Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Εἶπε ὅτι εἶναι ἄ κ τ ι σ τ ο τό Φῶς τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ, εἶναι Θεία ἐνέργεια» (Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Ι΄ Μέρος

Ὁ μακαριστός π. Γεώργιος Καψάνης μᾶς λέγει ὅτι πραγματικά: “Ἡ ψυχή τοῦ κατ᾿ εἰκόνα καί καθ᾿ ὁμοίωσιν Θεοῦ πλασθέντος (ἀληθινά Ὀρθόδοξου πιστοῦ) ἀνθρώπου λαχταρᾶ τόν Θεό, καί ποθεῖ τήν ἕνωση μαζί Του. (11)

Ὅσο ἠθικός, ὅσο καλός κι’ ἄν εἶναι ὁ ἄνθρωπος, ὅσες καλές πράξεις κι’ ἄν κάνει, ἄν δέν εὕρη τόν Θεό, ἄν δέν ἑνωθεῖ μαζί Του, δέν ἀναπαύεται.

Διότι ὁ ἴδιος ὁ Ἅγιος Θεός ἔβαλε μέσα του αὐτήν τήν ἁγία δίψα, τόν Θεῖο ἔρωτα, τόν πόθο γιά τήν ἕνωση μαζί Του, τήν θ έ ω σ η.

Ἔχει τήν ἐρωτική δύναμη μέσα του, πού λαμβάνει ἀπό τόν Δημιουργό του!

Γιά νά ἀγαπᾶ ἀληθινά, δυνατά ἀνιδιοτελῶς, ὅπως ὁ Ἅγιος Δημιουργός του ἐρωτεύεται τόν κόσμο Του, τά πλάσματά Του.

Νά ἐρωτεύεται μέ τήν ἁγία αὐτή ἐρωτική φορά καί ἀγαπητική δύναμη τόν Θεό.

– Ἄν δέν εἶχε ὁ ἄνθρωπος τήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ μέσα του, δέν θά μποροῦσε νά ἀναζητεῖ τό πρωτότυπό της.

Ὁ καθένας μας εἴμαστε εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, καί ὁ Θεός εἶναι τό πρωτότυπο.

Ἡ εἰκόνα ζητεῖ τό πρωτότυπο, καί μόνο ὅταν τό βρεῖ ἀναπαύεται σ᾿ αὐτό.– Τόν ΙΔ´ αἰώνα ἔγινε μία μεγάλη ἀναταραχή στήν Ἐκκλησία, τήν ὁποία προκάλεσε ἕνας Δυτικός μοναχός, ὁ Βαρλαάμ.

Ἄκουσε αὐτός ὅτι οἱ ἁγιορεῖτες μοναχοί ὁμιλοῦσαν περί θεώσεως.

Πληροφορήθηκε ὅτι γίνονται ἄξιοι μετά ἀπό πολύ ἀγώνα, κάθαρση ἀπό τά πάθη καί πολλή προσευχή, νά ἑνωθοῦν μέ τόν Θεό, νά λάβουν ἐμπειρία τοῦ Θεοῦ, νά δοῦν τόν Θεό.

Ἄκουσε ὅτι ἔβλεπαν τό ἄκτιστο Φῶς, τό ὁποῖο εἶδαν οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι κατά τήν Μεταμόρφωση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ στό ὄρος Θαβώρ.

Ἔχοντας ὅμως ὁ Βαρλαάμ τό δυτικό, αἱρετικό, ὀρθολογιστικό πνεῦμα ἀδυνατοῦσε νά ἀντιληφθεῖ τήν γνησιότητα αὐτῶν τῶν θείων ἐμπειριῶν τῶν ταπεινῶν μοναχῶν.

Κι’ ἔτσι ἄρχισε νά κατηγορεῖ τούς ἁγιορεῖτες ὡς τάχα πλανεμένους, αἱρετικούς καί εἰδωλολάτρες.

– Ἔλεγε δηλαδή ὅτι εἶναι ἀδύνατο νά βλέπει κανείς τήν Χάρι τοῦ Θεοῦ, ἐπειδή δέν γνώριζε τίποτε περί διακρίσεως οὐσίας καί ἀκτίστου ἐνέργειας στόν Θεό.

Τότε ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ ἀνέδειξε ἕνα μεγάλο καί φωτισμένο διδάσκαλο τῆς Ἐκκλησίας μας, τόν ἁγιορείτη Ἱερομόναχο Ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ, τόν τότε Ἀρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης.

Αὐτός μέ πολλή σοφία καί φώτιση ἀπό τό Θεό, ἀλλά καί ἀπό προσωπική του ἐμπειρία, εἶπε καί ἔγραψε πολλά καί δίδαξε, σύμφωνα καί μέ τίς ἅγιες Γραφές καί τήν Ἱερά Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας.

– Εἶπε ὅτι εἶναι ἄ κ τ ι σ τ ο τό Φῶς τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ, εἶναι Θεία ἐνέργεια.

Ὅτι ὄντως βλέπουν τό Φῶς αὐτό οἱ θεωμένοι ἄνθρωποι ὡς ἀνώτατη, ὕψιστη ἐμπειρία τῆς θεώσεως, καί βλέπονται μέσα στό Φῶς αὐτό τοῦ Θεοῦ.

Αὐτό εἶναι ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ, ἡ λαμπρότης Του, τό Θαβώρειο Φῶς, τό Φῶς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Πεντηκοστῆς, καί ἡ φωτεινή νεφέλη τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης.

Πραγματικό ἄκτιστο Φῶς Θεοῦ καί ὄχι συμβολικό, ὅπως πλανεμένα νόμιζε ὁ Βαρλαάμ καί οἱ ὅμοιοί του.
Στή συνέχεια ὅλη ἡ Ἐκκλησία, μέ τρεῖς μεγάλες Συνόδους στήν Κωνσταντινούπολη, δικαίωσε τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ.

Καί κήρυξε πώς ἡ ἐν Χριστῷ ζωή δέν εἶναι ἁπλῶς ἠθικοποίησις τοῦ ἀνθρώπου ἀλλά θέωσις, πού σημαίνει συμμετοχή στήν δόξα τοῦ Θεοῦ, θέα τοῦ Θεοῦ, τῆς Χάριτός Του, τοῦ ἀκτίστου φωτός Του.

Ὀφείλουμε μεγάλη εὐγνωμοσύνη στόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ.

– Διότι μέ τήν φώτιση πού ἔλαβε ἀπό τόν Θεό, μέ τήν ἐμπειρία καί θεολογία του μᾶς παρέδωσε τήν διδασκαλία καί αἰώνιο πείρα τῆς Ἐκκλησίας σχετικά μέ τήν θέωση τοῦ ἀνθρώπου.Ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανός δέν εἶναι Χριστιανός ἐπειδή μπορεῖ ἁπλῶς νά ὁμιλεῖ γιά τόν Θεό.

Εἶναι Χριστιανός διότι μπορεῖ νά ἔχει ἐμπειρία τοῦ Θεοῦ.

Κι’ ὅπως ὅταν ἀγαπᾶς πραγματικά ἕνα πρόσωπο καί συνομιλῆς μαζί του, τό αἰσθάνεσαι, τό χαίρεσαι, ἔτσι συμβαίνει καί στήν κοινωνία τοῦ πιστοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό.

Δέν ὑπάρχει μία ἐξωτερική ἁπλῶς σχέση, ἀλλά μυστική ἕνωσις Θεοῦ καί ἀνθρώπου ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι.Μέχρι σήμερα οἱ Δυτικοί θεωροῦν κτιστή τήν Θεία Χάρι, τήν ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ.

Εἶναι δυστυχῶς καί τοῦτο μία ἀπό τίς πολλές διαφορές μας, πού πρέπει νά λαμβάνεται σοβαρῶς ὑπ᾿ ὄψιν στόν θεολογικό διάλογο μέ τούς Ρωμαιοκαθολικούς.

Δέν εἶναι μόνο τό filioque, τό πρωτεῖο ἐξουσίας καί τό “ἀλάθητο” τοῦ Πάπα, ἀπό τίς βασικές διαφορές μεταξύ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί τῶν Παπικῶν.

Εἶναι καί τά ἀνωτέρω.

Ἄν δέν δεχθοῦν οἱ Ρωμαιοκαθολικοί ὅτι ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστος, δέν μποροῦμε νά ἑνωθοῦμε μαζί τους, ἔστω κι’ ἄν δεχθοῦν ὅλα τά ἄλλα.

– Διότι ποιός θά ἐνεργήσει τήν θέωση, ἄν ἡ θεία Χάρις εἶναι κτίσμα κι ὄχι ἄκτιστος ἐνέργεια τοῦ Παναγίου Πνεύματος;”

Ἄς γίνουμε πραγματικά ὅλοι ἄξιοι μετά ἀπό πολύ ἀγώνα μέ τήν κάθαρση ἀπό τά δαιμονικά πάθη καί μέ τήν ἀδιάλειπτη προσευχή, νά ἑνωθοῦμε μέ τόν Θεό.

Νά λάβουμε ἐμπειρία τοῦ Θεοῦ, καί νά δοῦμε τόν Ἅγιο Τριαδικό Θεό.

Ἀμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

• 11. Ἡ θέωσις, ὡς σκοπός τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου. Ἀρχιμ. Γεωργίου Καψάνη Καθηγουμένου Ἱ. Μ. Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγ. Ὄρους.Ἔκδοσις Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου, Ἅγιον Ὄρος. https://www.imaik.gr/?p=6627

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Η βιωματική «Θεία Χάρις» (Μέρος, Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄, ΣΤ΄, Ζ΄, Η΄, Θ΄)