Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Ὁ Θεός ἔπλασε τόν ἄνθρωπο, γιά νά εἶναι ἱερεύς, προφήτης καί βασιλεύς» (Ἱερομονάχου π. Γεωργίου Καψάνη Γρηγοριάτου)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

ΙΗ΄ Μέρος

Ὁ μακαριστός π. Γεώργιος Καψάνης, στόν ὑπέροχο λόγο του, σχετικά μέ τίς ἐμπειρίες τῆς βιωματικῆς «Θείας Χάριτος», τίς ὁποῖες ποθεῖ στή ζωή του, καί γιά τίς ὁποῖες ἀγωνίζεται κάθε ἕνας καλοπροαίρετος Ὀρθόδοξος Χριστιανός, μᾶς ἀναφέρει τά ἑξῆς:
“Ὁ πιστός ἄνθρωπος γιά νά ἀγωνίζεται κατά τοῦ κακοῦ ἑαυτοῦ του, τοῦ ἐγωισμοῦ ἀλλά καί κατά τῶν θελημάτων τοῦ κόσμου καί τοῦ πονηροῦ, ἔχει ἀνάγκη νά γεύεται τήν Χάρι τοῦ Θεοῦ,καί νά γλυκαίνεται ἀπό τήν γλυκύτητα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. (19)

Ἡ ἐν Χριστῷ ἐμπειρία εἶναι αὐτή πού στηρίζει τόν Χριστιανό στόν ἀγώνα του νά ἀρέσῃ στόν Θεό.

Εἶναι ὅμως δυνατόν ἡ ἀδυναμία μας καί ὁ διάβολος νά μᾶς παρασύρουν ἔτσι ὥστε νόθες κι’ ὄχι κατά Θεόν ἐμπειρίες νά μᾶς ὁδηγήσουν σέ σφαλερούς δρόμους, σέ θολά νερά, ἄν δέν προσέξουμε.

Ἡ συμμετοχή μας στήν ζωή τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, τῆς μόνης ἀληθινῆς πίστεως στόν Θεάνθρωπο Χριστό –ἡ ἀπό καρδίας παραδοχή καί ἐνστερισμός τῆς Ἁγίας Παραδόσεώς της καί τῆς καθημερινῆς της πρακτικῆς– εἶναι ἀσφάλεια γιά ὅσους ποθοῦμε νά ἰδοῦμε τό πρόσωπο τοῦ Νυμφίου της!

Νά ἔχουμε ἐλπίδα αἰωνίου ζωῆς, νά γευώμαστε καί ἀπό τόν νῦν αἰώνα τήν ἀληθινή ἐμπειρία τοῦ Θεοῦ.

– «Γεύσασθε καί ἴδετε ὅτι χρηστός ὁ Κύριος» μέ τούς ὅρους καί τίς προϋποθέσεις πού γνωρίζει ἡ Ἐκκλησία μας, ἡ ὁποία γέννησε, γεννᾶ καί θά γεννᾶ Ἁγίους, ἐν κοινωνίᾳ Θεοῦ, μέ ἐμπειρίες ζωῆς αἰωνίου.

– Τήν ἀπάντηση τοῦ ἀποστόλου Φιλίππου, πού ἔδωσε στόν τότε ἀκόμη δύσπιστο φίλο τοῦ ἀπόστολο Ναθαναήλ, προτείνει καί ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία σ᾿ ὅσους ἀμφισβητοῦν τήν γνησιότητα τῆς βιωματικῆς ἐμπειρίας της.

– «Ἔρχου καί ἴδε».

Ἔλα, γίνε μέλος ζωντανό τῆς Ἐκκλησίας σέ ὑπακοή καί μαθητεία Χριστοῦ, ταπείνωσε τό πνεῦμα τῆς φιλαυτίας, ἀγωνίσου κατά τῶν πνευμάτων τῆς πονηρίας καί τότε θά ἰδῆς, θά χαρῆς, θά μάθης.

Θά γευθῇς τήν γνήσια προσωπική ἐμπειρία πού ὁ Θεός, ἀπό τήν ἄπειρη ἀγάπη Του, δίδει σ᾿ ὅσους εἰλικρινά καί ἐμπόνως Τόν ἀναζητοῦν.

Σκοπός τῆς ζωῆς μας, ὅπως γνωρίζουμε, εἶναι ἡ ἕνωσίς μας μέ τόν Θεό.

Ὅπως λέγει ἡ Ἁγία Γραφή, ὁ ἄνθρωπος πλάσθηκε «κατ᾿ εἰκόνα καί ὁμοίωσιν» τοῦ Θεοῦ, νά ὁμοιάση μέ τόν Θεό, δηλαδή νά ἑνωθῆ μαζί Του. (20)

Τήν ὁμοίωσι τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό οἱ ἅγιοι Πατέρες τήν λέγουν θέωσι.

Βλέπετε πόσο μεγάλος εἶναι ὁ σκοπός τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου;

– Νά γίνῃ ὄχι ἁπλῶς καλλίτερος, ἠθικώτερος, δικαιότερος, εὐγενέστερος, ἀλλά θεός κατά χάριν.

Καί ποιά διαφορά ὑπάρχει μεταξύ τοῦ ἁγίου Θεοῦ καί τῶν θεωμένων ἀνθρώπων;

– Ὅτι ὁ μέν Πλάστης καί Δημιουργός μας εἶναι Θεός κατά φύσιν, ἀπό τήν φύσιν Του, ἐνῶ ἐμεῖς γινόμαστε θεοί κατά χάριν, διότι ἐνῶ κατά τήν φύσιν μας παραμένουμε ἄνθρωποι, μέ τήν ἰδική Του χάρι θεωνόμαστε.

Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἑνώνεται μέ τόν Θεόν κατά χάριν, ἀποκτᾶ καί ἐμπειρία τοῦ Θεοῦ, αἰσθάνεται τόν Θεό.

Ἀλλοιῶς πῶς εἶναι δυνατόν νά ἑνώνεται μέ τόν Θεό, χωρίς νά αἰσθάνεται τήν χάρι Του;

Οἱ πρωτόπλαστοι στόν Παράδεισο πρίν ἁμαρτήσουν, συνομιλοῦσαν μέ τόν Θεό, αἰσθάνοντο τήν θεία χάρι.

Ὁ Θεός ἔπλασε τόν ἄνθρωπο, γιά νά εἶναι ἱερεύς, προφήτης καί βασιλεύς.

– Ἱερεύς, γιά νά δέχεται τήν ὕπαρξί του καί τόν κόσμο ὡς δῶρα τοῦ Θεοῦ, καί νά ἀντιπροσφέρῃ ἐν συνεχείᾳ τόν ἑαυτό του καί τόν κόσμο στόν Θεό εὐχαριστιακά καί δοξολογικά.

– Προφήτης, γιά νά γνωρίζει τά μυστήρια τοῦ Θεοῦ.

– Βασιλεύς, γιά νά βασιλεύῃ στήν ὑλική δημιουργία καί στόν ἑαυτό του.

Νά χρησιμοποιῇ τήν φύσι ὄχι ὡς τύραννος, ἀλλά μέ ἀρχοντιά.

Νά μή κάνῃ κατάχρησι τῆς δημιουργίας, ἀλλά εὐχαριστιακή χρῆσι.

– Σήμερα ὁ ἄνθρωπος δέν χρησιμοποιεῖ τήν φύσι λογικά, ἀλλά πάντοτε συμπεριφέρεται ἐγωιστικά καί παράλογα, μέ ἀποτέλεσμα νά καταστρέφῃ τό φυσικό του περιβάλλον καί μέσα σ᾿ αὐτό νά καταστρέφεται καί ὁ ἴδιος.

Ἐάν ὁ ἄνθρωπος δέν ἁμάρτανε καί δέν ἀντικαθιστοῦσε τήν ἀγάπη καί τήν ὑπακοή στόν Θεό μέ τόν ἐγωισμό, δέν θά χωριζόταν ἀπό τόν Θεό, θά ἦταν βασιλεύς, ἱερεύς καί προφήτης.

Ὅμως ὁ Ἅγιος Θεός πού πονάει τό πλάσμα του, θέλει νά ξαναφέρει τόν ἄνθρωπο στήν κατάστασι νά μπορῇ πάλι νά γίνῃ ἀληθινός ἱερεύς, προφήτης καί βασιλεύς.

Νά μπορῇ πάλι νά λάβῃ ἐμπειρία τοῦ Θεοῦ καί νά ἑνωθῆ μαζί Του.

– Γι᾿ αὐτό στήν ἱστορία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης βλέπουμε πῶς ὁ Θεός προετοιμάζει σιγά-σιγά τήν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων μέ τήν ἔλευσι τοῦ Μονογενοῦς Του Υἱοῦ.

Ἔτσι δίνει χαρίσματα, σάν ἐκεῖνα πού εἶχε ὁ ἄνθρωπος πρό τῆς πτώσεως, ὅπως τό χάρισμα τῆς προφητείας.

Ὑπάρχουν στήν Παλαιά Διαθήκη ἄνδρες, ὅπως ὁ Προφήτης Ἠλίας, ὁ Προφήτης Ἡσαΐας, ὁ Προφήτης Μωυσῆς, πού ἔλαβαν τό προφητικό χάρισμα καί εἶδαν τήν δόξα τοῦ Θεοῦ· πλήν ὅμως αὐτό τό χάρισμα δέν ἦταν γενικό γιά ὅλους.

Οὔτε ἦταν γιά ὅλο τό διάστημα τῆς ζωῆς τους, ἀλλά ἦταν μερικό χάρισμα πού τούς ἔδωσε ὁ Θεός γιά ὡρισμένο σκοπό καί γιά συγκεκριμένες περιπτώσεις.

Ὁσάκις δηλαδή ὁ Θεός ἤθελε οἱ δίκαιοι αὐτοί ἄνδρες νά ἐξαγγείλουν τήν ἔλευσι τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο ἤ νά ἀναγγείλουν τό θέλημά Του, τούς ἔδινε τήν δυνατότητα νά λάβουν κάποια ἐμπειρία καί ἀποκάλυψι.

Ὅμως ὁ Προφήτης Ἰωήλ προφήτευσε ὅτι θά ἔλθῃ ἐποχή πού τήν χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος θά δώσῃ ὁ Θεός ὄχι σέ ὡρισμένους μόνο ἄνδρες καί γιά ὡρισμένο σκοπό, ἀλλά πρός ὅλο τόν λαό.

Ἰδού τί λέγει ἡ προφητεία τοῦ Προφήτου Ἰωήλ:

– «Ἐκχεῶ ἀπό τοῦ Πνεύματός μου ἐπί πᾶσαν σάρκα», θά δώσω τό Πνεῦμα μου σέ κάθε ἄνθρωπο, «καί προφητεύουσιν οἱ υἱοί ὑμῶν καί αἱ θυγατέρες ὑμῶν, καί οἱ πρεσβύτεροι ὑμῶν ἐνύπνια ἐνυπνιασθήσονται, καί οἱ νεανίσκοι ὑμῶν ὁράσεις ὄψονται» (Ἰωήλ 2, 27).

Δηλαδή θά ἰδῆ ὁ λαός μου ὁράσεις πνευματικές, θά ἰδῆ μυστήρια Θεοῦ.

Αὐτή ἡ ἔκχυσις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἔγινε τήν ἡμέρα τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς.

– Τότε ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος δόθηκε σ᾿ ὅλη τήν Ἐκκλησία.

Δέν δόθηκε ἡ χάρις αὐτή σέ ὅλους κατά τήν περίοδο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, διότι ὁ Χριστός δέν εἶχε ἀκόμη σαρκωθῆ.

Ἔπρεπε νά ἀποκατασταθῇ ἡ κοινωνία τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό, γιά νά δώσῃ ὁ Θεός τήν χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος σέ ὅλο τόν λαό.

Αὐτή τήν ἐπανένωσι τήν ἔκανε ὁ Σωτήρας μας Χριστός μέ τήν ἐνανθρώπησί Του”.

Ἄς ἔχουμε κι’ ἐμεῖς, ὡς λαός τοῦ Θεοῦ πάντοτε τήν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Ἀμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

• 19. Ἐμπειρίες τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π. Γεωργίου, Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους
  Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου – Α´ Ἔκδοσις 1992, Β´ Ἔκδοσις 1997, Γ´ Ἔκδοσις 1998. http://users.uoa.gr/
• 20. Γνήσιες καί νόθες ἐμπειρίες τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ
  (Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία τοῦ Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους, Ἀρχιμ. Γεωργίου, στό Στρατώνι Χαλκιδικῆς τήν 14η-27η Ἰανουαρίου 1989, κατόπιν προσκλήσεως τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἱερισσοῦ, Ἁγίου Ὄρους καί Ἀρδαμερίου κ. κ. Νικοδήμου). http://users.uoa.gr/

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Η βιωματική «Θεία Χάρις» (Μέρος, Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄, ΣΤ΄, Ζ΄, Η΄, Θ΄, Ι΄, ΙΑ΄, ΙΒ΄,ΙΓ΄, ΙΔ΄, ΙΕ΄, ΙΣΤ΄, ΙΖ΄)