Άρθρο της Ελένης Καμπούρη
αρθρογραφεί για katanixi.gr

Τα παιδικά παραμύθια της αθωότητας, χρησιμοποιούνται πλέον για να προωθηθούν μηνύματα τα οποία καταστρέφουν τον αυθορμητισμό και την άδολη ψυχή των παιδιών μας…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Νέα, διαφορετική κατήχηση επιβάλλει το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων. Πρόκειται για επαναπροσδιορισμό της μέχρι τώρα αντίληψης που έχουν οι άνθρωποι για την θεωρία των φύλλων.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, πρόκειται για τα νέα βιβλία που βρίσκονται ήδη στις σχολικές αίθουσες και την ύλη η οποία θα διδαχθεί στα ελληνόπουλα. Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα είναι αυτό από το κλασικό παραμύθι με την Κοκκινοσκουφίτσα μέσα από το οποίο οι μικροί μαθητές θα διδαχθούν την “ρευστότητα του φύλου και ότι το να πιστεύεις πως υπάρχουν άνδρες και γυναίκες είναι «στερεοτυπική άποψη» για τα φύλα”, ότι “ είναι λάθος να σκεφτόμαστε αποκλειστικά με όρους έλξης αρσενικού – θηλυκού και ότι δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, όπως «φυσιολογική» σεξουαλικότητα”, ότι “οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να αντιλαμβανόμαστε τη σεξουαλικότητα αποκλειστικά με όρους των αντιθέτων που έλκονται μεταξύ τους, αλλά πρέπει να βλέπουμε τη σεξουαλικότητα ως κάτι που «ρέει» και εκφράζεται με ένα ρευστό και δυναμικό τρόπο”, ότι “μπορεί να προσελκύεστε γενικά από το αντίθετο φύλο, το ίδιο φύλο ή και τα δύο, αλλά μπορεί και οι «προτιμήσεις» σας να αλλάζουν συνεχώς. Η σεξουαλική προτίμηση δεν είναι κάτι σταθερό, ούτε θα πρέπει να υποθέσουμε ότι οι άνθρωποι είναι κατά βάση ετεροφυλόφιλοι”, ότι “Οι άνθρωποι δεν πρέπει να ρωτούν «είναι αγόρι ή κορίτσι;» και φυσικά δεν θα πρέπει να «υποθέτουν» το φύλο κάποιου από την εμφάνισή του”.

To παραμύθι λοιπόν ξεκινάει με την Κοκκινοσκουφίτσα να περιγράφεται αρχικά ως “άτομο” και όχι ως κορίτσι, ενώ στην συνέχεια το όνομα της μετατρέπεται σε “To Red Riding Hood”. Το “άτομο” αυτό, λοιπόν, ζούσε με τη μητέρα του στην άκρη ενός μεγάλου δάσους και ξεκίνησε να πάει φαγητό στην γιαγιά του, «όχι επειδή ήταν δουλειά της γυναίκας, να θυμάστε, αλλά επειδή η πράξη ήταν γενναιόδωρη και βοηθούσε να δημιουργηθεί ένα αίσθημα κοινότητας». Στη συνέχεια η Κοκκινοσκουφίτσα ως “άτομο” συναντά τον λύκο και όταν αυτός της λέει ότι δεν είναι ασφαλές για ένα μικρό κορίτσι να περπατά μόνο μέσα σε αυτά τα δάση το “άτομο” λοιπόν τού απαντά: «Θεωρώ ότι το σεξιστικό σας σχόλιο είναι προσβλητικό στο έπακρο, αλλά θα το αγνοήσω εξαιτίας της παραδοσιακής κατάστασής σας ως αποκλεισμένου από την κοινωνία, το άγχος της οποίας κατάστασης σάς έκανε να αναπτύξετε τη δική σας, εντελώς ιδιόρρυθμη κοσμοθεωρία. Τώρα, να με συγχωρείτε, πρέπει να συνεχίσω τον δρόμο μου». 

Όλοι φυσικά γνωρίζουμε την συνέχεια του παραμυθιού. Ο λύκος μπαίνει στο σπίτι της γιαγιάς και την τρώει, αλλά όμως σύμφωνα με την νέα εκδοχή του παραμυθιού είναι “απαλλαγμένος από άκαμπτες, παραδοσιακές αντιλήψεις περί αρρενωπότητας και θηλυκότητας, φόρεσε το νυχτικό της γιαγιάς και χώθηκε στο κρεβάτι”. Και αμέσως μετά έχουμε το αναπάντεχο στην ιστορία μας. Ο από χρόνια καλός ξυλοκόπος ο οποίος παρεμβαίνει για να σώσει το μικρό κορίτσι από του λύκου τα δόντια, μετατρέπεται σ’ έναν κακό ρατσιστή και σεξιστή άνθρωπο. Ιδού και το απόσπασμα….«“Και τι νομίζεις ότι κάνεις;” ρώτησε η Κοκκινοσκουφίτσα. “Ορμάς εδώ σαν Νεάντερταλ, αναθέτοντας στο όπλο σου να σκεφτεί για σένα!” φώναξε. “Σεξιστή! Ρατσιστή! Πώς τολμάς να υποθέσεις ότι μια γυναίκα και ένα λύκος δεν μπορούν να λύσουν τα δικά τους προβλήματα χωρίς τη βοήθεια ενός άντρα!” Όταν άκουσε την παθιασμένη ομιλία της εγγονής της, η γιαγιά πήδηξε από το στόμα του λύκου, πήρε το τσεκούρι του ξυλοκόπου και απέκοψε το κεφάλι του». Και φυσικά έρχεται ένα ευτυχισμένο τέλος που όμως είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό που γνωρίζαμε όλοι μέχρι τώρα….«Μετά από αυτή τη δοκιμασία, η Κοκκινοσκουφίτσα, η γιαγιά και ο λύκος αισθάνθηκαν δεμένοι με έναν κοινό σκοπό. Αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα εναλλακτικό νοικοκυριό με βάση τον αμοιβαίο σεβασμό και τη συνεργασία, και έζησαν μαζί στο δάσος ευτυχισμένοι για πάντα».

Βέβαια να τονίσουμε ότι η νέα διδακτική πραγματικότητα δεν περιλαμβάνει μόνο το θέμα της “ρευστής σεξουαλικότητας”. Περιλαμβάνει και μια ιδιότυπη κατήχηση σχετικά με το μεταναστευτικό, όπου μικρά παιδιά καλούνται να απαντήσουν “σε σκληρά ηθικά διλήμματα”-όπως χαρακτηριστικά περιγράφει το άρθρο-δουλεμένα με τέτοιο τρόπο ώστε να επηρεάσουν τις συνειδήσεις και τις αποφάσεις των παιδιών. Πρέπει να τονίσουμε ότι στο εξωτερικό όπου εφαρμόστηκε ένα τέτοιο παρόμοιο πρόγραμμα -και συγκεκριμένα στη Γαλλία- οι μαθητές εγκατέλειψαν το μάθημα και δεν συμμετείχαν σε αυτό. Οι Ευρωπαίοι που υποτίθεται είναι πιο “ανοιχτοί” σε τέτοιου είδους κατήχηση, τελικά φάνηκαν λογικότεροι και ηθικότεροι από όλους εμάς, τους δήθεν θεματοφύλακες της ηθικής και της φυσιολογικής σεξουαλικότητας. Σε απλά ελληνικά, δυστυχώς αποτύχαμε. Εδώ λοιπόν καλούμαστε εμείς ως γονείς, να βάλουμε τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση και να ξεκαθαρίσουμε το θολό τοπίο το οποίο προσπαθούν να διδάξουν στα παιδιά μας. 

Δεν αντέχεται τόσος παραλογισμός, είναι αδιανόητο αυτό που συμβαίνει. Έχουν βάλει στο στόχαστρο τα παιδιά μας και στάζουν καθημερινά δηλητήριο στις ψυχές τους. Δεν χάνουν στιγμή και ευκαιρία. Ακόμα και τα αθώα παιδικά παραμύθια μετατράπηκαν σε εργαλεία χειραγώγησης της αγνής παιδικής ψυχής, όπλα διαφθοράς του παιδικού ψυχισμού, για να προκαλέσουν σύγχυση και να επιβάλλουν έμμεσα μία νέα κανονικότητα. Τα παιδικά παραμύθια της αθωότητας, χρησιμοποιούνται πλέον για να προωθηθούν μηνύματα τα οποία καταστρέφουν τον αυθορμητισμό και την άδολη ψυχή των παιδιών μας. Η χαρά της μάθησης μέσα από τέτοιες αρρωστημένες προσπάθειες, κατάντησε το σχολείο απωθητικό και την εκπαιδευτική διαδικασία, ένα σωρό από σκουπίδια. 

Ο βασικός κορμός ενός πολιτισμένου και με ηθικές αξίες κράτους, θα έπρεπε να είναι ένα εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο δεν θα παρέχει μόνο μία στείρα γνώση αλλά θα διδάσκει και τις ηθικές αξίες της ζωής. Αντιθέτως αυτό προωθεί την διαφθορά, την λήθη και την διαστροφή. Για χρόνια ολόκληρα η ορθόδοξη πίστη στήριξε το έθνος, συμπορεύτηκε με αυτό και γλίτωσε την Ελλάδα από σκοτεινά και δύσβατα μονοπάτια. Γαλούχησε την ελληνική ψυχή με αγάπη για τον Θεό και την γέμισε με ανδρείο φρόνημα ώστε να υπερασπίζεται με πάθος την πίστη, την πατρίδα, την οικογένεια. Πού πήγαν τώρα όλα αυτά; Γιατί πολεμούνται αυτά με τόση λύσσα; Και γιατί σε μία χώρα όπου η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών δηλώνουν και είναι χριστιανοί ορθόδοξοι, μία μερίδα ανθρώπων να συμπεριφέρονται ως διαφθορείς των υπολοίπων συμπολιτών τους; Είναι ξεκάθαρο πλέον πως κάποιοι προσπαθούν να εισάγουν στο αθώο παιδικό μυαλό ό,τι βρώμικο κυκλοφορεί τριγύρω. Τον απέραντο βούρκο. Εκμεταλλεύονται την φιλομάθεια και την οξυδέρκεια των παιδιών για να διαβρώσουν αυτές τις άγραφες κασέτες, όπως πολύ χαρακτηριστικά περιέγραφε ο Άγιος Παΐσιος, τα παιδιά.

Τρικυμία εν κρανίω λοιπόν. Όλα αυτά τα μυαλά που μιλούν για ελευθερία έκφρασης, για ανθρώπινα δικαιώματα, συμπερίληψη, αλληλοσεβασμό, διαφορετικότητα, ρευστότητα φύλου, είναι αυτοί που φιμώνουν την αλήθεια με κάθε τρόπο. Οτιδήποτε είναι διαφορετικό της δικής τους νοοτροπίας χαρακτηρίζεται ως φασιστικό, ομοφοβικό, αντιδημοκρατικό. Αυτοί, που ενώ αποτελούν την μειοψηφία, προσπαθούν να λειτουργήσουν εις βάρος της πλειοψηφίας. Κανείς δεν τους πολεμά και κανείς δεν είναι εχθρός τους όπως διατείνονται. Πάντα ζούσαν διαφορετικά από τους υπόλοιπους ανθρώπους και πάντα όλοι εμείς οι υπόλοιποι συμπορευόμασταν με την διαφορετική ζωή τους-χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι ασπαζόμαστε τις αξίες, τις αρχές και τον τρόπο ζωής τους-και σε πολλές περιπτώσεις τους βοηθούσαμε, όταν πραγματικά έδειχναν κάποιου είδους μετάνοια ή μεταμέλεια. Όμως τελικά τα όρια σε ορισμένες περιπτώσεις δείχνουν να μηδενίζονται κι ο σεβασμός που δείχνουμε όλοι στην πρόσωπό τους επειδή είμαστε όλοι παιδιά του Θεού, φαίνεται στα μάτια τους αδυναμία σε σημείο εκμετάλλευσης. Οι παθογένειες προσπαθούν να γίνουν κανονικότητα και τότε ο κόμπος φτάνει στο χτένι.

Επανακατηχούμε λοιπόν εμείς οι ίδιοι τα παιδιά μας στα σπίτια μας, όπως γινόταν τον παλιό καλό καιρό με το κρυφό σχολειό. Δεν θα τους επιτρέψουμε να διαβρώσουν τις παιδικές συνειδήσεις και κυρίως δεν θα επιτρέψουμε να μας παρασύρουν οι προοδευτικές και αφύσικες σειρήνες της Νέας Εποχής. Και κυρίως, ζητείται επειγόντως Καίσαρας για ορθή διακυβέρνηση και Αρχιεπίσκοπος για ορθόδοξη διαποίμανση. Μέχρι να συνέλθουμε και να μετανοήσουμε, μας αξίζουν τέτοιοι και ίσως χειρότεροι από αυτούς. Εύχεσθε!

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Το cheerleading στην ελληνική εκπαίδευση
– Παιδεία: Το βαθύ γεγονός
– Η Κυβέρνηση εντάσσει το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης με «ατζέντα» ΛΟΑΤΚΙ στα σχολεία
– Σχολικά βιβλία ακατάλληλα για μαθητές