθώ της Εκκλησίας. Προσπαθεί απλώς , σύμφωνα με πληροφορίες, να προηγηθεί αυτή και να συλλειτουργήσει πρώτη με τον Αρχιεπίσκοπο των Σκοπίων κ. Στέφανο, την Πέμπτη 19 Μάϊου στον Ιερό Ναό του Αγίου Σάββα στο Βελιγράδι, ενώ οι κυβερνητικοί των Σκοπίων μιλάνε για συλλείτουργο του Οικουμενικού Πατριάρχη με τον Αρχιεπίσκοπο Στέφανο, του Αγίου Πνεύματος. Αυτή είναι μια ανέξοδη αντίδραση κι όχι η ιεροκανονική αντίδραση που ενδείκνυται. Πρόκειται για παιδιαρίσματα, δυστυχώς. 

Τι συμβαίνει άραγε με την Εκκλησία της Σερβίας; Έχει πειστεί άραγε από την νόθα εκκλησιολογία που διδάσκει ο Πατριάρχης και οι δικοί του; Οι οποίοι, δυστυχώς, είναι η πλειοψηφία! Έχουν καταλάβει πανεπιστημιακούς θώκους, συνέδρια και ημερίδες και επικρατούν! Άραγε οι ελληνομαθέστατοι Σέρβοι επίσκοποι έχουν χάσει την επαφή τους με την εκκλησιολογική και κανονική αλήθεια και έχουν πλανηθεί; Τότε ποιας κανονικής και εκκλησιολογικής ομαλότητας, όσον αφορά την πορεία της  Εκκλησίας των Σκοπίων, γίνονται εγγυητές; Και πώς θα αποφύγουν, όπως διατείνονται, τις (γεω)πολιτικές παγίδες, αν ήδη ο Πατριάρχης τούς έχει τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί; Η αλήθεια και μόνη θα μας ελευθερώσει, δηλαδή η καταδίκη της αίρεσης και της πλάνης! Από όλα θα μας γλιτώσει η καταδίκη της αίρεσης του Οικουμενισμού, έστω από μια τοπική Εκκλησία!

Δυστυχώς τα ορθόδοξα Πατριαρχεία, τόσο της Ρωσίας (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) όσο και της Σερβίας, κινούνται απ’ ότι φαίνεται με εθνοφυλετισμό και όχι επ’ αγαθώ σύνολης της Ορθοδοξίας, όπως συνέβαινε κάποτε, όταν άγιοι πατριάρχες κοσμούσαν πατριαρχικούς και αρχιεπισκοπικούς θώκους. Όταν κυριαρχούσε η αίρεση αυτοί οι άγιοι ιεράρχες καθιστούσαν τα τοπικά πατριαρχεία τους νησίδες Ορθοδοξίας, συγκαλούσαν συνόδους, καταδίκαζαν αιρέσεις και αιρετικούς και διέσωζαν τη νύφη του Χριστού, την Εκκλησία. 

Έδωσε ο Θεός την ευκαιρία στο Πατριαρχείο της Σερβίας να παίξει αυτό το ρόλο και να δοξαστεί στους αιώνες, αλλά την απεμπόλησε! Προέταξε το εθνικό συμφέρον! Λάθος! Ένα λάθος που ελπίζουμε να μην έχει ολέθριες συνέπειες για τα κρίσιμα τοπικά ζητήματα που αντιμετωπίζει, αν και η εμπειρία δείχνει ότι όσοι στρατεύονται με τους κοσμικούς άρχοντες και εγκαταλείπουν τα δίκαια του Θεού έχουν ολέθριες συνέπειες! 

Εμπνεόμενοι από τους Αγίους Πατέρες και τους Ομολογητές Αγίους, στηρίζοντας τους σύγχρονους ομολογητές πατέρες και το σύγχρονο άγιο Ιστολόγιο της Κατάνυξης, μελετώντας εκκλησιαστική ιστορία, πηγές και συναξάρια, αυτό προσδοκούμε, αυτό περιμένουμε και σε αυτό προσκαρτερούμε, δηλαδή να βρεθεί έστω μία τοπική Εκκλησία, ένα Πατριαρχείο, ένας έστω επίσκοπος που θα καταδικάσει την αίρεση και τον αιρεσιάρχη, και θα ανακόψει την τρελή του πορεία προς τον όλεθρο και την καταστροφή.

Αμήν, γένοιτο!

Χριστός Ανέστη!

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Το Φανάρι αναγνώρισε την σχισματική Εκκλησία των Σκοπίων 
– Αιτήματα αυτοκεφαλίας από τους σχισματικούς σκοπιανούς
– Σκόπια: «Ανεπίσημες συνομιλίες με το Οικουμενικό Πατριαρχείο για Αυτοκέφαλη Εκκλησία»
– Σκόπια: Ο ύποπτος ρόλος της επίσκεψης του Πάπα