Γράφει ο Παρακαταθικός

Η υποκρισία των πολιτικών και της Εκκλησίας που συστηματικά εργάζονται υπογείως για την κατάρρευση της κοινωνίας…

Πολιτική ανάλυση

Η εργαλειοποίηση του ανθρώπινου πόνου και της οργής του λαού από τα συστήματα εξουσίας, είναι αρχαίο κακό. Η εγκατάλειψη εθνικών πολιτικών για τους πυλώνες ανάπτυξης μιας ευνομούμενης κοινωνίας, δικαιοσύνη, ασφάλεια, υγεία, παιδεία, εργασία, συνιστά εσχάτη προδοσία. 

Όταν οι θεσμοί, οι ίδιοι οι λειτουργοί του κράτους, υπονομεύουν τα θεμέλιά του, τα δάκρυα πάνω από αθώα θύματα στα συντρίμμια κάθε κατάρρευσης, συνιστούν μέγιστη υποκρισία.

Αν ετούτη είναι μια αυτοκριτική ως Έλληνας πολίτης με δικαίωμα ψήφου, ως ορθόδοξος Χριστιανός πως έχω χρέος να σταθώ απέναντι στα τραγικά αυτά γεγονότα;

Προσευχή για τους κεκοιμημένους

Τα θύματα έχουν ανάγκη τις προσευχές όλων μας για 40 μέρες τουλάχιστον. Ετούτη είναι η μεγαλύτερη φιλανθρωπία.

Προσευχή για τους ζωντανούς

Τραυματίες, επιζώντες και οι οικογένειές τους, αλλά κυρίως οι οικογένειες των θυμάτων έχουν ανάγκη των προσευχών όλων μας, για άνωθεν έλεος και παρηγοριά. 

Τα εις εαυτόν

Ο καθένας και η κάθε μία από εμάς έχει την ευκαιρία να αδολεσχήσει και να αναζητήσει στην Αγία Γραφή ερμηνευόμενη από τους Αγίους Πατέρες της Εκκλησίας και από την Πατερική γραμματεία γενικότερα, πάνω στο μυστήριο του θανάτου και του ανθρώπινου πόνου. Να ιεραρχήσει εκείνα που έχουν αξία στη ζωή. 

Πρακτικά ζητήματα

Η περίοδος αυτή της νηστείας, αν γίνει και νηστεία πληροφόρησης, αποσύνδεση από το διαδίκτυο, περιορισμός της ενημέρωσης από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης τότε έχουμε ελπίδα να εστιάσουμε στα σπουδαία. Ένα εξωτερικό συμμάζεμα, σε συνδυασμό με την εσωτερική ανασυγκρότηση, είναι μια καλή αρχή.

Η ευθύνη της Εκκλησιαστικής μας διοίκησης

Όταν το πολιτικό προσωπικό της χώρας “πριονίζει” ανενόχλητο τις υποδομές του κράτους, εξισώνοντας τον άνθρωπο με τα δεκαδικά ψηφία στις προϋπολογισμένες αποζημιώσεις των έργων τους, όταν επισυμβαίνει το μοιραίο και θρηνούμε θύματα, η ευθύνη της Εκκλησιαστικής μας διοίκησης είναι τεράστια. 

Γιατί αφήνει το κράτος να αλωνίζει και να οδηγεί την κοινωνία στην απώλεια μεθοδεύοντας πολιτικές της εβραιομασωνικής ατζέντας της Νέας εποχής.

Γιατί δεν αντιδρά σε όλα εκείνα τα δαιμονικά παράγωγα του ευδαιμονισμού και της ακολασίας, τα απότοκα της διαφθοράς και της κραιπάλης.

Ως γνωστόν, “τα οψωνια της αμαρτίας, θάνατος εστίν”.

Ως πότε θα κωφεύει στα έκτροπα της υπερφίαλης γιορτής του Βάαλ και των παγανιστικών- δαιμονικών εθίμων, που παρασέρνει στην κόλαση χιλιάδες ψυχές, στο ξεκίνημα της πιο πένθιμης Εκκλησιαστικής περιόδου προκαλώντας έτσι την οργή του Χριστού, που για χάρη μας σε λίγες μέρες σταυρώνεται…;;

Αυτοί σίγουρα ΔΕΝ είναι, οι εκκλησιαστικοί ταγοί που θέλει να βρει όταν θα ξανάρθει ο Θεός στη γη, γιατί με την σιωπή και την αδράνεια τους σε τόσο σοβαρά θέματα Πίστεως, τον σταυρώνουν κάθε μέρα….

Εκείνος θέλει ταγούς, σαν τον μακαριστό Αυγουστίνο Καντιώτη, που νοιαζόταν και πονούσε ειλικρινά για το ποίμνιο και τέτοιες μέρες, η φωνή του ακουγόταν σε ολόκληρη την Ορθόδοξη Ελλάδα!

Αντίθετα η σημερινή εκκλησιαστική ηγεσία της πανθρησκείας, του… διαλόγου με την αίρεση και όχι με τον Θεό, έχει σμικρύνει τόσο πολύ τον νόμο του Θεού, που για να σκεφτεί στη σύγχρονη κοινωνία ο μέσος άνθρωπος αν μια πράξη ή μια σκέψη του είναι θεάρεστη θα πρέπει να διαθέτει μικροσκόπιο.

Έχει τεράστια ευθύνη που έχει φιμωθεί η φωνή της συνείδησης του απλού λαού και έχει απονεκρωθεί το Ορθόδοξο γονίδιο στο DNA του, επειδή αφανίστηκαν τα αντιαιρετικά γραφεία, απαγορεύτηκαν τα θρησκευτικά στα σχολεία, οι θεολογικές σχολές μετατράπηκαν σε κολαστήρια μεταπατερικής φιλοσοφικής διανόησης και η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος στελεχώνεται από Αρχιερείς δίχως βίωμα Ορθοδοξίας.

Ως εδώ

Μαύρο στους πολιτικούς. Κυρίως όμως, δ ι α κ ο π ή  πνευματικής κοινωνίας(Αποτείχιση) από τέτοιους Εκκλησιαστικούς ταγούς, ππου αδιαφορούν για την σωτηρία των ψυχών που τους εμπιστεύτηκε ο Κύριος…εφησυχαζόμενοι στις “προσωπικές τους Γαλλιλαίες”, κινδυνευούσης της Πίστεως.

Η ώρα του θανάτου μας είναι στο χέρι του Θεού. Ίσως και με έναν τρόπο που μόνον η πρόνοιά Του γνωρίζει, μέσα από τέτοιες ανείπωτες τραγωδίες, να προσθέσει ψυχές τον Παράδεισο.

Και αυτή είναι μια παρηγοριά.

Αμήν!

Παρακαταθικός

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI