Αφιερώματα
Ημερολόγιο της Επανάστασης – 30 Μαρτίου έως 3 Απριλίου 1821
24 Φεβ 2021
Δήμος Σερκελίδης
Ἀξιωματικός ΠΑ καί γραμματέας του συλλόγου Άγιος Ιωσὴφ ο Ησυχαστής
αποκλειστικά για katanixi.gr
Διάλυση ελληνικού στρατοπέδου στην Καρύταινα, απελευθέρωση Λιβαδειάς, είσοδος Γιουσούφ πασά στην Πάτρα, μάχη του Πύργου, συνάντηση Υψηλάντη και Βλαδιμηρέσκου…
Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr
Ημερολόγιο της Επανάστασης – 30 Μαρτίου έως 3 Απριλίου 1821
Του Δήμου Σερκελίδη
30 Μαρτίου
Οι Τούρκοι στο κάστρο της Καρύταινας κατάφεραν να στείλουν πεζοδρόμους, αγγελιοφόρους, στην Τριπολιτσά για να ζητήσουν βοήθεια. Ο Κολοκοτρώνης κατάλαβε τον κίνδυνο και ζήτησε από τον Αναγνωσταρά να πιάσει τον δρόμο από όπου θα περνούσαν οι Τούρκοι. Ή να τους πισωδρομήσει ή τουλάχιστον να τους κόψει την φόρα. Ο Αναγνωσταράς αρνήθηκε. Καλύτερα, είπε, να μείνουν όλοι ενωμένοι, Τότε ο Κολοκοτρώνης πρότεινε να του δώσουν 500 παλικάρια και να πάει αυτός. Οι άλλοι αρχηγοί δεν δέχτηκαν. Μόλις εμφανίστηκε το τουρκικό σώμα από την Τριπολιτσά, 2000 πεζοί και 700 ιππείς, έγινε ό,τι ακριβώς φοβόταν ο Γέρος. Οι Έλληνες στη θεά των οργανωμένων Τούρκων σκόρπισαν και ας ήταν περίπου 5000. Μόνο ο Ηλίας Μαυρομιχάλης, ο μπεϊζαντές, στάθηκε να πολεμήσει. Ο Κολοκοτρώνης ξέμεινε μονάχος, κρύφτηκε σε κάτι θάμνους με τις δύο πιστόλες στο χέρι έτοιμος να πουλήσει ακριβά το τομάρι του. Οι Τούρκοι πέρασαν από μπροστά του και δεν τον είδαν. Παρέλαβαν τους συμπατριώτες τους, της Καρύταινας, και όλοι μαζί πήραν τον δρόμο για την Τριπολιτσά. Μόνο ο Νικηταράς σκότωσε πεντέξι. Όταν βράδιασε ο Κολοκοτρώνης κατάφερε να ενωθεί με τους υπόλοιπους αρχηγούς που ήθελαν να επιστρέψουν στις επαρχίες τους. Ο Γέρος τους πρότεινε να πάρουν τους Τούρκους καταπόδι να τους χτυπήσουν όσο είναι ακόμα στον δρόμο. Μόνο 200 άνδρες τον ακολούθησαν.
Ο Αθανάσιος Διάκος μπήκε με τα παλικάρια του στη πλούσια Λιβαδειά με τους 10.000 κατοίκους. Όσοι Τούρκοι πρόλαβαν κατέφυγαν στο φράγκικο κάστρο, ενώ οι υπόλοιποι οχυρώθηκαν στα σπίτια τους.
Έφτασε στην Κωνσταντινούπολη η είδηση της επανάστασης των Ελλήνων του Μοριά. Οι σφαγές, που είχαν ήδη αρχίσει, τώρα πιά γίνονται χωρίς ενδοιασμούς και προσχήματα. Η Πόλη ώρα με την ώρα μετατρέπεται σε σφαγείο.
Και ενώ οι Φιλικοί εκκενώνουν το Ιάσιο, οι εθελοντές που καταφθάνουν σε αυτό είναι γεμάτοι θάρρος και πατριωτικό ενθουσιασμό. Ένα σώμα 300 νέων ξεκίνησε σήμερα για την Βλαχία, με την προσδοκία της ελευθερίας ή ενός ένδοξου θανάτου.
31 Μαρτίου
Κατά τα ξημερώματα ο Κολοκοτρώνης με τους λίγους άντρες του έφτασε στο Χρυσοβίτσι. Τον ακολούθησαν οι υπόλοιποι αρχηγοί που δεν είχαν καμία διάθεση να επιτεθούν στους Τούρκους που επέστρεφαν στην Τριπολιτσά, αλλά έψαχναν πρόφαση να επιστρέψουν στις επαρχίες τους να μαζέψουν τους σκορπισμένους στρατιώτες τους. Ο Κολοκοτρώνης δεν θέλησε να φύγει. “Δεν έρχομαι”, είπε στον Παπαφλέσσα. “Θα μείνω εδώ να με φαν τα πουλιά που με γνωρίζουν”. Ο Παπαφλέσσας είπε σε έναν Μανιάτη στρατιώτη, “Μείνε μαζί του να μην τον φάνε οι λύκοι”. Έμεινε μόνος του με τον Μανιάτη συνοδό. Στο Χρυσοβίτσι είναι η εκκλησιά της Παναγίας. Μπήκε μέσα θλιμμένος και προσευχήθηκε. “Παναγιά μου, βοήθησε τους Χριστιανούς, τους επήραμε στον λαιμό μας”. Έπειτα κίνησε για την Πιάνα. Στο δρόμο βρήκε τον Αντώνη Κολοκοτρώνη και 7 ανίψια του. Στην Πιάνα δεν βρήκαν κανένα και στρατοπέδευσαν στην Αλωνίσταινα.
Ο Σούτσος εγκατέλειψε το Ιάσιο γεμάτος φόβο για τη ζωή του και πέρασε στη Βεσσαραβία. ΟΙ βογιάροι της Μολδαβίας πήραν την εξουσία και αμέσως έστειλαν επιστολή στην Πύλη με την οποία ζητούν να τους σταλεί άμεσα νέος ηγεμόνας και να λήξει το θέμα ειρηνικά. Κάποια ηρεμία επανέρχεται στην πόλη.
Ο Στρογκανώφ από την πλευρά του κάνει ό,τι μπορεί στην Κωνσταντινούπολη, για να εμποδίσει την είσοδο τουρκικών στρατευμάτων στις ηγεμονίες.
Η κοινή συνέλευση των νοικοκυραίων της Ύδρας ανέθεσε επίσημα στον Αντώνη Οικονόμου να διοικεί το νησί μαζί με τους προεστώτες.
1 Απριλίου
Ο Υψηλάντης, αφού έμαθε την αποκήρυξη του κινήματος από τον τσάρο, εγκατέλειψε το αρχικό του σχέδιο για κάθοδο στην Ελλάδα. Για ασφάλεια αποτραβήχτηκε με τα στρατεύματά του από την Κολεντίνα, κοντά στο Βουκουρέστι, στο Τιργοβίστι, δίπλα στα αυστριακά σύνορα.
Ο Κολοκοτρώνης έστειλε αγγελιοφόρους, όσους χωρικούς βρήκε στην Αλωνίσταινα, να καλέσει κοντά τους σκορπισμένους στρατιώτες. Έστησε το ορδί, το στρατόπεδο, στην Πιάνα αρχικά με περίπου 300 άτομα που συνάχθηκαν κοντά του.
Οι Τούρκοι της Λειβαδιάς, αφού πολέμησαν γενναία, παραδόθηκαν λόγω έλλειψης νερού. Πάνω στο κάστρο της Λιβαδειάς ο Διάκος ύψωσε την σημαία της Επανάστασης. Ο αγαθός Διάκος δεν επέτρεψε να γίνουν σφαγές και οι Τούρκοι έμειναν αιχμάλωτοι.
2 Απριλίου
Ο Γιουσούφ πασάς, γιός του ονομαστού μπέη των Σερρών, γενναίος και ικανός στρατιωτικός, έφτασε στο Μεσολόγγι με 300 άνδρες. Οι Μεσολογγίτες, που ακόμα δεν έχουν μπει στον αγώνα, δέχτηκαν να περάσουν στον Μοριά το σώμα του Γιουσούφ.
3 Απριλίου, Κυριακή των Βαίων
Ο Γιουσούφ πασάς μπήκε στην Πάτρα, χωρίς να εμποδιστεί σοβαρά, καθώς οι 400 Έλληνες που φύλαγαν τον δρόμο Ρίο Πάτρα λαφυγραγωγούσαν τα σπίτια της τουρκικής συνοικίας. Η παρουσία του έλυσε προσωρινά την πολιορκία της Πάτρας. Τα γυναικόπαιδα εγκατέλειψαν την πόλη, όπως και οι πρόξενοι που από το Τελωνείο μπαρκάρισαν με τα καράβια για ασφαλέστερες περιοχές.
Μετά την επιτυχία τους στο Χλεμούτσι οι Λαλαίοι Τούρκοι με 1200 άνδρες κινήθηκαν κατά του Πύργου. Μέσα στην πόλη είχαν οχυρωθεί 250 οπλοφόροι με αρχηγό τον Χαράλαμπο Βιλαέτη. Ανάμεσά τους ήταν 100 Ζακυνθινοί και οι γιοί του Κολοκοτρώνη, ο Γιάννης και ο Πάνος. Οι εμπειροπόλεμοι Τούρκοι κάλεσαν τους Έλληνες να προσκυνήσουν, αλλά έλαβαν ως απάντηση το μολών λαβέ. Οι Τούρκοι χωρίστηκαν σε τρεις κολώνες και μπήκαν στην πόλη. Οι Έλληνες οχυρωμένοι μέσα στα σπίτια αντιστάθηκαν γενναία. Μετά από 8 ώρες σκληρή μάχη και αφού έκαψαν και λαφυραγώγησαν πολλά σπίτια, οι Τούρκοι αποχώρησαν καταδιωκόμενοι από τους Έλληνες.
Στην Βλαχία ο Βλαδιμηρέσκου δέχτηκε να επισκεφθεί τον Υψηλάντη κρατώντας ως όμηρο τον Σάββα, γιατί φοβόταν για την ζωή του. Στη συνάντηση ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να ακολουθήσει τον Υψηλάντη εναντίον τον Τούρκων. Ο Έλληνας αρχηγός βρέθηκε μπροστά σε αδιέξοδο. Χωρίς την συμπαράσταση της Σερβίας και τα άφθονα πολεμικά εφόδια και τρόφιμα της Βλαχίας η εκστρατεία προς το νότο είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.
Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra
Δείτε σχετικά:
– Προηγούμενη ανάρτηση της σειράς “Χρονολόγιο της Ελληνικής Επανάστασης”