Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Μόνο ὁ διάβολος ἔχει συμφέρον νά βγάλῃ τούς ἀνθρώπους ἀπό τήν Ἐκκλησία» (Ἱερομονάχου π. Γεωργίου Καψάνη Γρηγοριάτου)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

ΚΑ΄ Μέρος

Σύμφωνα μέ τό λόγο τοῦ μακαριστοῦ π. Γεωργίου Καψάνη, δυστυχῶς οἱ πλανεμένοι καί αἱρετικοί ἄνθρωποι πού συναντάμε στήν καθημερινή ζωή μας, πάντοτε εἶναι: “Αὐτοί οἱ ἴδιοι ἄνθρωποι πού δέν μποροῦν νά καταλάβουν ὅτι εἶναι θύματα τοῦ διαβόλου. (23)

Νομίζουν ὅτι τά σημεῖα αὐτά εἶναι οὐράνια καί ἐκ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Ἀκόμη τούς δίδει ὁ διάβολος κάποια προφητική ἱκανότητα, ὅπως δίδει καί στά «μέντιουμ».

Ὁ Κύριος ὅμως μᾶς εἶχε προειδοποιήσει: «Ἐγερθήσονται γάρ ψευδόχριστοι καί ψευδoπροφῆται καί δώσουσι σημεῖα μεγάλα καί τέρατα, ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καί τούς ἐκλεκτούς.» (Ματθ. 24, 24).

Ὄχι ἁπλῶς θά κάνουν θαύματα, ἀλλά μεγάλα θαύματα καί τέρατα, φοβερά σημεῖα.

Ὅπως καί ὁ Ἀντίχριστoς, ὅταν θά ἔλθη, δέν θά κάνη κακά πράγματα.

Θά κάνη εὐεργεσίες, θεραπεῖες ἀσθενῶν καί ἄλλα θαυμαστά, γιά νά πλανήσῃ τούς ἀνθρώπους, εἰ δυνατόν καί τούς ἐκλεκτούς, γιά νά τόν πιστεύσουν ὡς Σωτῆρα τους καί νά τόν ἀκολουθήσουν.

– Γι᾿ αὐτό χρειάζεται νά προσέχουμε. Διότι κάθε ἕνας πού κάνει κάποια σημεῖα ἤ προφητεύει, δέν εἶναι πάντοτε ἐκ τοῦ Θεοῦ.

– Ὅπως πάλι ὁ Κύριος λέγει: «Πολλοί ἐροῦσί μοι ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ. Κύριε, Κύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόματι πρoφητεύσαμεν καί τῷ σῷ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν, καί τῷ σῷ ὀνόματι δυνάμεις πολλάς ἐποιήσαμεν; Καί τότε ὁμολογήσω αὐτοῖς ὅτι οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς· ἀποχωρεῖτε ἀπ᾿ ἐμοῦ οἱ ἐργαζόμενοι τήν ἀνομίαν» (Ματθ. 7, 22-23).

Ἐγνώρισα νέους πού εἶχαν παρασυρθῆ ἀπό ἀποκρυφιστές καί ἀπό πεντηκοστιανές αἱρέσεις.

Καί οἱ ὁποῖοι μετά τήν ἐπιστροφή τους στήν Ἐκκλησία ὡμολόγησαν ὅτι διάφορες ἐμπειρίες πού εἶχαν, ὅταν ἦσαν μέλη τῶν αἱρέσεων αὐτῶν, ἦσαν διαβολικές.

– Ἕνας πρώην πεντηκοστιανός, ὡμολόγησε ὅτι στίς πεντηκοστιανές συγκεντρώσεις, ὅταν κάποια «προφήτις» προφήτευε αὐτός αἰσθανόταν δαιμονική ταραχή.

Καί ὅτι, ὅταν προσπαθοῦσε νά εἰπῇ τήν εὐχή «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν», ἐρχόταν ἡ γλωσσολαλιά καί τόν ἔπνιγε ἐμποδίζοντάς τον νά λέγῃ τήν εὐχή.

Ἐπειδή ὁ διάβολος μετασχηματίζεται σέ ἄγγελο φωτός πρέπει νά εἴμεθα ἐπιφυλακτικοί στίς ἐμπειρίες.

– Ὁ Ἀπόστολος Ἰωάννης μας συμβουλεύει: «Ἀγαπητοί, μή παντί πνεύματι πιστεύετε, ἀλλά δοκιμάζετε τά πνεύματα εἰ ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστιν, ὅτι πολλοί ψευδοπροφῆται ἐξεληλύθασιν εἰς τόν κόσμον» (Α´ Ἰωάν. 4, 1).

Δέν εἶναι ὅλα τά πνεύματα ἐκ τοῦ Θεοῦ.

Οἱ ἔχοντες δέ τό κατά τόν Ἀπόστολο Παῦλο χάρισμα τῆς διακρίσεως τῶν πνευμάτων, σύμφωνα μέ τά δοθέντα χαρίσματα, «ἑτέρῳ δέ πίστις ἐν τῷ αὐτῷ Πνεύματι, ἄλλῳ δέ χαρίσματα ἰαμάτων ἐν τῷ αὐτῷ Πνεύματι, ἄλλῳ δέ ἐνεργήματα δυνάμεων, ἄλλῳ δέ προφητεία, ἄλλῳ δέ διακρίσεις πνευμάτων, ἑτέρῳ δέ γένη γλωσσῶν, ἄλλῳ δέ ἑρμηνεία γλωσσῶν» (Α´ Κορ. 12, 9-10)· ἠμποροῦν νά διακρίνουν τά πνεύματα, ἐάν εἶναι ἐκ τοῦ Θεοῦ ἤ εἶναι τοῦ διαβόλου.

Αὐτό τό χάρισμα τό ἔχουν οἱ Πνευματικοί τῆς Ἐκκλησίας.

Γι᾿ αὐτό, ὅταν ἔχουμε τέτοιο πρόβλημα, πρέπει νά ἀπευθυνώμεθα στόν Πνευματικό μας, καί αὐτός θά διακρίνη τήν προέλευσι κάθε ἐμπειρίας.

Ἀκόμη καί μοναχοί εἶναι δυνατόν νά πλανηθοῦν.

Ἔχουμε περιπτώσεις στό Ἅγιoν Ὄρος πού μοναχοί πλανήθηκαν ἀπό τέτοιες ἐμπειρίες.

– Παρουσιάσθηκε κάποτε σέ κάποιο μοναχό ἕνας ἄγγελος –ἐνῶ ἦταν ὁ διάβολος– καί τοῦ εἶπε:

– «Ἔλα πάνω στήν κορυφή τοῦ Ἄθωνος, νά σοῦ δείξω μεγάλα θαύματα».

Τόν ὡδήγησε ἐκεῖ, καί παρά λίγο θά τόν γκρέμιζε ἀπό τά βράχια, ἄν ἐκεῖνος δέν ἐπεκαλεῖτο τήν Θεία βοήθεια.

Αὐτός ἔκανε τό λάθος νά πιστεύσῃ τήν ὀπτασία ὡς ἐκ Θεοῦ, ἐνῶ δέν ἔπρεπε.

Διότι οἱ μοναχοί γνωρίζουν ὅτι, ὅταν ἰδοῦν μία ὀπτασία, πρέπει νά τήν ποῦν στόν Γέροντά τους, καί αὐτός θά τούς πῆ ἄν εἶναι ἐκ τοῦ Θεοῦ ἤ ἐκ τῶν δαιμόνων.

Ὅπου λοιπόν ὑπάρχει ὑπερηφάνεια, εἶναι πολύ πιθανή ἡ πλάνη.

Οἱ ἐμπειρίες τῶν Πεντηκοστιανῶν δέν εἶναι ἐκ τοῦ Θεοῦ.

– Γι᾿ αὐτό, ὄχι μόνο δέν τούς βοηθοῦν νά μποῦν στήν Ἐκκλησία, ἀλλά καί κινδυνεύουν νά ὁδηγηθοῦν ἐκτός τῆς Ἁγίας Ἐκκλησίας μας, καί ὅσοι τούς ἀκολουθήσουν σ’ αὐτή τήν αἵρεση.

Μόνο ὁ διάβολος ἔχει συμφέρον νά βγάλῃ τούς ἀνθρώπους ἀπό τήν Ἐκκλησία.

– Ἀλλά καί ὁ κατατεμαχισμός τους σέ πολλές αἱρέσεις καί αἱρετικές ὁμάδες εἶναι ἀπόδειξις ὅτι δέν ἀποτελοῦν τήν ἀληθινή Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Προτεσταντισμός ἀποτελεῖται ἀπό χιλιάδες τέτοιες αἱρέσεις.

Ἄν ὑπῆρχε σ᾿ αὐτές τίς αἱρετικές ὁμάδες τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, θά ὑπῆρχε καί ἑνότης, θά ὑπῆρχε μία Ἐκκλησία, καί ὄχι τόσες πολλές, διαφορετικές καί ἀντιτιθέμενες αἱρετικές ὁμάδες.

Ὠρισμένες ἐπίσης ἐκδηλώσεις πού λαμβάνουν χώρα στίς συγκεντρώσεις τους, ὅπως τό νά τρέμουν, νά πέφτουν κάτω σάν νεκροί, νά βγάζουν ἄναρθρες κραυγές, δέν εἶναι τοῦ εἰρηνικοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ.

