Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Ὅπως λέγουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ὁ Θεός εἶναι Ζωή» (Ἱερομονάχου π. Γεωργίου Καψάνη Γρηγοριάτου)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

ΣΤ΄ Μέρος

Ὁ μακαριστός π. Γεώργιος Καψάνης, μᾶς ἀναφέρει ξεκάθαρα ὅτι: “Ἄν σκοπός τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου ἦταν νά γίνει ἁπλῶς ἠθικά καλύτερος, δέν θά ἦταν ἀνάγκη νά ἔλθει στόν κόσμο ὁ Ἰησοῦς Χριστός. (7)

Καί νά γίνει ὅλη αὐτή ἡ ἱστορία τῆς Θείας Οἰκονομίας, τῆς σαρκώσεως τοῦ Θεοῦ, ὁ Σταυρός, ὁ θάνατος, ἡ Ἀνάστασις τοῦ Κυρίου, ὅλα ὅσα πιστεύουμε οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί ὅτι ἔγιναν διά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Διότι καί μέ τούς Προφῆτες, μέ τούς φιλοσόφους, μέ τούς δίκαιους ἀνθρώπους καί διδασκάλους θά μποροῦσε νά διδαχθεῖ τό ἀνθρώπινο γένος νά γίνεται ἠθικά καλύτερο.

Γνωρίζουμε ὅτι ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὔα παρασύρθηκαν ἀπό τόν διάβολο.

Καί θέλησαν νά γίνουν θεοί, ὄχι ὅμως συνεργαζόμενοι μέ τόν Θεό, ὄχι μέ ταπείνωση, μέ ὑπακοή, μέ ἀγάπη, ἀλλά βασιζόμενοι στήν δική τους δύναμη, στό δικό τους θέλημα, ἐγωιστικά καί αὐτόνομα.

Ἡ οὐσία δηλαδή τῆς πτώσεως εἶναι ὁ ἐγωισμός.

Ἔτσι υἱοθετώντας τόν ἐγωισμό καί τήν αὐτάρκεια χωρίστηκαν ἀπό τόν Θεό, καί ἀντί νά πετύχουν τήν θέωση, πέτυχαν ἀκριβῶς τό ἀντίθετο:

– Τόν πνευματικό θάνατο.

– Ὅπως λέγουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ὁ Θεός εἶναι Ζωή.

Ὅποιος λοιπόν χωρίζεται ἀπό τόν Θεό, χωρίζεται ἀπό τήν Ζωή.

Ἄρα ὁ θάνατος καί ἡ πνευματική νέκρωση, ὁ φυσικός δηλαδή καί ὁ πνευματικός θάνατος, ἦταν τό ἀποτέλεσμα τῆς παρακοῆς τῶν πρωτοπλάστων.

Γνωρίζουμε ὅλοι τίς συνέπειες τῆς πτώσεως.

Ὁ χωρισμός ἀπό τόν Θεό ἔρριψε τόν ἄνθρωπο στήν σαρκική, κτηνώδη καί δαιμονιώδη ζωή.

Τό λαμπρό δημιούργημα τοῦ Θεοῦ ἔπεσε βαριά ἄρρωστο, σχεδόν νεκρό.

Τό «κατ᾿ εἰκόνα» ἀμαυρώθηκε.

Ὁ ἄνθρωπος μετά τήν πτώση δέν ἔχει τίς προϋποθέσεις, πού εἶχε πρίν νά ἁμαρτήσει, γιά νά προχωρήσει στή θέωση.

Σ᾿ αὐτήν τήν κατάσταση τῆς βαριᾶς ἀσθένειας, σχεδόν νεκρός, δέν μπορεῖ πλέον νά ἐπαναπροσανατολισθεῖ πρός τόν Θεό.

Χρειάζεται μία νέα ρίζα στήν ἀνθρωπότητα.

Χρειάζεται ἕνας νέος ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος θά εἶναι ὑγιής καί θά μπορεῖ νά προσανατολίσει πάλι τήν ἐ λ ε υ θ ε ρ ί α τοῦ ἀνθρώπου πρός τόν Θεό.

Αὐτή ἡ νέα ρίζα, ὁ νέος ἄνθρωπος, εἶναι ὁ Θ ε ά ν θ ρ ω π ο ς, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, πού σαρκώνεται γιά νά πολεμήσει μέ τήν νέα ρίζα, τήν νέα ἀπαρχή, τό νέο φύραμα τῆς ἀνθρωπότητας.

Μέ τήν σάρκωση τοῦ Λόγου, ὅπως θεολογεῖ ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, πραγματοποιεῖται μία δευτέρα κοινωνία Θεοῦ καί ἀνθρώπων.

Ἡ πρώτη κοινωνία ἦταν αὐτή στόν Παράδεισο. Αὐτή ὅμως διασπάσθηκε. Χωρίστηκε ὁ ἄνθρωπος ἀπό τόν Θεό. Ὁ πανάγαθος Θεός οἰκονόμησε τώρα μιά ἄλλη, δευτέρα κοινωνία, ἕνωση δηλαδή Θεοῦ καί ἀνθρώπων, πού νά μήν μπορεῖ πλέον νά διασπαθῆ.

Διότι αὐτή ἡ δευτέρα κοινωνία Θεοῦ καί ἀνθρώπων γίνεται στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ.

Ὁ Θεάνθρωπος Χριστός, ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ καί Πατρός, ἔχει δυό τέλειες φύσεις:

– Τήν Θεία καί τήν ἀνθρώπινη.

Οἱ δυό αὐτές τέλειες φύσεις ἑνώνονται «ἀτρέπτως, ἀσυγχύτως, ἀχωρίστως καί ἀδιαιρέτως», στό ἕνα πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, κατά τόν περίφημο ὅρο τῆς Ἁγίας Δ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου τῆς Χαλκηδόνος.

Ἡ ὁποία ἐν συνόψει ἀποτελεῖ τήν ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ θεολογική πανοπλία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας κατά τῶν παντός εἴδους Χριστολογικῶν αἱρέσεων ὅλων τῶν αἰώνων.

Ἔτσι ἔχουμε ἕνα Χριστό μέ δυό φύσεις:

– Τήν Θεία καί τήν ἀνθρώπινη.

Τώρα πλέον ἡ ἀνθρώπινη φύση διά τῆς ὑποστατικῆς ἑνώσεως τῶν δυό φύσεων στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ εἶναι τελεσίδικα ἑνωμένη μέ τήν Θεία φύση.

Διότι ὁ Χριστός εἶναι αἰωνίως Θεάνθρωπος.

– Ὡς Θεάνθρωπος ἀνελήφθη στόν οὐρανό.

– Ὡς Θεάνθρωπος κάθεται στά δεξιά τοῦ Πατρός.

– Ὡς Θεάνθρωπος θά ἔλθει νά κρίνει τόν κόσμο στήν δευτέρα Παρουσία.

Ἄρα λοιπόν ἡ ἀνθρώπινη φύση εἶναι τώρα ἐνθρονισμένη στούς κόλπους τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Δέν μπορεῖ πλέον τίποτε νά χωρίσει τήν ἀνθρώπινη φύση ἀπό τόν Θεό.

Γι᾿ αὐτό τώρα μετά τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Κυρίου, –ὅσο κι’ ἄν ὡς ἄνθρωποι ἁμαρτάνουμε, ὅσο καί ἄν ἀποσπασθοῦμε ἀπό τόν Θεό– ἄν θέλουμε ἐν μετανοίᾳ νά ἑνωθοῦμε πάλι μέ τόν Θεό, μποροῦμε νά τό πετύχουμε.

Μποροῦμε νά ἑνωθοῦμε μαζί Του, νά γίνουμε θεοί κατά Χάριν”.

Ἀμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

• 7. Ἡ θέωσις, ὡς σκοπός τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου. Ἀρχιμ. Γεωργίου Καψάνη Καθηγουμένου Ἱ. Μ. Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγ. Ὄρους.Ἔκδοσις Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου, Ἅγιον Ὄρος.
  https://www.imaik.gr/?p=6627

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Η βιωματική «Θεία Χάρις» (Μέρος, Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄)