Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Ἀρχηγός καί θύρα ὅλων τῶν γνήσιων χριστιανικῶν ἀρετῶν εἶναι ἡ πίστη» (Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Ε΄ Μέρος

Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός εἶπε στούς μαθητές Του: «Ἐάν δέ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρός ᾖ, ὅλον τό σῶμά σου σκοτεινόν ἔσται. Εἰ οὖν τό φῶς τό ἐν σοί σκότος ἐστί, τό σκότος πόσον; Οὐδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν· ἤ γάρ τόν ἕνα μισήσει καί τόν ἕτερον ἀγαπήσει, ἤ ἑνός ἀνθέξεται καί τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καί μαμωνᾷ» (Ματθ. 6, 23-24).

Ἄν ὁ Ὀρθόδοξος πιστός στηρίξει τόν ἀγώνα τῆς ζωῆς του σ’ αὐτή τή γήινη ματαιότητα, ἐνῶ ἐργάζεται ἀποκλειστικά γιά τίς ὑλικές ἀπολαύσεις –τήν ἀπόκτηση καί διατήρηση χρημάτων ἤ ἄλλων ἀγαθῶν– τότε σύμφωνα μέ ἕνα ἀπαράβατο νόμο, ἡ ἐλπίδα του θά μετατοπισθεῖ, ἀπό τόν Θεό στά ἀγαθά του.

Διότι τότε πραγματικά στά ὑλικά ἀγαθά ἀναθέτει κάθε ἐλπίδα του, καί σ’ αὐτά βλέπει κάθε ψεύτικη δύναμή του.

Ἐπομένως στά ὑλικά ἀγαθά συγκεντρώνεται ἡ προσοχή του, ἡ ἀγάπη του, ὁ νοῦς του, καί ἔτσι ἡ καρδιά του γίνεται φιλόϋλη καί τόσο σκληρή καί ξένη σέ κάθε πνευματική αἴσθηση, ἀκριβῶς ὅσο σκληρή καί ἀναίσθητη εἶναι καί ἡ ὕλη.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, πάλι λέγει: «Τοῦτο γάρ ἐστε γινώσκοντες, ὅτι πᾶς πόρνος ἤ ἀκάθαρτος ἤ πλεονέκτης, ὅς ἐστιν εἰδωλολάτρης, οὐκ ἔχει κληρονομίαν ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ Χριστοῦ καί Θεοῦ»(Ἐφεσ. 5, 5).

Αὐτό ἰσχύει ἀπόλυτα γιά κάθε Ὀρθόδοξο πιστό, ἐνῶ ἡ εἰδωλολατρία του αὐτή, ὁπωσδήποτε θά τόν καταλήξει σέ πλήρη χωρισμό ἀπό τόν ἀληθινό Θεό.

Πράγματι τότε ὁ σκοτισμένος καί φιλόϋλος ἄνθρωπος δέν θά ἀργήσει, νά δώσει τόν καρπό τῆς πλάνης του, ἀφοῦ πρῶτα –αὐτή ἡ πλάνη του– τόν ἀποξενώσει τελείως ἀπό τόν Θεό.

Δίχως τήν Πίστη στό Χριστό καί τή ζωοποιό δύναμη τοῦ Τιμίου Σταυροῦ γρήγορα θά ἔλθει ὁ πνευματικός θάνατος.

Ἀλλά ἀκόμη καί ὁ φυσικός θάνατος θά τόν συναντήσει μέσα στό σκότος του, μέ τήν στήριξη τῆς ἐλπίδας του μόνο σέ ἐπίγεια ἀγαθά –διότι τόν ἀληθινό Θεό τόν ξεχνάει ἐντελῶς– καί τότε θά τόν ἁρπάξει μέσα ἀπό τό μάταιο πλοῦτο.

Τότε θά χάσει τά ἐπίγεια καί τά αἰώνια ἀγαθά, διότι δέ πίστεψε καί δέν ἐργάστηκε διά τόν λόγον τοῦ Κυρίου:

– «Καί προσκαλεσάμενος τόν ὄχλον σύν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς· ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ, καί ἀκολουθείτω μοι» (Μαρκ. 8, 34).

Ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ, μιλάει πρός τούς ὀρθοδόξους πιστούς γιά τόν «Σταυρό τοῦ Χριστοῦ» καί τό προνόμιο νά μιμοῦνται αὐτοί τόν Χριστό μέ τά βάσανα καί τό μαρτύριό τους, μέ τόν ἁγιασμένο τρόπο τῆς ζωῆς τους καί ὡς ἑξῆς:

“Ἀπό τόν σταυρό σου δοξολόγησε τόν Κύριο, ἀποκρούοντας ἀπό τόν ἑαυτό σου κάθε λογισμό μεμψιμοιρίας καί γογγυσμοῦ, ἀπορρίπτοντάς τον σάν ἔγκλημα καί σάν βλασφημία ἐναντίον τοῦ Θεοῦ. (9)

Ἀπό τήν κορυφή τοῦ σταυροῦ σου εὐχαρίστησε τόν Κύριο γιά τήν ἀνεκτίμητη δωρεά, γιά τόν σταυρό σου.

Εὐχαρίστησε γιά τό πολύτιμο προνόμιό σου, τό προνόμιο νά μιμεῖσαι τόν Χριστό μέ τά βάσανα καί τό μαρτύριό σου.

Ἀπό τό σταυρό, ὅπου εἶσαι σταυρωμένος, θεολόγησε, γιατί ὁ σταυρός εἶναι τό ἀληθινό καί μόνο σχολεῖο, φυλακτήριο καί ἁγία Τράπεζα τῆς ἀληθινῆς Θεολογίας.

– Ἔξω ἀπό τόν σταυρό, δέν ὑπάρχει ζῶσα γνώση Χριστοῦ.

– Δίχως τόν σταυρό, δέν ὑπάρχει ζῶσα γνώση Χριστοῦ”.

“Ἡ μετάνοια εἶναι πανάκεια γιά ὅλες τίς ἀσθένειες τῆς ψυχῆς, γιά ὅλες τίς ἁμαρτίες. (10)

Μερικά πάθη, ὅπως ἡ γαστριμαργία, ἡ τρυφή, ἡ πολυτέλεια, οἱ διασκεδάσεις, ἡ φιλαργυρία, ἡ φιλοδοξία, ἡ ἀπιστία, ἀποτελοῦν τήν ἀρχή.

Ἀλλά καί τήν αἰτία ἄλλων παθῶν, ὅπως εἶναι ἡ ἡδυπάθεια, ἡ λύπη, ἡ ὀργή, ἡ μνησικακία, ὁ φθόνος, ἡ ὑπερηφάνεια, ἡ λήθη τοῦ Θεοῦ, καί ἡ ἐγκατάλειψη τῆς ἐνάρετης βιοτῆς.

Στόν πνευματικό ἀγώνα πρέπει νά πολεμᾶμε ἀρχικά καί κατεξοχήν, τά πρῶτα πάθη.

Ἄν νικηθοῦν αὐτά, τά δεύτερα θά ἀφανιστοῦν μόνα τους.

Ὅποιος ἀρνήθηκε τίς σωματικές ἀπολαύσεις, τήν ἀνθρώπινη δόξα, τόν ὑλικό πλοῦτο, τόν βιοτικό περισπασμό, δέν θά κυριευθεῖ ἀπό τήν ὀργή καί τή λύπη, τήν ὑπερηφάνεια καί τή ζήλια.

Ἀνεμπόδιστα θά βαδίζει στόν δρόμο τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, τόν δρόμο πού ὁδηγεῖ στή σωτηρία, τόν δρόμο πού ὁδηγεῖ στή Θεογνωσία, τήν προσιτή μόνο στίς καθαρές καρδιές.

Ἀρχηγός καί θύρα ὅλων τῶν παθῶν εἶναι ἡ ἀ π ι σ τ ί α.

Αὐτή ἀφήνει νά μποῦν στήν ψυχή καί ἡ φιλαργυρία καί ἡ φιλοδοξία καί ἡ φιληδονία καί ἡ ὀργή καί ἡ λύπη.

Καί τό κορυφαῖο κακό, ἡ ἀ π ε λ π ι σ ί α.

Ἀρχηγός καί θύρα ὅλων τῶν γνήσιων χριστιανικῶν ἀρετῶν εἶναι ἡ πίστη.

Οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι, ζώντας ἀπρόσεκτα, ζώντας μέσα στόν περισπασμό, δέν συνειδητοποιοῦν τά πάθη τους.

– Οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι ἱκανοποιοῦνται μέ τά πάθη τους.

– Οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι δικαιολογοῦν τά π ά θ η τους.

Συχνά, μάλιστα, τά θεωροῦν ἀρετές, ἀρετές καθαρές, ἀρετές ὑψηλές.

Ὁ ἀληθινός Χριστιανός πού διαρκῶς προσέχει τόν ἑαυτό του καί πού μέρα καί νύχτα μαθητεύει στόν νόμο τοῦ Κυρίου, προσπαθώντας νά μιμηθεῖ τίς εὐαγγελικές ἐντολές μέ ἀκρίβεια, αὐτός μπορεῖ νά δεῖ τά πάθη του.

Ὅσο περισσότερο καθαρίζεται ἀπό τήν ἁμαρτία, ὅσο περισσότερο προοδεύει πνευματικά, τόσο πιό ἔντονα τά συνειδητοποιεῖ.

Καί τελικά, μπροστά στά μάτια τοῦ νοῦ τοῦ –θ ε ρ α π ε υ μ έ ν ο υ πιά ἀπό τό Εὐαγγέλιο– ἀποκαλύπτεται ἡ φοβερή ἄβυσσος ὅπου ἔχει πέσει ἡ ἀνθρώπινη φύση, ἀποκαλύπτονται τά πάθη τοῦ σ’ ὅλη τους τή ζοφερότητα.

Τά πάθη εἶναι τά συμπτώματα καί οἱ ἀποδείξεις τῆς θανάσιμης ἀσθένειας τῆς ἁμαρτίας, ἀπό τήν ὁποία ἔχει προσβληθεῖ ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότητα.

– Ποῦ ὁδηγεῖ τόν Χριστιανό τό ἀντίκρυσμα τῶν παθῶν του, ἡ συνειδητοποίηση τῆς πτώσεώς του;

– Τόν ὁδηγεῖ στό π έ ν θ ο ς, στό πικρό καί διαρκές πένθος.

Καμιά ἐπίγεια χαρά δέν μπορεῖ νά διακόψει αὐτό τό πένθος.

Μόνο ἡ Θεία Χάρη τό σταματάει ἀπό καιρό σέ καιρό, προσφέροντας στήν περίλυπη καί τσακισμένη καρδιά τήν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας, τήν πνευματική ἀνάπαυση, τήν οὐράνια ἀπόλαυση, τήν εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ.

– Ποῦ ὁδηγεῖ τόν Χριστιανό ἡ φανέρωση τῆς ἐνέργειας τῶν παθῶν;

– Τόν ὁδηγεῖ στόν ἐντατικό ἀγώνα ἐναντίον τους.

Ὁ ἀγωνιστής τοῦ Χριστοῦ αὐξάνει τίς προσευχές του, τή νηστεία του, τίς ἀγρυπνίες του, τίς γονυκλισίες του.

Καί ἱκετεύει τόν Θεό γιά ἄφεση, ἐκθέτοντάς Του νοερά τίς συμφορές του μέ ἀνέκφραστη συντριβή καί ἀβάσταχτο πόνο καρδιᾶς”.

Ἀδέλφια μου, ὁ καθένας μας μπορεῖ νά ἐπικαλεῖται συνεχῶς τήν χάρη καί τή δύναμη τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἰδιαιτέρως, ὅταν βιωματικά γνωρίζουμε ὅτι μέ τό σημεῖον καί τή δύναμη τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἐπιτελοῦνται μέγιστα θαύματα σέ ὁλόκληρο τόν Ὀρθόδοξο κόσμο.

Καί ἀκόμη περισσότερο ὅταν μέ τήν ἐπίκληση τῆς ζωηφόρου δυνάμεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, προσευχόμαστε κάθε Παρασκευή –ἡμέρα ἀφιερωμένη εἰς τόν Σταυρό τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ–μέ τήν ἀκολουθία τῆς Παρακλήσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ: «Ὁ Σταυρός ὁ Πανάγιος, πᾶσι τοῖς ὑμνοῦσιν αὐτόν τήν ἴασιν, καί πταισμάτων ἀπολύτρωσιν, ἐμφανῶς ὁρᾶται χαριζόμενος».

«Σταυρέ τοῦ Χριστοῦ σῶσον ἡμᾶς τῇ δυνάμει Σου».

Ἀμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

• 9. Ὁ σταυρός τοῦ Χριστοῦ καί ὁ Σταυρός τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσιανίνωφ https://i-n-agioy-nikolaoy-toy-neoy.webnode.gr/
• 10. Ὁ Χριστιανός καί τά πάθη. Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσιανίνωφ. Ἀπό τό βιβλίο: “Ἀσκητικές ἐμπειρίες” Τόμος Β΄. Ἱερά Μονή Παρακλήτου Ὠρωπός Ἀττικῆς. https://i-n-agioy-nikolaoy-toy-neoy.webnode.gr/

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Με τον Σταυρό του Χριστού, υπάρχει ζώσα Θεογνωσία (Α΄ Μέρος, Β΄, Γ΄, Δ΄)