Γράφει ο Μέτοικος 
αρθρογραφεί για katanixi.gr

Σε ανόητες σκέψεις, πράξεις ή καταστάσεις χρησιμοποιούμε τη φράση «πράσινα άλογα»…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Και μπορεί «Η Πράσινη Ορθοδοξία και [οι] παράλληλες δράσεις της» του δεσπότη Δημητριάδος και Αλμυρού Ιγνάτιου, να μην ήταν τίποτα παραπάνω από «κακο-ταϊσμένα πράσινα άλογα», όμως, τα πορίσματα μελέτης από ομάδα εργασίας της «Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών» του Αλμυρού Ιγνάτιου, με θέμα: «Η Ορθοδοξία και οι «άλλοι» στην Ελλάδα του 2040» δεν είναι για γέλια. Και δεν είναι για γέλια, διότι καταγράφονται στη «Λευκή Βίβλο» της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» ως μεγάλη πνευματική κατάκτηση, με «στόχο να αποτελέσουν σημείο αναφοράς για την ανάπτυξη μελλοντικών πολιτικών»!

Τα μέλη της «Θεματικής Ομάδας Εργασίας», που είναι μόνο στελέχη της ακαδημίας θεολογικών σπουδών Βόλου, κατά το «Γιάννης πίνει Γιάννης κερνάει» συντονίστηκαν στην έρευνά τους από το μεγάλο αμφισβητία των Πατέρων της Ορθοδόξου Εκκλησίας Δεσπότη Δημητριάδος και Αλμυρού Ιγνάτιο, ενώ, σύμφωνα με την Πρόεδρο της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» κ. Γιάννα Αγγελοπούλου ζητήθηκε και η γνώμη του Φαναριώτη π. Βαρθολομαίου, ως «γραμμή στοίχισης».

Καταρχήν η δημοσίευση ενός μονόπλευρου κειμένου «έρευνας», μεροληπτικού και σαφέστατα υπονομευτικού στον κόσμο ζωής που οικοδόμησε η Ορθόδοξη πίστη και ο Ελληνικός πολιτισμός, με την απαίτηση μάλιστα, να αποτελέσει «σημείο αναφοράς για την ανάπτυξη μελλοντικών πολιτικών» είναι πρόκληση στην πολυφωνία, θεμέλιο κάθε υγιούς Δημοκρατικού Πολιτεύματος και, ως εκ τούτου, ντροπή για τα μέλη και την Πρόεδρο της Επιτροπής «Ελλάδα 2021».

Η Ομάδα Εργασίας της αντιπατερικής ακαδημίας που έστησε ο Αλμυρού Ιγνάτιος, στο κείμενό της η «Ορθοδοξία και οι «άλλοι» στην Ελλάδα του 2040» διηρημένο σε ενότητες, απ’ όπου και σταχυολογούνται μερικές από τις οικουμενιστικές και αντεθνικές προτάσεις και θέσεις, υποδεικνύει ως «σημείο αναφοράς για την ανάπτυξη μελλοντικών πολιτικών» την υπαρξιακή αλλαγή της Ορθοδοξίας [έως το 2040] «ο ρόλος [της οποίας] είναι να γίνει η οδός όπου θα συναντώνται για να συμπορεύονται η Δύση με την Ανατολή ειδικά στα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή»!

Πως πρέπει να εννοηθεί αυτή η συνάντηση και συμπόρευση; Με ποιους όρους και προϋποθέσεις, με ποιες θρησκείες και λαούς θα συμπορευτεί η Ορθοδοξία; Μήπως τα μέλη της ακαδημίας του Αλμυρού Ιγνάτιου προτείνουν με οδό την Ορθοδοξία «στη βόρεια Ελλάδα οι βαλκανικοί λαοί [ομόδοξοι και αλλόδοξοι] να βγουν στην «Άσπρη θάλασσα» εκπληρώνοντας έτσι ειρηνικά τον παλαιό τους πόθο… [στη Μεσόγειο] μικρά και μεγάλα νησιά του Αιγαίου [να] πλημμυρίσουν από γειτονικούς [τουτέστιν Τούρκους] μέχρι απώτατους τουρίστες που θα απολαμβάνουν το εύκρατο κλίμα μας στηρίζοντας, βεβαίως, τις τοπικές οικονομίες. Στην ηπειρωτική Ελλάδα, η εγκαταλελειμμένη σήμερα χέρσα γη, [να] καλλιεργείται από νιόφερτους γεωργούς [από τη Μέση Ανατολή] που θα αξιοποιούν τα εύφορα χώματα μας και ζώα, βοοειδή και αιγοπρόβατα, θα καταναλώνουν το θαλερό χορτάρι της υπαίθρου μας που σήμερα το καίει ανεκμετάλλευτο ο ήλιος», όπως «προφητικά» διακύρρητε με εγκύκλιο του ένας άλλος οικουμενιστής, ο Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος;

«Εμωράνθησαν οι δεινοί συζητηταί», για να προτείνουν μια διαφορετική νοηματοδότηση της Ορθοδοξίας και, από αποτύπωση της καταφθάνουσας βασιλείας του Θεού στη γη, να μετατραπεί σε όργανο εξυπηρέτησης κοσμικών συμφερόντων, ως οδός συμπόρευσης Δύσης και Ανατολής «ειδικά στα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή»;

Η κοινωνία των εσχάτων, ήγουν, ο τριαδικός και αγιοπνευματικός, ο εσχατολογικός χαρακτήρας της Ορθοδόξου Εκκλησίας, τα μέλη της θεολογικής ακαδημίας του Αλμυρού Ιγνάτιου προτείνουν να γίνει κοινωνία των πρόσκαιρων συμφερόντων, για τη διαφύλαξη της «ειρήνης» και την προστασία του περιβάλλοντος.

Εισηγούνται, με λίγα λόγια, η Δοξολογία που ο λαός αναπέμπει με τη Θεία Ευχαριστία προς τον Τριαδικό Θεό και δημιουργό του, να μετατραπεί σε εργαλείο ένωσης των ασυγκέραστων σε βάρος της Ορθοδοξίας, καθώς παραβλέπονται οι δογματικές διαφορές με την ετερόδοξη Δύση και το αγεφύρωτο χάσμα με την πίστη του «άλλου» αφού, για τους βλάσφημους θεωρητικούς της αντιπατερικής θεολογικής ακαδημίας Βόλου «η Θεία Ευχαριστία μας υπενθυμίζει την κοινή τρωτότητα και φροντίδα του ενός για τον άλλο!».

Δηλαδή, όταν ο λαός, ως σώμα Χριστού και ως κοινωνία αγίων, στη σύναξή του «επί το αυτό» την ώρα της «λογικής και αναιμάκτου λατρείας» παρακαλεί το Θεό: «κατάπεμψον το Πνεύμα σου το Άγιον εφ ημάς και επί τα προκείμενα δώρα», αυτό το «εφ ημάς» θα αφορά την κονωνιολογική ομάδα ημών και των «άλλων», που έχουν υποβιβάσει το Πνεύμα Θεού στο επίπεδο του ανθρωπίνου πνεύματος ή δεν πιστεύουν καν στην ύπαρξή του και όχι το «σώμα Χριστού»!

Τα μέλη της ακαδημίας του Αλμυρού Ιγνάτιου προτείνουν, σωστότερα ζητούν με το κείμενό τους θεμελιώδεις αλλαγές των σταθερών του πολιτιστικού μας υποδείγματος, αφού «η Ορθοδοξία θα πρέπει να προχωρήσει σε σημαντικές αναθεωρήσεις» του θεολογικού της λόγου που, ενώ έως και σήμερα οικοδομούσε μια «κλειστή συλλογική ταυτότητα», καθώς μιλούσε σε Έλληνες Ορθοδόξους, τώρα μάλλον πρέπει να πείσει το χριστεπώνυμο πλήρωμά της πως, ενώ μπορεί, δεν πρέπει να κάνει τίποτα για να σταματήσει την κατάρρευση της «ομοιογένειας της Πατρίδας μας», αφού, στόχος και προτεραιότητα της έως το 2040 είναι να γίνει «η οδός όπου θα συναντώνται για να συμπορεύονται η Δύση με την Ανατολή» και πως, μάλλον, ο σκοπός της πλέον είναι «το μεταναστευτικό γεγονός που [είναι γεμάτο από «άλλους¨] και έχει δίκαιες αιτίες να αξιοποιηθεί σωστά για να φέρει καλά αποτελέσματα», όπως δασκάλευε τους χριστιανούς της ακριτικής Ελλάδας ο Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος.

«Για τους περισσότερους Έλληνες» υποστηρίζουν τα μέλη της αντιπατερικής ακαδημίας του Αλμυρού Ιγνάτιου, «η σύμπτωση εδάφους, κράτους και ταυτότητας… αποτελεί μια σταθερά η οποία διατρέχει τους αιώνες. Πρόκειται, ωστόσο, για μια αναχρονιστική θεώρηση, η οποία οδηγεί στην πεποίθηση ότι η σημερινή Ελλάδα είναι μια μορφή κανονικότητας, την οποία δεν μπορεί ή δεν πρέπει να κλονίσει καμία εξωτερική αλλαγή»!

Ποιες δυνάμεις μπορούν να επιβάλουν στην «σύμπτωση εδάφους, κράτους και ταυτότητας», δηλαδή στη σημερινή Ελλάδα που γιορτάζει τα 200 χρόνια ελευθερίας της από την τουρκική σκλαβιά την «εξωτερική αλλαγή»; Και με ποιον τρόπο;

Μήπως με το άνοιγμα των συνόρων προς την Τουρκία ή την κατάργησή τους;

Δηλαδή και, για να υπάρχει συνεννόηση, οι ήρωες του Εθνικού Αγώνα του 1821, οι αγωνιστές του Μακεδονικού Αγώνα, των δυο Βαλκανικών Πολέμων, του Πρώτου και του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου και όσοι υπερασπίστηκαν παντοιοτρόπως του πάτριου εδάφους, μας παρέδωσαν ένα κράτος που δεν έχει «μορφή κανονικότητας»;

Εάν τα εδάφη της Πατρίδας μας, που καλύπτουν οι κατ’ ευφημισμό ονομαζόμενες «Νέες χώρες», «ενσωματωθούν» στην «Μητέρα πατρίδα» του Αμερικής Ελπιδοφόρου, σύμφωνα με το «χάρτη των ορίων της Τουρκίας» που δημοσίευσαν οι «φίλοι» του Ερντογάν, θα αποτελούν μέρος ενός κράτους με «κανονικότητα» στην Ανατολή;

«Αποτελεί [για τα μέλη της θεολογικής ακαδημίας Βόλου, όχι γεγονός, αλλά] ευρέως αποδεκτή αντίληψη ότι, από όλα τα στοιχεία τα οποία συγκροτούν τη σημερινή υπόσταση, μόνον η Ορθοδοξία συνιστά ένα διαχρονικά σταθερό δεδομένο… Δομικό στοιχείο της βυζαντινής εμπειρίας, συνεκτικός δεσμός στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, η Ορθοδοξία υπήρξε κυρίαρχη δύναμη… χάρη στην ευελιξία της!! Κατόρθωσε να επιβιώσει κατά την εποχή του εθνοφυλετισμού και των αθεϊστικών ιδεολογιών [και, βεβαίως, θα επιβιώσει και στην εποχή των «αντιπατερικών αγωνιστών»]».

Πότε και σε ποιο χρόνο η Ορθοδοξία υπήρξε «ευέλικτη»; Τι θα πει ευέλικτη; Μήπως, πως έσκυψε το γόνυ; Πως έκανε παραχωρήσεις στον «άλλον»; Τα κεφάλια των Επισκόπων της δεν στόλιζαν τα τουρκικά φλάμπουρα επειδή η πίστη τους στην Ορθοδοξία δεν ήταν «ευέλικτη; Ποια «ευελιξία» στην Ορθόδοξη πίστη του, έδειξε ο Αθανάσιος Διάκος;

Πόση «ευελιξία» στην Ορθόδοξη πίστη τους κρύβουν οι αγωνιστές του 1821 όταν διακήρυτταν ότι χύνουν το αίμα τους «για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία».

Η Ορθοδοξία δεν υπήρξε ποτέ «ευέλικτη», όπως π.χ. υπάρχει στο βιλαέτι του Δεσπότη Αλμυρού Ιγνάτιου. Εάν η Ορθοδοξία κράτησε τη συνοχή του Ελληνικού Έθνους είναι, γιατί δεν ονόμασε ποτέ πλανεμένους τους Πατέρες της Εκκλησίας, κήρυξε Χριστόν αληθινόν Θεόν, φύλαξε ως κόρη οφθαλμού θεσμούς Εκκλησίας πατρικούς και, «ο τών θαυμασίων Θεός το τής αποστασίας φρύαγμα κατηδάφισεν, ουδέ παρείδε την φωνήν τών βοώντων προς αυτόν· «μνήσθητι, Κύριε, τού ονειδισμού τών δούλων σου, ού υπέσχον εν τω κόλπω μου πολλών εθνών· ού ωνείδισαν οι εχθροί σου, Κύριε, ού ωνείδισαν το αντάλλαγμα τού χριστού σου».

Τα μέλη της θεολογικής ακαδημίας Βόλου προβληματίζονται για τη «δυνατότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας να συμβάλει εποικοδομητικά στη συνοχή και την πραγμάτωση της ελευθερίας στην ελληνική κοινωνία, αν δεν μετεξελιχθεί και η ίδια προς μια κατεύθυνση ενατένισης του μέλλοντος μάλλον παρά του παρελθόντος στην ίδια την αντίληψη του εαυτού της!». «Εμπόδια σε αυτή τη διαδικασία [μετεξέλιξης] υπάρχουν πολλά, και μάλιστα εκ των ένδον, και συνδέονται κατά πρώτο λόγο με το σοβαρό πρόβλημα της παιδείας του κλήρου, ακόμη και του ανώτερου, και τον συνεχή και αδικαιολόγητο, από το πνεύμα του Χριστιανισμού, πειρασμό του φονταμενταλισμού, που ταλανίζει έντονα σημαντικό μέρος της Εκκλησίας και του μοναχισμού στην Ορθόδοξη Ελλάδα»!

«Η οδός [λοιπόν, της Ορθοδοξίας] όπου θα συναντώνται για να συμπορεύονται η Δύση με την Ανατολή» έχει τα «αγκάθια» του αγράμματου κλήρου, των αμόρφωτων Επισκόπων και τον πειρασμό του φονταμενταλισμού, που «ταλανίζει έντονα» το χριστεπώνυμο πλήρωμα και τους Ορθόδοξους Μοναχούς. Υπάρχει, όμως, ελπίδα! Ο μορφωμένος Δεσπότης Ιλίου Αθηναγόρας, θα βρει και θα προτείνει τρόπους για να εξαλειφθούν τα αγκάθια αυτά!

«Με την εκλογή του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου στο θρόνο των Αθηνών (2008) ήρθε στην επιφάνεια [διαπιστώνουν τα μέλη της «κουλτουροπαθιασμένης Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών] μια έντονη εθνικο-θρησκευτική φωνή, η οποία ταύτισε ουσιαστικά τη θρησκευτική με την εθνική ταυτότητα των Ελλήνων. Ωστόσο, αυτή δεν ήταν η μόνη ή η αποκλειστική φωνή…υπάρχουν φωνές που δείχνουν τον δρόμο για έναν σύγχρονο ρόλο της θρησκείας στην ελληνική κοινωνία, όχι ως συμβόλου της εθνικής ταυτότητας, αλλά ως πρόταση ζωής, ως ενός από τα πολλά πολιτισμικά πλαίσια στα οποία στηρίζεται η κοινωνία και ως προσφοράς πίστης και μαρτυρίας ασχέτως εθνικής και γλωσσικής ταυτότητας»!

«Ταυτόχρονα, με την άνοδο [αυτού του] θρησκευτικού λόγου [διαπιστώνουν τα μέλη της θεολογικής ακαδημίας Βόλου και, αυτή είναι η κουτοπονηριά τους πως, τάχα κάνουν διαπιστώσεις] στην κοινωνία παρατηρήθηκε μια νέα πολιτιστική καλλιέργεια του οθωμανικού παρελθόντος της Ελλάδος…εμφανίσθηκαν στην ελληνική ιστοριογραφία και λογοτεχνία τάσεις [στη γραμμή Βαρθολομαίου] προς αναθεώρηση της αρνητικής και απειλητικής εικόνας της περιόδου της Τουρκοκρατίας με σκοπό να εμπλουτιστούν οι αφηγήσεις για τις πολυπολιτισμικές κοινωνίες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οι τάσεις αυτές βρήκαν απήχηση στο ευρύτερο μη ακαδημαϊκό κοινό [δηλαδή, στον Ελληνικό λαό!] μέσα από εκδόσεις ευρείας κυκλοφορίας, όπου αν και δεν αναθεωρείται ο πολιτισμικά ανώτερος και ηρωικός ρόλος των Ελλήνων, [όπως θα ήθελαν τα μέλη της ακαδημίας Βόλου] παρ’ όλα αυτά προτείνεται το ιδανικό συμβίωσης των δύο διαφορετικών εθνοτήτων!!», που διέκοψαν οι «ξυπόλυτοι» αγωνιστές του 1821 κατά τον Τούρκο πολίτη π. Βαρθολομαίο.

«Όμως η αντίληψη για το οθωμανικό παρελθόν στην ευρύτερη κοινωνία είναι στενά συνδεδεμένη με τη σύγχρονη Τουρκία, η οποία το τελευταίο διάστημα συμπεριφέρεται όλο και πιο απειλητικά απέναντι στην Ελλάδα, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να μειωθεί ο αριθμός των εκδόσεων που παρουσιάζουν τη συμβίωση κατά την οθωμανική εποχή ως ιδανικό!!» προς μεγάλη, βεβαίως, απογοήτευση τόσο του δεσπότη Αλμυρού Ιγνάτιου, που είναι ο συντονιστής της «θεματικής ομάδας», όσο και των μελών της θεολογικής ακαδημίας Βόλου.

Η Πρόεδρος της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» κ. Γιάννα Αγγελοπούλου πριν ενσωματώσει τις μαύρες σελίδες της εισήγησης του Αλμυρού Ιγνάτιου στη Λευκή (της) Βίβλο έκανε τον κόπο να τις διαβάσει;

Σε ποια μέρη της Ελλάδας, η Πρόεδρος της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» συνάντησε Έλληνες που νοσταλγούν την τουρκική σκλαβιά;

Σε ποια γωνιά της πατρίδας μας, θεωρούν «τη συμβίωση κατά την οθωμανική εποχή ως ιδανικό»; Μήπως στη Μητρόπολη Δημητριάδος;

Καμία πτυχή του κοσμοϊστορικού γεγονότος της Εθνικής Επαναστάσεως των Ελλήνων το 1821 δεν άγγιξε τοεθνικό φιλότιμο της κ. Γιάννας Αγγελοπούλου, ώστε να αφαιρέσει από τη «Λευκή Βίβλο» τις «Μαύρες σελίδες» της «μελέτης» «Η Ορθοδοξία και οι άλλοι στην Ελλάδα του 2040», έστω και εάν στο σκοτάδι τους κρύβεται ο π.Βαρθολομαίος;

Τέλος, «η Εκκλησία [κατά τα μέλη της ακαδημίας του Αλμυρού Ιγνάτιου] οφείλει το ταχύτερο να απαλλαγεί από τα βαρίδια που της κληροδότησαν η εξιδανίκευση της βυζαντινής «συμφωνίας» και ο εθναρχικός της ρόλος κατά την Τουρκοκρατία, διότι, δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της εκκοσμίκευσης, του πλουραλισμού και της νεωτερικότητας /μετανεωτερικότητας με τις απαντήσεις του παρελθόντος και την εξιδανίκευση προγενέστερων πολιτισμικών μορφών ή με την υπεράσπιση ενός υποτιθέμενου «χριστιανικού» πολιτισμού, μιας «χριστιανικής» κοινωνίας και κατ’ επέκταση μιας «χριστιανικής» πολιτείας»!

Και όλα αυτά «χωρίς να τίθεται εν αμφιβόλω ο κεντρικός ρόλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας», όπως γράφουν στα «επιλεγόμενα» τα μέλη της αντιπατερικής ακαδημίας Βόλου.

Δηλαδή, «εάν ετίθετο εν αμφιβόλω ο κεντρικός ρόλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας», τι περισσότερο θα προτεινόταν ως «σημείο αναφοράς για την ανάπτυξη μελλοντικών πολιτικών»;

Οι θέσεις των μελών της θεολογικής ακαδημίας του Αλμυρού Ιγνάτιου στη μελέτη «Η Ορθοδοξία και οι άλλοι στην Ελλάδα του 2040» αποτελούν εν πολλοίς την περίληψη της εγκυκλίου του Οικουμενικού Πατριαρχείου «Υπέρ της του κόσμου ζωής. Το κοινωνικό ήθος της Ορθόδοξης Εκκλησίας» που, στο αρχικό της κείμενο τα μέλη της θεολογικής ακαδημίας Βόλου, «μπόλιασαν» κακόδοξες παραφυάδες.

Στόχος της πατριαρχικής εγκυκλίου και της συνολικής πολιτικής του Φαναρίου, όπως και της ακαδημίας του Αλμυρού Ιγνάτιου, είναι να μετατραπεί η Εκκλησία από χαρισματική κοινωνία σε καθιδρυματικό θεσμό, ικανό να προωθεί οικουμενιστικές πολιτικές .

Στην τελευταία ενότητα της μελέτης «Η Ορθοδοξία και οι άλλοι στην Ελλάδα του 2040» με τίτλο «Το Ισλάμ στην Ελλάδα και την Ευρώπη», τα μέλη της ακαδημίας του Αλμυρού Ιγνάτιου εκθειάζουν ως ιστορικό το κείμενο που υπέγραψαν ο ιμάμης του Αλ Αζχάρ και ο πάπας Φραγκίσκος το 2019 ενώ, και αφού σημειώσουν το εξωφρενικό πως, το «Ισλάμ δεν χρειάζεται κάποιο Κράτος, αλλά …κάθε Κράτος που σέβεται τις αξίες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων νομιμοποιείται στο πλαίσιο του Ισλάμ»!!! βεβαιώνουν, ότι το Κοράνι «έχει και πολλά κοινά στοιχεία» με το Χριστιανισμό!

Είναι αλήθεια ότι, στην ενότητα αυτή «Το Ισλάμ στην Ελλάδα και την Ευρώπη» οι εισηγητές δεν τόλμησαν να ενσωματώσουν τη βλάσφημη και αιρετική θέση της Συνόδου του Φαναριώτικου Πατριαρχείου πως, η «Ορθόδοξη Εκκλησία και το Ισλάμ βεβαιώνουν το μήνυμα περί του ενός Θεού»!

Ω της παραφροσύνης και της χριστοκτονίας της των Πατεροκτόνων. Φαναριώτες, οι Ισμαηλίτες έχουν τον μονοπρόσωπο Αλλάχ, ο Θεός των Ορθοδόξων χριστιανών είναι Τριάδα Ομοούσιος και Αχώριστος.

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra