Δήμος Σερκελίδης, γραμματέας του συλλόγου Άγιος Ιωσὴφ ο Ησυχαστής
αποκλειστικά για katanixi.gr

Απόπειρα πυρπόλησης τουρκικού στόλου στην Ναύπακτο, Γεώργιος Παξινός, επίθεση Ελλήνων στο Βραχώρι, μάχη στο μοναστήρι του Ντοτσέτι, αποχώρηση τουρκικού στόλου στα στενά…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

28 Μαΐου

Μετά την χθεσινή αποτυχία του Χόρμοβα και την μάχη έξω από το κάστρο της Ναυπάκτου, οι Έλληνες πλοίαρχοι, υδραίοι και σπετσιώτες, πείσμωσαν. Στον αντικειμενικό σκοπό της επιχείρησής τους, που ήταν να νικήσουν τον Τουρκικό στόλο και να αποκτήσουν τον έλεγχο του Κορινθιακού, προστέθηκε και η επιθυμία για εκδίκηση για τους χθεσινούς νεκρούς τους. Όμως ο τουρκικός στόλος ήταν καλά ασφαλισμένος μέσα στο λιμάνι της Ναυπάκτου και τα ελληνικά πλοία δεν μπορούσαν να τον προσβάλουν χωρίς να μπουν σε θανάσιμο κίνδυνο από τα κανόνια του κάστρου. Οι πλοίαρχοι πήραν την απόφαση να κάψουν τον τουρκικό στόλο μέσα στο λιμάνι με μπουρλότο. Αλλά κανείς από τους έμπειρους ναύτες δεν αναλάμβανε τέτοια επιχείρηση αυτοκτονίας. Δέχτηκε με χαρά ένα παλικαράκι 25 ετών, ο Γιώργος Ανεμογιάννης ή Παξινός, ναύτης σε καράβι της Μπουμπουλίνας με πλοίαρχο τον Ορλώφ. Όταν τον ρώτησαν οι πλοίαρχοι τί ήθελε ως αμοιβή, απάντησε, “δεν θέλω τίποτα αλλά αν πετύχω θα σας πάρω από 10 τάλαρα να κάνω ένα χάρισμα της αρραβωνιαστικιάς μου”.

Μπήκε στο μπουρλότο ολομόναχος και στην βάρκα πίσω του μπήκε με τη φωτιά στο χέρι ο τεχνίτης που έφτιαξε το μπουρλότο, ονόματι Μυριάλης. Πιο πέρα ακολουθούσε ο Ανδριανός Σωτηρίου με το καράβι του «Λυκούργος» για να τους παραλάβει. Οι Τούρκοι, σαν είδαν το ελληνικό πλοίο το άρχισαν στο κανονίδι. Ο Παξινός οδηγούσε ατάραχος το πυρπολικό εναντίον μιας τουρκικής κορβέτας. Ο Μυριάλης πριν ακόμα το καράβι κολλήσει στο τουρκικό, πέταξε το δαδί που κρατούσε, άναψε τη φωτιά και έκοψε το σχοινί της βάρκας. Όταν κατάλαβε ότι η ενέργειά του ήταν άκαιρη, γύρισε πίσω και άρχισε να φωνάζει στον Παξινό να εγκαταλείψει το πλοίο. Αλλά ο γενναίος ναύτης έμεινε στο τιμόνι του φλεγόμενου πυρπολικού και συνέχισε να το οδηγεί παρά τις εκκλήσεις των συναδέλφων του να πέσει στη θάλασσα να σωθεί. Σιγά σιγά οι φλόγες έφτασαν στην πρύμνη και ο Παξινός κρεμάστηκε από το παλάγκο έξω από το πλοίο, χωρίς να αφήσει το τιμόνι. Σε λίγο η φωτιά επεκτάθηκε τόσο που ο γενναίος ναύτης έπεσε στη θάλασσα και με το ένα χέρι προσπαθούσε να κρατήσει ακόμα το τιμόνι. Οι Τούρκοι έριξαν βάρκες στη θάλασσα τον συνέλαβαν και απομάκρυναν το φλεγόμενο πυρπολικό. Τον οδήγησαν στο φρούριο και τον παλούκωσαν πάνω στα μπεντένια να τον βλέπουν οι Έλληνες. Άφησε πίσω του αιώνιο παράδειγμα πατριωτισμού και παλικαροσύνης. Αιωνία του η μνήμη και δόξα αιώνια στο ελληνικό ναυτικό.

Οι Έλληνες με τον Μακρή, τον Βλαχόπουλο, τον Γρίβα και τους Μεσολογγίτες με τον Ραζηκότσικα επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά στο Βραχώρι. Οι Τούρκοι που γιόρταζαν το ραμαζάνι, αιφνιδιάστηκαν απόλυτα. Άρον άρον πήραν τις οικογένειές τους και κατέφυγαν στο κέντρο της πόλης. Οι Έλληνες βρήκαν τα τραπέζια στρωμένα. Μέσα στην πόλη ξεκίνησε μάχη από σπίτι σε σπίτι.

Ο Βερούσης που προ ολίγου ανέλαβε την αρχηγία των ελληνικών δυνάμεων στην Εύβοια βάδιζε με τους άνδρες του εναντίον του κάστρου του Ευρίπου. Ο Βερούσης, καθώς ήταν μεθυσμένος, ούτε για την τάξη του στρατού φρόντισε ούτε και μπορούσε να πολεμήσει ο ίδιος. Οι Τούρκοι του Ευρίπου βγήκαν από το κάστρο και έπεσαν ξαφνικά εναντίον των Ελλήνων που αμέσως διαλύθηκαν. Μετά από αυτό το κάζο οι Ευβοείς ζήτησαν από τον Οδυσσέα να τους στείλει από τους άνδρες του για αρχηγό έναν δικό τους άνθρωπο του Αγγελή Γοβιό.

Ο Ελληνικός στόλος έξω από τη Λέσβο, μετά την πυρπόληση του τουρκικού δίκροτου στην Ερεσό, με το ηθικό στα ύψη απέπλευσε προς συνάντηση του εχθρικού. Οι τούρκοι όμως μετά την καταστροφή είχαν ήδη εγκαταλείψει τα Μοσχονήσια και υποχώρησαν άτακτα στα στενά

Από εχθές το βράδυ έφτασε το σώμα του Ορφανού στο μοναστήρι του Νοτσέτι για να ενισχύσει το ελληνικό τμήμα που με αρχηγό τον Ιωάννη Κολοκοτρώνη απέκρουσε εχθές την πρώτη επίθεση των Τούρκων. Η είδηση που έφερε ο Ορφανός ότι καταφθάνει από στιγμή σε στιγμή και ο Δούκας με 400 εμπειροπόλεμους ιππείς τόνωσε ακόμα περισσότερο το ηθικό των Ελλήνων μαχητών. Ο Ι. Κολοκοτρώνης και ο Ορφανός ετοίμασαν μια πρώτης τάξεως ενέδρα στους Τούρκους. Μέσα στη νύχτα κλείστηκαν οι μισοί στο Μοναστήρι, ενώ οι υπόλοιποι κρύφτηκαν σε κατάλληλες θέσεις μέσα στο δάσος. Με το χάραμα οι Τούρκοι άρχισαν την επίθεσή τους αλλά την κατάλληλη στιγμή όρμησαν αυτοί που ήταν κρυμμένοι στο δάσος και τους κατατρόπωσαν. Η μάχη συνεχίστηκε μέχρι που άρχισε να νυχτώνει αλλά τα σώμα του Δούκα δεν είχε φανεί ακόμα. Μια απόσταση 4 ωρών χρειάστηκε μια μέρα για να την κάνει. Όταν ο Δούκας, αφού είχε ήδη νύχτωσε, έφτασε στο Νοτσέτι, βλέποντας το θέαμα των νεκρών Τούρκων στην πεδιάδα έξω από το μοναστήρι λιγοψύχησε. ¨Όχι μόνο δεν καταδίωξε τους Τούρκους που υποχωρούσαν πανικόβλητοι αλλά ούτε κάν μπήκε στον κόπο να ενωθεί με τα μαχόμενα σώματα του Κολοκοτρώνη και του Ορφανού. Έκανε μεταβολή και επέστρεψε στο Τιργοβίστι διαδίδοντας ότι οι Έλληνες στο Ντοτσέτι έχασαν και μόνο το σώμα του επιβίωσε. Ό,τι δεν κατάφεραν οι Τούρκοι το κατάφερε στο πολλαπλάσιο ο δειλός και από βλακεία προδότης Δούκας, που πριν λίγες ημέρες παρίστανε τον στρατηγό και απαιτούσε από τον Υψηλάντη αξιώματα. Μετά τις ψευτιές που αράδιασε για να κρύψει την επαίσχυντη δειλία του, το στρατόπεδο στο Τυργοβίστι διαλύθηκε. Οι στρατιώτες έφευγαν άρον άρον για το Πιτέστι αφήνοντας πίσω τρόφιμα, ζώα και άλλα εφόδια. Στο δρόμο έχασαν και όσες προμήθειες είχαν πάρει προσπαθώντας να περάσουν τον πλημμυρισμένο Δουμπουβίτσα.

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Προηγούμενη ανάρτηση της σειράς “Χρονολόγιο της Ελληνικής Επανάστασης”
– Επόμενη ανάρτηση της σειράς “Χρονολόγιο της Ελληνικής Επανάστασης”