Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Δέν θά σέ ἀφήσω, γλυκύτατε Ἰησοῦ! Οὔτε θά σέ ἐγκαταλείψω!» (Ἅγιος Γέροντας Ἰωσήφ Ἡσυχαστής).

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Β΄ Μέρος

Ὁ Ἅγιος Γέροντας Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής, στό βιβλίο τῶν ἐπιστολῶν του, «Ἔκφρασις Μοναχικῆς ἐμπειρίας», ἀναφέρει γιά τήν Θεία Χάρη, ὅτι ο ἄνθρωπος πού τήν ἀναζητᾶ μοιάζει σάν ἕνα βρέφος στήν ἀγκαλιά Του:

– “Ὁ ἄνθρωπος σάν βρέφος πού ψελλίζει ζητᾶ ἀπό τόν Θεό τό θέλημά Του τό ἅγιο. (2)

Ὁ Θεός, σάν Πατέρας ὑ π ε ρ ά γ α θ ο ς, τοῦ δίδει τή χάρη, ἀλλά τοῦ δίδει καί πειρασμούς.

Ἐάν ὑπομένει ἀ γ ό γ γ υ σ τ α τούς πειρασμούς λαμβάνει προσθήκη τῆς χάριτος.

Ὅση περισσότερη χάρη λαμβάνει, τόσο αὐξάνονται καί οἱ πειρασμοί.

Οἱ δαίμονες, ὅταν πλησιάζουν, γιά νά σέ πολεμήσουν, δέν πηγαίνουν ἐκεῖ πού ἐσύ εὔκολα θά τούς νικήσεις, ἀλλά δοκιμάζουν, πού ἔχεις ἀδυναμία.

Ἐκεῖ πού ἐσύ δέν τούς περιμένεις, ἐκεῖ πολιορκοῦν τό κάστρο.

Καί, ὅταν βροῦν ψυχή ἀσθενική καί μέρος ἀδύνατο, πάντα ἐκεῖ νικοῦν.

Καί τόν κάνουν ὑπεύθυνο γιά τήν ἧττα του.

– Ζητᾶς χάρη ἀπό τόν Θεό;

Ἀντί χάριτος σοῦ ἀφήνει πειρασμό.

– Δέν ἀντέχεις τόν πόλεμο, πέφτεις;

Δέν σοῦ δίνεται προσθήκη τῆς χάριτος.

– Πάλι ζητᾶς;

Πάλι ὁ πειρασμός.

– Πάλι ἧττα;

Πάλι στέρηση ἐφ’ ὅρου ζωῆς.

– Πρέπει λοιπόν νά βγεῖς νικητής.

– Ἄντεξε τόν πειρασμό μέχρι θανάτου.

Πέσε πτῶμα στή μάχη, φωνάζοντας κάτω παράλυτος:

– «Δέν θά σέ ἀφήσω, γλυκύτατε Ἰησοῦ! Οὔτε θά σέ ἐγκαταλείψω!

Ἀχώριστος θά μείνω στόν αἰώνα, καί γιά τήν ἀγάπην Σου ξεψυχῶ στή μάχη».

Καί ξαφνικά ἐμφανίζεται στή μάχη καί φωνάζει δυνατά:

– «Ἐδῶ εἶμαι!

Μάζεψε ὅλες τίς δυνάμεις σου καί ἀκολούθησέ με!

Σύ δέ γεμίζεις ὅλος φῶς καί χαρά:

– Ἀλλοίμονο σέ μένα τόν δυστυχή!

– Ἀλλοίμονο σέ μένα τόν πονηρό καί ἀχρεῖο!

Προηγουμένως ἄκουα γιά σένα, τώρα δέ σέ εἶδαν οἱ ὀφθαλμοί μου· γι’ αὐτό καί κατηγόρησα τόν ἑαυτόν μου, τόν θεώρησα δέ χῶμα καί στάχτη».

– Τότε γεμίζεις ἀπό Θεία ἀγάπη.

– Καί φλέγεται ἡ ψυχή σου σάν τοῦ Κλεόπα.

Καί σέ καιρό πειρασμοῦ δέν καταλείπεις πλέον τή μάχη –ἀλλά ὑπομένεις τίς θλίψεις σκεπτόμενος– ὅτι ὅπως πέρασε ὁ ἕνας πειρασμός καί ὁ ἄλλος, ἔτσι θά περάσει καί αὐτός.

Ὅταν ὅμως δειλιάζεις καί γογγύζεις καί δέν ὑπομένεις τούς πειρασμούς, τότε, ἀντί νά νικᾶς πρέπει διαρκῶς νά μετανοεῖς· γιά τά σ φ ά λ μ α τ α τῆς ἡμέρας, γιά τήν ἀ μ έ λ ε ι α τῆς νύκτας.

Καί, ἀντί νά αὐξάνεται ἡ χάρις, μεγαλώνεις τίς θλίψεις σου.

Γι’ αὐτό μή δειλιάζεις μή φοβάσαι τούς πειρασμούς.

– Καί ἄν πέσεις πολλές φορές, σήκω…

Μή χάνεις τή ψυχραιμία σου.

– Μήν ἀπογοητεύεσαι…

Σύννεφα εἶναι καί θά περάσουν.

Καί ὅταν, μέ τή βοήθεια τῆς χάριτος πού σέ καθαρίζει ἀπό ὅλα τά πάθη, περάσεις ὅλα αὐτά πού λέγονται «πράξις», τότε γεύεται ὁ νοῦς φωτισμό καί κινεῖται σέ θεωρία.

Καί πρώτη θεωρία εἶναι τῶν ὄντων:

– Πῶς ὅλα τά δημιούργησε γιά τόν ἄνθρωπον ὁ Θεός, καί αὐτούς ἀκόμη τούς Ἀγγέλους γιά νά τόν ὑπηρετοῦν.

Πόσην ἀξία, πόσο μεγαλεῖο, –τί μεγάλο προορισμό ἔχει ὁ ἄνθρωπος– αὐτή ἡ πνοή τοῦ Θεοῦ!

Ὄχι γιά νά ζήσει ἐδώ τίς λίγες ἡμέρες τῆς ἐξορίας του, ἀλλά νά ζήσει αἰώνια μέ τόν Πλάστη του.

– Νά βλέπει τούς Θείους Ἀγγέλους.

– Νά ἀκούει τήν ἄρρητη μελωδία τους.

– Τί χαρά!

– Τί μεγαλείο!

Μόλις τελειώνει αὐτή ἡ ζωή μας και κλείνουν τα μάτια, ἀμέσως ἀνοίγουν τα ἄλλα καί ἀρχίζει ἡ νέα ζωή.

Ἡ ἀληθινή χαρά, πού πλέον τέλος δέν ἔχει”.

Μέσα ἀπό τήν ἀληθινή χαρά τῆς ζωῆς, βιώνεται στήν πράξη ἡ «Θεία Χάρις»!

Ἀμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

• 2. «Ἔκφρασις Μοναχικῆς ἐμπειρίας», Γέροντος Ἰωσήφ τοῦ Ἡσυχαστοῦ Ἐπιστ. Ι΄, ἐκδ. Ἱ. Μ. Φιλοθέου, σ. 84-88. Ἀπόσπασμα σέ νεοελληνική ἀπόδοση. https://www.hristospanagia.gr

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Η βιωματική «Θεία Χάρις» (Α΄ Μέρος)