Συνεργατες
Η βιωματική «Θεία Χάρις» (ΙΑ΄ Μέρος)
27 Ιούλ 2021
Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr
«Γιά νά γίνεις Χριστιανός Ὀρθόδοξος, πρέπει νά δεχθεῖς ὅτι κέντρο τοῦ κόσμου δέν εἶσαι ἐσύ ἀλλά ὁ Θεάνθρωπος Χριστός» (Ἱερομονάχου π. Γεωργίου Καψάνη Γρηγοριάτου)
Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr
ΙΑ΄ Μέρος
Ὁ μακαριστός π. Γεώργιος Καψάνης, μᾶς ἀναφέρει ποιές ἀκριβῶς εἶναι οἱ ἀληθινές προϋποθέσεις γιά τήν θέωση τοῦ ἀνθρώπου σύμφωνα μέ τούς Ἁγίους Πατέρες:
– “Λέγουν βέβαια οἱ Ἅγιοι Πατέρες ὅτι μέσα στήν Ἐκκλησία μποροῦμε νά ἐπιτύχουμε τήν θέωση. (12)
Ὅμως ἡ θέωσις εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ.
Δέν εἶναι κάτι πού ἐπιτυγχάνουμε ἐμεῖς μόνοι μας.
Φυσικά πρέπει νά θέλουμε, νά ἀγωνιζόμαστε καί νά προετοιμαζόμαστε, γιά νά εἴμαστε ἄξιοι, ἱκανοί καί δεκτικοί νά δεχθοῦμε.
Καί νά φυλάσσουμε τό μεγάλο αὐτό δῶρο τοῦ Θεοῦ, ἐφ᾿ ὅσον ὁ Θεός δέν θέλει τίποτε νά κάνη σ᾿ ἐμᾶς χωρίς τήν ἐλευθερίαμας.
Πλήν ὅμως ἡ θέωσις εἶναι δωρεά τοῦ Θεοῦ.
– Γι᾿ αὐτό οἱ Ἅγιοι Πατέρες λέγουν ὅτι ἐμεῖς μέν πάσχουμε τήν θέωση, ὁ Θεός δέ ἐνεργεῖ τήν θέωση.
Διακρίνουμε δέ ὁρισμένες ἀπαραίτητες προϋποθέσεις στήν πορεία τοῦ ἀνθρώπου πρός τήν θέωση:
1. Ἡ ταπείνωσις– Πρώτη κατά τούς Ἁγίους Πατέρας προϋπόθεση γιά τήν θέωση εἶναι ἡ ταπείνωσις.
Χωρίς τήν εὐλογημένη ταπείνωση ὁ ἄνθρωπος δέν μπορεῖ νά τεθῆ στήν τροχιά τῆς θεώσεως, νά δεχθεῖ τήν θεία Χάρι, νά ἑνωθεῖ μέ τόν Θεό.
Καί μόνο γιά νά ἀναγνωρίσει ὅτι σκοπός τῆς ζωῆς του εἶναι ἡ θέωσις, χρειάζεται ταπείνωσις.
Γιατί πῶς χωρίς ταπείνωση θά ἀναγνωρίσεις ὅτι ὁ σκοπός τῆς ζωῆς σου εἶναι ἔξω ἀπό τόν ἑαυτό σου, εἶναι στό Θεό;
– Ὅσο ὁ ἄνθρωπος ζεῖ ἐγωκεντρικά, ἀνθρωποκεντρικά, αὐτόνομα, τοποθετεῖ τόν ἑαυτό του ὡς κέντρο καί σκοπό τῆς ζωῆς του.
Πιστεύει ὅτι μπορεῖ νά αὐτοτελειωθῆ, νά αὐτοορισθῆ, νά αὐτοθεωθῆ.
Αὐτό εἶναι ἄλλωστε καί τό πνεῦμα τοῦ σύγχρονου πολιτισμοῦ, τῆς σύγχρονης πολιτικῆς.
Νά κάνουμε ἕνα κόσμο ἔστω καλύτερο, δικαιότερο, ἀλλά αὐτόνομα.
Ἕνα κόσμο πού θά ἔχει κέντρο τόν ἄνθρωπο χωρίς ἀναφορά στόν Θεό, χωρίς νά ἀναγνωρίζει ὅτι ὁ Θεός εἶναι ἡ πηγή κάθε καλοῦ.
Αὐτό τό λάθος ἔκανε κι ὁ Ἀδάμ, πού πίστεψε πώς μόνο μέ τίς δικές του δυνάμεις μποροῦσε νά γίνει Θεός, νά ὁλοκληρωθεῖ.
Τό λάθος τοῦ Ἀδάμ κάνουν ὅλοι οἱ οὐμανισμοί ὅλων τῶν αἰώνων.
Δέν θεωροῦν ἀπαραίτητη τήν κοινωνία μέ τόν Θεό γιά τήν ὁλοκλήρωση τοῦ ἀνθρώπου.
Ὅλα τά ὀρθόδοξα εἶναι θ ε α ν θ ρ ω π ο κ ε ν τ ρ ι κ ά, ἔχουν κέντρο τόν Θεάνθρωπο Χριστό.
Ὅλα τά μή ὀρθόδοξα, Προτεσταντισμός, Παπισμός, Μασονισμός, Χιλιασμός, ἀθεϊσμός, ὅ,τι ἄλλο ἐκτός Ὀρθοδοξίας, αὐτόν τόν κοινό παρονομαστῆ ἔχουν:
– Κέντρο εἶναι ὁ ἄνθρωπος.
Σέ μᾶς κέντρο εἶναι ὁ Θεάνθρωπος Χριστός.
Γι᾿ αὐτό εἶναι εὔκολο νά γίνει κανείς αἱρετικός, χιλιαστής, μασόνος, ὁ,τιδήποτε ἄλλο, ἀλλά εἶναι δύσκολο νά γίνει Χριστιανός Ὀρθόδοξος.
Γιά νά γίνεις Χριστιανός Ὀρθόδοξος, πρέπει νά δεχθεῖς ὅτι κέντρο τοῦ κόσμου δέν εἶσαι ἐσύ ἀλλά ὁ Θεάνθρωπος Χριστός.
Ἄρα ἡ ἀρχή τῆς ὁδοῦ πρός τήν θέωση εἶναι ἡ ταπείνωσις.
Νά ἀναγνωρίσουμε δηλαδή ὅτι ὁ σκοπός τῆς ζωῆς μας εἶναι ἔξω ἀπό τόν ἑαυτό μας, εἶναι στόν Πατέρα μας, τόν Πλάστη καί Δημιουργό μας.
Χρειάζεται ἀκόμη ταπείνωσις, γιά νά δοῦμε ὅτι εἴμαστε ἄρρωστοι, ὅτι εἴμαστε ἐμπαθεῖς, γεμάτοι ἀδυναμίες καί πάθη.
Κι’ αὐτός πάλι πού ἀρχίζει τήν πορεία τῆς θεώσεως, πρέπει νά ἔχη διαρκῆ τήν ταπείνωση, γιά νά διατηρεῖται συνεχῶς στήν πορεία αὐτή.
Διότι ἄν δεχθεῖ τόν λογισμό ὅτι μέ τίς δικές του δυνάμεις τά καταφέρνει καλά καί προχωρεῖ, τότε εἰσέρχεται μέσα του ἡ ὑπερηφάνεια.
Χάνει ὅ,τι κέρδισε καί χρειάζεται νά ἀρχίσει πάλι ἀπό τήν ἀρχή.
Νά ταπεινωθεῖ, νά δεῖ τήν ἀδυναμία του, τήν ἀνθρώπινη ἀσθένειά του καί νά μή βασίζεται στόν ἑαυτό του.
Χρειάζεται νά βασίζεται στήν Χάρι τοῦ Θεοῦ, γιά νά μπορεῖ νά βρίσκεται συνεχῶς στήν πορεία τῆς θεώσεως.
Γι᾿ αὐτό στούς βίους τῶν Ἁγίων μᾶς κάνει ἐντύπωση ἡ μεγάλη ταπείνωσή τους.
Ἐνῶ ἦταν κοντά στόν Θεό, ἔλαμπαν μέσα στό φῶς τοῦ Θεοῦ, ἦταν θαυματουργοί καί μυροβλύτες!
Τήν ἴδια στιγμή ἐπίστευαν γιά τόν ἑαυτό τους ὅτι ἦταν πολύ χαμηλά, πολύ μακριά ἀπό τόν Θεό, ὅτι ἦταν οἱ χειρότεροι ἀπό τούς ἀνθρώπους.
Αὐτή ἡ ταπείνωσή τους ἦταν πού τούς ἔκανε θεούς κατά Χάριν.
2. Ἡ ἄσκησις
– Μᾶς λέγουν ἐπίσης οἱ Πατέρες ὅτι ἡ θέωσις ἔχει στάδια.
Ἀρχίζει ἀπό τά χαμηλότερα καί προχωρεῖ πρός τά ὑψηλότερα.
Ἔχοντας τήν ταπείνωση, ἀρχίζουμε μέ μετάνοια καί πολλή ὑπομονή τόν καθημερινό μας ἐν Χριστῷ ἀγώνα.
Καί τήν ἄσκηση τῆς ἐφαρμογῆς τῶν ἁγίων ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ, γιά νά καθαρισθοῦμε ἀπό τά πάθη”.
Ἀμήν, γένοιτο!
Συνεχίζεται…
- 12. Ἡ θέωσις, ὡς σκοπός τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου. Ἀρχιμ. Γεωργίου Καψάνη Καθηγουμένου Ἱ. Μ. Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγ. Ὄρους.Ἔκδοσις Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου, Ἅγιον Ὄρος. https://www.imaik.gr/?p=6627
Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra
Δείτε σχετικά:
– Η βιωματική «Θεία Χάρις» (Μέρος, Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄, ΣΤ΄, Ζ΄, Η΄, Θ΄, Ι΄)