Ειρήνη Ιωαννίδου
Η επίσκεψη των Κοπτών Αρχιεπισκόπων στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων
5 Οκτ 2023
της Ειρήνης Ιωαννίδου
Η Ορθοδοξία στα Ιεροσόλυμα κινδυνεύει πρωτίστως από τους δυσσεβείς ορθοδόξους κληρικούς
Την Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 2023, ο επικεφαλής της Κοπτικής Αίρεσης της Μεγάλης Βρετανίας, Αρχιεπίσκοπος Άγγελος, συνοδευόμενος από τον αιρετικό Κόπτη Αρχιεπίσκοπο των Ιεροσολύμων επισκέφθηκε τον Ορθόδοξο Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλο Γ’ [1].
Συζητήθηκαν θέματα που αφορούν τη φορολογία αλλά και τις επιθέσεις προκλήσεις των ριζοσπαστικών στοιχείων κατα των Ορθοδόξων, συμπεριλαμβανομένων και των αιρετικών ομολογιών.
«Αἱ Ἐκκλησίαι συνεργάζονται, διά νά ὑπερβοῦν τάς προκλήσεις ταύτας καθώς καί διά νά ἐξυπηρετήσουν τάς χιλιάδας προσκυνητῶν, οἱ ὁποῖοι προσέρχονται εἰς τούς Ἁγίους Τόπους.
Αἱ Χριστιανικαί Ἐκκλησίαι προσπαθοῦν περαιτέρω νά διατηρήσουν τόν πολυθρησκευτικόν και πολυπολιτισμικόν χαρακτῆρα τῆς Ἱερουσαλήμ», διαβάζουμε στη σχετική ανάρτηση.
Δεν είναι περιττό να αναφέρουμε ότι οι Κόπτες είναι Μονοφυσίτες αιρετικοί, καταδικασμένοι από την 4η Οικουμενική σύνοδο.
Mε γραπτό κήρυγμά του ο μακαριστός γέροντάς μας, π.Νικόλαος Μανώλης ενθυμίζει τους θρασύτατους Οικουμενιστές Πατριάρχες ότι την εν αγίω πνεύματι καταδίκη του μονοφυσιτισμού την επικύρωσε μετά θαύματος η Αγία Ευφημία. «Η Δ’ Οικουμενική Σύνοδος καταδίκασε οριστικά το μονοφυσιτισμό, αποδεικνύοντας ότι ο Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος. Ο Χριστός κατά μεν τη θεϊκή του φύση εγεννήθη εκ του Πατρός κατά δε την ανθρώπινην φύση του εγεννήθη εκ της Μαρίας της Παρθένου, της Θεοτόκου, «εν δύο φύσεσιν ασυγχύτως, ατρέπτως, αδιαιρέτως, αχωρίστως γνωριζόμενον».
Όταν λοιπόν συνεκροτήθη η Σύνοδος αυτή, οι αιρετικοί δεν πείθονταν στις αποφάσεις της Συνόδου, παρότι καταδικάστηκαν και η πλάνη τους και αναθεματίστηκαν και αναθεματίστηκε και ο Ευτυχής. Τότε οι Πατέρες έκαναν το εξής: Έγραψαν τόσο οι Ορθόδοξοι όσο και οι αιρετικοί Μονοφυσίτες σε δύο ξεχωριστά βιβλία τις απόψεις επί του θέματος. Έπειτα άνοιξαν τη θήκη που περιείχε το λείψανο της Αγίας Ευφημίας και τοποθέτησαν τα δύο βιβλία στο στήθος της Αγίας.
Μετά από ορισμένο χρόνο άνοιξαν πάλι τη θήκη και είδαν το βιβλίο των Ορθοδόξων που περιείχε και την απόφαση της Συνόδου να το κρατάει η Μάρτυς στην αγκαλιά της. Είδαν όμως ότι το βιβλίο των αιρετικών η Αγία το είχε στα πόδια της. Έτσι η μεγαλομάρτυς Ευφημία με το εξαίσιο αυτό θαύμα επικύρωσε και υπέγραψε τον ορθόδοξο Τόμο και διεσάλπισε το Χριστολογικό δόγμα περί των δύο φύσεων του Χριστού μας εις τα πέρατα της Οικουμένης και απέδειξε την διδασκαλία του Ευτυχούς και των οπαδών του μονοφυσιτών ως σατανική πλάνη.
Από αυτό το θαύμα οι μεν Ορθόδοξοι στηρίχθηκαν στην πίστη και δόξασαν το Θεό οι δε αιρετικοί κατανικήθηκαν. Κατόπιν το Πατριαρχείο μετέφερε μαζί του στο ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι το Ιερό Λείψανο της Αγίας Ευφημίας όπου στο δεξιό μέρος αυτού του ναού έγινε παρεκκλήσι της Αγίας την εποχή του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γρηγορίου».
Παρά λοιπόν τη γνώμη των πατέρων της Εκκλησίας πως «Καλύτερα νά καοῦν τά Προσκυνήματα, παρά νά χαθεῖ ἡ Ὀρθοδοξία (Ἐρημῖτες τῆς Ἰουδαίας)», ο κ.Θεόδωρος επιμένει να συνδιαλέγεται και να συμπλέει με τις διάφορες αιρετικές παραφυάδες των Ιεροσολύμων.
Στη συνάντησή του αυτή επιπλέον συζητήθηκε το ζήτημα του Der Sultan προς λύσιν αυτού μέσω του διαλόγου δίχως την παρέμβαση εξωτερικών παραγόντων αλλά και το ζήτημα της επαναλήψεως του Θεολογικού διαλόγου μεταξύ των Χαλκηδονίων Εκκλησιών και των Προχαλκηδονίων Ανατολικών Εκκλησιών.
Η αυθαίρετη και πλάνα θέση περί της Ορθοδοξίας των Αντιχαλκηδονίων καταρρίπτεται από τον ομότιμο Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ, π. Θεόδωρο Ζήση με σχετική μελέτη του. Μάλιστα η επανένωση με τους Αντιχαλκηδόνιους χαρακτηρίζεται εξαιρετικά δυσμενής και απογοητευτική, πλην της επιστροφής τους στην Ορθόδοξη Εκκλησία.
Τονίζει συγκεκριμένα ο πατήρ ότι «Εἶναι γνωστόν ὅτι μεταξύ τῶν διαλόγων πού διεξάγει ἡ Ὀρθόδοξος Καθολική Ἐκκλησία μέ τούς ἑτεροδόξους συμπεριλαμβάνεται καί ὁ διάλογος μέ τούς Μονοφυσίτας ἢ τούς Ἀντιχαλκηδονίους ἢ τούς Προχαλκηδονίους ἢ τούς Ἀρχαίους Ἀνατολικούς ἢ τούς ἐσχάτως καί ἄντικρυς πρός τήν Παράδοση ἀποκαλουμένους Ὀρθοδόξους Ἀνατολικούς….Ἡ πλασματική καί ἐξωπραγματική εἰκόνα περί τοῦ ὅτι δὲν ἔχομε διαφοές στήν πίστη μέ τούς Ἀντιχαλκηδονίους ἄρχισε νά προβάλλεται στίς ἀρχές τοῦ παρόντος αἰῶνος, παρουσιάσθηκε δέ πολύ θελκτική καί ὡραιοποιημένη στίς τελευταῖες δεκαετίες, κατά τίς ὁποῖες μεσουρανοῦσε ἡ λεγομένη Οἰκουμενική Κίνηση, πρίν νά ὑποστεῖ τά ἀναπόφευκτα κατεδαφιστικά πλήγματα ἀπό τήν ἀναβίωση καί ἐνίσχυση τῆς Οὐνίας τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν, ὡς καί ἀπό τόν νεφελώδη θεολογικό συγκρητισμό καί σχετικισμό τῶν Προτεσταντῶν, ὁ ὁποῖος ἐπί τέλους, μετά τήν γυμνή καί ἀπροκάλυπτη ἐμφάνισή του στήν Ζ’ Γενική Συνέλευση τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν στήν Καμπέρα τῆς Αὐστραλίας (Φεβρουάριος 1991), ἄρχισε νά ἀνησυχεῖ τοὺς Ὀρθοδόξους.
Καρπός πάντως αὐτοῦ τοῦ καλλιεργηθέντος θεολογικοῦ σχετικισμοῦ καί συγκρητισμοῦ, ἦταν καί ἡ ὡραιοποιημένη εἰκόνα γιά τίς διαφορές μας μέ τούς Μονοφυσίτας, οἱ ὁποῖοι δέν ὀνομάζονται πλέον ἔτσι, ἀλλά κατ’ ἀρχήν Ἀντιχαλκηδόνιοι, κατόπιν Προχαλκηδόνιοι ἢ Ἀρχαῖοι Ἀνατολικοί, τώρα δέ καί Ὀρθόδοξοι, ἀφοῦ γκρεμίσαμε, τά ὅρια καί τά σύνορα, παρά τή σύσταση “μή μεταίρειν ὅρια αἰώνια ἅ ἔθεντο οἱ Πατέρες ἡμῶν”, καί ἐπιτρέψαμε στούς ἐπί δεκαπέντε αἰώνας στή συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας αἱρετικούς Μονοφυσίτας, χωρίς ἐπιστροφή καί μετάνοια, νά γίνουν συγκληρονόμοι τῆς Ὀρθοδοξίας καί νά ὀνομάζονται ἀπό μᾶς τούς ἴδιους Ὀρθόδοξοι…Δέν ὑπάρχει πράγματι πατήρ καί ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας καθ’ ὅλην τήν μακραίωνα παράδοση τῶν δεκαπέντε αἰώνων, ἀπό τήν Δ’ Οἰκουμενική Σύνοδο μέχρι σήμερα, πού νά πιστεύει καί νά διδάσκει ὅτι δέν ἔχομε διαφορές στήν πίστη μέ τούς Ἀντιχαλκηδονίους καί ὅτι αὐτοί οὐσιαστικά εἶναι Ὀρθόδοξοι, ὅπως ἐμεῖς».
Μπροστά σε όλα όμως τα ζητήματα που καλείται να αντιμετωπίσει η εκεί Ορθόδοξη Εκκλησία στα οποία δυστυχώς αναμειγνύονται και οι διάφορες αιρέσεις, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων απαντά «Εἴμεθα αἰσιόδοξοι, διότι εἴμεθα ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἀναστάσεως». Και αυτό το πρώτο πληθυντικό που χρησιμοποιεί δεν είναι αυτό που ορίζει η αναγκαία διπλωματία των αρχόντων, αλλά αυτό της ισοπέδωσης των δογματολογικών διαφορών της Αληθινής Πίστης με τις μιαρές αιρέσεις.
Όλα συνηγορούν στο ότι η Ορθοδοξία στα Ιεροσόλυμα κινδυνεύει πρωτίστως από τους δυσσεβείς ορθοδόξους κληρικούς που επιμένουν να μιαίνουν τη αληθινή πίστη…
Δείτε σχετικά:
– Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων πολεμά από λάθος στρατόπεδο
– Τα «άγρια» Ιεροσόλυμα