Παρόμοια φαινόμενα συναντοῦμε στίς εἰδωλολατρικές θρησκεῖες.

Ὑπάρχουν ἐπίσης πολλές ὁμοιότητες μέ τά πνευματιστικά φαινόμενα.

Καλλιεργοῦν ἀκόμη καί σήμερα πνεῦμα ὑπερηφανείας πιστεύοντας ὅτι:

– “Ἡ Ἐκκλησία ὁλόκληρη, ἐπί δυό χιλιάδες χρόνια πλανᾶται, ἐνῶ αὐτοί οἱ αἱρετικοί ἄνθρωποιβρῆκαν τήν ἀλήθεια κατά τό ἔτος 1900…”

…Βλέπετε σατανικός ἐγωισμός καί ὑπερηφάνεια;

– Τί γίνεται τώρα μέ τό ἐπιδιωκόμενο ἀπ᾿ αὐτούς τούς αἱρετικούς χάρισμα τῆς γ λ ω σ σ ο λ α λ ί α ς;

Διότι πράγματι, στήν Καινή Διαθήκη ἀναφέρεται ἡ γλωσσολαλία.

Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς μιλοῦσαν τίς γλῶσσες τῶν λαῶν πού ἦλθαν νά προσκυνήσουν στά Ἱεροσόλυμα, γιά νά τούς κατηχήσουν στό Εὐαγγέλιο.

Τό χάρισμα τῆς γ λ ω σ σ ο λ α λ ί α ς εἶναι χάρισμα πού δόθηκε ἀπό τόν Θεό στούς Ἀποστόλους γιά ἕνα εἰδικό λόγο: Γιά νά προσηλυτίσουν τούς μή χριστιανούς στήν χριστιανική πίστι.

Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι, ὅταν μιλοῦσαν γλῶσσες, δέν μιλοῦσαν ἄναρθρες κραυγές, σάν δαιμονισμένοι.

Μιλοῦσαν ξένες γλῶσσες, ὄχι ὁποιεσδήποτε γλῶσσες, ἀλλά τίς γλῶσσες αὐτῶν πού ἦταν ἐκεῖ στά Ἱεροσόλυμα καί δέν ἤξεραν τήν ἑβραϊκή γλώσσα, γιά ν᾿ ἀκούσουν τά μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ καί νά πιστεύσουν.

Ἄρα οἱ ἄναρθρες κραυγές, δέν ἔχουν καμμία σχέσι μέ τό χάρισμα τῆς γλωσσολαλίας, τήν ὁποία ἐπικαλοῦνται οἱ αἱρετικοί Πεντηκοστιανοί.

Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἶναι ὁ χῶρος τῆς γνησίας ἐμπειρίας τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ.

Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας, εἶναι Ἐκκλησία τῆς Πεντηκοστῆς.

– Καί γιατί εἶναι αὐτή;

Διότι εἶναι ἡ Ἐκκλησία τῆς σαρκώσεως καί ἐνανθρωπήσεως τοῦ Χριστοῦ, τοῦ σταυρικοῦ Του θανάτου, τῆς Ἀναστάσεώς Του καί τῆς Πεντηκοστῆς”.

Ἐπομένως, γιά ὅλους ἐμᾶς τούς ἁπλούς καί ταπεινούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, ὁπωσδήποτε μόνο ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἶναι ὁ χῶρος τῆς γνησίας ἐμπειρίας τῆς Χάριτος τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Ἄς θυμόμαστε πάντοτε ὅτι ὅλα τά χαρίσματα καθώς καί οἱ πνευματικές ἐμπειρίες δίνονται ὡς δωρεά ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, σύμφωνα μέ τόν ἁγιογραφικό λόγο: «πάντα δέ ταῦτα ἐνεργεῖ τό ἕν καί τό αὐτό Πνεῦμα, διαιροῦν ἰδίᾳ ἑκάστῳ καθώς βούλεται» (Α΄ Κορ. 12, 11).

Ἀμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

23. Γνήσιες καί νόθες ἐμπειρίες τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ
(Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία τοῦ Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους, Ἀρχιμ. Γεωργίου, στό Στρατώνι Χαλκιδικῆς τήν 14η-27η Ἰανουαρίου 1989, κατόπιν προσκλήσεως τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἱερισσοῦ, Ἁγίου Ὄρους καί Ἀρδαμερίου κ. κ. Νικοδήμου). http://users.uoa.gr/

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Η βιωματική «Θεία Χάρις» (Μέρος, Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄, ΣΤ΄, Ζ΄, Η΄, Θ΄, Ι΄, ΙΑ΄, ΙΒ΄,ΙΓ΄, ΙΔ΄, ΙΕ΄, ΙΣΤ΄, ΙΖ΄, ΙΗ΄, ΙΘ΄, Κ΄)