Τοῦ Ἀντίνοου

“Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα ήταν ἡ μόνη γυναίκα ποὺ μυήθηκε στὴν Φιλικὴ Ἑταιρεία”

Ἡ Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα καταγόταν ἀπὸ τὴν Ὕδρα. Ἡ μητέρα της, ἡ Σκεύω Κοκκίνη, τὴν γέννησε στὴν φυλακὴ τῆς Κωνσταντινούπολης στὶς 11 Μαΐου 1771, ὅταν πῆγε νὰ ἐπισκεφτεῖ τὸν πατέρα της Σταυριανὸ Πινότση, ποὺ ἦταν φυλακισμένος γιὰ τὴν συμμετοχή του στὰ Ὀρλωφικά, τὴν ἀποτυχημένη ἐπανάσταση τῶν Ἑλλήνων ποὺ ξέσπασε τὸ 1770. Ἐκεῖ βαφτίστηκε ἀπὸ τὸν Παναγιώτη Μούρτζινο, πολέμαρχο τῆς Μάνης, ποὺ τῆς ἔδωσε τὸ ὄνομα τῆς μητέρας του, Λασκαρίνα!

Παντρεύτηκε τὸν Σπετσιώτη Δημήτριο Γιάννουζα καὶ ἀπέκτησε τρία παιδιά, τὸν Ἰωάννη, τὸν Γεώργιο καὶ τὴν Μαρία.Ἔχασε τὸν ἄντρα της ποὺ σκοτώθηκε σὲ ναυμαχία μὲ ἀλγερινοὺς πειρατές. Παντρεύτηκε γιὰ δεύτερη φορὰ τὸν πλοίαρχο Δημήτριο Μπούμπουλη καὶ ἀπέκτησε μαζί του τρία παιδιά, τὴν Ἑλένη, τὴν Σκεύω καὶ τὸν Νικόλαο. Ὁ Μπούμπουλης σκοτώθηκε τὸ 1811 σὲ ναυμαχία ἐναντίον τῶν Ἀλγερινῶν.

Ἡ Μπουμπουλίνα κληρονόμησε τεράστια περιουσία ἀπὸ τοὺς δύο συζύγους της. Ἔγινε μέτοχος σὲ πολλὰ σπετσιώτικα καράβια καὶ κατόρθωσε νὰ αὐξήσει τὴν περιουσία της, μεγάλο μέρος τῆς ὁποίας διέθεσε γιὰ τὶς ἀνάγκες τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπανάστασης.

Ἦταν ἡ μόνη γυναίκα ποὺ μυήθηκε στὴν Φιλικὴ Ἑταιρεία.

Δημιούργησε ἕνα δικό της ἐκστρατευτικὸ σῶμα ἀπὸ Σπετσιῶτες ποὺ τοὺς ἀποκαλοῦσε “Γενναῖα μου παλληκάρια”.

Ναυπήγησε καὶ ἐξόπλισε μὲ ἔξοδά της δικά της πλοῖα. Τὸ ἕνα μὲ τὸ ὄνομα “Ἀγαμέμνων” ἦταν τὸ μεγαλύτερο πολεμικὸ πλοῖο ποὺ πῆρε μέρος στὴν Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση.

Συμμετεῖχε στὴν πολιορκία καὶ ἅλωση τῆς Τριπολιτσᾶς (23 Σεπτεμβρίου 1821) καὶ τοῦ Ναυπλίου (30 Νοεμβρίου 1822).

Ἔτσι, τὰ δύο πρῶτα χρόνια τῆς Ἐπανάστασης ἡ περιουσία της ξοδεύτηκε.

Μετὰ τὴν κατάληψη τοῦ Ναυπλίου ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες στὶς 30 Νοεμβρίου 1822 ἡ Μπουμπουλίνα ἐγκαταστάθηκε ἐκεῖ καὶ τῆς ἔδωσαν κλῆρο γιὰ τὴν προσφορά της στὸν Ἀγῶνα.

Στὸν δεύτερο ἐμφύλιο πόλεμο (1824 -1825), δολοφόνησαν τὸν γαμπρὸ της Πάνο, γιὸ τοῦ Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Ἡ Μπουμπουλίνα στάθηκε στὸ πλευρὸ τοῦ θρυλικοῦ Γέρου τοῦ Μοριὰ ποὺ φυλακίστηκε ἀδίκως ἀπὸ τὴν κυβέρνηση. Γι΄αὐτὸ θεωρήθηκε ἐπικίνδυνη καὶ ἐκδιώχτηκε ἀπὸ τὸ Ναύπλιο, ἀφοῦ τῆς ἀφαίρεσαν τὸ κομμάτι γῆς ποὺ τῆς εἶχαν δώσει γιὰ τὶς ὑπηρεσίες της στὸν Ἀγῶνα..

Πικραμένη καὶ ἀπογοητευμένη ἐπέστρεψε στὶς Σπέτσες. Εἶχε ξοδέψει ὅλη τὴν περιουσία της γιὰ τὶς ἀνάγκες τῆς Ἐπανάστασης. Τὸ Μάϊο τοῦ 1825 ὁ γιὸς της Γεώργιος Γιάννουζας κλέφτηκε μὲ τὴν Εὐγενία Κούτση, κόρη πολὺ πλούσιας οἰκογένειας. Κατὰ τὴν διάρκεια λογομαχίας μελῶν τῆς οἰκογένειας τῶν Κουτσαίων μὲ τὴν Μπουμπουλίνα, ἡ Μπουμπουλίνα πυροβολήθηκε στὸ μέτωπο καὶ ἔχασε τὴν ζωή της.

Μετὰ τὸ θάνατό της οἱ Ρῶσοι τῆς ἀπένειμαν τὸν τίτλο τοῦ ναυάρχου, μοναδικὴ τιμὴ γιὰ γυναῖκα στὰ χρονικά.

Ἀκολουθεῖ ἀπόσπασμα ἀπὸ ἐπιστολὴ τῆς Μπουμπουλίνας στοὺς Ἕλληνες προκρίτους ποὺ ἀποκαλύπτει τὸ μεγαλεῖο τῆς ψυχῆς της:

“Ἔχασα τὸν σύζυγό μου. Εὐλογητὸς ὁ Θεός!

Ὁ πρεσβύτερος υἱός μου ἔπεσε μὲ τὰ ὅπλα ἀνὰ χεῖρας. Εὐλογητὸς ὁ Θεός!

Ὁ δεύτερος υἱός μου δεκατετραετὴς τὴν ἡλικίαν μάχεται μαζὶ μὲ τοὺς Ἕλληνες καὶ πιθανῶς νὰ εὕρῃ ἔνδοξον θάνατον. Εὐλογητὸς ὁ Θεός!

Ὑπὸ τὴν σκιὰν τοῦ σταυροῦ θὰ ῥεύσῃ ἐπίσης τὸ αἷμα μου. Εὐλογητὸς ὁ Θεός!

Ἀλλὰ θὰ νικήσουμε ἢ θὰ παύσουμε νὰ ζοῦμε! Θὰ ἔχουμε ὅμως τὴν παρηγοριὰ ὅτι δὲν ἀφήσαμε ὄπισθεν ἡμῶν δούλους Ἕλληνας”

Ἑλληνίδες, Ἕλληνες!

Σ΄ αὐτὴν τὴ δύσκολη περίοδο ποὺ περνᾶ ἡ πατρίδα μας καὶ ὅλος ὁ κόσμος, θὰ πρέπει νὰ ἀνατρέξουμε καὶ νὰ ἀναβαπτιστοῦμε στὶς ἀξίες καὶ στὰ ἰδανικὰ τοῦ ΄21, στὸ «ἐμεῖς» τοῦ Μακρυγιάννη, στὸν πατριωτισμὸ καὶ τὴν θυσία τῶν ἀγωνιστῶν, νὰ κρατήσουμε αὐτὰ ποὺ μᾶς ἑνώνουν καὶ νὰ ἀναλογιστοῦμε «τί χάσαμε, τί ἔχουμε καὶ τί μᾶς πρέπει»

Κωστὴς Παλαμᾶς (1859 – 1943)

Τὴν 1η Νοεμβρίου 1940, τρεῖς μόλις μέρες μετὰ τὴν κήρυξη τοῦ Ἑλληνοϊταλικοῦ Πολέμου, ὁ μεγάλος μας ποιητὴς Κωστὴς Παλαμᾶς ἔγραψε ἀπευθυνόμενος στοὺς Ἕλληνες:

“Αὐτὸ τὸ λόγο θὰ σᾶς πῶ, δὲν ἔχω ἄλλο κανένα, μεθύστε μὲ τ’ ἀθάνατο κρασὶ τοῦ Εἰκοσιένα»

Ζήτω ἡ Ἑλλάς!

Ζήτω ἡ 25η Μαρτίου 1821!!

Ὁ Θεὸς καὶ ἡ Παναγία νὰ μᾶς εὐλογεῖ ὅλους πάντοτε!!!

Ἀντίνοος

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI