Μετά από 200 χρόνια ελεύθερης ζωής

Γράφει ο Μέτοικος 
αρθρογραφεί για katanixi.gr

Ζούμε μέσα στην πλάνη που, σαν δίχτυ αράχνης έχουν υφάνει άλλοι γύρω μας.
Από αβελτηρία επιθυμούμε τη νοσηρή ειρήνη και διαλέγουμε τον άναντρο συμβιβασμό.
Η ανοχή μας, στο όνομα της πλανερής αγαπολογίας, είναι το σαράκι που νύχτα και μέρα ακούραστα καταβροχθίζει τον πλούτο της καρδιάς μας.

Η κραυγή… Αντισταθείτε! Δεν ανταμώνει αυτιά πατριωτών για να φωλιάσει, δε συναντά καρδιές Ελλήνων συνεπαρμένες από αγάπη για το Χριστό και την Πατρίδα, δεν γίνεται εγερτήριο, δεν γίνεται αφύπνιση για τη νίκη.

Δεν την ακούν Έλληνες, την αφουγκράζονται γραικύλοι!

Κάποτε αυτός ο Λαός, ο Ελληνικός Λαός, φωτιζόταν από αστραπές φιλοπατρίας, διψώντας για πράξεις ηρωισμού.
Άλλοτε σαν Λαός επιλέγαμε το ΟΧΙ σε κάθε επιβολή ισχύος!

Σήμερα: «Από θαμπούς ντερβίσηδες και στέρφους μανταρίνους / κι από τους χαλκοπράσινους η Πολιτεία πατιέται./ Χαρά στους χασομέρηδες! Χαρά στους αρλεκίνους! / Σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται».

Συνεπαρμένοι από την πλαστή οικονομική μας ευμάρεια νομίζουμε οι ταλαίπωροι πως, ως Έλληνες εξυπνωνόμαστε, μεγαλώνουμε, δυναμώνουμε!

Γι’ αυτό και αντικαταστήσαμε το Θεό της Αγάπης, με τη λατρεία του Άδρανου και αντί να μεγαλώνουμε παιδιά εκτρέφουμε σκύλους!

Τι σχέση έχουμε εμείς οι πλαδαροί, με όσους στο παρελθόν είπαν το «Μολών Λαβέ» στους Αχαιμενίδες, με εκείνους που άκουσαν τον τελευταίο του Βυζαντίου Αυτοκράτορα να δηλώνει στον Οθωμανό σουλτάνο «Το δε την Πόλιν σοι δούναι ουτ’ εμόν εστί, ουτ’ άλλου των κατοικούντων εν αυτή.  Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής υμών»;

Τι σχέση έχουμε εμείς, οι οπαδοί ολοκληρωτικών ιδεολογιών κάθε χρώματος και εκπορεύσεως, οι λιβανιστές ενός ολετήρα της Ορθοδοξίας, οι προσκυνητές του εκκλησιαστικού «ηγεμόνα–Πρώτου» με εκείνους τους αγωνιστές που, για του Χριστού την Πίστη την Αγία νίκησαν το 1821 τους Τούρκους;

Άφησαν οι ηγέτες του ιερού αγώνα, σε μας την εντολή να «ισάσουμε και να στολίσουμε τον τόπο που αυτοί ελευθέρωσαν» και εμείς, με μπροστάρηδες τους «προσκυνημένους» κληρικούς και πολιτικούς τον ισοπεδώσαμε!

Ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε τα 200 χρόνια από το ολόφωτο γεγονός της επαναστάσεως του 1821 που έγινε «για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία».

Προετοιμάζουμε γιορτές για το σημαντικότερο πολιτικά και στρατιωτικά γεγονός στον πολιτισμένο κόσμο, την κατάκτηση της ελευθερίας του Ελληνικού Λαού μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς στους Οθωμανούς Τούρκους και, ενώ ο αρχιστράτηγος του αγώνα Θεόδωρος Κολοκοτρώνης συμβούλευε τους νέους πως «πρέπει να φυλάξουν την πίστη τους και να την στερεώσουν, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ ΠΙΣΤΕΩΣ και έπειτα υπέρ ΠΑΤΡΙΔΟΣ…» εμείς σήμερα «Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα» παρακολουθούμε την υπουργό παιδείας να ψάχνει τρόπο υπονόμευσης της απόφασης του ΣτΕ για το ομολογιακό μάθημα των θρησκευτικών, φαλκιδεύοντας «με τρόπο συνεκτικό» την ορθόδοξη χριστιανική συνείδηση των ελληνοπαίδων.

Οι αφελείς, χειροκροτούμε κάθε λόγο που ξεστομίζουν τα ρυπαρά χείλη και η ακάθαρτη γλώσσα των σχισματικών, των «ακοινώνητων», των υπονομευτών των πατρώων παραδόσεων, των νεοπατερικών ταγών της Εκκλησίας μας ανυποψίαστοι πως, με την επιβράβευσή μας ποτίζουμε «ακάνθας και τριβόλους» στον εύκαρπο αγρό της Ορθοδοξίας.

Έχουμε βάλει στο σβέρκο μας και μας κυβερνούν «δημοκόποι Κλέωνες και λογοκόποι Ζωίλοι,/ και Μαμμωνάδες βάρβαροι, και χαύνοι λεβαντίνοι…», κι ας λέει ο Α.Κάλβος πως του «Του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει»!

Ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε τα 200 χρόνια ελεύθερης ζωής «όντας ικανότατοι να γελοιοποιούμε και να αφαιρούμε κάθε νόημα από τις εθνικές μας επετείους».

Ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821 αποτίοντας φόρο τιμής σε όσους έδωσαν τη ζωή τους για να «πάψουμε εμείς να είμαστε κούφιοι και οκνοί, ραγιάδες σκυφτοί για το χαράτσι, των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι».

Ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε 200 χρόνια ελεύθερης ζωής και ανεχόμαστε στον τράχηλό μας ταγούς, τάχα του έθνους των Ρωμιών, να αποκαλούν ξεβράκωτους τους ήρωες του 1821 κατηγορώντας τους πως διέκοψαν την «ειρηνική συμβίωση!» σκλάβων και αφεντών!

«Την ειρηνική συμβίωση!» σε κείνα τα χρόνια που ήταν «χρόνια δύστυχα, καταραμένα χρόνια» όπου «Οι Τούρκοι παίρνουν τα παιδιά, τα ρίχνουν στα χαρέμια», «που κάνουν παιδομάζωμα, να κάμουν γενιτσάρους» να σφάξουν με τη λογχοπέλεκη, να κόψουν με γιαταγάνια τον κύρη τους, τη μάνα τους και τα μικρά αδέλφια.

Γιορτάζουμε 200 χρόνια αποτίναξης της τουρκικής σκλαβιάς και, οι γελοίοι, χειροκροτούμε την «εκλογή» Τούρκων υπηκόων με ελληνικά ονόματα στις Αρχιεπισκοπές του απόδημου ελληνισμού!

Ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε 200 χρόνια από την αποτίναξη της τουρκικής σκλαβιάς και οι επιλήσμονες των αιματοβαμμένων αγώνων των Ηρώων του 1821 οργανώνουμε ημερίδες με θέμα: «Ελληνοτουρκικοί Πολιτισμικοί Διάλογοι»! 

Ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε 200 χρόνια ελευθερίας, με τον Αρχιεπίσκοπο κ.Ιερώνυμο ακοινώνητο ως «ακοινωνήτοις κοινωνών» και αποσυνάγωγο όχι του Ρωσικού κράτους, αλλά του χριστεπώνυμου πληρώματος της μόνης Εκκλησίας που βοήθησε τον Ελληνισμό τα 400 μαύρα χρόνια της τουρκοκρατίας!

Η εποχή της ανοχής πέρασε! Ο καιρός της οργής ήρθε!
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είπε: «ο μη ων μετ’ εμού κατ’ εμού έστι, και ο μη συναγαγών μετ’ εμού σκορπίζει».
Δεν χρειάζεται σεβασμός στους ψευδοποιμένες, δεν υπάρχει χρόνος ανοχής στους προβατόσχημους λύκους.

Αντισταθείτε! Στους παρακμασμένους γέροντες!
Αντισταθείτε! Στην επέλαση της μιτροφορεμένης αδολεσχίας!
Αντισταθείτε! στη δόλια θεολογία του προτεσταντισμού, που σκοτεινιάζει κάθε μέρα τη λαμπροφόρο ζωή του Χριστιανού.
Αντισταθείτε! στις ψεύτικες νεοπατερικές αναγνώσεις του θείου Λόγου, που δηλητηριάζουν τη ζωή μας και αλλοιώνουν τη διδασκαλία των Πατέρων της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Αντισταθείτε! στους κρυψίβουλους, τους δειλούς, τους προσποιητά ταπεινούς «επισκόπους».
Αντισταθείτε! σε όσους διδάσκουν την αγαπολογία του οικουμενισμού, αντί για την αγάπη Χριστού.
Μην στέκεστε! «ρίξτε τους πέτρα μαύρη /ο ψεύτης είδωλο είν’ εδώ, το προσκυνά η πλεμπάγα η Αλήθεια τόπο να σταθή μια σπιθαμή δε θάβρει» γι’ αυτό Αντισταθείτε!

Επιτέλους Έλληνες δεν έχει «πιο κάτου άλλο σκαλί / να κατρακυλήσουμε πιο βαθιά στου Κακού τη σκάλα».

Αντισταθείτε!
Και «Θα… φυτρώσουν, ω χαρά!
Τα φτερά…
τα φτερά, τα πρωτινά μας τα μεγάλα!»