Παναγιώτα Κεμανετζή

Η «εξιλέωση» του Πάπα

εικόνα άρθρου: Η «εξιλέωση» του Πάπα
Άρθρο της Παναγιώτας Κεμανετζή
αρθρογραφεί για katanixi.gr

Έρευνα φέρνει στο φως εγκλήματα χρόνων…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Άντρο εγκληματικών ενεργειών αποδείχθηκε ο κόλπος της Καθολικής Εκκλησίας στη Γαλλία. Ο λόγος για τη δημοσίευση έρευνας που αφορούσε χιλιάδες περιπτώσεις παιδεραστίας με δράστες κληρικούς και προσωπικό, από το 1950 έως σήμερα. Αυτές τις μέρες, η κοινή γνώμη παρακολουθεί με δέος την εξέλιξη της υπόθεσης κακοποίησης παιδιών, που γινόταν κατά συρροήν από ιερείς και όχι μόνο.

Η ταυτότητα της έρευνας

Η έρευνα, διάρκειας 2 ετών, διεξήχθη από την Ανεξάρτητη Αρχή για τις Σεξουαλικές κακοποιήσεις στην Εκκλησία (Independent Commission on Sexual Abuse in the Church, CIASE), με πρόεδρο τον Ζαν Μαρκ Σοβέ. Τα αποτελέσματα αυτής δόθηκαν στη δημοσιότητα στις 5 Οκτωβρίου του 2021. 

Μέσα σε 2.500 σελίδες περιγράφεται το μαρτύριο που βίωσαν πάνω από 330.000 παιδιά και έφηβοι (με το 80% των θυμάτων να βρίσκονται στις ηλικίες 10-13 ετών), από διάφορες κοινωνικές τάξεις, για 70 ολόκληρα χρόνια.

Σε γενικό πληθυσμό ιερέων και προσωπικού της εκκλησίας 115.000 ατόμων, οι θύτες ανέρχονται στους 3.200 από τότε έως σήμερα.

Η βάση δεδομένων που χρησιμοποιήθηκε για τη σύνταξη της έκθεσης ήταν οι πληροφορίες που συλλέχθηκαν από αρχεία της εκκλησίας, της αστυνομίας δίωξης του Εγκλήματος, της δικαιοσύνης και του Τύπου. Καθοριστικές, ωστόσο, ήταν και οι μαρτυρίες των θυμάτων που σκιαγράφησαν με τα μελανότερα χρώματα τα τραυματικά βιώματά τους από τα μέλη του πληρώματος της Καθολικής εκκλησίας. 

Στην Έκθεση συμπεριελήφθησαν και οι πιθανοί θεσμικοί και πολιτισμικοί μηχανισμοί, που τροφοδοτούσαν αυτό το φαινόμενο, και 45 προτάσεις σχετικά με την αντιμετώπισή τους. Επίσης, η Αρχή, στο κείμενο που συνέταξε, αντιπαρέβαλε το φαινόμενο της παιδεραστίας στην εκκλησία με την παιδεραστία σε λοιπούς κοινωνικούς θεσμούς, αλλά και αυτής σε ενδοοικογενειακά πλαίσια.  

Η Συγγνώμη του Πάπα, των Γάλλων Επισκόπων και η ενημέρωση της Κυβέρνησης

Παράλληλα με τον υπουργό Εσωτερικών της Γαλλίας, Ζεράρ Νταρμανέν, να αξιώνει από τον Αρχιεπίσκοπο της Ρεν, Ερίκ ντε Μουλέν-Μποφώρ την άρση του απορρήτου των εξομολογήσεων προς απόδοση δικαιοσύνης, ο Πάπας Φραγκίσκος προγραμμάτισε τις ετήσιες δηλώσεις του περί οδύνης και ντροπής (ως είθισται άλλωστε από το 2014) για την παιδεραστία που πλήττει τον Ρωμαιοκαθολικό κλήρο. Συγχρόνως, στην ίδια κίνηση προέβη και ο Αρχιεπίσκοπος ντε Μουλέν-Μποφώρ ως επικεφαλής της Συνόδου των Επισκόπων της Γαλλικής Καθολικής Εκκλησίας.

Το μοναδικό βήμα που έγινε από τον Ποντίφικα ήταν η κατάργηση του εκκλησιαστικού απορρήτου προ διετίας, ώστε να ξεκινήσει η έρευνα, της οποίας τα στοιχεία τελικά αμαύρωσαν το κύρος των Καθολικών. Περαιτέρω ουσιαστικές ενέργειες αντιμετώπισης των αυτών εγκλημάτων δεν επιχειρήθηκαν.

Τι και αν 300 θύματα είχαν την δύναμη να καταγγείλουν τη σεξουαλική επίθεση που δέχτηκαν σε νεαρή ηλικία στις Αρχές; Η αποζημίωση που δόθηκε συνολικά ήταν κατώτερη της προβλεπόμενης, και η ιστορία επαναλαμβανόταν, με τους θύτες να συνεχίζουν απτόητοι το έργο τους.

Τι και αν πολιτικοί των Καθολικών κρατών ζητούσαν από τον Πάπα να λάβει μέτρα ενάντια στο σκάνδαλο που έσειε τα θεμέλια του Καθολικισμού; Ο Πάπας αρκούνταν σε μια συγγνώμη, οικτίροντας ενίοτε τους υπαιτίους, χωρίς να επιβάλλει καμία κύρωση. Και ας στηλιτευόταν η στάση του από τις οργανώσεις των θυμάτων και από κοινωνικούς φορείς. Εκείνος, όπως και ο Πάπας Βενέδικτος, που είχε αποχωρήσει ανήμπορος και ατάραχος εν μέσω αναταραχών, παρέμενε πιστός στο δόγμα της απραξίας.

 Η έννοια της συγγνώμης ως ιεροτελεστία (δήθεν) εξιλέωσης

Υπάρχει μια άποψη που αναφέρει ότι η δημόσια συγγνώμη των θρησκευτικών ηγετών έχει χαρακτήρα υποκριτικό. Αφενός δεν εξυπηρετεί πουθενά παρά μόνο στην απενοχοποίηση του απολογουμένου για την αδυναμία του να αντιμετωπίσει την όποια απόκλιση και, αφετέρου του δίνει βήμα να επαναλάβει την ίδια στάση στο μέλλον «ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά».

Η δημόσια συγγνώμη είναι η προσπάθεια εξιλέωσης για ένα κακούργημα, απέναντι στο οποίο ο Ποντίφικας δεν φαίνεται να θέλει να ορθώσει ανάστημα, όπως ορίζει η ηθική ενός ηγέτη παγκόσμιου βεληνεκούς. Όμως η Ιστορία ως αμερόληπτος κριτής θα αποκαλύψει στις επόμενες γενεές ότι η “αυτού Αγιότης” Φραγκίσκος, ο λαοπρόβλητος  θρησκευτικός ηγεμόνας  απεδείχθη σε καίρια ζητήματα κατώτερος των περιστάσεων.

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Σχετικά άρθρα

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Συνεχίζοντας την περιήγηση στην ιστοσελίδα, συναινείτε με την χρήση αυτών.
Μπορείτε να επισκεφθείτε τους Όρους χρήσης και την Πολιτική προστασίας απορρήτου.