Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Πρόσεχε, ἀδελφέ, τό πονηρό πνεῦμα, πού φέρνει τή λύπη στόν ἄνθρωπο» (Ἀββᾶς Ἡσαΐας)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Ζ΄ Μέρος

Ἐνθυμούμενοι τόν λόγο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τῆς Κλίμακος, ὁ ὁποῖος μᾶς λέγει ὅτι: “Βάστα γερά τή «μακάρια τοῦτη χαρμολύπη καί τήν ἁγιασμένη κατάνυξη», καί μήν πάψεις νά τήν ἐργάζεσαι μέσα σου, ὡς πού νά σέ κάνει νά ὑψωθεῖς ἀπό τοῦτον τόν κόσμο, καί νά σέ παραστήσει κ α θ α ρ ό ν στόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό!!! (7)

– Ὁ Ἀββᾶς Ἡσαΐας, μᾶς λέγει ὅτι: «Πρόσεχε, ἀδελφέ, τό πονηρό πνεῦμα, πού φέρνει τή λύπη στόν ἄνθρωπο. Γιατί εἶναι φοβερή ἡ καταδίωξη πού σοῦ κάνει, μέχρι νά σέ ρίξει κάτω. (8)

Ἡ κατά Θεόν λύπη, ἀντίθετα, εἶναι χαρά γιά σένα, γιατί βλέπεις τόν ἑαυτό σου νά στέκεται στό θέλημα τοῦ Θεοῦ».

– Ὁ Ἀββᾶς Ἡσαΐας, λέγει ὅτι: «Ἐκεῖνος πού σοῦ λέει: «Ποῦ θά πᾶς γιά νά ξεφύγεις; Μετάνοια δέν ἔχεις!»

“Αὐτός εἶναι ἐχθρός, πού πασχίζει νά κάνει τόν ἄνθρωπο νά ἐγκαταλείψει τήν ἐγκράτεια.

Γιατί ἡ κατά Θεόν λύπη δέν ἔρχεται στόν ἄνθρωπο μέ ἐπιθετική ὁρμή, ἀλλά εἰρηνικά, καί τοῦ λέει:

– «Μή φοβᾶσαι. Ἔλα πάλι».

Γνωρίζει, βλέπεις, ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἀδύνατος, καί τόν δυναμώνει.

Μέ γενναιοφροσύνη ἀντιμετώπιζε τούς λογισμούς, καί θά σοῦ γίνουν ἐλαφρότεροι.

Γιατί ὅποιον τούς φοβᾶται, τόν λυγίζουν κάτω ἀπό τό βάρος τους.

– Ὁ Ἀββᾶς Ἡσαΐας, λέγει πάλι ὅτι, «ἡ δύναμη ἐκείνων πού θέλουν νά ἀποκτήσουν τίς ἀρετές, φανερώνεται σέ τοῦτο ἐδῶ:

– Νά μή μικροψυχήσουνἄν συμβεῖ νά πέσουν, ἀλλά ἀμέσως πάλι νά σηκώνονται καί νά ρίχνονται στόν πνευματικό ἀγῶνα».

– Ὁ Ἀββᾶς Ἡσαΐας, λέγει: “Καί ἡ ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ φανερώνεται σέ τοῦτο:

Ὁποιαδήποτε ὥρα ἐπιστρέψει ὁ ἄνθρωπος ἀπό τίς ἁμαρτίες του, τόν ὑποδέχεται μέ χαρά, χωρίς νά τοῦ λογαριάζει τά προηγούμενα σφάλματά του, ὅπως εἶναι γραμμένο γιά τόν ἄσωτο υἱό. «Εἶπε δέ· ἄνθρωπός τις εἶχε δύο υἱούς.

Καί εἶπεν ὁ νεώτερος αὐτῶν τῷ πατρί· πάτερ, δός μοι τό ἐπιβάλλον μέρος τῆς οὐσίας.

Καί διεῖλεν αὐτοῖς τόν βίον. Καί μετ᾿ οὐ πολλάς ἡμέρας συναγαγών ἅπαντα ὁ νεώτερος υἱός ἀπεδήμησεν εἰς χώραν μακράν, καί ἐκεῖ διεσκόρπισε τήν οὐσίαν αὐτοῦ ζῶν ἀσώτως.

Δαπανήσαντος δέ αὐτοῦ πάντα ἐγένετο λιμός ἰσχυρός κατά τήν χώραν ἐκείνην, καί αὐτός ἤρξατο ὑστερεῖσθαι. Καί πορευθείς ἐκολλήθη ἑνί τῶν πολιτῶν τῆς χώρας ἐκείνης, καί ἔπεμψεν αὐτόν εἰς τούς ἀγρούς αὐτοῦ βόσκειν χοίρους.

Καί ἐπεθύμει γεμίσαι τήν κοιλίαν αὐτοῦ ἀπό τῶν κερατίων ὧν ἤσθιον οἱ χοῖροι, καί οὐδείς ἐδίδου αὐτῷ. Εἰς ἑαυτόν δέ ἐλθών εἶπε· πόσοι μίσθιοι τοῦ πατρός μου περισσεύουσιν ἄρτων, ἐγώ δέ λιμῷ ἀπόλλυμαι!

Ἀναστάς πορεύσομαι πρός τόν πατέρα μου καί ἐρῶ αὐτῷ· πάτερ, ἥμαρτον εἰς τόν οὐρανόν καί ἐνώπιόν σου. Οὐκέτι εἰμί ἄξιος κληθῆναι υἱός σου· ποίησόν με ὡς ἕνα τῶν μισθίων σου.

Καί ἀναστάς ἦλθε πρός τόν πατέρα αὐτοῦ. ἔτι δέ αὐτοῦ μακράν ἀπέχοντος εἶδεν αὐτόν ὁ πατήρ αὐτοῦ καί ἐσπλαγχνίσθη, καί δραμών ἐπέπεσεν ἐπί τόν τράχηλον αὐτοῦ καί κατεφίλησεν αὐτόν.

Εἶπε δέ αὐτῷ ὁ υἱός· πάτερ, ἥμαρτον εἰς τόν οὐρανόν καί ἐνώπιόν σου, καί οὐκέτι εἰμί ἄξιος κληθῆναι υἱός σου.

Εἶπε δέ ὁ πατήρ πρός τούς δούλους αὐτοῦ· ἐξενέγκατε τήν στολήν τήν πρώτην καί ἐνδύσατε αὐτόν, καί δότε δακτύλιον εἰς τήν χεῖρα αὐτοῦ καί ὑποδήματα εἰς τούς πόδας.

Καί ἐνέγκαντες τόν μόσχον τόν σιτευτόν θύσατε, καί φαγόντες εὐφρανθῶμεν, ὅτι οὗτος ὁ υἱός μου νεκρός ἦν καί ἀνέζησε, καί ἀπολωλώς ἦν καί εὑρέθη.

Καί ἤρξαντο εὐφραίνεσθαι.

Ἦν δέ ὁ υἱός αὐτοῦ ὁ πρεσβύτερος ἐν ἀγρῷ· καί ὡς ἐρχόμενος ἤγγισε τῇ οἰκίᾳ ἤκουσε συμφωνίας καί χορῶν, καί προσκαλεσάμενος ἕνα τῶν παίδων ἐπυνθάνετο τί εἴη ταῦτα.

Ὁ δέ εἶπεν αὐτῷ ὅτι ὁ ἀδελφός σου ἥκει καί ἔθυσεν ὁ Πατήρ σου τόν μόσχον τόν σιτευτόν, ὅτι ὑγιαίνοντα αὐτόν ἀπέλαβεν· ὠργίσθη δέ καί οὐκ ἤθελεν εἰσελθεῖν.

Ὁ οὖν Πατήρ αὐτοῦ ἐξελθών παρεκάλει αὐτόν. Ὁ δέ ἀποκριθείς εἶπε τῷ πατρί· ἰδού τοσαῦτα ἔτη δουλεύω σοι καί οὐδέποτε ἐντολήν σου παρῆλθον, καί ἐμοί οὐδέποτε ἔδωκας ἔριφον ἵνα μετά τῶν φίλων μου εὐφρανθῶ· ὅτε δέ ὁ υἱός σου οὗτος, ὁ καταφαγών σου τόν βίον μετά πορνῶν, ἦλθεν, ἔθυσας αὐτῷ τόν μόσχον τόν σιτευτόν.

Ὁ δέ εἶπεν αὐτῷ· τέκνον, σύ πάντοτε μετ᾿ ἐμοῦ εἶ, καί πάντα τά ἐμά σά ἐστιν· εὐφρανθῆναι δέ καί χαρῆναι ἔδει, ὅτι ὁ ἀδελφός σου οὗτος νεκρός ἦν καί ἀνέζησε, καί ἀπολωλώς ἦν καί εὑρέθη (Λουκ. 15, 11-32)”.

Αὐτός ἄφησε τήν τροφή τῶν χοίρων, δηλαδή τά σαρκικά του θελήματα, καί γύρισε ταπεινωμένος στόν Πατέρα του.

Γι᾿ αὐτό κι’ ἐκεῖνος τόν δέχθηκε, προστάζοντας ἀμέσως νά τοῦ φορέσουν τή στολή τῆς ἁγνότητας καί τόν ἀρραβῶνα τῆς υἱοθεσίας, πού χαρίζει τό Ἅγιο Πνεῦμα:

«Οὐ γάρ ἐλάβετε Πνεῦμα δουλείας πάλιν εἰς φόβον, ἀλλ᾿ ἐλάβετε Πνεῦμα υἱοθεσίας, ἐν ᾧ κράζομεν· ἀββᾶ ὁ Πατήρ.

Αὐτό τό Πνεῦμα συμμαρτυρεῖ τῷ πνεύματι ἡμῶν ὅτι ἐσμέν τέκνα Θεοῦ.

Εἰ δέ τέκνα, καί κληρονόμοι, κληρονόμοι μέν Θεοῦ, συγκληρονόμοι δέ Χριστοῦ, εἴπερ συμπάσχομεν ἵνα καί συνδοξασθῶμεν.

Λογίζομαι γάρ ὅτι οὐκ ἄξια τά παθήματα τοῦ νῦν καιροῦ πρός τήν μέλλουσαν δόξαν ἀποκαλυφθῆναι εἰς ἡμᾶς.

Ἡ γάρ ἀποκαραδοκία τῆς κτίσεως τήν ἀποκάλυψιν τῶν υἱῶν τοῦ Θεοῦ ἀπεκδέχεται”.

«Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἔνεκεν»!!!

Συνεχίζεται…

• 7. Φώτης Κόντογλου. Ἡ χαρμολύπη ἤ τό χαροποιόν πένθος. Μυστικά Ἄνθη, σελ.323-326 καί Ἑλληνική Δημιουργία, τ.61, 1950.
• 8. Τοῦ ἀββᾶ Ἡσαΐα. Πρόσεχε, ἀδελφέ. Ὁ Ἀββᾶς Ἡσαΐας. http://users.uoa.gr/

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Η μακάρια χαρμολύπη και η αγιασμένη κατάνυξη (Α΄ Μέρος)
– Η μακάρια χαρμολύπη και η αγιασμένη κατάνυξη (Β΄ Μέρος)
– Η μακάρια χαρμολύπη και η αγιασμένη κατάνυξη (Γ΄ Μέρος)
– Η μακάρια χαρμολύπη και η αγιασμένη κατάνυξη (Δ΄ Μέρος)
– Η μακάρια χαρμολύπη και η αγιασμένη κατάνυξη (Ε΄ Μέρος)
– Η μακάρια χαρμολύπη και η αγιασμένη κατάνυξη (ΣΤ΄ Μέρος)